Christian Maillet: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Un bruit qui rend fou

1995 | Misdaad

België​/​​Frankrijk 1995. Misdaad van Alain Robbe-Grillet en Dimitri de Clercq. Met o.a. Fred Ward, Arielle Dombasle, Charles Tordjman, Sandrinne Le Berre en Dimitri Poulikakos.

Slaapverwekkende misdaadfilm rond een scenarioschrijver die op zoek is naar een script over een misdaad, die op een Grieks eilandje in de Middellandse Zee werd gepleegd. Sarah-la-Blonde (Dombasle) runt er een bordeel en heeft vooral succes bij Chinezen die zich de hele dag overgeven aan het mahjongspel. Het getik van de ivoren domino`s op tafel is inderdaad een geluid, waar je horendol van wordt. De aan de drank verslaafde scenarist Nordmann (Tordjman) arriveert er op zoek naar zijn dochter (of is het zijn schoondochter?): is zij vermoord, pleegde zij zelfmoord, wordt zij door Sarah-la-Blonde verborgen gehouden? Wat de plaatselijke bevolking echter het meest intrigeert is de aankomst van een geheimzinnig spookschip met aan boord avonturier Frank (Ward), die tegelijkertijd met de vermiste Senta (Le Berre) verdween. Wat gebeurt er eigenlijk op dit eilandje waar nooit iets gebeurt? Een flinterdun verhaaltje van Robbe-Grillet die hiermee zijn mislukte come-back (sinds 1983!) viert; met de hulp nog wel van co-regisseur Dimitri De Clercq, de zoon van Jacques, voormalige directeur van de Banque Bruxelles-Lambert in Hong Kong, die filmproducent werd. Hangt de film daarom met haken en ogen aan elkaar? Robbe-Grillet situeerde eerst zijn film in Hong Kong en Macao, daarna in Vietnam en tenslotte in Cambodja. De Clercq verhuisde alles naar een Grieks eiland. Vandaar die Vietnamese jonk met gescheurde zeilen? Het mooiste is nog de ansichtkaartenfotografie van Hans Meier. Opgedragen aan de in september 1994 op 54-jarige leeftijd overleden Christian Maillet die de vader-rol speelt. Jammer dat het zo amateuristsich wordt vertolkt, en het zo vervelend en onduidelijk is. Panavision wide- screen.

Le retour d'Arsène Lupin : Un savant bien tranquille

1994 | Misdaad

Frankrijk​/​​België 1994. Misdaad van Michel Boisrond. Met o.a. François Dunoyer, Eric Franklin, Anna Achdian, Ann Petersen en Daniel Goldenberg.

Belgische episode uit de serie LE RETOUR D`ARS[KA2]ENE LUPIN, waarin de baron (Dua) en de barones (Auberghen) De Watrin een kostbare diamant schenken aan de stad Brussel in aanwezigheid van de vermaarde professor Einstein (Goldenberg). De (bekende) schelm Lupin (Dunoyer) vermomt zich als Einstein om de zeldzame diamant in te pikken. Wat hij niet weet is dat een groep extremisten een aanslag beraamt op de geleerde. De vermomde Lupin wordt bijgevolg abuisievelijk gekidnapt. Vrij amusant script van Jacques Nahum, David Lachterman en Daniel Goldenberg, die ook de dialogen verzorgde. Gesitueerd in de jaren 1930 met mooie buitenopnamen van de stad Brussel.

Le scoop

1989 |

België 1989. Jean-Louis Colmant. Met o.a. Francis Lemaire, Liliane Vincent, Christian Maillet, Philippe Geluck en Yvette Merlin.

Een Chinese ster-reporter (gespeeld door een rasechte een Amerikaan, wie daar op let is een kniesoor) maakt een uitermate wrede reportage over de oprichter van een religieuze sekte die vooral dol is op geld. Alles goed en wel, maar hij is er niet zozeer op uit de werkelijkheid naar boven te laten komen als wel om tegen elke prijs sensatie in de reportage te krijgen, zodat hij nog meer roem zal verwerven. Helaas, deze satire op het wereldje van de televisie gaat volledig de mist vanwege een al te grote voorzichtigheid en een gebrek aan originaliteit. Hoe kon het ook anders, de opdracht kwam vanuit het besloten kringetje zelf, dus had de televisiemaker geen vrij spel.

Du sel sur la peau

1989 | Komedie, Romantiek

Canada​/​​België​/​​Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Marie Degesves. Met o.a. Richard Bohringer, Catherine Frot, Michel Galabru, Isabelle Glorie en Nicole Colchat.

Hoe een ten gevolge van tal van mislukte relaties met vrouwen een teleurgestelde veertiger besluit het zonder hartstocht te doen en zich geheel te wijden aan zijn vioolhobby. Doch een ongehuwde moeder van dertig jaar breekt door de blokkade heen, waaraan de moeder van de vrijgezel, die zelf bezeten is van astrologie, medeplichtig is. Met andere woorden, het zijn eigenlijk twee thema's. Daarnaast was deze film beter af geweest met een minder slappe en losse regie, een degelijk opgebouwd scenario en vooral minder stompzinnige dialogen. Slechts het vakmanschap van de Franse acteurs redt deze onderneming van een algehele ondergang.

Traversées

1982 | Drama

Tunesië​/​​België 1982. Drama van Mahmoud Ben Mahmoud. Met o.a. Fadhel Jaziri, Eva Darlan, Vincent Grass, Christian Maillet en Jean-Pierre Dauzun.

Op oudejaarsavond in 1980 krijgen een Arabische intellectueel en een Oosteuropese vluchteling van de grenspolitie in Dover geen verblijfsvergunning voor Engeland. Ze blijven doelloos heen en weer varen tussen Dover en Oostende, waar hen de toegang tot België ook wordt ontzegd. Deze interessante co-produktie weet niet steeds een juist evenwicht te vinden tussen een sociaal-politieke observatie - de strijd van Solidariteit in Polen speelt via de berichtgeving en krantenkoppen mee - en de oosterse existentie-filosofie. Hierdoor wordt de film naar het einde toe nogal onbestemd, maar is vanwege het onderwerp en de ingetogen, stijlvaste regie vaak boeiend. Ook bekend als CROSSING OVER.

Transit hôtel

1979 | Drama, Romantiek

België 1979. Drama van Jean-Louis Calmant. Met o.a. Raymond Peira, Sylvie Milhaud, Christian Maillet, Gérard Marti en Gisèle Oudart.

Een romance tussen een Franse journalist en een jonge Roemeense, onmogelijk gemaakt, doordat ze in verschillende landen wonen. Zo krijgen ze te maken met starre ideologieën, snibbige politici en officiële ambtenaartjes. Wat wint, de liefde of de 'kille monsters'? Bepaald geen nieuw onderwerp en bovendien op veels te anecdotische wijze gebracht. Kortom, een ouderwetse film met sterk gesimplificeerde personages en gebrek aan psychologische nuance.

Les uns, les autres

1972 | Drama

België 1972. Drama van Ben Salah. Met o.a. André Desramaux, Monique Derramaux, Abdel Rarbo, Jean-Claude Martiat en Jacques Racket.

Afwisselend zijn gespeelde scènes en archiefopnamen van actuele gebeurtenissen over allerlei problemen te zien, waarmee de ongelukkige immigranten te kampen hebben. Gemaakt door de eerste de beste Maghrebijn die er te vinden was, en met de pretentie de interne tegenstellingen van het westen duidelijk te maken. Een schools, typisch mei 1968-produkt. Slaapverwekkend en helemaal uit de tijd.