Romain Bouteille

Romain Bouteille: cast.
Er zijn 17 films gevonden.

Julie Lescaut : Bizutage

1995 | Misdaad

Frankrijk/Zwitserland 1995. Misdaad van Alain Bonnot. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Romain Bouteille.

Bij een ontgroening kan het er dikwijls nogal wild aan toe gaan. Als op het internaat van Sainte-Agathe, een opleidingsinstituut voor toekomstige managers, het stoffelijke overschot gevonden wordt van een feut, is het toch danig uit de hand gelopen. Julie Lescaut (Genest) wordt met het onderzoek belast en komt terecht in een gesloten wereldje, waar zwijgplicht geldt. Ze ontdekt eveneens dat jongeren door de hoge studiedruk tot buitensporig gedrag worden aangezet. Wie daartegen niet bestand is, raakt verzeild in de drugs. De film schetst een onthutsend beeld van studenten die straks leiders in de maatschappij worden en het is niet bepaald flatteus. Commissaris Lescaut wordt geconfronteerd met behoorlijk agressieve individuen. Het scenario is van Laurent Vachaud en Alexis Lecaye. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering 6 van het vierde seizoen, nummer 16 van 72. Formaat 16/9, Stereo.

Tant pis si je meurs

1988 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1988. Komedie van Sotha. Met o.a. Anna-Clélia Salomon, Philippe Manesse, Philippe Rony, Dominique Dorel en Romain Bouteille.

Een jonge vrouw, die naar Guadeloupe is gekomen om een erfenis te krijgen, beleeft stormachtige romantische avonturen. Met dit magere gegeven heeft Saotha een erg voorspelbare film gemaakt en komt hiermee terug in de bioscopen na het mislukken van LES MATOUS SONT ROMANTIQUES (1981). Het resultaat is een wisselvallige komedie, met vrij veel geklets maar ook heel wat scherpe en wrede humor.

Qu'est-ce qu'on attend pour être heureux!

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Coline Serreau. Met o.a. Bernard Alane, Romain Bouteille, Evelyne Buyle, Laure Duthilleul en Henri Garcin.

Voor de opname van een reclamespot van 45 seconden wordt een immens aantal figuranten, dansers en technici bijeengebracht in een filmstudio. Ze komen geleidelijk aan in opstand tegen de hondse behandeling door de sponsors. Deze doeltreffende satire op de alle perken te buiten gaande discrepantie tussen reclamefilms en 'gewone' films zou misschien alleen in de filmpraktijk betrokkenen aanspreken, als Serreau en haar medewerkerscollectief de boodschap niet met zoveel talent en uitbundigheid verpakt hadden. De moeite die ze blijkbaar hadden om een slot voor de film te vinden leidt later tot enige geforceerdheid.

T'es grand et puis t'oublies

1981 | Drama, Familiefilm

België/Frankrijk 1981. Drama van Serge Moati. Met o.a. David Benassayag, Romain Bouteille, Elizabeth Wiener, Raymond Bussières en Denise Chalem.

Juli 1965. Het tien-jarige in Frankrijk wonende Tunesische weesjongetje Henri (Benassayag) is erg ongelukkig. Zijn zuster stuurt hem voor een maand naar een vakantiekamp. Aanvankelijk krijgt hij weinig contact met de andere kinderen. Om toch maar aanvaard te worden en beschaamd over het feit dat hij een wees is, speldt hij zijn kameraden op de mouw dat hij het zoontje is van de bekende wielrenner Raymond Poulidor. Maar mede door deze leugen zal de kloof tussen hem en de andere kinderen nog groter worden. Gevoelig drama over de angsten en zorgen van een weeskind dat zich uitgesloten voelt uit de gemeenschap. De jonge Benassayag torst op bewonderingswaardige wijze de zware hoofdrol op zijn frele schouders. De opgeroepen emoties komen levensecht over en de dialogen tussen de kinderen klinken zeer realistisch. Heel wat kinderen zullen hun eigen angst herkennen in de belevenissen van Henri. Het scenario is van regisseur Moati zelf. Achter de camera nam Girard de Battista plaats.

Les Matous sont romantiques

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Sotha. Met o.a. Henri Guybet, Patrice Minet, Philippe Manesse, Odette Laurent en Christine Dejoux.

Deze vlakke bewerking van de platte komedie van Sotha, beschrijft de relaties die drie `doorsnee`, (onbeduidende) Parijse stelletjes onderhouden. Het enige echte idee waarmee wordt gespeeld is te vinden op het vlak van kleur en zwart-wit. Een inconsequent scenario, aanstellerij en dialogen die zo onbeduidend zijn als maar kan. Deze acteurs-auteurs uit het theatercafé horen beslist niet thuis op het witte doek.

Si vous n'aimez pas ça, n'en dégoutez pas les autres

1977 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1977. Komedie van Raymond Lewin. Met o.a. Pierre Doris, Perette Souplex, Romain Bouteille, Gérard Jugnot en Thierry Lhermitte.

Een stikvervelende 'satire' waarin een aantal acteurs improviseren bij het zien van een pornofilm. Met één camera die amper beweegt worden de reacties geregistreerd. Goed voor vijf minuten, onvoorstelbaar saai daarna. Opmerkelijk is de aanwezigheid van de toen nog onbekende Jugnot en Lhermitte in deze ramp. Ze zijn, net als de rest van het gezelschap, niét leuk.

Le Graphique de Boscop

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Georges Dumoulin en Sotha. Met o.a. Romain Bouteille, Catherine Mitry, Philippe Manesse, Sotha en Patrice Minet.

Weinig creatieve verfilming van het gelijknamige theaterstuk van het Parijse gezelschap 'Café de la Gare' over een Franse familie Doorsnee, onwennig tegenover nieuwe technologische ontwikkelingen en afgestompt door de televisie. Het stuk zelf zit vol spitse dialogen en geestige satire, maar die gaan in deze platte filmregistratie grotendeels verloren.

Vous ne l'emporterez pas au paradis

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van François Dupont-Midy. Met o.a. Charles Denner, Pierre Mondy, Micheline Luccioni, Romain Bouteille en Marion Game.

Een lijkwagen en een lijk worden telkens op de [KA1]keén of andere manier tegengehouden. Dat is de draad van deze komedie waar geen origineel idee inzit en die gefilmd is met een platheid die wel vreemd is voor de vroegere assistent van Jean Delannoy die, gelukkig, niet meer van zich heeft laten horen na dit brouwsel. Denner's spel wordt steeds aantselleriger.

Les Galettes de Pont-Aven

1975 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1975. Komedie van Joël Séria. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Jeanne Goupil, Bernard Fresson, Andréa Ferréol en Dolores MacDonough.

Een handelsreiziger in paraplu's heeft op zijn reizen een reeks bizarre ontmoetingen en seksuele contacten tot hij als billenfetisjist en zondagsschilder het ware geluk gevonden lijkt te hebben bij een Canadese wier derrière hij eindeloos portretteert, tot ze er genoeg van krijgt. Een meisje met een al even fraai achterste, haalt hem uit zijn depressie en geeft hem nieuwe inspiratie. De dwarse komedie is etappegewijze een bevrijding van hypocrisie, al reikt het rooskleurig einde niet ver. De kleurrijke typeringen onderweg maken de film onderhoudend en verrassend. Het scenario is van regisseur Seria. Het camerawerk is van Marcel Combes.

Andréa

1975 | Erotiek, Komedie

Frankrijk 1975. Erotiek van Henri Glaeser. Met o.a. Odette Laurent, Marie-Christine Descouard, Jacques Zolty, Jean-Marc Dupuich en Michèle Moretti.

Een ongeloofwaardige geschiedenis waarin een Parijse psychopate, die aan hallucinaties lijdt, van haar echtgenoot het advies krijgt op huwelijksreis te gaan en dan lichamelijk contact met andere partners te hebben teneinde te genezen!!! Zij geeft zich inderdaad over aan deze bezigheden, in het Turkse Anatoli[KA3]e. Deze humoristische `porno` (?) is in feite een weinig verhullende toeristische reis met partners die nauwelijks kunnen geloven dat ze het allemaal echt meemaken maar het best leuk vinden om zo op kosten van de prinses mee te gaan. Een vreemde regisseur die in staat is tot het allerergste (ANDREA, LA MAIN) en het hele goede (UNE LARME DANS L'OCÉAN). Ook bekend als TOUS À POIL.

Solveig et le violon turc

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Jacques Grand-Jouan. Met o.a. Solveig Mertens, Roger Blin, Hubert Deschamps, Romain Bouteille en Jean Mourat.

Deze marginale filmer uit Nantes kiest bewust voor het maken van 'streekfilms' en zodoende moet hij onder moeilijke omstandigheden werken. Bovendien bestaan zijn films slechts uit stukken scenario, zoals ook de bedoeling is, en vallen zodanig in losse brokken uiteen dat niemand er een touw aan kan vastknopen. Hetzelfde geldt voor deze zotte geschiedenis over een Turkse viool. De verteller raakt steeds verder verstrikt in een wereldje van idiote, bizarre en volledig verknipte figuren. Een beetje van dit en een beetje van dat, een beetje Raymond Queneau en ook natuurlijk Ionesco. De acteurs zijn vrienden van elkaar. Het resultaat is wisselvallig maar doet in elk geval versteld staan.

Au long de rivière Fango

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Catherine Sotha. Met o.a. Rufus, Emmanuelle Riva, Patrick Dewaere, Ben Mangelschots en Romain Bouteille.

Twee mannen arriveren in ecologische commune, waarvan de oprichtster moeder van een van beiden is, die hem als kind in de steek heeft gelaten. De echte zoon blijkt niet degene die het zelf denkt en wordt verliefd op zijn eigen zuster. Scenario dat kritische mogelijkheden bood, kreeg veel te losse uitwerking en weinig strakke regie, waardoor de film van de befaamde café-theatergroep Café de la Gare de indruk maakt van nogal melige vakantie-impressies die alleen voor de betrokkenen leuk zijn om te zien, hoewel sommige acteurs - Riva, Dewaere en vooral Rufus - van banaliteiten toch boeiende rollen weten te maken.

Themroc

1973 |

Frankrijk 1973. Claude Faraldo. Met o.a. Michel Piccoli, Béatrice Romand, Marilù Tolo, Francesca Romana Coluzzi en Jeanne Herviale.

Een fabrieksarbeider die met moeder en zusje in een woonkazerne huist komt in verzet tegen het gereglementeerde bestaan en keert terug naar de staat van holbewoner. Mede-flatbewoners volgen hem in zijn anarchie en vreten de in actie komende gezagsdragers letterlijk op. Een unieke anarchistische klucht, bijna zonder dialoog, de personages uiten zich in onbestemd gegrom en oerkreten. Na verloop van tijd escaleert de revolte, tot barbaars gedrag gewoongoed wordt. Ondanks de betrekkelijk zwakke vormgeving een erg leuke komedie, met een verrassend komische hoofdrol voor Piccoli.

Les Petites filles modèles

1971 | Erotiek

Frankrijk 1971. Erotiek van Jean-Claude Roy. Met o.a. Michèle Girardon, Bella Darvi, Béatrice Arnac, Marie-Georges Pascal en Jessica Dorn.

De weduwe gravin Fleurville en haar dochters vervelen zich op hun kasteel en beginnen te experimenteren met liefdeselixers. Zonder mannen wordt het echter niets en de dochters beijveren zich om geschikte exemplaren in huis te halen. De film wordt bijeengeacteerd door een cast die voor ruim 98% uit erogene zones bestaat.

Nous n'irons plus au bois

1970 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1970. Drama van Georges Dumoulin. Met o.a. Marie-France Pisier, Siegfried Rauch, Richard Leduc, Jacques Higelin en Sylvain Joubert.

Een verzetsgroep van Franse jongeren neemt vier Duitse soldaten gevangen die uit het leger gedeserteerd blijken. In hun schuilplaats in de bossen groeit de verbroedering tussen de leeftijdsgenoten totdat een meisje uit groep en een Duitser verliefd op elkaar worden. Jaloezie leidt tot een beschuldiging van verraad. Deze debuutfilm over de invloed van de oorlog op vriendschap overtuigt niet volledig qua strekking, maar de inzet en frisheid van de jonge acteurs (die sindsdien aanzienlijk bekender werden) houden de interesse voor de personages vast.

Le distrait

1970 | Komedie

Frankrijk 1970. Komedie van Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Bernard Blier, Maria Pacôme, Paul Préboist en Catherine Samie.

De onhandige Pierre Malaquet weet dankzij zijn moeder een baantje te krijgen bij een reclamebureau. Hij is behoorlijk creatief, maar opnames van zijn reclamespots lopen steevast in het honderd, met verontwaardigde reacties van het publiek als resultaat. Op een dag ontmoet hij de dochter van een belangrijke cliënt. Geestige komedie, regiedebuut van hoofdrolspeler Richard (Le Grand Blond avec une chaussure noire, 1972). Leuk mengsel van fysieke humor en absurdisme op z’n Frans. Bernard Blier is de amoureuze baas van het reclamebureau.

Le cri du cormoran le soir au-dessus des jonques

1970 | Komedie, Musical

Frankrijk 1970. Komedie van Michel Audiard. Met o.a. Michel Serrault, Paul Meurisse, Bernard Blier, Marion Game en Françoise Giret.

Een werkloze laat zich door een gangster huren als lijk, om in zijn doodkist diamanten over de grens te smokkelen. Deze prent naar een boek van Evan Hunter steunt uitsluitend op woordspelige dialooggrapjes en op acteurs die doen wat ze kunnen. Filmdebuut in een kleine rol van Gérard Depardieu.

imdb: Zoek Romain Bouteille op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1995	Julie Lescaut : Bizutage
1988	Tant pis si je meurs
1982	Qu'est-ce qu'on attend pour être heureux!
1981	T'es grand et puis t'oublies
1981	Les Matous sont romantiques
1977	Si vous n'aimez pas ça, n'en dégoutez pas les autres
1976	Le Graphique de Boscop
1975	Vous ne l'emporterez pas au paradis
1975	Les Galettes de Pont-Aven
1975	Andréa
1974	Solveig et le violon turc
1974	Au long de rivière Fango
1973	Themroc
1971	Les Petites filles modèles
1970	Nous n'irons plus au bois
1970	Le distrait
1970	Le cri du cormoran le soir au-dessus des jonques

name

email

mijn instellingen