Het is sowieso een vreemd gezin. Ze hebben een Nederlandse achternaam, Mulder
, maar ze wonen in een non-descript slaapstadje in Ierland. Vader (de Ierse
acteur
Stuart Graham, die eerder te zien was in films als
Tinker Tailor Soldier Spy en
Shadow Dancer) verdient er bakken met geld; iets onduidelijks met feng shui
en internet. Zijn vrouw (de Roemeense
Laura Vasiliu; het ‘andere’ meisje in Cristian Mungiu’s 4 maanden, 3 weken
en 2 dagen) lijkt ook op internet besteld, ze is mooi maar moet haar mond houden
. En zeker niet in het Roemeens tegen Milo praten. De enige bij wie het eenzame
joch iets van begrip vindt, is zijn dwarse opa (
Dolf de Vries, de enige Nederlander in de internationale cast).
Het is opa die Milo een polaroidcamera cadeau doet. En het is opa die Milo geld
geeft zodat hij, tegen de wil van zijn vader en moeder, op schoolkamp kan. Het
gaat anders, Milo loopt van huis weg, en komt terecht bij een wonderlijk stel,
een soort hippie-versie van Bonnie and Clyde. Daar mag hij alles wat thuis niet
mag; hij schiet een pistool leeg en ze laten hem bier drinken. Bovenal leert
Milo er wat echte, onvoorwaardelijke liefde is.
De Engels gesproken
Iers-Nederlandse coproductie Milo is het speelfilmdebuut van de Nederlandse
broers Berend en Roel Boorsma. Zij schreven ook het scenario, samen met de
Britse Heather Imani. Dat scenario, nu eens niet gebaseerd op een bekend
kinderboek, is eigenzinnig, maar het hapert ook een beetje. Het begin en einde
zijn nogal schematisch en stichtelijk: het is niet erg om anders te zijn. De
film is ook aan de lange kant voor (jonge) kinderen.
Het (grote)
deel waarin Milo bij de outlaws verblijft, maakt echter veel goed: dat is
grappig, luchtig en ontroerend. Het camerawerk van de Nederlandse ‘director of
photography’
Frank van den Eeden is fraai en Lorcan Bonner, die Milo speelt, is prettig
om naar te kijken. Het maakt Milo al met al tot een sympathieke kruising tussen
een sprookje en een coming af age-film, over schoonheidsidealen en
buitenbeentjes, ideale plaatjes en onvoorwaardelijke liefde. Op het afgelopen
Cinekid Festival, waar hij als openingsfilm werd vertoond, werd Milo door de
MovieSquad-jury bekroond als Beste Internationale Kinderfilm.
De tienjarige Milo Mulder heeft een zeldzame huidafwijking. Zonder dat hij het zelf weet; zijn kille, overbeschermende vader heeft de afwijking voor het joch én de buitenwereld verborgen weten te houden. Zijn lieve Roemeense moeder mag het daar misschien niet mee eens zijn, zij zou nooit iets doen wat haar echtgenoot tegen de haren strijkt.