Josée Destoop: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Le Retour d'Afrique

1973 | Drama

Zwitserland​/​​Italië 1973. Drama van Alain Tanner. Met o.a. François Marthouret, Josée Destoop, Juliet Berto, Anne Wiazemsky en Roger Ibanez.

Een jong echtpaar in Genêve wil een nieuw leven beginnen door naar Algerije te emigreren. Vlak voor het vertrek telegrafeert een vriend aldaar, die hun werk beloofde, de reis uit te stellen en stuurt vervolgens een brief met de mededeling dat hij zelf weer naar Zwitserland komt. Om tegenover de buitenwereld die ze met avontuurlijkheid hebben overtroefd de schijn op te houden duiken ze onder in een leeg appartement. In isolement leren ze hun bestaan betrekkelijk te stellen en daardoor gesterkt opnieuw te beginnen. Bewuste voorspelbaarheid van het scenario en het afzien van de dramatische of spectaculair filmische effecten, dwingen de toeschouwers om het denkproces van personages te volgen, die in opgeslotenheid het land dat ze wilden ontvluchten, pas echt leren kennen.

L' Homme du fleuve

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Jean-Luc Bideau, Josée Destoop, Etienne Bierry, Jean Bollery en Jacques Frantz.

Een binnenvaartschipper woont bij een eilandje in de Seine dat is opgekocht door grondspeculanten. Als hierover een conflict ontstaat met de gendarmerie doodt hij een politieman, terwijl zijn vrouw wordt neergeschoten. Samen met een vriend en zijn aan de leerplicht onttrokken dochtertje vlucht hij met zijn boot naar zee. Maar hoe verder? De regie weet de ecologische idylle van een leven op het water en in de natuur opmerkelijke overtuiging te geven. Het individuele verzet tegen repressie is echter ongewoon tweeslachtig gedramatiseerd, omdat Bideau een gevoelloze en, tegenover zijn gezin, onverantwoordelijke maniak speelt. Hierdoor wordt zijn feitelijke gelijk, en de strekking van de film, verwarrend ondermijnd.

L' Amour fou

1969 | Experimenteel

Frankrijk 1969. Experimenteel van Jacques Rivette. Met o.a. Jean-Pierre Kalfon, Bulle Ogier, Michèle Moretti, Josée Destoop en Françoise Godde.

Al het werk van Jacques Rivette getuigt van grondige bespiegelingen over macht, beperkingen en dubbelzinnigheden van visuele taal. Gedurende meer dan vier uur bevindt een paartje zich in twee afgesloten ruimten vanwege de mise en scène van het toneelstuk Andromaque. Samengevat, de 35 mm camera kijkt televisie, die op haar beurt naar toneel kijkt. Dit resulteert in uitermate subtiele variaties, zo subtiel dat ze verloren raken in een labyrint van signalen die op hun beurt weer slaan op een tweede filmlaag over de betrekkingen die het paar er zelf innerlijk op nahoudt. Deze even ambitieuze als gewaagde poging gaat uiteindelijk onder in een zee van verveling.