Joël Farges (1948): regie, scenario en productie.
Er zijn 15 films gevonden.

Alexandra David-Néel: J'irai au pays des neiges

2012 | Biografie, Drama

Frankrijk 2012. Biografie van Joël Farges. Met o.a. Dominique Blanc, Nicolas Brioudes, Lobsang Dhondup en Hervé Dubourjal.

De vele levens van de Française Alexandra David-Néel (1868-1969) bieden stof voor vijf films. Deze tv-productie chroniqueert haar even hachelijke als heroïsche pogingen om, in de jaren twintig van de vorige eeuw, als eerste Europese de 'verboden' stad Lhasa te bezoeken. Tibet is dan door China geannexeerd en de Dalaï Lama leeft in ballingschap in Sikkim, in het door de Britten bestuurde India. Wendbare actrice Blanc, die altijd iets querulants over zich heeft, is een goede keuze voor de titelrol. Regisseur Farges bereisde jarenlang Azië en draaide meerdere films in India.

Esclaves des mers

2009 | Drama

Frankrijk 2009. Drama van Joël Farges. Met o.a. Philippe Dormoy, Argie Fernandez en Anthony Buencamino.

Twee Filippijnse jongens die voor de kust werken als diepzeeduiker, krijgen problemen als de situatie op het schip van hun meedogenloze kapitein uit de hand loopt.

Fararishtay kifti rost

2003 | Drama

Italië​/​​Rusland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Tadzjikistan 2003. Drama van Jamshed Usmonov. Met o.a. Uktamoi Miyasarova, Maruf Pulodzoda, Kova Tilavpur, Mardonkul Kulbobo en Malohat Maqsumova.

Een islamitische legende vertelt dat op iedere schouder van een mens een engel zit. De linker houdt de slechte daden bij, de rechter de goede. Bij een gestorven ziel wordt de balans opgemaakt voor toegang tot hel of hemel. In het gemankeerde Tadjikistan van Fararishtay kifti rost zijn eigenlijk alle mensen keihard, oneerlijk en manipulatief, maar zij geloven wel in archaïsche wetten over Goed en Kwaad. Filmmaker Usmonov, zelf van oorsprong Tadjiek, observeert het Tadjiekse wel en wee en kan daarbij niet van snelheid worden beticht, maar oog voor mooie beelden en dwarse humor heeft hij zeker.

Le chignon d'Olga

2002 | Drama, Biografie

Frankrijk​/​​België 2002. Drama van Jérôme Bonnell. Met o.a. Hubert Benhamdine, Nathalie Boutefeu, Serge Riaboukine en Florence Loiret Caille.

Debutant Bonnell was 23 toen hij dit semi-autobiografische coming-of-age-verhaal filmde, over de tiener Julien die de dood van zijn moeder verwerkt, wat rondhangt met een jeugdvriendin en fantaseert over een verkoopster in de plaatselijke boekhandel (die Olga heet en d'r haar in een knotje draagt, om de titel te verklaren). We volgen ook de relatieperikelen van Juliens zus en vader, maar dit aangenaam voortkabbelende drama draait meer om sfeer dan plot. Met zijn losse stijl is Bonnell duidelijk een bewonderaar van nouvelle vague-godfather Eric Rohmer. Destijds goed voor een Tiger Award-nominatie.

The Road

2001 |

Nederland​/​​Kazachstan​/​​Japan​/​​Frankrijk 2001. Darezjan Omirbajev. Met o.a. Valeria Gouliaeva, Magjane Omirbaev, Alnour Tourgambaeva, Saoule Toktibaeva en Jamshed Usmonov.

Darezjan Omirbajev, die in 1998 veel succes oogstte met het sobere noodlotsdrama Killer, maakte het zich voor de langverwachte opvolger La Route niet al te moeilijk. Het levert luchtige, komische scènes op - steevast prachtig in beeld gebracht - en een aantal fraaie observaties over het lastige bestaan van een filmmaker in Kazachstan. Maar uiteindelijk gaat de film aan ideeënarmoede ten onder.

Telegram

2001 |

Indonesië 2001. Slamet Rahardjo Djarot. Met o.a. Ayu Azahari, Mirna en Sujiwo Tajo.

Darezjan Omirbajev, die in 1998 veel succes oogstte met het sobere noodlotsdrama Killer, maakte het zich voor de langverwachte opvolger La Route niet al te moeilijk. Het levert luchtige, komische scènes op - steevast prachtig in beeld gebracht - en een aantal fraaie observaties over het lastige bestaan van een filmmaker in Kazachstan. Maar uiteindelijk gaat de film aan ideeënarmoede ten onder.

Chacho Rom

2001 | Historische film, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Hongarije​/​​Duitsland 2001. Historische film van Ildikó Szabó. Met o.a. Sándor Zsótér, Gergö Kaszás, Nóra Parti, Mariann Szalay en Zsolt László.

Darezjan Omirbajev, die in 1998 veel succes oogstte met het sobere noodlotsdrama Killer, maakte het zich voor de langverwachte opvolger La Route niet al te moeilijk. Het levert luchtige, komische scènes op - steevast prachtig in beeld gebracht - en een aantal fraaie observaties over het lastige bestaan van een filmmaker in Kazachstan. Maar uiteindelijk gaat de film aan ideeënarmoede ten onder.

Zhantai

2000 | Drama

Japan​/​​Hongkong SAR van China​/​​Frankrijk​/​​China 2000. Drama van Jia Zhangke. Met o.a. Wang Hong-wei, Liang Jing Dong, Yang Tian-yi, Wang Bo en Zhang Fengyi.

Platform verhaalt over een groep idealistische theatermakers tussen 1979 en 1989 in China.

Simon Mágus

1999 |

Hongarije 1999. Met o.a. Serge Melin, Hubert Koundé, Péter Halasz, Julie Delarme en Péter Andorai.

Platform verhaalt over een groep idealistische theatermakers tussen 1979 en 1989 in China.

Tueur à gages

1998 | Drama, Film noir

Frankrijk​/​​Rusland 1998. Drama van Darezhan Omirbayev. Met o.a. Talgat Assetov en Roksana Abouova.

Platform verhaalt over een groep idealistische theatermakers tussen 1979 en 1989 in China.

Praha ocima

1998 |

Tsjechië 1998. Vladimir Mich lek, Petr V clav, Martin Sulík, Michaela Pavlatov  en Artemio Benki.

Platform verhaalt over een groep idealistische theatermakers tussen 1979 en 1989 in China.

Killer

1998 | Drama, Misdaad

Frankrijk​/​​Kazachstan 1998. Drama van Darezjan Omirbajev. Met o.a. Talgat Assetov en Roksana Abouova.

VV.

Pondichéry, juste avant l'oubli

1987 | Drama

Frankrijk 1987. Drama van Joël Farges. Met o.a. Sounie Sukla, Maurice Sukla, Jean Laroquette en Maurice Lévêque.

Pondichéry in 1951, toentertijd Frans bezit. Drie jonge leden van een prinselijke familie moeten kiezen voor Frankrijk of Voor-Indië en, behalve hun zus die door haar Franse geliefde in de steek is gelaten, maken zij een keuze... Geen praktisch onderwerp maar een heuse pastiche van de films van Marguerite Duras. Met kop noch staart: een film die zodanig beïnvloed werd dat hij niet uit de verf komt. Bovendien gaat er een stierlijke verveling van uit. En als je hoort dat hij een prijs heeft gekregen, vraag je je wel het één en ander af.

Aimée

1981 | Drama, Historische film

Frankrijk 1981. Drama van Joël Farges. Met o.a. Aurore Clément, Bruno Cremer, Francine Bergé, Michel Pilorgé en Marie Pillet.

De handeling voltrekt zich in 1930, temidden van de verschrikkingen van de Chinese oorlog en de problemen van februari 1934. Repercussies vanwege hun gedrag bleven voor verschillende personen niet uit. De filmer heeft zijn belangstelling voor de geschiedenis al eens eerder kunnen uiten, toen echter op het terrein van de documentaire. Ondanks uitstekende en ambitieuze bedoelingen, mislukt hij in het fictieve genre, want zijn film is kil, ontoegankelijk, abstract en duister en doet uiteindelijk onder meer aan Alain Resnais en Marguerite Duras denken. Jammer, want hij heeft onmiskenbaar een talent voor vormgeven.

Guerres civiles en France

1977 | Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk 1977. Oorlogsfilm van Vincent Nordon, François Barat en Joël Farges. Met o.a. Sami Frey, Nicole Hiss, Philippe Colin, Romain en Brigitte Fossey.

Een drieluik over de weergave van de geschiedenis op het filmdoek. 1. Babeuf où le journal parlé. Frey declameert teksten van de revolutionair. Na Godard is dat ook niet echt origineel meer. 2. Le Premier Empire speelt zich feitelijk in het heden af, maar toont op een min of meer overtuigende wijze de effecten van de Code Napoléon op het gedrag van twee jonge mensen. 3. La semaine sanglante gaat over de onderdrukking van de Commune van 21 tot 28 mei 1871. Het is een waar bloedbad, maar zeer gestileerd. Dit derde deel is zeer hard, maar plastisch, met name wat betreft de kleuren. Het is een nachtmerrie en tegelijk een overpeinzing over de woestheid van burgeroorlogen. Vanwege dit deel de moeite waard.