Strips en films gaan goed samen. Kaskraker na kaskraker heeft de sprong gemaakt van de pagina naar het grote scherm. Maar op televisie gaat de overstap vooralsnog minder soepeltjes.

Waar dat aan ligt? We zeggen het niet graag, maar aan de beperkingen van het kleine scherm. Dolblij dat we zijn met de mogelijkheid om personages uit te diepen, aan visueel spektakel ontbreekt het nog op televisie. Ja, ook series zien er steeds beter (filmischer) uit, maar iets op het niveau van Guardians of the Galaxy is vooralsnog onmogelijk – of in ieder geval onbetaalbaar.

Het stripmedium is er een van ongekende creatieve vrijheid: als je het kunt tekenen, dan bestaat het. Joss Whedon, regisseur van superheldenspektakel The Avengers, ondervond het zelf toen hij zijn Buffy the Vampire Slayer na zeven seizoenen (en een paar jaartjes rust) de overstap liet maken van scherm naar papier. Ineens kon zijn blonde heldin de raarste, meest extravagante avonturen beleven in tijd en ruimte . Avengers-spin-off Agents of S.H.I.E.L.D. – ook van Whedon; seizoen twee is net begonnen – heeft ondertussen de grootste moeite zich te onderscheiden van typische genretelevisie. Wel helden, te weinig super.

Moet dat dan? Als je je als serie wilt onderscheiden toch wel. Dit weekend maakte Gotham zijn debuut, over de stad waar Batman is geboren en de begindagen van James Gordon, zijn politiepartner. De man in het vleermuispak is in het verhaal nog maar twaalf jaar jong, maar de slechteriken moeten ervoor zorgen dat dit geen gewoon politiedrama wordt. Dat gaat vooralsnog net zo knullig als in Smallville (2001- 2011) en Arrow (derde seizoen gaat binnenkort van start): naar de ware aard van de personages wordt zo overduidelijk verwezen dat het pijn doet, en kostuums worden krampachtig vermeden. The Flash (debuteert 7 oktober) staat – op basis van de trailer – hetzelfde te wachten. Het is het allemaal net niet.

Kijk , alle data tussen haakjes in dit stukjes geven natuurlijk ook het nodige aan. Met stripverfilmingen is geld te verdienen – de bezoekersaantallen en kijkcijfers liegen niet – en net zoals ze de bioscopen overspoelen, zullen deze producties dat ook doen met tv. Marvel Comics is al bezig om vier (!) verschillende, aan elkaar gelinkte series te produceren voor Netflix.

Daarom doen we het dit keer een beetje anders. In plaats van u de serie Gotham te tippen, raden we aan Batman: Year One eens op te zoeken in de boekenwinkel. Ondanks wat de titel doet vermoeden is het eigenlijk grotendeels Gordons verhaal , in perfecte kleuren en lijnen verteld door Frank Miller en David Mazzuchelli. Wie dan nog trek heeft in de combi crime en superslechteriken, kan terecht bij de detectives van Gotham Central: de bundel Soft Targets (met The Joker in een hoofdrol) is een aanrader. Een verzameling van Jim Steranko’s Nick Fury: Agent of S.H.I.E.L.D. is ondertussen lastiger te verkrijgen, maar zeker de moeite waard. De pop art-tekeningen uit de jaren zeventig slagen er veel beter in om de superspionnen van de pagina te laten springen.