Walérian Borowczyk: regie.
Er zijn 6 films gevonden.

Emmanuelle 5

1987 | Erotiek, Romantiek

Frankrijk 1987. Erotiek van Walerian Borowczyk en Walérian Borowczyk. Met o.a. Monique Abrielle, C. Hardester, Dara Burns Westberg en Yaseen Khan.

Het is verbluffend dat Borowczyk heeft geaccepteerd om een EMMANUELLE 5, over de eeuwige Emmanuelle Arsan, te maken. Maar het is waar dat het met deze ooit geniale regisseur sinds HISTOIRE D`UN P[KA1]ECH[KA1]E (1975) met elke film verder bergafwaarts gaat. Dat elke inspiratie ontbreekt blijkt ook weer uit dit onduidelijke scenario, waarin Emmanuelle na vele gepeperde avonturen uiteindelijk in een harem tot zichzelf komt. Natuurlijk zijn de opnamen nog steeds schitterend evenals de decors en de verfijnde regie. Maar het houdt verder allemaal niets in, de humor is bot en er komt huis-, tuin- en keukenfilosofie in voor. Borowczyk stelt teleur, maar dat zijn we inmiddels wel gewend.

Dr. Jekyll et les femmes

1981 | Horror, Mysterie

Frankrijk​/​​Duitsland 1981. Horror van Walerian Borowczyk en Walérian Borowczyk. Met o.a. Udo Kier, Marina Pierro, Patrick Magee, Gisèle Préville en Howard Vernon.

Het verlovingsfeestje van Dr. Jekyll met Fanny Osbourne wordt verstoord door enkele geheimzinnige moorden in de omgeving van en vervolgens binnen de woning. Fanny ontdekt in Jekylls laboratorium diens geheim, maar zal hem uit liefde volgen in zijn definitieve transformatie. De neergaande lijn van Borowczyks films bereikt een absoluut dieptepunt met deze smakeloze en spanningsloze bewerking van Stevensons befaamde verhaal. Zelfs de vroegere esthetiek in aankleding en fotografie is verdwenen. De titelrol van Kier is na Morrissey's DRACULA en FRANKENSTEIN een herhalingsoefening, maar de film om hem heen werkt niet eens als parodie. Ook bekend als THE STRANGE CASE OF DR. JEKYLL AND LADY OSBOURNE, DR. JEKYLL AND HIS WIVES, DR. JEKYLL AND MISS OSBOURNE en BLOOD OF DR. JEKYLL.

Interieur D'un Couvent

1978 | Erotiek

Italië 1978. Erotiek van Walérian Borowczyk. Met o.a. Marina Pierro en Ligia Branice.

Het verlovingsfeestje van Dr. Jekyll met Fanny Osbourne wordt verstoord door enkele geheimzinnige moorden in de omgeving van en vervolgens binnen de woning. Fanny ontdekt in Jekylls laboratorium diens geheim, maar zal hem uit liefde volgen in zijn definitieve transformatie. De neergaande lijn van Borowczyks films bereikt een absoluut dieptepunt met deze smakeloze en spanningsloze bewerking van Stevensons befaamde verhaal. Zelfs de vroegere esthetiek in aankleding en fotografie is verdwenen. De titelrol van Kier is na Morrissey's DRACULA en FRANKENSTEIN een herhalingsoefening, maar de film om hem heen werkt niet eens als parodie. Ook bekend als THE STRANGE CASE OF DR. JEKYLL AND LADY OSBOURNE, DR. JEKYLL AND HIS WIVES, DR. JEKYLL AND MISS OSBOURNE en BLOOD OF DR. JEKYLL.

Goto l'île d'amour

1968 | Experimenteel, Fantasy

Frankrijk 1968. Experimenteel van Walerian Borowczyk en Walérian Borowczyk. Met o.a. Pierre Brasseur, Ginette Leclerc, René Dary, Ligia Branice en Jean-Pierre Andreani.

De titel (Goto, het eiland van de liefde) is ironisch, want op het fictieve eiland bespioneert men elkaar en zucht de bevolking onder het juk van een krankzinnige dictator. Er is een theater waar onthoofdingen te zien zijn, er bestaan apparaten om vliegen te doden en er zijn andere akelige dingen die een concentratiekamp-achtige wereld suggereren. In die wereld speelt zich een ongelukkige, hopeloze en hartstochtelijke liefdesgeschiedenis af.

Une collection particulière

1967 |

Frankrijk 1967. Walérian Borowczyk.

De titel (Goto, het eiland van de liefde) is ironisch, want op het fictieve eiland bespioneert men elkaar en zucht de bevolking onder het juk van een krankzinnige dictator. Er is een theater waar onthoofdingen te zien zijn, er bestaan apparaten om vliegen te doden en er zijn andere akelige dingen die een concentratiekamp-achtige wereld suggereren. In die wereld speelt zich een ongelukkige, hopeloze en hartstochtelijke liefdesgeschiedenis af.

Les jeux des anges

1964 |

Frankrijk 1964. Walérian Borowczyk.

De titel (Goto, het eiland van de liefde) is ironisch, want op het fictieve eiland bespioneert men elkaar en zucht de bevolking onder het juk van een krankzinnige dictator. Er is een theater waar onthoofdingen te zien zijn, er bestaan apparaten om vliegen te doden en er zijn andere akelige dingen die een concentratiekamp-achtige wereld suggereren. In die wereld speelt zich een ongelukkige, hopeloze en hartstochtelijke liefdesgeschiedenis af.