Sissani: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

La citadelle

1989 | Komedie

Algerije 1989. Komedie van Mohamed Chouikh. Met o.a. Khaled Barkat, Djillali Ain-Tedeles, Fettouma Ousliha, Fatima Belhadj en Momo.

Een rijke ambachtsman, zelf in het bezit van drie vrouwen, kan zijn achterlijke zoon maar niet aan de vrouw krijgen en biedt hem tenslotte een plastic pop aan. De jongeman, die zo de risee van het hele dorp wordt, pleegt zelfmoord. Dit ietwat lompe maar Buñuel-achtige gegeven is de aanleiding voor een meedogenloze beschrijving van de besloten Moslimsamenleving, waarin de regisseur heel wat zaken aan de orde stelt: de ongelijkheid tussen de seksen, de vernederende rituelen en de manier waarop het sociale leven is geregeld. Op den duur wordt het wat veel allemaal, omdat hij niets lijkt te hebben willen overslaan. Maar de uitstekende scènes waarin het dorp in zijn geheel wordt geschetst zitten vol wrange humor.

Les déracinés

1976 | Drama

Algerije 1976. Drama van Lamine Merbah. Met o.a. Hassan El Hassani, Keltoun, Sissani en Ariouet.

Vaag verhalend scenario gebaseerd op hedendaagse gebeurtenissen, namelijk de onteigening van de grond van de Algerijnse fellahs, met als onvermijdelijk gevolg de uittocht naar de steden, richting `lompenproletariaat`. Deze fictiefilm, die scherpe kritiek bevat op wetten die in de Franse tijd van kracht waren (zoals de wet-Garnier), komt amper los van het documentaire genre, wat de balans verstoort. De regisseur had zijn onderwerp iets afstandelijker en genuanceerder kunnen benaderen. Saai, ondanks de waarachtigheid van de acteurs, die loodzware teksten moeten uitspreken. Fraai camerawerk van Mahmoud Lakehal.

Echebka

1976 | Drama

Algerije 1976. Drama van Ghouti Bendedouch. Met o.a. Sid Ali Khouiret, Abdelhahim Rais, Fatima Belhadj, Sissani en Hassan El Hassani.

Een niet oninteressant Algerijns sociaal drama. Een onafhankelijke visser maakt kennis met de grote stad. Hij keert terug naar zijn dorpje waar de plaatselijke landheer het voor het zeggen heeft. Hoewel in de eerste plaats een sociaal-politiek pamflet, met alle beperkingen inherent aan dat type militante cinema, werd toch de nodige aandacht besteed aan de fotografie en de vertolking, wat de film in ieder geval toegankelijk maakt voor een breed publiek. Ook bekend als LES PÊCHEURS en RAYA OUINE.