Perfectie, daar draait het allemaal om bij het koksgilde van de Spaans-Catalaanse voedselkunstenaar Ferran Adrià. In zijn restaurant elBulli in het Spaanse Roses aan de Costa Brava is standaard taboe. De ‘Salvador Dali van de deegrol’ geeft in El Bulli: Cooking in Progress het begrip kookkunst een geheel nieuwe dimensie. Vormgeving is bij zijn creaties minstens zo belangrijk als smaak.

Theegarnaal met kaviaaranemonen, vanillechips, kokosnootspons, oliewater en beenmergtartaar met oesters. Een willekeurige selectie uit de opmerkelijke menukaart van elBulli. De gerechten zijn stuk voor stuk smakelijk vormgegeven kunstwerkjes. Het perfectionisme van Adrià gaat zover, dat hij bij sommige culinaire creaties zelfs op het geluid let dat het gerecht maakt wanneer het wordt aangesneden.

De Duitse regisseur Gereon Wetzel loopt in El Bulli: Cooking in Progress een jaar lang mee met Adrià en zijn discipelen. Een voice over ontbreekt en alleen via tussenteksten in beeld worden heel af en toe zaken toegelicht.

De film begint wanneer de koks in Roses hun spullen pakken. Het restaurant is alleen in het voorjaar en de zomer geopend. De overige tijd brengt Adrià met zijn team in Barcelona door om in een heus lab nieuwe recepten te creëren. Een tijdrovend proces. Niets wordt aan het toeval overgelaten en alleen na de uitdrukkelijke goedkeuring van de meester zelf belandt een nieuw hapje op de menukaart, en uiteindelijk in een prachtige catalogus.
 
De aanpak van Adrià is niet alleen artistiek, maar ook commercieel gezien een succes te noemen. Het was de afgelopen jaren bijna onmogelijk om een tafeltje te reserveren in elBulli. Jaarlijks ontving ‘het beste restaurant ter wereld’ ruim 2 miljoen reserveringsaanvragen.

Wetzel heeft zijn film precies op tijd gemaakt, want elBulli is inmiddels gesloten. Adrià gooit de tent tijdelijk dicht en zal pas in 2014 de deuren onder de naam elBullifoundation als ‘stichting’ heropenen. De dagelijkse sleur van diners serveren zou de creativiteit van Adrià te veel beperken. Door elBulli om te dopen tot een stichting, heeft hij (nog) meer tijd om te experimenteren.

El Bulli: Cooking in Progress is voor alles een film voor kookliefhebbers. De documentaire duurt bijna twee uur en de avonturen van Adrià en zijn hulpjes beginnen na een minuut of zeventig wel een beetje te vervelen. Het is ook geen film voor anorexia- of obesitaspatiënten. Of misschien juist wel, gezien de extreem kleine porties die worden opgediend.