Twee jaar terug scoorde regisseur/scenarist David Ayer een onverwachte hit bij zowel publiek als critici met End of Watch, waarin hij van dichtbij de kameraadschap tussen twee LAPD-agenten in en buiten hun politieauto volgde. Met Fury herhaalt hij hetzelfde trucje, maar dan met vijf militairen in een Amerikaanse tank anno 1945.

Heel origineel is dat natuurlijk niet: de cinema staat bol van de oorlogsfilms waarin een onervaren soldaat als surrogaat voor de kijker dient. Zoals ook het volgen van een tankeenheid niet nieuw is (zie bijvoorbeeld Lebanon van Samuel Maoz uit 2009). Maar net als in End of Watch weet Ayer een onweerstaanbare sfeer van broederschap en verbondenheid te scheppen , die je door de waanzin sleept. Volstrekt geloofwaardig is het dan ook dat Norman, die zijn vier collega's eerst nog als sadistische monsters beschouwt, naar het einde toe bereid is zijn leven voor hen te geven.

Intens en technisch begaafd zijn de vele actiescènes, maar pas echt goed wordt Fury tijdens de vele stiltes voor de storm. Als het vijftal na een slopende veldslag grapt over van alles en nog wat bijvoorbeeld – 'Would Hitler fuck one of us for a chocolate bar?' – of als ze ruziën over een mooi, jong meisje. Fantastische scènes die je – positief gezegd – in slaap wiegen. Waardoor elke volgende aanval des te harder aankomt.

Het enige wat Fury te verwijten valt – en ook hier is weer een parallel met End of Watch te vinden – is dat aan het slot het realisme wordt ingeruild voor een epische veldslag met mythische trekjes. Maar verder is Fury een uitmuntende oorlogsfilm die zowel vermaakt, choqueert als ontroert.

Een bont gezelschap is het, het vijftal dat in Fury in een Sherman-tank in de laatste maanden van de oorlog richting Berlijn trekt. Vier van hen zijn al samen sinds ze onder aanvoering van Patton door de woestijn van Noord-Afrika trokken: commandant en intellectueel Wardaddy ( Brad Pitt), de diepgelovige schutter Bible ( Shia LaBeouf), chauffeur Gordo ( Michael Peña) en de uit het moeras getrokken munitielader Coon-Ass (Jon Bernthal).

Bij die geoliede vechtmachine voegt zich groentje Norman ( Logan Lerman), opgeleid als typist maar toegevoegd aan de Second Armored Division bij gebrek aan verse manschappen. Het is zijn ontwikkeling van naïef jochie tot cynische moordenaar – in slechts 24 uur – die het hart van de film vormt. 'Wacht maar tot je het ziet, wat een mens een ander mens kan aandoen,' wordt hem gelijk al op het hart gedrukt. Een voorbode van de talloze gruwelijkheden die zullen volgen.