Gérard Pirès (1942): regie en scenario.
Er zijn 11 films gevonden.

Les chevaliers du ciel

2005 | Actiefilm

Frankrijk 2005. Actiefilm van Gérard Pirès. Met o.a. Benoît Magimel, Clovis Cornillac, Géraldine Pailhas, Philippe Torreton en Alice Taglioni.

Van de regisseur van de Franse popcornfilm Taxi komt een al even pretentieloos spektakelstuk dat zich ditmaal niet op straat maar in de lucht afspeelt. 'Top Gun for a new generation', staat er op de poster, alsof de makers de onvermijdelijke beschuldigingen van schaamteloos jatwerk maar vast voor wilden zijn. De beschrijving klopt uitstekend. Bordkartonnen personages en lachwekkende plotwendingen dus, maar ook adembenemende stunts, gave machines en stoere kerels. Het vrouwelijk schoon is gemoderniseerd: niet meer lief en onschuldig, maar gebekt, deskundig én bijklussend als paaldanseres.

Riders

2002 | Thriller, Misdaad

Frankrijk​/​​Canada​/​​Verenigd Koninkrijk 2002. Thriller van Gérard Pirès. Met o.a. Stephen Dorff, Natasha Henstridge, Bruce Payne en Steven Berkoff.

Met zijn eerste Engelstalige film maakte de Franse regisseur Pirès - een protégé van Luc Besson - eigenlijk gewoon een remake van Taxi (1998). Taxi was razend populair, zelfs buiten Frankrijk, maar nogal inhoudsloos. En misschien zat Besson, scenarist, producer en adviseur van die film, regelmatig op de regiestoel, want Riders biedt nog minder diepte. De actiemisdaadfilm gaat over skateboardatleet en dief Slim (Dorff), die samen met zijn acrobatische makkers nog één reeks overvallen wil plegen, om voor altijd de schaapjes op het droge te hebben. De politie (Henstridge) is nabij. Dorff wordt al de beschermheilige van slechte films genoemd en model Henstridge (Species) staat niet bekend om haar acteren.

Taxi

1998 | Actiefilm, Komedie, Misdaad

Frankrijk 1998. Actiefilm van Gérard Pirès. Met o.a. Samy Naceri, Frédéric Diefenthal, Marion Cotillard, Emma Wiklund en Manuela Gourary.

Eigenlijk was het schrijven van het script van Taxi een tussendoortje voor Besson (Léon, Le grand bleu), maar Besson is ambachtsman genoeg om met één hersenhelft vlot amusement te kunnen bedenken. Pizzabezorger Daniel (Naceri) ruilt in Marseille zijn brommer voor een taxi, wordt door rechercheur Emilien (Diefenthal) betrapt op te hard rijden, en vervolgens ingezet om de supersnelle 'Mercedes bende' bij te houden. Spektakel volgt. Het pakte allemaal prima uit. Césars voor geluid en montage, Marion Cotillard werd voor de prijs voor de meest veelbelovende actrice genomineerd. Er kwamen matige vervolgfilms.

Rends-moi la clé

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Gérard Pirès. Met o.a. Jane Birkin, Jacques Dutronc, Guy Marchand, Nathalie Nell en Roland Bertin.

Een vrouw, die bij een uitgeverij werkt, woont samen met een zakenman. Haar nog altijd verliefde ex-echtgenoot trekt bij hen in, samen met een oude gangster wiens memoires door de ex- echtgenoot bewerkt worden voor dezelfde uitgever als waar de vrouw voor werkt. De jaloerse ex-vrouw van de zakenman zorgt op haar beurt voor de nodige complicaties. Deze gekunstelde komedie dankt aanvankelijk veel aan de charme van de acteurs, maar het scenario is zó mager dat de film wordt gevuld met eindeloze luchtopnamen - Dutronc verplaatst zich namelijk per helikopter - om aan een film van enige lengte te komen.

L' Entourloupe

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Gérard Pirès. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Jacques Dutronc, Gérard Lanvin, Anne Jousset en Daniel Laloux.

Kruimeldieven zonder succes gaan voor een oplichter een medische encyclopedie op het platteland verkopen, maar hebben ook daar geen resultaat mee, evenmin als met veediefstallen, maar ze blijven nieuwe initiatieven ontwikkelen. Ironische komedie kijkt ongenadig tegen alle personages en milieus aan, waardoor elke karikatuur op zich, racistisch of demagogisch genoemd zou kunnen worden, als er niet net zo'n karikatuur aan de andere kant zou staan. Opzet tot harde humor - met animo door de hoofdrolspelers gebracht - vergeet echter een maatschappelijke samenhang van de situaties.

L' Ordinateur des pompes funèbres

1976 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1976. Misdaad van Gérard Pirès. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Mireille Darc, Bernadette Lafont, Lea Massari en Bernard Fresson.

Een employé van een verzekeringsfirma ontdekt dat hij per computer fatale ongevallen kan programmeren, dus maakt zijn dominerende vrouw een dodelijke slipper. Het nieuwe geluk met zijn vriendin blijkt ook niet wolkeloos en de echtgenote van een collega lijkt een aantrekkelijker alternatief. De zwarte humor krijgt een goedgehumeurde aanpak en een vertolking met aanstekelijk resultaat. De tegendraadse casting van Trintignant is zo verrassend dat het jammer is dat de verdere rolbezetting wel bij overbekende typeringen blijft.

Attention les yeux!

1976 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1976. Komedie van Gérard Pirès. Met o.a. Claude Brasseur, Christine Dejoux, André Pousse, Guy Marchand en Jean-Pierre Darras.

Een idealistische jonge regisseur wordt door zijn producenten genoodzaakt om een 'artistiek verantwoorde porno-film' te maken. Het satirische kijkje in de keuken kon venijniger en in een hoger tempo, maar de acteurs hebben aanstekelijk plezier in hun rollen.

L'Agression

1975 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1975. Misdaad van Gérard Pirès. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Claude Brasseur, Michèle Grellier, Franco Fabrizi en Milena Vukotic.

Een man wiens vrouw en dochtertje door onbekenden bij de autoweg zijn gedood, gaat samen met zijn schoonzuster op zoek naar de schuldigen. Hij denkt ze te herkennen, heeft geen bewijzen en wil persoonlijk wraak nemen. Een Franse variant op Amerikaanse vigilante-films is even bedenkelijk als zijn Amerikaanse voorbeelden, maar onderscheidt zich door goed spel, vooral een verrassend dynamische Deneuve, die even uit de kleren gaat.

Elle court, elle court la banlieue

1972 |

Frankrijk 1972. Gérard Pirès. Met o.a. Marthe Keller, Jacques Higelin, Victor Lanoux, Nathalie Courval en Annie Cordy.

Een pas getrouwd stel betrekt een flat in voorstad van Parijs. Zowel de dagelijkse urenlange tocht van en naar het werk in het centrum als het burengerucht in de woning blijken een afmattende aanslag op hun huwelijksgeluk. Al te uitbundige vormgeving en rumoerige rolletjes van allerhande komieken maken het zien van - als uitgangspunt zinnige - satire op actuele situatie net zo vermoeiend als forensenbestaan.

Fantasia chez les ploucs

1970 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1970. Komedie van Gérard Pirès. Met o.a. Lino Ventura, Mireille Darc, Jean Yanne, Jacques Dufilho en Nanni Loy.

Bij clandestiene drankstoker duiken een bookmaker met eigenwijs zoontje, een godsdienstwaanzinnige, een juwelendief met zijn vriendin en een gangsterbende op. De verwikkelingen en slachtoffers stapelen zich op. Burleske misdaadkomedie - naar roman van Charles Williams - kreeg rumoerige vormgeving in hoog tempo, waaraan de acteurs zich met aanstekelijk plezier overgeven.

Erotissimo

1968 |

Italië​/​​Frankrijk 1968. Gérard Pirès. Met o.a. Annie Girardot, Jean Yanne, Francis Blanche, Dominique Maurin en Didi Perego.

Zakenman heeft problemen met belasting en daardoor weinig aandacht voor zijn vrouw. Door media en reclame meent zij dat ze erotisch niet meer bij de tijd is en probeert die voorbeelden na te doen. Satire mist doel omdat film zelf geheel in stijl van commercial is gemaakt en jachtig geacteerd. Leuke rol van Blanche als belastinginspecteur.