Helena Brodin: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Glädjekällan

1993 | Komedie

Zweden 1993. Komedie van Richard Hobert. Met o.a. Sven Lindberg, Göran Stangertz, Camilla Lundén, Helena Brodin en Pierre Lindstedt.

Lindbergs vrouw gaat met enkele vriendinnen op reis naar Itali[KA3]e. Hij had zich aan alles verwacht maar niet dat ze als een handvol as zou terugkeren. Hij plaatst de as in een grote gele vaas, die hij naar hun buitenhuisje wil brengen om haar te begraven onder het seringenbed. Hij zet zich op weg, terwijl zijn zoon, Stangertz, een popzanger, hem volgt met zijn busje. Onderweg komen ze de vreemdste dingen tegen. Lindbergs auto stort in een ravijn, hij vergeet de vaas op een bus, de vaas komt terecht op een openbare veiling, maar de grootste verrassing staat hem te wachten wanneer hij, met de vaas veilig en wel, bij het buitenhuis aankomt. Onderhoudende dramatische komedie, schitterend gespeeld door Lindberg. Het einde is van een puur po[KA3]etische schoonheid en komt helemaal niet sentimenteel over. Goed scenario van Hobert, die ook de muziek en de songs (uitgevoerd door Stangertz en de No Bay Band) voor zijn rekening nam. Fotografie van Lars Crepin.

Söndagsbarn

1992 | Drama

Zweden 1992. Drama van Daniel Bergman en Daniel Bergman. Met o.a. Thommy Berggren, Henrik Linnros, Lena Endre, Jakob Leygraf en Anna Linnros.

Vader Ingmar schreef het scenario voor het regiedebuut van zijn dertig-jarige zoon Daniel. Het is gebaseerd op een hoofdstuk uit Ingmar's autobiografie Laterna Magica. Het gaat over een zomerse zondag, waarop Ingmar, gespeeld door Linnros de aangename en onaangename kanten van zijn vader leert kennen. Zijn vader wordt schitterend vertolkt door Berggren en zijn moeder door Endre. Hoewel het geheel wat aan de lange kant is, betreft het een fraai staaltje filmkunst. Onwillekeurig wil de kijker vergelijken met Ingmar Bergman's FANNY OCH ALEXANDER en Bille August's DEN GODA VILJAN die over hetzelfde onderwerp gaan. Die rolprenten zijn sterker. Dat wordt misschien wel veroorzaakt door het feit dat een aantal van dezelfde acteurs meedoen in andere rollen, waardoor je een en ander door elkaar gaat halen, terwijl het onderwerp enigszins verzadigd raakt. Het camerawerk is van Tony Forsberg. Geproduceerd o.a. met fondsen van de Zweedse tv en de filminstituten uit Noorwegen, IJsland en Finland.

Jag är Maria

1979 | Drama

Zweden​/​​Denemarken 1979. Drama van Liselotte Hjlem en Peter Lindgren. Met o.a. Liselotte Hjlem, Peter Lindgren, Helena Brodin, Frej Lindqvist en Claire Wikholm.

Maria en Jon vallen buiten de maatschappij. Wanneer Jon als kunstschilder wordt ontdekt en in het middelpunt van de belangstelling komt te staan, is Maria de enige die begrijpt wat er in hem omgaat. De film naar het boek van H.E. Hellberg laat de psychologische ontwikkeling zien van twee totaal verschillende mensen, een jong meisje, van wie de ouders gescheiden zijn en de als dorpsgek betitelde man.

Hugo och Josefin

1968 | Familiefilm, Drama

Zweden 1968. Familiefilm van Kjell Grede. Met o.a. Fredrik Becklin, Marie Ohman, Inga Landgré, Beppe Wolgers en Helena Brodin.

Een zeven-jarig meisje dat van haar ouders geen aandacht krijgt, wordt uit de eenzaamheid gehaald door een tuinman, die haar ook een vriendje van haar eigen leeftijd bezorgt. De opmerkelijke observatie en regie van kinderen, afgezien van effectbejag, maken van de broze fantasiewereld van kinderen tot een ontroerende en poëtische film zonder vals sentiment. In zijn genre een van de allerbeste. Naar de gelijknamige roman van Maria Gripe.

Tillsammans med Gunilla

1965 | Drama

Zweden 1965. Drama van Lars Görling. Met o.a. Sven Bertil Taube, Helena Brodin, Tina Hedström, Marrit Ohlsson en Inga-Lill Ȧström.

Een jong stel veroorzaakt een dodelijk auto-ongeval. Schuldbesef tast hun relatie aan en maakt de voosheid van hun toekomstverwachtingen duidelijk. De onverdunde zwartgalligheid in deze enige film van schrijver G[KA3]orling - die korte tijd later zelfmoord pleegde - overtuigt niet. Het goede spel brengt ook nauwelijks verlichting. (De film veroorzaakte bij de première enige sensatie door de vermeende primeur van mannelijk naakt in een film die niet pornografisch bedoeld is).