1. Shame
Eenzaamheid verbeeld als nachtelijke strooptocht, op zoek naar de zoveelste
onenightstand. Michael Fassbender is onvergetelijk als seksverslaafde, maar
Carey Mulligan is zo mogelijk nog beter als zijn zelfdestructieve zus.
2.
Once Upon a Time in Anatolia
150 minuten verstilde schoonheid, over de
zoektocht naar een lijk. Vergt veel geduld, maar wuivend graan oogde nog nooit
zo mooi.
3.
Take Shelter
Tour de force van Michael Shannon als man die in zijn
nachtmerries een aankondiging van de Apocalypse ziet. Huiveringwekkend goed.
4.
De rouille et d'os
Vechtersbaas valt voor gehandicapte jonge vrouw. Op
papier nogal pathetisch en soapy, maar in de handen van Audiard en twee
fenomenale hoofdrolspelers, levert dat toch prachtige cinema op.
5.
Amour
Dat ene moment, waarin de oude man naar zijn dementerende vrouw
staart en in de glinstering van haar anders zo doffe ogen voor even zijn
verloren geliefde weer terugvindt. Subliem.
6.
Play
Een groep jongens van Afrikaanse afkomst lokt blanke jochies
naar de buitenwijken om hen te beroven. Confronterend en intelligent. Östlund
toont zich wederom een meester van de ongemakkelijke cinema.
7.
Oslo August 31st
Een dag uit het leven van een drugsverslaafde.
Mooiste scène van het jaar: man achter op fiets die met een brandblusser in de
donkere straten van Oslo kleine wolkjes creëert.
8.
Café de Flore
Amour fou in twee gedaantes, in twee verschillende
tijdperken, verbonden door muziek. Net als in Vallées C.R.A.Z.Y. (2005) is het
de wervelende manier waarop soundtrack en beeld samenkomen, die betovert.
9. I Wish
Het suikerzoete broertje van Kore-edas meesterwerk Nobody Knows (2004). Wederom
kinderleed dus, maar ditmaal verpakt als fraai sprookje over wat er gebeurt als
twee hogesnelheidstreinen elkaar voor het eerst kruisen.
10.
Cloud Atlas
De verfilming van David Mitchells gelijknamige roman kent
zijn gebreken, maar de momenten waarop alle verhaallijnen – verspreid over 500
jaar – in de montage samenkomen, zijn van grote klasse.