Fabrizio Rongione

Diane a les épaules

Frankrijk 2019. Komedie van Fabien Gorgeart. Met o.a. Clotilde Hesme, Fabrizio Rongione, Thomas Suire en Grégory Montel.

Une part d'ombre

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 2017. Thriller van Samuel Tilman. Met o.a. Fabrizio Rongione, Natacha Régnier, Christophe Paou, Christophe Paou en Myriem Akheddiou.

Amper terug van een Vogezen-vakantie met gezin en vrienden wordt leraar David verdacht van de moord op een jonge juwelier. De sympathiekeling kán niet de dader zijn – totdat stukje bij beetje blijkt dat er schaduwzones in Davids leven en persoonlijkheid bestaan waarvan niemand weet had. Met het nagelbijtergenre van de psychothriller over identiteit en twijfel kan de Belgische debutant Tilman alvast goed uit de voeten: het raden-maar-spelletje wordt zonder haast en schokeffecten voortreffelijk tergend gespeeld. In de hoofdrol excelleert Rongione, als een jonge Daniel Auteuil, op het scherpst van de snede.

Marion, 13 ans pour toujours

Frankrijk 2016. Drama van Bourlem Guerdjou. Met o.a. Julie Gayet, Luàna Bajrami, Fabrizio Rongione en Tatiana Rojo.

Marion is dertien jaar. Ze wordt door schoolgenoten zo ernstig en systematisch getreiterd dat ze een einde aan haar leven maakt. Haar moeder (mooi gespeeld door Gayet) probeert te begrijpen hoe het zo ver heeft kunnen komen. Het tragische, geruchtmakende verhaal van Marion vond in werkelijkheid in 2013 plaats, waarna haar moeder Nora Fraisse een boek schreef. Ze benadrukt daarin hoe wijdverbreid en ingrijpend het fenomeen pesten is. De televisiefilm trok bij de eerste vertoning, gevolgd door discussie over het onderwerp, meer dan vier miljoen kijkers.

Le fils de Joseph

Frankrijk​/​​België 2016. Drama van Eugène Green. Met o.a. Victor Ezenfis, Natacha Régnier, Mathieu Amalric en Fabrizio Rongione.

Parijse tiener Vincent zoekt z'n vader, in een strak gestileerd drama dat guitig en fijnbesnaard door een vindingrijk draaiboek meandert. Want is vader de botte uitgever? Of diens boertige broer? Of openbaart een willekeurige vader zich door de zoon, zoals de bijbelse Jezus dat deed voor Jozef? Regisseur en scenarist Eugène Green, zelf te zien als conciërge, voert Vincent via bijbelse taferelen – Vincent zet "vader" zelfs het mes op de keel, zoals Abraham dat deed bij zoon Isaak – en langs relevante 17de eeuwse vader-zoonkunst naar een weldadige finale. Verrassend soepel uitgevoerd, voor een dergelijk kunststuk.

Le coeur régulier

Frankrijk​/​​België​/​​Canada 2016. Drama van Vanja d'Alcantara. Met o.a. Isabelle Carré, Jun Kunimura, Niels Schneider, Fabrizio Rongione en Mugi Kadowaki.

Na de plotselinge dood van haar broer moet Alice even afstand nemen van haar ‘perfecte’ leven. Ze reist naar de afgelegen plek in Japan die haar broer had genoemd: daar had hij rust gevonden. De Belgische d'Alcantara bewerkte de gelijknamige roman uit 2010 van Olivier Adam tot een gevoelig drama, waarin een vrouw haar eigen weg in rouw vindt. In koele blauwen en groenen schetst de filmmaakster het voorzichtige contact tussen Alice en Daisuke, een voormalige politieagent die in een rotsig kustlandschap wanhopigen van zelfmoord probeert te weerhouden.

Deux jours, une nuit

België​/​​Italië​/​​Frankrijk 2014. Drama van Jean-Pierre Dardenne en Luc Dardenne. Met o.a. Marion Cotillard, Olivier Gourmet en Fabrizio Rongione.

Werkneemster Sandra heeft precies een weekend de tijd, de twee dagen en een nacht uit de titel, om haar collega's ervan te overtuigen af te zien van hun bonus, zodat zij haar baan kan houden. Opnieuw een intelligent en aangrijpend sociaal drama van de Waalse broers Jean-Pierre en Luc Dardenne, die een film wilden maken over 'de strijd tegen het individualisme, tegen het cynisme om ons heen'. De Dardennes werken meestal met niet-professionele acteurs, maar voor de moeilijke en complexe rol van Sandra klopten ze aan bij de Franse filmster Marion Cotillard. Die gelukkig ja zei.

La Sapienza

Frankrijk​/​​Italië 2014. Drama van Eugène Green. Met o.a. Fabrizio Rongione, Christelle Prot, Arianna Nastro en Ludovico Succio.

Alexandre (Rongione) is architect, Aliénor (Landman) psychologe. In een moeilijke fase van hun huwelijk reist het Zwitserse paar naar Italië, waar Alexandre zich verdiept in het werk van zijn historische vakgenoot Francesco Borromini. Zo ontmoeten ze de veel jongere Lavinia (Nostro) en haar broer Goffredo (Succio). Architectuur, en ook andere levensonderwerpen laten het viertal hun eigen levens herzien. Filmmaker Green houdt van een sobere visuele stijl en is vooral gefascineerd door symmetrie in dit wat gedragen, mooi geacteerde drama. Muziek van de barokke meester Claudio Monteverdi is sfeerbepalend.

Une chanson pour ma mère

2013. Met o.a. Sam Louwyck, Fabrizio Rongione, Sylvie Testud, Dave en Patrick Timsit.

Alexandre (Rongione) is architect, Aliénor (Landman) psychologe. In een moeilijke fase van hun huwelijk reist het Zwitserse paar naar Italië, waar Alexandre zich verdiept in het werk van zijn historische vakgenoot Francesco Borromini. Zo ontmoeten ze de veel jongere Lavinia (Nostro) en haar broer Goffredo (Succio). Architectuur, en ook andere levensonderwerpen laten het viertal hun eigen levens herzien. Filmmaker Green houdt van een sobere visuele stijl en is vooral gefascineerd door symmetrie in dit wat gedragen, mooi geacteerde drama. Muziek van de barokke meester Claudio Monteverdi is sfeerbepalend.

Le gamin au vélo

Frankrijk​/​​België​/​​Italië 2011. Drama van Luc Dardenne en Jean-Pierre Dardenne. Met o.a. Cécile de France, Jérémie Renier, Fabrizio Rongione, Jasser Jaafari en Olivier Gourmet.

'Bel me niet meer. Ik bel jou wel.' Dat zegt een vader tegen zijn elfjarige zoon Cyril (Doret) in Le gamin au vélo. Wij weten dat hij nooit zal bellen. Kapster Samantha (De France) ontfermt zich over de jongen, die ze bij toeval bij de dokter tegenkomt, en voor wie ze zich gelijk verantwoordelijk voelt. Het is bijna te mooi om waar te zijn. Het oeuvre van de broers Dardenne kenmerkt zich immers door fraaie maar sombere vertellingen, gefotografeerd met schokkerige camera en lange takes. Maar deze, prachtige, film heeft wel wat weg van een sprookje. En er klinkt zelfs filmmuziek.

Le silence de Lorna

België​/​​Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 2008. Drama van Jean-Pierre Dardenne en Luc Dardenne. Met o.a. Arta Dobroshi, Jérémie Renier, Fabrizio Rongione, Alban Ukaj en Morgan Marinne.

De jonge Lorna (Dobroshi), afkomstig uit Albanië, wil in Luik een snackbar openen, maar daarvoor heeft ze wel geld nodig. Ze sluit een deal: eerst trouwt ze met de Belgische junk Claudy (Renier) om de nationaliteit te verkrijgen, daarna wordt die uit de weg geruimd en trouwt ze met een rijke Rus, zodat ook die Belg kan worden. Maar dan krijgt ze last van haar geweten. Kan ze niet gewoon van Claudy scheiden? Typisch Dardenneske treurigheid, met een formidabele hoofdrolspeelster, strak in beeld gebracht. Prijs voor het beste script in Cannes.

L'enfant

België​/​​Frankrijk 2005. Drama van Luc Dardenne en Jean-Pierre Dardenne. Met o.a. Jérémie Renier, Jérémie Segard, Fabrizio Rongione, Olivier Gourmet en Déborah François.

Prachtig, sociaal-realistisch coming of age-drama over de achttienjarige Sonia, de twintigjarige kruimeldief Bruno en hun pasgeboren baby Jimmy. Sonia heeft een uitkering, Bruno verkoopt gestolen spullen. 'Gaan jullie de baby zelf opvoeden?' vraagt een heler aan Bruno. 'Als het niet lukt, zijn er altijd mensen die jullie willen betalen om hem te adopteren.' Dat lijkt Bruno een goede deal, maar als de koop is gesloten valt Sonia flauw. In Cannes kreeg L'enfant een Gouden Palm, alweer de tweede voor de Dardennes, die daarmee toetraden tot de absolute regisseurselite.

Rosetta

Frankrijk​/​​België 1999. Drama van Luc Dardenne en Jean-Pierre Dardenne. Met o.a. Émilie Dequenne, Fabrizio Rongione, Anne Yernaux, Olivier Gourmet en Bernard Marbaix.

Op het filmfestival van Cannes werden de Waalse gebroeders Dardenne onderscheiden met de Gouden Palm en werd de jonge Dequenne bekroond als beste actrice, voor deze rauwe kijk op het armzalige leven van de jonge Rosetta. Ze woont samen met haar alcoholische moeder in een trailerpark in het grauwe gebied rond de industriestad Seraing, waar de Dardennes zelf al hun hele leven wonen. Rosetta, vijftien jaar oud en weerbarstig, wil maar een ding: werk vinden. Werk biedt tenminste de kans respect te krijgen en deel te nemen aan de samenleving. De gebroeders Dardenne blijven met een schokkerige camera dicht op de huid van het meisje dat zich, om te overleven, krampachtig vasthoudt aan dagelijks terugkerende rituelen. In een klassieke verhaalstructuur met een begin en een eind, zijn ze allerminst geïnteresseerd: Rosetta is na anderhalf uur geen steek verder dan aan het begin. Opwekkend is de film niet, maar de makers, wier eerdere La promesse ook al hoge ogen gooide, voeren de kijker op onnavolgbare wijze mee in een wereld die zo benauwend levensecht is dat je je nauwelijks kunt voorstellen dat die tot in details in een scenario is vastgelegd.