Filmfestival Roffa Mon Amour vindt dit jaar jaar plaats in Drijvend Paviljoen. De deels overdekte locatie biedt nieuwe mogelijkheden, zoals de Summer Film School, een vijf dagen durend filmcollege over Brian De Palma en Alain Resnais.

Na vijf jaar films vertonen in weer en wind is Roffa Mon Amour verhuisd van het dak van voormalig station Hofplein naar twee locaties in Rotterdam Zuid: Drijvend Paviljoen en LantarenVenster. Door de regen van vorig jaar – elke avond was het raak – zijn er dit jaar voorzorgmaatregelen genomen; in het geval het weer niet meezit, neemt het festival onderdak onder de koepels van Drijvend Paviljoen, die in de schemering als drie grote, drijvende lantaarns de Rotterdamse Rijnhaven oplichten. De romantische sfeer van het filmfestival is er in ieder geval niet minder op geworden. 

Maar nog belangrijker: het gebouw en de ligging bieden extra mogelijkheden die de organisatoren met beide handen hebben aangegrepen. Het festival is dit jaar gestart met Summer Film School, een vijf dagen durend filmcollege over de oeuvres van Brian De Palma en Alain Resnais. In het auditorium worden lezingen gegeven en in het nabijgelegen film- en muziektheater LantarenVenster draaien elke dag twee films, een van elke regisseur. 

Samenwerking met Vlaamse editie

In België bestaat Summer Film School al sinds 1981. 'Ik heb anderhalf jaar in Brussel gewoond en daar hoorde ik voor het eerst over het Zomerfilmcollege in Antwerpen, georganiseerd door Cinea (de Vlaamse Dienst voor Filmcultuur)', vertelt een van de oprichters van Roffa Mon Amour, Charlotte van Zanten. 'Helaas vond het altijd plaats vlak voor Roffa Mon Amour, dus ik kon het zelf nooit bijwonen. Toen we dit pand kregen, heb ik Cinea meteen gebeld met het voorstel ook in Rotterdam een zomerfilmcollege op te zetten. Cinea stond te popelen om iets buiten Antwerpen te doen, dus de samenwerking ontstond heel makkelijk.'

© Jelle van der Hijden

Summer Film School in Rotterdam: lezing over Brian De Palma

Alain Resnais en Brian De Palma

Bij het kiezen van de naam Roffa Mon Amour zes jaar geleden, liet Charlotte van Zanten zich inspireren door de film Hiroshima, Mon Amour. Daarom was het een logische keuze om Alain Resnais op te nemen in het programma van Summer Film School. Kenmerkend aan zijn films zijn de complexe verhaalstructuren – Hiroshima, Mon Amour gaat in de kern over zoiets simpels als een onenightstand, maar dijt uit tot een herbeleving van de atoomaanval op Hiroshima. Net als bij de verwerking van een traumatische ervaring, lopen heden en verleden in elkaar over. 'Het is heel interessant, maar de filosofie en de gelaagdheid van zijn films zijn soms lastig te begrijpen. Het is echt filmtheorie,' zegt deelnemer Gijs van de Meer over de lezingen. 'Ik heb gehoord dat Brian De Palma laagdrempeliger is, maar ik volg alleen de lezingen over Alain Resnais.' 

De lezingen over het werk van Brian De Palma zijn inderdaad een stuk laagdrempeliger, zonder dat hij wordt weggezet als 'Hollywood'. Sprekers Adrian Martin en Cristina Álvarez López pleiten dat het veel te gemakzuchtig is om zijn werk te reduceren tot een parade van terugkerende thema’s: voyeurisme, opsluiting, suïcidaliteit, psychische problemen, enzovoorts. Hij is een technische virtuoos die kan imponeren met lange, onafgebroken shots, zoals te zien is in de winkelcentrumscène in Body Double.

De gemiddelde Roffa Mon Amour-bezoeker is een filmfanaat die meer wil zien dan wat er wekelijks in de bioscoop wordt uitgebracht: het festival vertoont dan ook vooral relatief onbekende films. Summer Film School richt zich eveneens op de bovengemiddelde cinefiel en trekt onder anderen beginnende regisseurs en mensen die er stiekem van dromen zelf films te maken. 'Ik ga vaak naar dit soort evenementen. Brian De Palma en Alain Resnais zijn nog gaten in mijn filmkennis,' zegt deelnemer Anil Jacob Kunne uit Münster, die al een paar films op zijn naam heeft staan. 'In zo’n donker zaaltje de hele dag naar filmtheorie luisteren is echt mijn idee van vakantie.'