Neige Dolsky

P.J. : Vol à l'arrachée

Frankrijk 1998. Misdaad van Gérard Vergez. Met o.a. Bruno Wolkowitch, Lisa Martino, Charles Schneider, Lilah Dadi en Marc Betton.

La Gazelle

Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Komedie van Detlef Rönfeldt. Met o.a. Marianne Sägebrecht, Marie-France Pisier, Gérard Klein, Vanessa Guedj en Joachim Jung.

La place du père

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Richard Anconina, Lucile Boulanger, Marie Bunel, Justine Heynemann en Stéphane Jobert.

Tijdens een opnamesessie in een studio krijgt jazz-gitarist Anconina een telefoontje. Bunel, de ex-vriendin van wie hij al tien jaar gescheiden leeft, en hun zestien-jarige dochter Heynemann hebben een zwaar verkeersongeval gehad. Het meisje is er goed afgekomen, maar Bunel zweeft tussen leven en dood. In het ziekenhuis mijmert Anconina over de pijnlijke periode juist na hun scheiding en over de indertijd niet te beantwoorden vragen die hun dochtertje (nu gespeeld door Lucile Boulanger) stelde over de ruzie. Sentimentele story over een kind dat het slachtoffer is van scheiding van de ouders. We hebben het allemaal al vaker gezien, maar het spel van Anconina en vooral de kleine Boulanger maken de film nog redelijk aantrekkelijk. Voor het camerawerk stond Jacques Guérin in.

Le clandestin

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Komedie van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Zbignew Zamachowski, Neige Dolsky, Rebecca Potok en Jean-Luc Buguet.

De tachtig-jarige Dolsky weigert haar appartement om te ruilen voor een kamer in een luxueus rustoord, zoals haar dochter graag zou willen. Niemand luistert nog naar haar en ze wordt door iedereen als dement beschouwd. Op een dag trekt men een stelling op. De gevel van de appartementen krijgt een verjongingskuur. Een jonge Pool, Zamachowski, die illegaal in het land verblijft, heeft de leiding. Tussen de vrouw en de arbeider ontstaat een warme vriendschap. Gevoelig portret van het milieu van illegale arbeiders, gekoppeld aan het verhaal van een koppige, eenzame maar kranige oude dame. Het samenspel van beide hoofdrolspelers is schitterend, dramatiek doorspekt met een ontroerende humor. Het scenario werd geschreven door Bertucelli, Sabine Ullmann en Daniel Boublil. Fotografie van Paul Bonis.

A la vitesse d'un cheval au galop

Frankrijk 1991. Drama van Fabien Onteniente. Met o.a. Yves Alfonso, Alain Beigel, Renée Dennsy, Neige Dolsky en Maggy Dussauchoy.

Een groepje bejaarden uit het bejaardentehuis 'Les Eglantines' maken hun jaarlijkse uitstapje per bus. Als zij onderweg pauzeren, gaat een van hen, een voormalige vrachtwagenchauffeur een ritje maken met de bus en laat de rest achter langs de kant van de weg. Als het donker wordt en hij is nog steeds niet terug, moeten zij overnachten in een herberg die eigenlijk gesloten is vanwege een trouwpartij die daar plaatsvindt. Als zij dan worden uitgenodigd voor een glas champagne, ontdekken zij dat zij nog ongekende vitaliteit bezitten, en nemen uitbundig deel aan het feest. Een onderhoudende film met bejaarden in het middelpunt.

Tatie Danielle

Frankrijk 1990. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Tsilla Chelton, Catherine Jacob, Isabelle Nanty, Neige Dolsky en Eric Prat.

Tweede film van de Franse cineast Étienne Chatiliez is een zwarte komedie over de oude tante Danielle (glansrol van de 71-jarige actrice Tsilla Chelton) die na de dood van haar huishoudster intrekt bij haar achterneef en zijn gezin in Parijs. Veel plezier hebben ze daar niet van de nieuwe 'logee': Danielle maakt jong en oud in haar omgeving methodisch het leven zuur. Wat moet ze anders? Lief zijn voor de kinderen? Dat boeit niet. Pas als de wanhopige familie naar Kreta afreist om even van tante af te zijn, krijgt ze haar trekken thuis.

Le retour de Martin Guerre

Frankrijk 1981. Drama van Daniel Vigne. Met o.a. Gérard Depardieu, Nathalie Baye, Roger Planchon, Maurice Barrier en Isabelle Sadoyan.

In de 16e eeuw zijn een jongen en een meisje aan elkaar uitgehuwelijkt door hun boerenfamilies. Het huwelijk is geen succes en de echtgenoot verdwijnt om acht jaar later als volwassene zijn erfdeel en gezin weer op te eisen. Ondanks de positieve verklaring van de vrouw ontstaat er twijfel aan zijn identiteit, die tijdens een rechtszaak bewezen moet worden. Dit vernuftig scenario en de overtuigende tijdsreconstructie kregen van de regisseur niet meer dan een bekwame filmvorm, maar het opmerkelijke spel - vooral van Baye en Planchon - houdt de aandacht vast. Het scenario is van regisseur Vigne en Jean-Claude Carrière. Het camerawerk is van André Neau.

L' invitation

Zwitserland​/​​Frankrijk 1973. Drama van Claude Goretta. Met o.a. Jean-Luc Bideau, François Simon, Jean Champion, Neige Dolsky en Cécile Vassort.

Een onopvallende kantoorbediende krijgt na de dood van zijn moeder een grote erfenis en koopt een buitenhuis waar hij op zondagmiddag zijn collega`s inviteert. De ongewone situatie, gecombineerd met drank, brengt jaloezie en wrok naar buiten die in de werksituatie verzwegen blijft, maar de volgende dag is alles weer bij het oude op het ontslag van een al te spontane typiste na. Deze schijnbaar simpele, maar minutieus geobserveerde film heeft een met het werk van Tsjechow vergelijkbare kwaliteit en betekende de internationale doorbraak van de (Franstalige) Zwitserse cinema. De regissuer schreef het scenario met Michel Vialla. Jean Zeller verzorgde het camerawerk.

Le Jour des noces

Zwitserland 1971. Komedie van Claude Goretta. Met o.a. Arnold Walter, Dora Doll, Martine Garrel, André Schmidt en Maurice Garrel.

Een Zwitsers gezin trekt voor de zondagse picknick naar buiten en installeert zich in de nabijheid van een bruiloftsgezelschap, dat met grote uitbundigheid in de open lucht dineert. De oudste zoon en de bruid ontmoeten elkaar en gaan er samen vandoor. Deze op Maupassants Partie de campagne geïnspireerde tv-film, waarin de ironie van de observatie de warme betrokkenheid bij de diverse personages niet uitsluit, is een voorstudie op Goretta's L'INVITATION, maar heeft ook een belangwekkend eigen bestaansrecht.