Marie-Claude Treilhou

Le jour des Rois

1991 | Drama, Komedie

Frankrijk 1991. Drama van Marie-Claude Treilhou. Met o.a. Paulette Dubost, Danielle Darrieux, Micheline Presle, Robert Lamoureux en Michel Galabru.

Drie zusters en twee echtgenoten, allen op zekere leeftijd, vieren Driekoningen rond een Chinese maaltijd, gevolgd door het traditionele driekoningenbrood. Dat is alles wat betreft het thema van deze film, die psychologische en gedragsobservaties bevat en waarin een scherpe blik niet ontbreekt, terwijl er evenmin concessies worden gedaan. Maar ondanks alles stelt de filmer zich welwillend op ten opzichte van wat met een uit de tijd geraakte term de 'ouderdom' heet. Geen realisme en geen vertedering. Er zit niets anders op dan ze te nemen zoals ze zijn met hun manies, de sleur in hun gewoonten die voor altijd vastligt, hun tics en de typische karaktertrekken van het merendeel van de mensen op die leeftijd. Een zeer genuanceerde film met opvallende acteerprestaties. Scenario van Noël Simsolo en de regisseuse. Camerawerk van Jean-Bernard Menoud en Pascale Granel.

L'ane qui a bu la lune

1986 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1986. Misdaad van Marie-Claude Treilhou. Met o.a. José Pech, Christian Conejero, Terence le Deschault de Montredon, Jean-Pierre Olive en Didier Serres.

Een oude man vertelt zijn kleinzoon vijf populaire verhalen uit het zuidwesten van Frankrijk. Stuk voor stuk zijn het tragikomische, griezelige en melancholische verhalen. De regisseuse maakt 'ambachtelijke' cinema, voorzien van scherpe observaties van het 'onbekende Frankrijk'. Zij werkt altijd met amateurs en enige flaters en langdradige stukken zijn het gevolg. Maar er gaat van deze 'speciale' creatie, die zonder geldmiddelen tot stand kwam - haar films vinden moeizaam de weg naar het vertoningscircuit - charme en vervreemding uit.

Il était une fois la télé

1986 | Documentaire

Frankrijk 1986. Documentaire van Marie-Claude Treilhou.

Een goede documentaire, uit sociologisch oogpunt, over de komst van de televisie in een oud dorpje. Een onderwerp dat snel vervelen kan, maar de regisseur heeft de lering van o.a. Jean Rouch en Flaherty niet in de wind geslagen. De geïnterviewden spreken vrijuit en zonder kapsones, en de televisie komt er niet goed vanaf: filmproduktie aan de lopende band, reclamespotjes die in uitersten vervallen, een demagogische toon, buitengewoon slechte regie en slechte films, ongelooflijk verwaande omroepers en commentatoren, kortom de ouderwetse charme van de meeste nationale zenders. Deze reportage trekt het fenomeen televisie op overtuigende wijze in twijfel.

L' Archipel des amours

1982 | Drama, Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1982. Drama van Paul Vecchiali, Jacques Frenais, Gérard Frot-Coutaz, Michel Delahaye en Jean-Claude Guiguet. Met o.a. Jean-Christophe Bouvet, Jean-Claude Drouot, Françoise Fabian, Christine Fersen en Dénise Gence.

Deze episodenfilm, een manifestatie van een collectief rond Vecchiali van in de bioscoopmarge opererende acteurs als een demonstratie van eensgezindheid, schiet zijn doel voorbij omdat de formule juist de verschillen in kwaliteit en talent benadrukt. Lang niet elke filmer heeft de vereiste puntigheid voor dit korte bestek, hoewel de bijdrage van Frot-Coutaz een scenaristisch meesterstukje is met een reeks van parallel-intriges in een beperkt aantal minuten. De geestigste sketch is die van Davila, nota bene over de besmettelijkheid van platjes. Treilhous episode over een keutelig-ruziënd oud echtpaar tegen de absurde achtergrond van winters Lourdes met alle verwijzingen naar bedevaart-toerisme en -commercie viel als afzonderlijke film in diverse prijzen. De belangeloze medewerking van prominente toneel-acteurs zorgt soms voor andere boeiende momenten.

Simone Barbès ou la vertu

1980 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1980. Romantiek van Marie-Claude Treilhou. Met o.a. Ingrid Bourgoin, Martine Simonet, Michel Delahaye, Noël Simsolo en Raymond Lefevre.

Simone Barb[KA2]es (Bourgoin), een ouvreuse in een porno- bioscoop, op Montparnasse troost een collega met liefdesverdriet, gaat met een lesbische vriendin naar een vrouwenclub en krijgt in de nacht een lift van een vereenzaamde croupier van middelbare leeftijd uit het casino, maar is te moe om aan zijn toenadering gevolg te geven. Deze met zeer weinig geld gemaakte debuutfilm geeft door minutieuze aandacht de morsige milieus en personages een vanzelfsprekend bestaansrecht zonder moralisme of sensatie. Boeiende observaties wegen ruimschoots op tegen het ontbreken van een echt verhaal. Alle mannenrollen worden gespeeld door filmcritici. Het scenario is van Michel Delahaye (die de rol van de versierder speelt) en regisseuse Treilhou. Het camerawerk is van Jean-Yves Escoffier. Eastmancolor, Mono.

Simone Barbes ou la vertu

1979 |

Frankrijk 1979. Marie-Claude Treilhou. Met o.a. Michel Delahaye, Martine Simonet en Ingrid Bourgoin.

Simone Barb[KA2]es (Bourgoin), een ouvreuse in een porno- bioscoop, op Montparnasse troost een collega met liefdesverdriet, gaat met een lesbische vriendin naar een vrouwenclub en krijgt in de nacht een lift van een vereenzaamde croupier van middelbare leeftijd uit het casino, maar is te moe om aan zijn toenadering gevolg te geven. Deze met zeer weinig geld gemaakte debuutfilm geeft door minutieuze aandacht de morsige milieus en personages een vanzelfsprekend bestaansrecht zonder moralisme of sensatie. Boeiende observaties wegen ruimschoots op tegen het ontbreken van een echt verhaal. Alle mannenrollen worden gespeeld door filmcritici. Het scenario is van Michel Delahaye (die de rol van de versierder speelt) en regisseuse Treilhou. Het camerawerk is van Jean-Yves Escoffier. Eastmancolor, Mono.

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1991	Le jour des Rois
1986	L'ane qui a bu la lune
1986	Il était une fois la télé
1982	L' Archipel des amours
1980	Simone Barbès ou la vertu
1979	Simone Barbes ou la vertu

name

email