‘Mooi is niet hygiënisch. En lekker ook niet,’ zegt ze. En: ‘Ik hou niet van naspel… Leeuwen doen er ook niet lang over. Die komen na twee seconden klaar en vallen in slaap…. Ik wil dat je weggaat.’
Welkom in de wereld van Hemel, een mooi maar weerbarstig meisje op zoek naar echte liefde.

Daarvoor moet ze wel eerst de bijna ongezond nauwe  band met haar vader doorsnijden. Het helpt dat die, na een hele ris vriendinnen, eindelijk de ware lijkt te hebben gevonden.

Hemel is het speelfilmdebuut van zowel filmmaakster Sacha Polak (1982) als actrice Hannah Hoekstra (1988). Een bijzonder moedig debuut van beiden, want Hemel is geen gemakkelijke film, en geen gemakkelijk meisje.

Het scenario is van Helena van der Meulen (Joy, Maite was hier), die zich liet inspireren door Polaks eindexamenfilm Drang (2008). Die film ging over een meisje dat voor de spiegel vunzige, uitdagende dialogen met imaginaire mannen heeft. Hemel is min of meer dat meisje. Maar dan in de echte wereld.

De eerste helft van de film wipt ze van bed tot bed, zonder ooit verliefd te worden. En de vriendjes worden – zo mogelijk – nog in bed beledigd. Want niemand komt in de buurt van vader Gijs (krachtig-ontspannen gespeeld door Hans Dagelet), die Hemel in zijn eentje heeft opgevoed na de dood van haar moeder.

Hoekstra speelt Hemel met precies de juiste mengeling van bravoure en twijfel. Ze is irritant én kwetsbaar. Het feit dat ze extreem dun is , en vaak naakt, versterkt die kwetsbaarheid. Hemel provoceert en beledigt, maar omdat ze zo breekbaar is, vergeef je haar veel.

Hemel is onderdeel van de reeks Oversteek-films en zal te zijner tijd ook op televisie worden uitgezonden door de VPRO. Toch is Hemel geen televisie. Daar zijn de beelden te confronterend voor en is het verhaal veel te subtiel. Ook het camerawerk van Polaks vaste cameraman Daniël Bouquet (Nothing Personal) is veel te artistiek (lees: onderzoekend en af en toe out of focus).

Hemel is pure cinema, en dat viel ook op in Berlijn, waar de film op het afgelopen filmfestival de FIPRESCI-prijs kreeg, de prijs van de internationale filmkritiek.