Sid Ali Kouiret: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Le rescapé

1987 | Drama

Frankrijk 1987. Drama van Okacha Touita. Met o.a. Miloud Khetib, Nadjim Laouriga, Sonia Ammar, Albert Dray en Sid Ali Kouiret.

Deze film die over de Franse Harki's gaat, lag zeventien jaar op de plank omdat de toenmalige filmcensuur van mening was dat de prent onwaarachtig zou zijn; het had gekund als de handeling zich in L.A. had voltrokken, maar niet in Parijs. De film is nog even actueel als tevoren: links lust de Harki's niet en rechts kijkt op hen neer. Harki's zijn Algerijnen, die de Franse zijde kozen bij de Algerijnse vrijheidsstrijd en na afloop Frankrijk binnen mochten en een Frans paspoort kregen. Te vergelijken met Ambonezen. Het verhaal gaat over een Harki, die door zijn eigen landgenoten wegens de verleende diensten aan de Fransen gekeeld wordt, maar dit overleeft. Het litteken waarmee hij rondloopt bezorgt hem de bijnaam uit de titel. Zijn zoon is een nietsnut die in drugs handelt. De politieman - zelf van Algerijnse afkomst, tracht te bemiddelen. Het decor: de ergste wijken uit de Parijse voorstad. Officiëel bestonden ze dus niet. Gefilmd in keiharde reportagestijl. Voor wie het onderwerp wil bestuderen, verplichte kost. Scenario van Miloud Khetib, Philippe Dodet en regisseur Touita. Camerawerk van Denis Lenoir.

Les Sacrifiés

1982 | Historische film, Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1982. Historische film van Okacha Touita. Met o.a. Miloud Khetib, Sid Ali Kouiret, Djalem Allam, Patrick Chesnais en Christine Dejoux.

Een op ware feiten gebaseerde film die het krankzinnig worden van een militant lid van de Algerijnse bevrijdingsbeweging in Frankrijk beschrijft gedurende de jaren 1950-60. Het bijzondere van de film is dat hij breekt met de gangbare opvattingen in bevrijdingsfilms die in Algerije zijn gemaakt, met name door een nog altijd onopgehelderd gegeven te behandelen: de woeste strijd tussen twee rivaliserende nationalistische Algerijnse bewegingen, de FLN en MNA, over het leiderschap van het Verzet. De sfeer van krankzinnigheid en geweld worden waarheidsgetrouw beschreven. De regisseur is dan ook een Algerijn die al meer dan twintig jaar in Frankrijk woont. Hij heeft in alle vrijheid aan dit werkelijk goed gedocumenteerde werk kunnen werken.

Awdat al Ibn al Dal

1976 | Drama

Algerije​/​​Egypte 1976. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Mahmoud el-Meligui, Magda el-Roumy, Sheir Elmocherdi, Ragaa Hocine en Houda Soltane.

Het gaat bergafwaarts met een grote Egyptische familie. Iedereen wacht op de terugkeer van de verloren zoon, die al twaalf jaar in de gevangenis zit vanwege zijn politieke overtuiging. Wanneer Nasser sterft, wordt hij vrijgelaten. Maar het gevangenisleven heeft een oud, gebroken mens van hem gemaakt, en hij keert niet terug in de familieschoot. In plaats daarvan sluit hij zich aan bij een tirannieke broer. Vanaf dat moment beginnen de leden van de familie elkaar af te slachten. Uiteindelijk blijft er maar één over, die vervolgens een heel andere richting kiest. Deze muzikale tragedie eindigt dus met een vleugje hoop. De regisseur slaagt erin een nogal verbijsterende allegorie te produceren, waarin de muziek wordt overgenomen door straatkoren. Maar de ingewikkelde politieke boodschap van de film is te hoog gegrepen en komt dan ook niet goed over.

L'évasion de Hassan Terro

1974 | Oorlogsfilm, Drama

Algerije 1974. Oorlogsfilm van Mustapha Badie. Met o.a. Rouiched, Sid Ali Kouiret, Chafia Boudra, Jenny Astruc en Paul Mercey.

Tweede speelfilm over deze mythische nationale held. Hoe een klein, bang burgermannetje tijdens de onafhankelijkheidsoorlog wordt aangezien voor een FLN-terrorist, wordt gearresteerd en uitgroeit tot de volksheld Hassan Terro. Hij ontsnapt uit de Barberousse-gevangenis, maar de ontsnapping is op touw gezet door mensen van de geheime dienst van het bezettingsleger, die zo de leiders van het verzet proberen op te sporen. Ze vallen uiteindelijk in hun eigen kuil. De eerste film werd in 1968 gemaakt. In 1974 begonnen de herinneringen aan het conflict te vervagen en werd de toon heel anders. In deze fictieve biografie met vrij rommelig scenario (van hoofdrolspeler Rouiched) worden alle genres vermengd. Zo heeft de film af en toe iets van een kleurrijke oriëntaalse western.

L'opium et le bâton

1970 | Oorlogsfilm

Algerije 1970. Oorlogsfilm van Ahmed Rachedi. Met o.a. Mustapha Kateb, Mohamed Bachtarzi, Sid Ali Kouiret, Rouiched en Marie-José Nat.

Een Algerijnse arts verlaat de hoofdstad om zijn beroep in het rustige dorpje Thala in Kabylie uit te voeren. Die rust is echter maar schijn, want een eenheid van het bevrijdingsleger (FLN) houdt alles wat er gebeurt in het oog. Geleidelijk krijgt de kleine apolitieke burgerman in de gaten wat er aan de hand is en hij besluit met zijn geloofsgenoten mee te vechten. De hele film is rond dit thema opgebouwd in de vorm van een dagelijkse kroniek van het plaatselijke gemeenschapsleven. Hoewel hij bij gebrek aan tempo af en toe een beetje langdradig is, analyseert hij met een oplettende en scherpe geest het gedrag van elk personage afzonderlijk en verplaatst hij zich grondig in het dorpsgebeuren en de realiteit van die tijd. Fascinerende muziek en opzettelijk poëtisch camerawerk van Merabtine.

Hassan Terro

1968 | Oorlogsfilm, Avonturenfilm, Komedie, Misdaad

Algerije 1968. Oorlogsfilm van Mohamed Lakhdar-Hamina. Met o.a. Keltoum, Rouiched, Larbi Sekkal, Mustapha Kateb en Mohamed Bachtarzi.

Of hoe gedurende de Algerijnse oorlog een kleurloze en onbeduidende burgerman ondanks zichzelf verzeild raakt in het revolutionaire strijdgewoel en zich met een reeks van heldendaden ontpopt tot de populaire terrorist Hassan Terro. Tweede film van deze regisseur, die weer, door de beperkte financiële middelen, moeite heeft greep te houden op zijn soms onsamenhangende film. Bovendien voltrekt zich de metamorfose van Sancho Panza in Robin Hood wel erg snel! Ondanks deze gebreken doet de film, met een goed gedoseerde afwisseling van komische en tragische scènes, erg levendig aan.