Rochelle Redfield

Fais-moi des vacances

Frankrijk 2000. Drama van Didier Bivel. Met o.a. Aymen Saidi, Ibrahim Koma, Nabil El Bouhairi, Hiam Abbass en Bernard Blancan.

Une femme explosive

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Thriller van Jacques Deray. Met o.a. Roger Hanin, Laure Killing, Claude Brosset, Christophe Moosbrugger en Mallaury Nataf.

Mr. M[KA3]Muller (Hanin) heeft alle reden om gelukkig te zijn. Een boeiende baan bij een privébank in Genève, een luxueus huis aan de rand van een meer en een intelligente zoon. Een gelukkig en rijk gevuld bestaan. Dan verschijnt er ineens een geheimzinnige vrouw in zijn leven. Hij kent haar nergens van, maar zij weet blijkbaar een en ander uit zijn verleden dat hij liever verborgen wil houden. Speels opgebouwde thriller met heel wat knipoogjes, duidelijk verteld door talentvolle filmmakers met ervaring. Voor Hanin een welkome afwisseling van zijn NAVARRO-personage. Jean-Claude Carrière schreef een scenario vol verrassende wendingen. De fotografie was in handen van Guillaume Schiffman. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

A Me Mi Piace

Italië 1985. Komedie van Enrico Montesano. Met o.a. Enrico Montesano, Rochelle Redfield, Don Doby en Lara Wendel.

Een medewerker van een particuliere televisiezender in Milaan wordt verliefd op een rockster uit de USA, die de vriendin van zijn beste vriend blijkt te zijn. De verlegen en conservatieve medewerker komt in allerlei verwarrende situaties terecht als de verhouding dieper wordt. Montesano is een goede acteur, maar zijn regie is slechts 'bekwaam' te noemen.

Rebel Without a Cause

Verenigde Staten 1955. Drama van Nicholas Ray. Met o.a. James Dean, Natalie Wood, Sal Mineo, Jim Backus en Ann Doran.

‘Teenage terror torn from today’s headlines!’ Zo werd het publiek lekker gemaakt voor dit moralistische, maar nog altijd erg vermakelijke melodrama over de met het leven worstelende, eenzame tiener Jim Stark (Dean), die de naoorlogse frustraties niet bepaald ­terughoudend ventileert. Mooie rollen van de piepjonge Wood en Mineo. James Dean is ontegenzeglijk cool in de hoofdrol, maar ook een beetje over the top wanneer hij zijn ouders huilend toeschreeuwt: ‘You’re tearing me apart!’ De klassieke autorace­scène heeft een wrange bijsmaak omdat de jonge ster een maand voor verschijning van de film omkwam bij een auto-ongeluk.