In Jagten worden veel goede keuzes gemaakt, maar de beste keus was om Mads Mikkelsen te vragen voor de hoofdrol.

Mikkelsen speelt crècheleider Lucas. Een intelligente, rustige, rationele man. Bepaald niet de stoerste van de vriendengroep met wie hij regelmatig op hertenjacht gaat, maar geaccepteerd en gerespecteerd. Tot Klara, de engelachtige dochter van zijn beste vriend Theo, zegt dat hij haar seksueel misbruikt heeft.

Regisseur Thomas Vinterberg laat er geen twijfel over bestaan dat die aantijging een leugen is. We zien hoe die ontstaat en zien ook nooit iets wat zou kunnen suggereren dat er toch iets niet helemaal in de haak is met Lucas. Jagten moest dan ook geen thriller worden, maar een levensecht drama, waarin een hechte vriendengroep uit elkaar valt. Niet uit boosheid, maar door die ene, enorme, niet te weerleggen leugen.

Want dat is waar Lucas mee te maken krijgt. Hij probeert iedereen wel uit te leggen dat er niets gebeurd is, maar niemand wil nog luisteren. Daardoor is de spanning in deze film ook veel groter, veel dieper, dan in een thriller. Je lijdt mee met de onschuldige Lucas en voelt je net zo machteloos.

En precies daarom is Mikkelsen zo goed gekozen. De boomlange acteur die in Valhalla Rising (2009) nog een bloeddorstige engel der wrake speelde, heeft in Jagten niets aan zijn fysieke kracht. Wat zou hij moeten doen? Zijn vrienden te lijf gaan?

Vinterberg, die met Festen (1998) al eerder een film over kindermisbruik maakte, nam nog meer goede beslissingen. Bijvoorbeeld door politie en justitie buiten beeld te houden . Zo blijven we dicht bij Lucas en heeft hij ook niemand om zich achter te verschuilen.

Dat elke stap in Jagten volledig geloofwaardig is, is , naast het spel van Mikkelsen en collega’s, ook de verdienste van het intelligente script dat Vinterberg samen met Tobias Lindholm schreef. De twee werkten al eerder samen, voor het fraaie en al even aangrijpende Submarino (2010 ). Lindholm is sowieso goed bezig, want hij schreef ook de helft van de afleveringen van het tweede seizoen van de hitserie Borgen.

De enige slechte beslissing in Jagten is de titel. Jagten, en in de meeste niet- Deens bioscopen The Hunt, klinkt fijn dynamisch, maar past meer bij een thriller. Niet bij deze film, waarin Lucas niet wordt opgejaagd, maar langzaam maar zeker uit de groep gestoten. Werd hij maar opgejaagd, dan kon hij zich verzetten. Nu is zijn beproeving alleen nog maar ondraaglijker.

Meer over Jagten