1. Son of Saul
Het meesterlijke debuut van de Hongaar László Nemes krijg ik niet meer uit mijn hoofd: Son of Saul is een beklemmende en belangwekkende trip naar de hel, over de Hongaarse Sonderkommando Saul die zichzelf bedriegt om in leven te blijven.

2. Birdman
Schitterend gefilmde tragedie, met een dito hoofdrol van Michael Keaton als uitgerangeerde Hollywoodacteur die nog één keer een grote comeback probeert te maken.

3. Inherent Vice
Gebaseerd op een onverfilmbaar geachte cultroman van Thomas Pynchon uit 2009, maar het gaat meestentijds helemaal nergens over. Met geweldige acteurs (Joaquin Phoenix! Josh Brolin! Reese Witherspoon!) en dito muziek (CAN!).

4. Knight of Cups
Hoogdravend, barok, zweverig, über-romantisch : Knight of cups is het allemaal. En toch valt er veel te genieten - voor wie het verhaal laat voor wat het is, en zich laat betoveren door de associatieve, troostrijke beeldenstroom.

5. Turist
Diepgravende studie naar het menselijk onvermogen, verpakt in zeer fraaie beelden. Alleen de lawine, die het perfecte gezinnetje aan het wankelen zal brengen, is al een bezoek aan de bioscoop waard.

6. Adieu au langage
Hallucinatoire, onnavolgbare beeldenstroom, waarin Godard woordspeelt, stapelt, associeert en citeert dat het een lieve lust is – uit zijn eigen oeuvre en de rest van de filmgeschiedenis, uit de literatuur en de filosofie.

7. Carol
Hartverscheurend melodrama over de onmogelijke liefde tussen een sjieke dame (de voortreffelijke Cate Blanchett) en een winkelmeisje ( Rooney Mara, minstens zo goed). New York in de repressieve jaren ’50 wordt prachtig in beeld gebracht door Ed Lachman.

8. The Tribe
Angstaanjagend filmisch experiment, waarin niet wordt gesproken door de cast die volledig uit non-professionals bestaat.

9. Youth
Schitterend drama over ouderdom en vergankelijkheid, jeugd en schoonheid. Geweldig geacteerd, ook door de opmerkelijke bijrolacteurs (de Amerikaanse singer-songwriter Mark Kozelek, de Zuid-Koreaanse operazangeres Sumi Jo, het Britse zangeresje Paloma Faith) en met een fraaie soundtrack.

10. Those Who Feel the Fire Burning
De beste Nederlandse documentaire sinds Episode 3: Enjoy Poverty van Renzo Martens: eigenzinnig, geëngageerd, actueel en noodzakelijk.

11. Jauja
Hallucinatie, droom en werkelijkheid gaan in naadloos in elkaar over; Jauja begint als een western en eindigt als een reis door ruimte en tijd. Het is niet helemaal te bevatten. Maar het werkt.

12. Citizenfour
Achter het nieuws: minutieus, nagelbijtend spannend verslag van de gebeurtenissen in de hotelkamer van Edward Snowden, die een vrachtlading aan gevoelige documenten had weten te bemachtigen die bewijzen dat de Amerikaanse inlichtingendienst op kolossale schaal en illegaal burgers afluistert.

13. The Kidnapping of Michel Houellebecq
Boeiende vermenging van waarheid, leugens en veronderstellingen met veel schrandere dialogen en verbluffend weinig actie. En waarschijnlijk meer leugens dan waarheid. Michel Houellebecq is geweldig als zichzelf: charmant, cynisch, zeikerig, kwetsbaar, uitdagend, intrigerend, en razend grappig.

14. 45 Years
Meesterlijk relatiedrama met superieure rollen van Charlotte Rampling en Tom Courtenay.

15. The Look of Silence
De essentiële opvolger van het terecht alom bejubelde The Act of Killing.

16. Prins
Aanstekelijk eigenzinnige, bij vlagen schrijnende, dan weer reuze grappige coming af age-film. Met een fijne score van Palmbomen/Kai Hugo en mooie rollen van o.a. Ayoub Elasri, Oussama Addi, Elsie de Brauw en Sigrid ten Napel.

17. Durak
Inktzwarte, cynische film, waarin een somber beeld van Rusland wordt geschetst: het verrotte fundament van een nog geen veertig jaar oude flat is de perfecte metafoor voor een door en door corrupte en verrotte samenleving.

18. Inside Out
Vijf figuurtjes die de belangrijkste emoties representeren in de controlekamer van het brein van een pubermeisje. Het lijkt zo simpel, maar je moet er maar opkomen…

19. Tussen 10 en 12
Het speelfilmdebuut van de getalenteerde Peter Hoogendoorn is een estafette van verdriet: je weet wat er gaat komen, en toch hakt het erin.

20. A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence
Alleen al vanwege de treurmars die de toon zet van Roy Anderssons A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence; ik kreeg het singeltje dat de diep-ongelukkige handelaar in feestartikelen Sam keer op keer opzet niet uit mijn hoofd.