Frédéric Darie

Un printemps de chien

Frankrijk 1997. Romantiek van Alain Tasma. Met o.a. Stéphane Audran, Jean-Pierre Cassel, Cérise, Thomas Chabrol en Jonathan Demurger.

Les parents modèles

Frankrijk​/​​België 1997. Komedie van Jacques Fansten. Met o.a. Jean-François Stévenin, Laurence Masliah, Clémentine Pasco, Bastien Prévosto en Hubert Saint-Macary.

La dame du cirque

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1995. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Jan Niklas, Christèle Tual, Julie Debazac, Eva Darlan en Henri Garcin.

Martin Kier (Niklas) en Michaela Destrez (Tual) lijken weinig met elkaar gemeen te hebben, behalve hun passie voor paarden. Toch voelen zij zich tot elkaar aangetrokken. Michaela geeft haar carrière als advocate op en sluit zich bij het circus aan, waarvan Martin directeur is. Lief maar nietszeggend melodrama naar de gelijknamige roman van Guy des Cars, overlopend van de clichés en voorspelbare effecten. Slechts te genieten door onvoorwaardelijke paardenliefhebbers die aan hun trekken komen met enkele rijoefeningetjes, of door liefhebbers van het circus die houden van wat er zich afspeelt achter de tent en tussen de wagens. Overigens gedraaid 'op locatie' in het Zwitserse circus Knie. Scenario van Pierre Pauquet, muziek van Gabriel Yared. Europudding avant la lettre die zelfs de Eurozeurders niet gelukkig zal maken.

Julie Lescaut : Propagande noire

Frankrijk​/​​Zwitserland 1995. Misdaad van Alain Bonnot. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Rufus.

Langs de spoorlijn wordt het zwaar verminkte lichaam gevonden van een jonge boekhouder die al drie dagen werd vermist. In zijn binnnenzak wordt een afscheidsbrief gevonden. Alles duidt op zelfmoord. Commissaris Lescaut (Genest) moet het droeve nieuws aan de jonge weduwe meedelen, maar deze weigert categorisch te geloven dat om het haar man gaat. Het paar hadden net plannen gemaakt om de eerste huwelijksverjaardag in Veneti[KA3]e te vieren en dachten erover kinderen te krijgen. Toch herkent ze duidelijk het handschrift van haar man, al kan de patholoog- anatoom de identiteit niet vaststellen. Er vallen nog meer doden en eventuele getuigen zwijgen uit angst. Lescaut moet het opnemen tegen een clandestiene, maar machtige misdaadorganisatie in deze redelijk spannende aflevering die steeds bekende paden blijft bewandelen. Ze wordt daarbij geholpen door een nieuwe inspecteur, David Kaplan (Marx). Het scenario is van Thomas Saez (naar de personages die bedacht werden door Alexis Lecaye) en aan de camera stond Pierre Morel. Formaat 16/9. Stereo.

La lettre inachevée

Frankrijk 1994. Drama van Chantal Picault. Met o.a. Nathalie Nell, Arnaud Giovaninetti, Marc Berman, Joséphine Serre en Delphine Zentout.

Tijdens een race georganiseerd door de motorclub, waarvan hij lid is, maakt St[KA1]ephane die een jaar of zeventien is, een fatale val. Een tijdje later brengt Marco (Giovaninetti) die de monteur van de club is, een jack van St[KA1]ephane naar zijn moeder Ir[KA2]ene (Nell). Ondanks het verdriet wordt hij vriendelijk ontvangen door Ir[KA2]ene, hoewel de oudste dochter Sandrine (Zentout) zich gereserveerd opstelt. Marco, die met zijn vader op een autosloperij woont, is liefdeloos opgegroeid; hij wordt aangenaam getroffen door die hartelijke, warme sfeer. Kort daarop brengt hij hen weer een bezoekje en gebruikt als smoes een onvoltooide brief die hij in de borstzak had gevonden. Langzamerhand neemt hij in het huis de plaats in van de verongelukte zoon, zijn vader in onbegrip achterlatend. Hoe vér moederliefde kan gaan wordt getoond in deze voorspelbare film die af en toe flink balanceert op het randje van goedkope sentiment. De acteurs leveren een routine prestatie. Picault schreef het scenario in samenwerking met Valérie Lumbroso, Bernard Skira, Thierry Bourcy en Philippe Muyl, zich baserend op een idee van Lumbroso en Skira. Luc Drion stond achter de camera.

L'instit: Vanessa la petite dormeuse

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Drama van Philippe Triboit. Met o.a. Gérard Klein, Sylvie Jacob, Jean-Jacques Moreau, Carole Franck en Sylvie Labrigand.

De kleine Jacob vegeteert in haar klas en wacht haar zestiende verjaardag af, waarna ze niet meer leerplichtig zal zijn. Tijdens de lessen valt ze meestal in slaap, uitgeput door het zware werk dat ze 's avonds doet in het restaurant van haar vader. De komst van nieuwe leerkracht Klein zal het leven van het meisje en de sfeer in de klas grondig veranderen. Gebrek aan belangstelling, zelfverloochening en geweld worden vervangen door een nieuwe instelling van de leerlingen. Nogal geïdealiseerd beeld van de invloed van een leraar op zijn leerlingen. Erg geloofwaardig klinkt het allemaal niet. Bovendien gaat het scenario van Patrick Mosconi en Joseph Perigot op de sentimentele toer wanneer Klein in de clinch gaat met de vader van het meisje om hem te overtuigen van het belang van een vervolgopleiding voor zijn dochter. Alain Levent hanteerde de camera.

Deux millions de dollars dans un fauteuil

Frankrijk 1994. Misdaad van Yves Amoureux. Met o.a. Marie-Sophie L. Berthier, Bruno Wolkowitz, Elise Tielrooy, Alexandre Cros en Samuel Kodsi.

Commissaris Berthier verdeelt haar tijd tussen haar zoon en het onderzoek van een juwelendiefstal. De onbevredigbare gentleman-dief Wolkowitch telefoneerde, juist voor de diefstal, met de juwelier, gaf zich uit als commissaris Berthier, met de melding dat de politie de wijk afgezet heeft en dat ze hopen binnen afzienbare tijd de dieven te strikken. Na de inbraak gijselt hij een beroemde bokser. Hij eist twee miljoen dollar. Een alledaagse politiekomedie die bol staat van de clichés. Berthier, ex-madame Lelouch is hier de pittige dame van de politie, maar de show wordt gestolen door Wolkowitch als de charmante dief. Jacques Labib, Jean-Pierre Fougea en Jean-Patrick Manchette schreven het alles behalve originele scenario, dat in beeld gebracht werd door Philippe Ros. Formaat 16/9.

Gueule d'arnaque

Frankrijk 1989. Misdaad van Joël Séria. Met o.a. Hugues Quester, Philippe Rouleau, Jeanne Goupil, Olivia Brunaux en Dora Doll.

Joe Laboissière, bijgenaamd 'Joe Dandy' was een oneerlijke bankkassier. Hij heeft er juist twee jaar gevangenis op zitten wanneer hij natuurlijk weer wordt ingeschakeld door het 'wereldje'. Deze reeks avonturen is bekwaam in scène gezet, zonder van de gemeenplaatsen en cliché's die bij het genre horen af te zien. Een film die heus wel wat ontspanning biedt, maar de kijker zoekt tevergeefs naar de originele ideeën die het werk van Joël Séria doorgaans kenmerken. Weer een voormalige cineast die omwille van het geld zijn verstand op nul heeft gezet.