Karl-Heinz Schäfer (1932-1996): muziek.
Er zijn 8 films gevonden.

Sans espoir de retour

1989 | Film noir, Thriller

Frankrijk​/​​Portugal 1989. Film noir van Samuel Fuller. Met o.a. Valentina Vargas, Keith Carradine, Andréa Ferréol, Bernard Fresson en Marc de Jonge.

Verfilming van de roman [KL]Street of No Return[KLE] van David Goodis over een succesvolle popzanger (Carradine) wiens stembanden door gangsters geruïneerd worden, omdat hij de vriendin van de gangsterbaas verleidde. In de goot terecht gekomen, krijgt hij de kans wraak te nemen. Een dromerig, poëtisch, wrang, en vrij wanhopig werk ondanks een betrekkelijk goede, sterke en duidelijke afloop. Een schemerachtige sfeer van een grote, anonieme haven, die wordt verscheurd door rassenrellen. Een mythische film noir, net als de andere werken van Fuller die met zijn 78 jaar bewijst dat hij nog altijd een van de grootste regisseurs van dit moment is. Een adembenemende vertolking van Carradine, en er is bovendien niets te merken van de risico's, die een internationale rolbezetting met zich meebrengt, wat zelden voorkomt. Scenario van Jacques Bral en Fuller. Camerawerk van Pierre-William Glenn.

Comédie d'amour

1989 | Biografie, Komedie

Frankrijk 1989. Biografie van Jean-Pierre Rawson. Met o.a. Michel Serrault, Annie Girardot, Aurore Clément, Patrick Bauchau en Roger Carel.

Het voor film bewerken van het leven en werk van Paul L[KA1]eautaud komt neer op zelfmoord tenzij je Alain Resnais kent die deze taak op zich neemt. Dus de tweede film van deze cineast is al net zo`n mislukking als zijn eerste (GROS CALIN, 1979). Centraal staan de merkwaardige liefdesrelaties (?) die de onbarmhartige, eenzelvige schrijver met zijn twee maitresses van 1933 tot aan zijn dood onderhield. Een stugge en statische stijl, die verlammend werkt hoewel dit is gedaan uit respect voor het werk, dat eveneens deze kenmerken bevat. Kortom, een wassenbeelden-gala, met uitzondering van Annie Girardot wier persoonlijkheid absoluut niet 'klikt' met dit filmgenre, dat veeleer aan een soort van antiek aandoend toneelspel doet denken. Scenario van Hélène Doering, Robert Kuperberg en regisseur Rawson. Jean-Pierre Rawson is een pseudoniem voor Jean- Pierre Doering.

831, voyage incertain

1986 | Historische film, Avonturenfilm, Drama

Frankrijk 1986. Historische film van Jean-Louis Lignerat. Met o.a. Jean-Pierre Bouvier, David Jeannel, Sophie Caffarel, Frejya Sylvestre en Jean-René Gossart.

In het jaar 831 regeert de zwakke opvolger van Karel de Grote. Het land wordt geteisterd door onlusten en onderlinge oorlogen. De film gaat over de moeilijke en gevaarlijke tocht van een klein, bont gezelschap. De ambitieuze regisseur heeft een soort inwijding willen laten zien, maar is daar niet in geslaagd. De film is slecht gestructureerd en slecht gespeeld en het beperkte budget was ontoereikend om een epos van vervlogen tijden van de juiste entourage te voorzien. Nutteloze film die, afgezien van het scenario, niets voorstelt.

Polar

1984 | Mysterie, Film noir, Thriller

Frankrijk 1984. Mysterie van Jacques Bral. Met o.a. Jean-François Balmer, Sandra Montaigu, Claude Chabrol, Pierre Santini en Roland Dubillard.

Privédetective Eugène Tarpon (Balmer, briljant) is berooid en depressief. Dan meldt zich een raadselachtige schone in zijn Parijse microkantoortje: ziedaar een zaak, en niet zo maar eentje. Sublieme verliezersballade combineert gruizige sfeerschets en doolhofplot vol genreknipogen met een prachtige jazzy mineurtonenpartituur van Karl-Heinz Schäfer. Cameo's van Claude Chabrol als pornoregisseur en noir-autoriteit François Guérif als hotelreceptionist. Naar Série Noire nummer 1575, Morgue pleine van neo-marxist Jean-Patrick Manchette (1942-1995). Ex aequo met Claude Millers Mortelle randonnée onbetwist de mooiste Franse film noir uit de jaren tachtig.

L'empreinte des géants

1980 | Drama

Duitsland​/​​Frankrijk 1980. Drama van Robert Enrico. Met o.a. Mario Adorf, Zoé Chauveau, Patrick Chesnais, Andréa Ferréol en Raimund Harmstorf.

De dochter van een wegwerker heeft altijd een nomadenbestaan in caravans gekend en is nu met haar vader bij de aanleg van een snelweg in Bourgogne, waar ze getuige is van particuliere en sociale conflicten tussen de andere arbeiders en hun gezinsleden. De terugkeer van Enrico naar een genre waarmee hij in de jaren 1960-70 succes had - LES GRANDES GUEULES over houthakkers - laat teleurstellend weinig greep op de stof zien, waarbij hij aan de buitenkant van het milieu blijft en ondanks de grote lengte van de film de talrijke intriges onevenwichtig uitwerkt. De inzet van goede acteurs helpt onvoldoende. Françoise Chevalier en de regisseur bewerkten de roman La Marie Marraine van Hortense Dufour tot scenario. Camerawerk van Didier Tarot.

Extérieur, nuit

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Jacques Bral. Met o.a. Christine Boisson, André Dussollier, Gérard Lanvin, Jean-Pierre Sentier en Henri-Jacques Huet.

Drie dolende zielen in nachtelijk Parijs. Léo (Lanvin) is een jazzmusicus zonder geld die bij zijn vriend Bony (Dussollier) intrekt, een schrijver met gebrek aan inspiratie die het financieel minstens even zwaar heeft. Op een avond ontmoet Léo taxichauffeuse Cora (Boisson) met wie hij een liefdesrelatie begint die het leven van alle drie zal veranderen. Scenarist-regisseur Bral zorgt voor een mooie sfeer in de donkere straten van de lichtstad en maakt daarvoor goed gebruik van de jazzy score van Karl-Heinz Schäfer.

Zig Zig

1974 | Komedie, Misdaad, Musical

Italië​/​​Frankrijk 1974. Komedie van László Szabó. Met o.a. Catherine Deneuve, Bernadette Lafont, Walter Chiari, Jean-Pierre Kalfon en Hubert Deschamps.

Tingeltangel-zangeressen in Pigalle hebben een bijverdienste in de prostitutie, waardoor één van beiden via een klant betrokken raakt in een ontvoeringscomplot. Haar collega- vriendin blijkt met een begeleidingsmuzikant echter voor de kidnap verantwoordelijk die door een gepensioneerde politieman wordt opgelost. Deze absurdistische tragi-komedie bekommert zich nauwelijks om waarschijnlijkheid of overzichtelijkheid van het verhaal dat vooral aanleiding is voor bizarre typeringen en hommages aan beroemde films en genres, die tegelijk satirisch worden doorgeprikt. De verrassend ongegeneerde Deneuve vormt een aanstekelijk duo met Lafont.

Tendre Dracula

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Pierre Grunstein. Met o.a. Peter Cushing, Nathalie Curval, Miou-Miou, Bernard Menez en Stéphanie Shandor.

De zoveelste parodie op de onverwoestbare Dracula. Helaas telt deze in vergelijking met de Amerikaanse DRACULA-films amper mee, aangezien twee of drie goede ideeën nog geen film opleveren. Een traag verlopende, moeilijk te volgen film en des te triester is het dan ook om Miou-Miou, Valli en Menez erin te zien spelen. Ook bekend als LA GRANDE TROUILLE OU TENDRE DRACULA en LES CONFESSIONS D'UN BUVEUR DE SANG.