Delphine Seyrig

Delphine Seyrig: regie en cast.
Er zijn 40 films gevonden.

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1977	Sois belle et tais-toi

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1989	Une Saison de feuilles
1989	La bête dans la jungle
1989	Johanna d'Arc of Mongolia
1988	La bête dans la jungle
1986	Golden Eighties
1984	Dorian Gray im Spiegel der Boulevardpresse
1983	Le grain de sable
1981	Freak Orlando
1980	Chère inconnue
1979	Le chemin perdu
1977	Vera Baxter
1977	Répérages
1977	Repérages
1977	Baxter, Véra Baxter
1976	Son nom de Venise dans Calcutta désert
1976	Caro Michele
1975	Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles
1975	India song
1975	Der Letzte Schrei
1974	The Black Windmill
1974	Le Jardin qui bascule
1974	Le Cri du coeur
1974	Le Boucher, la star et l'orpheline
1974	Dites-le avec les fleurs
1974	Aloïse
1973	The Day of the Jackal
1973	Je t'aime... tu danses
1972	Le charme discret de la bourgeoisie
1971	Les lèvres rouges
1970	Peau d'âne
1968	Mister Freedom
1968	La Voie Lactée
1968	Baisers volés
1967	La Musica
1967	Accident
1966	Qui êtes-vous, Polly Magoo?
1963	Muriel ou Le temps d'un retour
1961	L'année dernière à Marienbad
1959	Pull my Daisy

Une Saison de feuilles
Serge Leroy, 1989

La bête dans la jungle
Benoît Jacquot, 1989

La bête dans la jungle
Alfredo Arias, 1988

Le chemin perdu
Patricia Moraz, 1979

Sois belle et tais-toi
Delphine Seyrig, 1977

Le Cri du coeur
Claude Lallemand, 1974

Le Boucher, la star et l'orpheline
Jérôme Savary, 1974

Dites-le avec les fleurs
Pierre Grimblat, 1974

Je t'aime... tu danses
François Weyergans, 1973

Qui êtes-vous, Polly Magoo?
William Klein, 1966

Une Saison de feuilles

1989 | Drama

Frankrijk/Luxemburg/Canada 1989. Drama van Serge Leroy. Met o.a. Delphine Seyrig, Evelyne Bouix, François-Eric Gendron, Gabrièl Cattand en Valérie Alane.

Een verfilming door de regisseur en Philippe Triboit van de gelijknamige roman van Madeleine Chapsal, of hoe de beroemde actrice Hedwina Vallas (Seyrig) tegen de ziekte van Alzheimer vecht, met behulp van haar dochter Violaine (Bouix). Gefilmd met ruimschoots aandacht voor de geringste nuance in de gedragingen en met inzicht in personages, die zich het merendeel van de tijd in een afgesloten ruimte bevinden. Een zeer overtuigende interpretatie van de twee hoofdrolspeelsters, en een van de laatste rollen van Delphine Seyrig, die in 1990 overleed; ze ontving voor haar bijzonder moeilijke rol in 1989 op het internationale Festival van Bulgarije de 'Silver Chest'.

La bête dans la jungle

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Benoît Jacquot. Met o.a. Sami Frey en Delphine Seyrig.

Het gaat om het stuk van Henry James - wiens romans veel beroemder zijn - dat in een Engels kasteel speelt. Een man en een vrouw ontmoeten elkaar daar en komen erachter dat ze elkaar tien jaar eerder in India al eens hebben ontmoet. Een moeilijk, veeleisend, subtiel en sober werk dat zich uiteindelijk laat samenvatten als een lange dialoog voor twee stemmen. Jacquot houdt zich hier geheel aan de toneelregie van Alfred Arias en levert dus een weinig persoonlijk werk af. Ondanks dat komen de twee voortreffelijke acteurs goed tot hun recht dankzij de vakkundige montage.

Johanna d'Arc of Mongolia

1989 | Avonturenfilm, Drama, Documentaire

Duitsland 1989. Avonturenfilm van Ulrike Ottinger. Met o.a. Delphine Seyrig, Irm Hermann, Gillian Scalici, Inés Sastre en Xu Re Huar.

Een groep vrouwelijke toeristen uit Europa wordt op hun tocht door Mongolië ontvoerd. De vrouwen moeten een tijdlang het leven delen met Mongoolse nomaden. Het thema van de film is de ontmoeting van twee culturen. De eigenzinnige kijk hierop heeft indertijd nogal wat stof doen opwaaien.

La bête dans la jungle

1988 | Romantiek, Drama, Experimenteel

Frankrijk 1988. Romantiek van Alfredo Arias. Met o.a. Sami Frey en Delphine Seyrig.

De bewerking van de roman van Henry James (1843-1916), die zich afspeelt in een kasteel en een symbolische titel heeft. Door een verschrikkelijk noodlot vindt John Marcher als `Une b[KA4]ete tapie dans la jungle` de dood. James in een nieuw jasje, met angstaanjagende fantasie[KA3]en, dromen en geheimzinnigheid. Zijn flamboyante, barokke stijl heeft Arias op prima wijze verwerkt in een emotionele, heftige filmstijl, die hoewel hij een man van het toneel is, ook al voor de zinsbegoochelende bioscoopfilm FUEGOS (1987) verantwoordelijk was. Hier brengt hij de droefgeestige angelsaksische romantiek weer helemaal tot leven. Zij daaraan toegevoegd dat twee acteurs het tamelijk gedreven spel geheel voor hun rekening nemen. Een verfrissende versie vergeleken met de trouwens behoorlijk goede bewerking voor het toneel van James Lord en Marguerite Duras.

Golden Eighties

1986 | Musical, Komedie

Zwitserland/België/Frankrijk 1986. Musical van Chantal Akerman. Met o.a. Myriam Boyer, Fanny Cottençon, John Berry, Delphine Seyrig en Nicolas Tronc.

Akerman heeft geprobeerd de de jaren 1980-90 te vangen in een muzikaal drama met als middelpunt een winkelpassage in Brussel. Ongetwijfeld ge[KA3]inspireerd door Demy`s LES PARAPLUIES DE CHERBOURG een verhaaltje (van niks) over kapstertje Lio, die verliefd is op Tronc, die weer op zijn beurt lonkt naar Cottençon, en deze laatste heeft een oogje op Denner. Plotseling duikt Amerikaan Berry op, die iets met het verleden te maken heeft en zich vastklampt aan Seyrig, de echtgenote van Denner; hij heeft haar nooit kunnen vergeten na WO II, en zij is de moeder van Tronc. Dit bonte gebeuren zal v.n.l. genre- liefhebbers aanspreken. Laatste rol van Denner. De muziek is van Marc Herouet. Het scenario werd geschreven door Pascal Bonitzer, Henry Bean, Jean Gruault, Leora Barisch en regisseuse Akerman. Gilberto Azevedo en Luc Benhamou bemanden de camera.

Dorian Gray im Spiegel der Boulevardpresse

1984 | Experimenteel, Drama

Duitsland 1984. Experimenteel van Ulrike Ottinger. Met o.a. Veruschka von Lehndorff, Delphine Seyrig, Irm Hermann, Magdalena Montezuma en Barbara Valentin.

In haar film, die rijk is aan pracht en praal en fantasievolle beelden, vertelt Ulrike Ottinger het verhaal van de jonge dandy Dorian Gray, die zich met succes weet te verzetten tegen de pogingen van een cheffin van een mediaconcern om hem te vercommercialiseren.

Le grain de sable

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Pomme Meffre. Met o.a. Delphine Seyrig, Hanne Tomaszewska, Reneé Morard, Brigitte Rouan en José Artur.

Seyrig, een aantrekkelijke vrouw van 43, is cassière van een kleine schouwburg en leidt een onbekommerd bestaantje; zelfs de tragische dood van een vriend bij een auto-ongeluk brengt haar niet van de wijs. Plotseling moet het theater sluiten en ze komt zonder werk. Het lukt haar niet meer om aan de slag te komen. Ze gaat zich geleidelijk aan wat wonderlijk gedragen en ze droomt van het verleden: twintig jaar geleden had ze een affaire in Corsica met een jonge bakker, die ze hoopt te hervinden als vrienden haar proberen te koppelen aan een welgestelde weduwnaar. Het loopt op niks uit en ze vertrekt voortijdig. Ze wordt dood aangetroffen in haar appartement. Een gevoelig gemaakte film over de eenzaamheid van een individu, die het slachtoffer is van werkeloosheid.

Freak Orlando

1981 | Drama, Experimenteel

Duitsland 1981. Drama van Ulrike Ottinger. Met o.a. Magdalena Montezuma, Delphine Seyrig, Albert Heins, Hiro Uchijama en Eddie Constantine.

Eigenzinnige verfilming van Virginia Woolfs boek Orlando met Montezuma als de man/vrouw die de eeuwen over- en doorleeft als buitenstaander.

Chère inconnue

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Moshé Mizrahi. Met o.a. Jean Rochefort, Simone Signoret, Delphine Seyrig, Dominique Labourier en Geneviève Fontanel.

De al wat oudere, gehandicapte Gilles Martin (Rochefort) wordt verzorgd door zijn inwonende zuster Louise (Signoret). Dan begint hij een correspondentie met een onbekende vrouw, op wie hij langzaam maar zeker verliefd wordt. Wat hij niet weet is dat deze penvriendin zijn zuster is, die wél weet dat Gilles haar brieven beantwoordt, en verbaasd is over de tedere kant die ze in haar broer ontdekt. Regisseur Mizrahi en Signoret werkten eerder samen in het fraaie La vie devant soi. Ook Chère inconnue is geslaagd te noemen, door het uitstekende spel van de hoofdrolspelers.

Le chemin perdu

1979 | Drama

Frankrijk/Zwitserland/België 1979. Drama van Patricia Moraz. Met o.a. Charles Vanel, Delphine Seyrig, Magali Noël, Vania Vilers en Clarisse Barrère.

Meisje zoekt met haar jonger broertje troost voor de plichtmatige affectie van haar ouders bij hun grootvader - een militante communist - en zijn vrienden. Na een 1-mei-defilé sterft hij en zoekt zijn vriendin toevlucht bij de zoon van een van de kameraden van weleer, die voor het meisje object van een idealiserende kalverliefde was geworden. In een aantal opzichten boeiende en treffende Zwitserse film, overtuigt in andere aspecten en personages in het geheel niet: de tekening van de ouders, de kreupele bioscoopouvreuse bij wie het meisje ook een toevlucht kan nemen; en heeft ook weinig controle over ritme en tempo, waardoor scènes òf vluchtig worden afgeraffeld òf onnodig worden uitgesponnen zonder relatie tot het belang ervan. Rol van Vanel en zijn entourage compenseren echter het merendeel van de bezwaren.

Vera Baxter

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Marguerite Duras. Met o.a. Claudine Gabay, Delphine Seyrig, Gérard Depardieu, Noëlle Chatelet en Claude Aufort.

Vera is de trouwe echtgenote van een ontrouwe man. Hij verschaft haar een minnaar, verteerd als hij wordt door schuldgevoelens. Geleidelijk aan groeit het koppel uit elkaar. De regisseuse en romanschrijfster gaat in deze film door met haar experiment: het achterwege laten van alle dramatiek, het laten prevaleren van het woord boven het beeld, het creëren van een statische toestand. Zij houdt zich aan geen enkele regel, maakt geen gebruik van muziek en er zijn geen gegevens over tijd en plaats. Uiteindelijk blijft er niets meer van een verhaal over. Een fascinerende film. De een zal het aanspreken, de ander totaal niet.

Sois belle et tais-toi

1977 | Documentaire

Frankrijk 1977. Documentaire van Delphine Seyrig. Met o.a. Jill Clayburgh, Marie Dubois, Louise Fletcher, Jane Fonda en Cindy Williams.

Een interessante, zij het nogal lang uitgevallen-documentaire waarin Seyrig collega-actrices ondervraagt over het beroep actrice, het ouder worden en de weerslag daarvan op hun carrière, hun houding tegenover de doorgaans mannelijke regisseurs e.d. De meeste ondervraagden reageren spontaan en met een zekere openheid, ook al worden voornamelijk open deuren ingetrapt. Toch boeiend, al was het maar om wille van de aanwezigheid van intrigerende persoonlijkheden als Clark en Steele.

Répérages

1977 | Drama, Komedie

Zwitserland/Frankrijk 1977. Drama van Michel Soutter. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Delphine Seyrig, Lea Massari, Valérie Mairesse en Roger Jendly.

Een regisseur gaat van Tsjechov Drie zusters verfilmen en repeteert met de actrices in de omgeving van het Zwitsers hotel waar het stuk geschreven werd. Hij provoceert een psychologisch drama door zijn ex-vrouw voor een rol te engageren èn een jonge debutante op wie hij mentaal geen vat kan krijgen. De door hem zelf veroorzaakte conflict situaties ontgaan hem. Een treffende tekening van een repetitieproces vol ironische en intelligente observaties met een opmerkelijke, contrasterende rolbezetting in een attente regie. Trintignant die zich achter doorzichtige autoriteit verschanst, is onweerstaanbaar komisch.

Repérages

1977 |

Frankrijk 1977. Michel Soutter. Met o.a. Delphine Seyrig en Jean-Louis Trintignant.

Baxter, Véra Baxter

1977 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1977. Drama van Marguerite Duras. Met o.a. Claudine Gabay, Delphine Seyrig, Gérard Depardieu, Noëlle Chateljet en Nathalie Nell.

V[KA1]era, die door haar geliefde echtgenoot bedrogen wordt en door hem uit eigenbelang in de armen van een ander is gedreven, is onderwerp van de verhalen in een bar. Een onbekende vrouw die het verhaal gehoord heeft gaat V[KA1]era `s avonds opzoeken - na een dag met gesprekken met de rivale, met de ex- minnaar en (telefonisch) met de echtgenoot - om haar van zelfmoord te weerhouden, tenzij ze zelf de Dood is. Om te zien en te horen een hypnotisch-trage film - alleen de echtgenoot (de stem is van François Périer) praat telefonisch 'normaal' - die inhoudelijk een herhalingsoefening is van Duras' eerdere werk, en die door de schematische opbouw eentonig wordt, maar wel móói eentonig.

Son nom de Venise dans Calcutta désert

1976 | Experimenteel

Frankrijk 1976. Experimenteel van Marguerite Duras. Met o.a. Delphine Seyrig, Nicole Hiss, Marie-Pierre Thiébaul en Sylvie Nuytten.

Zoals het merendeel van de films van deze romanschrijfster en cineaste, valt ook deze niet na te vertellen. De geluidsband is identiek aan haar vorige, INDIA SONG, waardoor het nodig is beide films te zien. Bovendien is er van de al verouderde decors van INDIA SONG weinig meer over gebleven dan lege en verlaten vertrekken, gapende openingen en wilde tuinen. Een decor waarin het spookt en waar geen enkel menselijk wezen langskomt. Een zoektocht naar het absolute? Gefilosofeer over de tijd, de eenzaamheid en de dood? Het geluid en het beeld verlopen niet synchroon, statische opnamen, een geleidelijk aan meedogenloze afbraak van de filmstijl en nog meer van die obsessies. Het uiteindelijke resultaat is een film die de fantasie van de kijker prikkelt.

Caro Michele

1976 | Drama, Komedie

Italië 1976. Drama van Mario Monicelli. Met o.a. Mariangela Melato, Delphine Seyrig, Aurore Clément, Lou Castel en Marcella Michelangeli.

Een rebelse en enige zoon uit een bourgeoisgezin verlaat Italië, voor politieke strijd elders, maar blijft corresponderen en vraagt zijn moeder om voor zijn vriendin te zorgen, die een kind van hem heeft. Het meisje weigert zich aan de normen aan te passen en zoekt contact met andere relaties van Michele, tot het bericht komt dat hij gestorven is en de baby dus 'stamhouder' is. Opmerkelijke film naar roman-in-brieven van Natalia Ginzburg laat zonder karikaturen een mentaliteits- en generatiekloof zien in een verscheurde samenleving, met treffend en contrasterend spel in alle rollen rond de afwezige titelpersonage.

Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles

1975 | Drama, Experimenteel

Frankrijk/België 1975. Drama van Chantal Akerman. Met o.a. Delphine Seyrig, Jan Decorte, Henri Storck, Jacques Doniol-Valcroze en Yves Bical.

Drie dagen uit het leven van een Belgische weduwe die door de volledige programmering van al haar handelingen zichzelf en haar bestaan onder controle houdt. Een incident - het aanbranden van de aardappels op de tweede dag - leidt tot een kleine chaos die voor haar echter volledig is, zodat ze bij een klant met wie ze een mechanische namiddagprostitutie bedrijft een orgasme beleeft en hem vermoordt. Deze obsederende, zéér lange film zonder actie van regisseur Chantal Akerman krijgt door het ritme van de simpele huishoudelijke handelingen en verschuivingen in dat ritme, een indringende en zelfs uiterst spannende werking. De anders zo mondaine actrice Delphine Seyrig aan de afwas en bij het aardappelen schillen, versterkt het effect van een gespeeld ritueel. In de prestigieuze Sight and Sound poll van 2022 verkozen tot beste film aller tijden.

India song

1975 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1975. Drama van Marguerite Duras. Met o.a. Delphine Seyrig, Mathieu Carrière, Claude Mann, Didier Flamand en Vernon Dobtcheff.

Tijdens twee soirées rond 1930 danst en flirt de vrouw van de Franse ambassadeur in India met de aanwezige diplomaten, maar negeert de op haar verliefde vice-consul die zijn liefde tenslotte wanhopig uitschreeuwt. Ondertussen suggereert de geluidsband de door pest en honger geteisterde buitenwereld in de persoon van een waanzinnige bedelares. Deze hallucinerend trage film laat geen geacteerde, maar door de acteurs gerepresenteerde scènes zien zonder dialoog, verhaal of actie, die door de schoonheid van de beelden en muziek een bijzondere en indringende werking krijgen, zodat tegen de kennelijke opzet in, de pestilentie in de gesproken tekst tot bijzaak of een muzikaal element wordt gemaakt.

Der Letzte Schrei

1975 | Drama

Duitsland 1975. Drama van Robert van Ackeren. Met o.a. Delphine Seyrig, Barry Forster, Ellen Umlauf, Peter Hall en Rolf Zacher.

Vreemd melodrama, verpakt in een satirische revuevorm, zoals die in films in de periode 1920 - 1940 als genrestijl voorkwam. Een zaakgelastigde moet een kousenfabriek saneren en houdt het zowel met de knappe fabrikantenvrouw als met haar dochter. Scenario van Joy Markert, Iris Wagner en regisseur Van Ackeren. Het camerawerk is van Dietrich Lohmann.

The Black Windmill

1974 | Thriller

Verenigd Koninkrijk 1974. Thriller van Don Siegel. Met o.a. Michael Caine, Donald Pleasence, John Vernon, Joseph O'Conor en Delphine Seyrig.

Een Britse geheim agent komt in een hopeloos parket wanneer zijn zoontje wordt ontvoerd en hij uit zijn omgeving weinig hulp krijgt. Dan maar in zijn eentje achter de kidnappers aan. Met Siegel, regisseur van Clint Eastwood-films als Dirty Harry, aan het roer zijn we verzekerd van fijne actiescènes, maar Caine in de rol van de vader is iets te onderkoeld om ons op het puntje van de stoel te krijgen. De negentiende-eeuwse windmolens Jack & Jill, die in beeld komen, zijn geliefd Engels cultureel erfgoed.

Le Jardin qui bascule

1974 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1974. Drama van Guy Gilles. Met o.a. Delphine Seyrig, Patrick Jouané, Sami Frey, Anouk Ferjac en Guy Bedos.

Een jonge [KL]killer[KLE] krijgt de opdracht om een rijke vrouw te vermoorden en weet zich met zijn vriend aan haar en haar kring van kennissen en aanbidders op te dringen. Hij wordt verliefd op haar en vergeet zijn contract, maar als zij hem na enige dagen de bons geeft, doodt hij haar toch en vervolgens zichzelf. Deze nieuwe variant van Gilles op de (homo-erotische) romantische mythologie van de destructieve en zelfdestructieve jongeling en de al wat verlepte femme fatale wordt geholpen door de loyale inzet van de acteurs - een gratis gastrol van Moreau als zingende bistrohoudster - maar krijgt nergens echte overtuigingskracht of vitaliteit, omdat iedereen in de elegante camerabewegingen alleen contrasterend decoratief blijft.

Le Cri du coeur

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Claude Lallemand. Met o.a. Stéphane Audran, Maurice Ronet, Eric Damain, Delphine Seyrig en Paul Frankeur.

Verwende puber moet na een ongeval een van zijn benen missen en terroriseert vanuit een rolstoel zijn bourgeois-milieu, maar de chantage met hun seksuele geheimen biedt geen echte bevrediging en hij pleegt zelfmoord. Interessante gedragsobservatie - zonder psychologische 'uitleg' echter - van jonge debutant, kreeg onvaste vormgeving en onzekere spelregie. Jeugdige tv-acteur Damain is opmerkelijk en krijgt goed tegenspel van Audran en Ronet als zijn ouders, die alleen in staat zijn tot materiële troost, maar de andere rollen zijn te vaak verkrampte karikaturen. Vooral Seyrig die, als vrouw van Ronets werkgever, de belichaming moet zijn van de verhitte puberdromen van de tragische hoofdpersoon.

Le Boucher, la star et l'orpheline

1974 | Experimenteel

Frankrijk 1974. Experimenteel van Jérôme Savary. Met o.a. Christopher Lee, Gérard Croce, Micheline Presle, Delphine Seyrig en Michel Simon.

Een zijn werk verafschuwende slager heeft een filmster en een regisseur als klanten en komt daardoor op het idee een film te financieren over de liefde tussen mens en dier. De opnamen verlopen uiterst moeizaam, omdat de producenten steeds scenarioveranderingen willen. Uiteindelijk wordt de slager gearresteerd wegens een reeks moorden op collega`s. Filmpoging van de befaamde theatergroep Grand Magic Circus, die internationaal opviel door de uitbundige spontaniteit en het genadeloos stoeien met stereotiepen. Helaas wisten ze die kwaliteiten niet werkzaam op celluloid te brengen, zodat het resultaat een vormeloos ratjetoe werd (scènes van een eerdere onvoltooide filmpoging worden hier gebruikt als film-in-de-film). De superieure fotografie en het zelf-parodiërend optreden van gast-sterren zijn de voornaamste lichtpunten.

Dites-le avec les fleurs

1974 | Komedie, Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1974. Komedie van Pierre Grimblat. Met o.a. Delphine Seyrig, Fernando Blanche, Rocio Durcal, John Moulder-Brown en Julien Guiomar.

Verfilming van de roman van Christian Charière. Het lijkt een heel somber verhaal: sommigen verdwijnen, anderen hangen zich op en weer anderen worden gek in de Duitse villa waar alles zich afspeelt. In werkelijkheid een miskend meesterwerk vol zwarte humor. Het is bijna surrealistisch en zonder enige twijfel de beste film van Grimblat.

Aloïse

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Liliane de Kermadec. Met o.a. Delphine Seyrig, Isabelle Huppert, Marc Eyraud, Michael Lonsdale en Jacques Weber.

Zwitserse jonge vrouw groeit in begin deze eeuw op met vaderbinding en kan gehoopte zangcarrière niet doorzetten. Opgenomen in psychiatrische inrichting begint ze te schilderen en wordt met beelden van een imaginair theater beroemd. Waar-gebeurde case history werd niet uitdrukkelijk militante vrouwenfilm met opmerkelijk spel van Seyrig in titelrol, die als jong meisje door Huppert wordt vertolkt.

The Day of the Jackal

1973 | Thriller

Verenigd Koninkrijk/Frankrijk 1973. Thriller van Fred Zinnemann. Met o.a. Edward Fox, Michael Lonsdale, Derek Jacobi, Alan Badel en Tony Britton.

Zinnemans verfilming van de bestseller van Frederick Forsyth heeft in de slotscènes veel weg van een spannend documentair verslag. Een waardige afsluiting van een strak geregisseerde film waarin Edward Fox de rol speelt van de Jackal, een huurmoordenaar die De Gaulle moet omleggen. Ook al is op voorhand bekend dat de aanslag zal mislukken, toch weet Zinnemann er de spanning tot in de laatste minuten goed in te houden. In een rumoerige remake uit 1997 van Michael Caton-Jones neemt Bruce Willis compleet met computergestuurd wapentuig de rol van Jackal voor zijn rekening.

Je t'aime... tu danses

1973 | Experimenteel

België 1973. Experimenteel van François Weyergans. Met o.a. Maurice Béjard, Delphine Seyrig en Rita Poelvoorde.

Volgens het scenario mediteert Béjart zowel over de eenzaamheid als over een 'pas de deux' die hem de kans geeft zijn belangrijkste werkinstrument, dat wil zeggen zijn eigen lichaam, opnieuw te ontdekken. Maar hij is niet tevreden over het resultaat en zal het zelf nooit dansen voor publiek. Béjart is perfect als zichzelf maar het geheel doet erg intellectueel aan, in de negatieve betekenis van het woord. Een kille en nogal ontoegankelijke film, buiten het feit om dat de muziek van Wagner niet zo goed bij het onderwerp 'aansluit'.

Le charme discret de la bourgeoisie

1972 | Drama, Komedie

Frankrijk/Italië/Spanje 1972. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Fernando Rey, Delphine Seyrig, Stéphane Audran, Jean-Pierre Cassel en Paul Frankeur.

Een aantal personen uit de hogere klassen, onder wie de ambassadeur (Rey) van een fictieve bananenrepubliek en een bijzonder daadkrachtige bisschop, probeert langdurig, tevergeefs, om te dineren. Ze worden steeds maar onderbroken, door een politie-inval, door een sterfgeval, doordat de eettafel zich blijkt te bevinden op het podium van een theater. Buñuel liet zijn fantasie de vrije loop bij dit late werk van hem, een surrealistische komedie met scherpe randjes. Actrice Seyrig en het scenario van Buñuel en Jean-Claude Carrière wonnen een BAFTA, de film kreeg bovendien de Oscar voor de beste buitenlandse film.

Les lèvres rouges

1971 | Horror, Mysterie

België/Frankrijk/Duitsland 1971. Horror van Harry Kümel. Met o.a. Delphine Seyrig, John Karlen, Danielle Ouimet, Pierre Drouot en Paul Esser.

Wanneer jonggehuwden Stefan en Valerie in het uitgestorven Grand Hotel des Thermes de aristocrate Elizabeth Báthory en metgezellin Ilona ontmoeten, vangt een erotische wals met de dood aan. Subliem decadente en melancholieke Europese horrorfilm, met Eduard van der Enden-droomfotografie en François de Roubaix-mijmermuziek. Fantastiekmeester Kümel beschouwde de casting als een drama - op Seyrig na, nimmer prachtiger, sensueler dan hier. '...so many nights, tumbling and tumbling away, into the abyss of time...' Het Báthory-personage is gebaseerd op de Hongaarse gravin (1560-1614) die baadde in meisjesbloed.

Peau d'âne

1970 | Fantasy, Jeugdfilm, Musical, Familiefilm, Romantiek

Frankrijk 1970. Fantasy van Jacques Demy. Met o.a. Catherine Deneuve, Jean Marais, Jacques Perrin, Micheline Presle en Delphine Seyrig.

Wanneer in het Blauwe Koninkrijk de beeldschone koningin sterft, zweert de koning (Marais) dat hij niet met iemand zal trouwen die minder knap is; de enige die in aanmerking komt is zijn dochter. Peau d'âne (Ezelsvel) is een van de minder bekende sprookjes van Charles Perrault, de 17de-eeuwse auteur van 'Sprookjes van moeder de gans'. Regisseur Demy (Les parapluies de Cherbourg) maakte binnen de nouvelle vague films vol verbeelding en spektakel. Zijn Peau d'âne werd een fraaie en bontgekleurde sprookjesmusical, met een dubbelrol voor een zingende Deneuve als koningin én haar dochter.

Mister Freedom

1968 | Sciencefiction, Komedie

Frankrijk 1968. Sciencefiction van William Klein. Met o.a. John Abbey, Jean-Claude Drouot, Sami Frey, Serge Gainsbourg en Yves Montand.

Een anti-communistische Amerikaanse organisatie stuurt een agent naar Frankrijk om de natie politiek te hervormen. De pogingen mislukken en de agent komt met een tegenstander overeen het land in twee delen op te splitsen. Guerrilla's lokken hem door middel van een prostituée in de val en een oorlog breekt uit waarvan Mr. Freedom de enige overlevende zal zijn. Deze politieke satire werd in beeld gebracht als comic strip met inmiddels gedateerde op- en pop-art vondsten. De wijdlopige en niet al te spitse dialoog ondermijnt en vertraagt de visuele humor, maar de acteurs storten zich met overgave in de karikatuur.

La Voie Lactée

1968 | Experimenteel, Fantasy, Drama

Italië/Frankrijk 1968. Experimenteel van Luis Buñuel. Met o.a. Laurent Terzieff, Paul Frankeur, Claudio Brook, Pierre Clémenti en Alain Cuny.

Een pelgrimstocht van twee zwervers voert hen langs alle excessen en vormen van ketterij die sinds het ontstaan van het christendom hebben bestaan. Deze surrealistische reeks episoden, visioenen, ontmoetingen en dromen is in briljante stijl gemaakt, maar religie als uitsluitend doelwit voor harde satire maakt deze Buñuel-film minder algemeen toegankelijk dan zijn verwante werk. Het scenario is van Buñuel en Jean-Claude Carrière. Het camerawerk is van Christian Matras. Ook bekend als THE MILKY WAY.

Baisers volés

1968 | Drama, Romantiek, Biografie

Frankrijk 1968. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claude Jade, Delphine Seyrig, Michael Lonsdale en Harry-Max.

Derde episode uit de Antoine Doinel-cyclus van François Truffaut. Antoine (Léaud) wordt oneervol uit het leger ontslagen en is aan een baantje, maar vooral aan De Liefde toe. Met geen van beide wil het echt lukken, hij verprutst zijn eerste baantje en wordt verliefd op een fascinerende, maar getrouwde vrouw. Gelukkig is er ook nog Christine, 'wier gezicht van binnenuit verlicht lijkt te worden'. Een van de hoogtepunten in Truffauts oeuvre, humoristisch en ironisch, met een ondertoon van melancholie over het verliezen van romantische illusies.

La Musica

1967 | Romantiek

Frankrijk 1967. Romantiek van Marguerite Duras en Paul Seban. Met o.a. Robert Hossein, Delphine Seyrig, Julie Dassin en Marie-France Pissier.

Laten we Seban vergeten en zeggen dat dit Duras` eerste lange speelfilm was, naar een stuk van haarzelf. Waar deze lange dialoog (of liever: dubbele monoloog) tussen twee personages precies over gaat, is moeilijk te zeggen. In elk geval zijn de vaste thema`s van de romanschrijfster en cineaste erin terug te vinden: onmogelijke liefde, de grote eenzaamheid van de mens, doodgaan, intensiteit van niettemin onzekere en bedrieglijke herinneringen, enz. De kijker kent ze al uit haar dialogen voor HIROSHIMA MON AMOUR, het meesterwerk van Alain Resnais. Uiteraard is de een dol op dit soort films en vindt de ander ze slaapverwekkend. De opnamen verliepen niet helemaal rustig: `Ik heb me altijd afgevraagd waarom ik ben ingehuurd`, vertelt Hossein in [KL]Robert Hossein, le diable boiteux[KLE] van Henry- Jean Servat (éditions Rocher, Monaco-Paris), omdat zij hem tijdens de opnamen voortdurend winkelmeisjes-Casanova en markt- Don Juan noemde. Het resultaat is ernaar: een verwarrende film, die heel apart is voor de Franse cinema en voor zijn tijd.

Accident

1967 | Drama, Thriller

Verenigd Koninkrijk/Verenigde Staten 1967. Drama van Joseph Losey. Met o.a. Dirk Bogarde, Stanley Baker, Jacqueline Sassard, Delphine Seyrig en Alexander Knox.

Ingewikkeld, en provocerend scenario van Harold Pinter maakt gebruik van een verhaal (over een professor uit Oxford die verliefd wordt op een studente) dat slechts als basis dient voor een onderzoek naar denken en handelen van de personages. Uitdagende film die werkt met vele niveaus; alle spelers uitstekend, inclusief York in zijn eerste grote rol.

Qui êtes-vous, Polly Magoo?

1966 |

Frankrijk 1966. William Klein. Met o.a. Dorothy McGowan, Sami Frey, Philippe Noiret, Jean Rochefort en Grayson Hall.

Een succesvolle mannequin, wordt onderwerp van een tv- documentaire, waarin zij als mythe wordt onttroond. Zij wordt bemind door een kroonprins en bedreigd door de koningin-moeder. Ze moet gezicht geven aan een nieuwe, futuristische modelijn. Fotograaf-documentarist Klein wil een satirisch portret geven van de hem welbekende modewereld, maar zoekt het in een stilering en in een effectbejag die even modieus en inhoudsloos zijn als het onderwerp dat hij wil aanpakken. De opzettelijk aangebrachte lelijkheid schiet zijn doel voorbij, zodat enige verademing alleen komt van Noiret en Rochefort als geslaagde karikaturen van tv-makers. Scenario van regisseur Klein. Camerawerk van Jean Boffety.

Muriel ou Le temps d'un retour

1963 | Drama, Komedie

Frankrijk/Italië 1963. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Delphine Seyrig, Jean-Pierre Kérien, Jean-Baptiste Thierrée, Nita Klein en Jean Champion.

Bij Hélène, een eenzame, in Boulogne-sur-Mer wonende antiquair, en haar inwonende stiefzoon, getraumatiseerde Algerije-veteraan Bernard, spoken permanent de herinneringen. Zoals ook Resnais' L'année dernière à Marienbad maakt Muriel de kijker tot speelbal van zijn eigen onbewuste wil om op een complex narratief vol tijdsmanipulaties en zwervende geesten vat te krijgen. In Jean Cayrols scenario, een soort cine-equivalent van de nouveau roman, is het verleden alomtegenwoordig. Daarin dolen de hoofdpersonages rond zonder ooit de uitgang naar hun heden te vinden. Coppa Volpi Beste Actrice voor Seyrig tijdens de Venetiaanse Mostra 1963.

L'année dernière à Marienbad

1961 | Drama, Mysterie, Romantiek

Frankrijk/Italië 1961. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Delphine Seyrig, Giorgio Albertazzi, Sacha Pitoëff, Françoise Spira en Pierre Barbaud.

In een barok hotel in Beieren probeert een man (Albertazzi) een vrouwelijke gast (Seyrig) ervan te overtuigen dat ze een jaar eerder een liefdesverhouding met hem had. Ze zegt zich hem noch de details die hij vertelt te herinneren en zij is bovendien met een andere man. Toch gaat ze steeds meer geloven in wat de man haar vertelt. Beroemde film over de werking van het geheugen, waarin nooit duidelijk wordt wat waarheid is, en wat verzinsel. In de fraai gestileerde beelden bewegen de acteurs als gemanipuleerde slaapwandelaars.

Pull my Daisy

1959 | Drama

Verenigde Staten 1959. Drama van Robert Frank en Alfred. Met o.a. Leslie, Richard Bellamy, Allen Ginsberg, Peter Orlovsky en Jack Kerouac.

Deze korte film, die gebaseerd is op het derde bedrijf van Kerouac`s stuk `Beat Generation` is heden ten dage een interessant curiosum door de voice-over van Kerouac en de medewerking van Ginsberg. De verhaallijn betreft een eenvoudige spoorwegarbeider die bezoek krijgt van een vriend, een voormalige junkie, die schrijver-dichter geworden is, terwijl zijn vrouw bezoek verwacht van een bischop (die zichzelf benoemd heeft), haar moeder en zuster.

imdb: Zoek Delphine Seyrig op IMDB

name

email

mijn instellingen

Une Saison de feuilles

La bête dans la jungle

Johanna d'Arc of Mongolia

La bête dans la jungle

Golden Eighties

Dorian Gray im Spiegel der Boulevardpresse

Le grain de sable

Freak Orlando

Chère inconnue

Le chemin perdu

Vera Baxter

Sois belle et tais-toi

Répérages

Repérages

Baxter, Véra Baxter

Son nom de Venise dans Calcutta désert

Caro Michele

Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles

India song

Der Letzte Schrei

The Black Windmill

Le Jardin qui bascule

Le Cri du coeur

Le Boucher, la star et l'orpheline

Dites-le avec les fleurs

Aloïse

The Day of the Jackal

Je t'aime... tu danses

Le charme discret de la bourgeoisie

Les lèvres rouges

Peau d'âne

Mister Freedom

La Voie Lactée

Baisers volés

La Musica

Accident

Qui êtes-vous, Polly Magoo?

Muriel ou Le temps d'un retour

L'année dernière à Marienbad

Pull my Daisy