Kwade tongen beweren dat Kathryn Bigelow haar Oscar voor The Hurt Locker te danken had aan het feit dat ze een vrouw was.
Nadat Kathryn Bigelow met The Hurt Locker Oscars voor beste film en beste
regie in de wacht had gesleept vond de pers het vooral opvallend dat ze als
eerste vrouw in de geschiedenis een regie-Oscar had gekregen.
Sommige reacties waren euforisch: volgens
Manohla Dargis van de New York Times had ze niet alleen het glazen plafond
in Hollywood doorbroken maar ook nog aangetoond dat vrouwen traditionele
mannenonderwerpen aan konden pakken, zoals oorlogsfilms. Het was een '
historische en opwindende gebeurtenis' omdat 'zowel filmmaaksters als het
vrouwelijke publiek altijd aan het kortste eind hadden getrokken'.
Er waren ook negatieve reacties. Journalist Cenk Uygur, oprichter van de in de
VS populaire internet-talkshow The Young Turks, vond bijvoorbeeld dat Bigelow de
Oscar alleen had gewonnen omdat de Academy of Motion Pictures, Arts and
Sciences een hekel had aan James Cameron én omdat ze een vrouw was. 'Best
Picture was a crime, Best Director was flat out mental,' fulmineerde de criticus
. Avatar had moeten winnen omdat 'het een baanbrekende film is die heel veel
geld verdiende', en anders had Inglourious Basterds moeten winnen omdat die film
de recensent 'van zijn sokken had geblazen'.
In het filmpje op
YouTube, hierboven, is het leuk om te zien hoe ongemakkelijk zijn vrouwelijke
collega zich voelde terwijl Uygur zijn punt maakte. Ze kon hem niet van repliek
dienen, ze had de film niet gezien. Jammer. Als ze de film wel had gezien had ze
bijvoorbeeld kunnen zeggen dat Avatar inhoudelijk bijzonder weinig te bieden
heeft. En dat je, voorzover je kon meeleven met de digitale personages uit die
film, dat meer kwam door de kwaliteit van de gebruikte software, dan door de
goede regie.
Uygur had wel gelijk dat Inglourious Basterds een
geweldige film is. Maar de ontregelende elementen, het geschmier van Brad Pitt,
bepaalde ongeloofwaardigheden in het script, maken de film vooral geschikt voor
fans van de regisseur, die dergelijke knipogen altijd wel kunnen waarderen. In
vergelijking met Basterds is The Hurt Locker een conventionele film, maar is dat
een nadeel? De film is bijzonder geloofwaardig, dankzij het vlekkeloze spel van
de cast, het uitstekende camerawerk dat je de film inzuigt, en de art-direction
en gebruik van figuranten die maken dat je denkt dat je naar beelden uit een
buitenlandreportage zit te kijken. Voeg daarbij het meeslepende en slimme script
, dat terecht ook een Oscar kreeg, en niet te vergeten enkele zinderend
spannende passages en je hebt een bijna perfecte oorlogsfilm.
Andere columns over films op tv van De
Bankzitter
