Tania Busselier: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Douces pénétrations

1976 | Erotiek

Frankrijk 1976. Erotiek van Jean Rollin en Michel Gentil. Met o.a. Tania Busselier, Martine Grimaud, Charlie Schreiner, John Oury en Jean Solesme.

Onbetekenende film over een redactrice van fotoromans die haar inspiratie terugvindt op het platteland door uit een naburige herberg een aantal paartjes bij haar thuis uit te nodigen. Het verhaal kan samengevat worden in een reeks gesimuleerde paringen. Deze regisseur is echter één van de weinigen in dit genre die het camerawerk verzorgt en de moeite neemt een dialoog te schrijven.

Prostitution clandestine

1975 | Erotiek

Frankrijk 1975. Erotiek van Alain Payet. Met o.a. Claudine Beccario, Martine Grimaud, Tania Busselier, Pamela Stanford en Robert Leray.

Claudine (Beccarie) leidt met vaste hand een call-girl- organisatie, en werkt met kleine advertenties. Het regent verzoeken. Naast dit ontbreken van een scenario, volgen de vertrouwde vrijpartijen elkaar op. Bovendien, wat duurt het allemaal lang! Was de Claudine in kwestie er niet bij, dan was er helemaal niets aan geweest. Ook bekend onder de titels MANNEQUINS NUS POUR PHOTOGRAPHES en PROSTITUTION DEGUISEE.

Dora... La frénésie du plaisir

1975 | Erotiek

Frankrijk 1975. Erotiek van Willy Rozier. Met o.a. Bob Asklov, Anne Sand, Monique Vita, Oliver Mathot en Tania Busselier.

Jacht- en neukpartijen in de Afrikaanse jungle (met behulp van Parijse maquettes!) met een mannenverslindster, haar voyeuristische echtgenoot en haar minaar. Armoedig en achterlijk knoeiwerk. Deze Willy dient men overigens niet te verwarren met Jacques Rozier!

Plaisir à trois

1974 | Horror, Erotiek

Frankrijk 1974. Horror van Jesús Franco. Met o.a. Alice Arno, Robert Woods, Howard Vernon, Tania Busselier en Alfred Baillou.

De maker kent zijn klassieken, zoals [KL]D`apr[KA2]es le Marquis de Sade[KLE]. Ongetwijfeld omdat er de tekst [KLE]Plaisir [KA2]a trois[KLE] uit de mond van De Sade in voorkomt. Daarmee houdt elke overeenkomst op en de Markies zou zich in zijn graf omdraaien bij het zien van dit vreemde `plaisir [KA2]a trois`: een man vermoordt zijn vrouw, daarbij geholpen door zijn geliefde, op de snijtafel van een sinister museum in een afgelegen kasteeltje (uiteraard), waarin zich gebalsemde lijken bevinden. Is het bekijken waard. De censuur heeft er 179 meter uit weggesneden. Ook bekend als LES INASSOUVIES NO 2.

Le Tango de la perversion

1974 | Film noir, Misdaad

Frankrijk​/​​België 1974. Film noir van Charles (Pierre-Claude) Lecocq (Garnier). Met o.a. Valérie Boisgel, Tania Busselier, Joëlle Coeur, Jacques Dancret en Jacques Juillet.

Woelige en niet erg duidelijke verwikkelingen rond een vooraanstaand levensverzekeringsinspecteur in een landelijk kasteel. Verwarrend, met veel moorden en de arrestatie (deus ex machina) van de schuldige. Dit bizarre mengsel van misdaad en erotiek glijdt af naar het belachelijke en het feit dat deze slechte Belgische film op locatie is opgenomen doet daar niets aan af. Ook bekend als LA MAISON DE LA PERVERSITÉ en L'OUVREUSE.

Le Corps a ses raisons

1974 | Film noir, Erotiek

Frankrijk 1974. Film noir van Hedi Naka. Met o.a. Valérie Boisgel, France Nicolas, Daniel Fouvault, Alain Tissier en Jean-Louis Tristan.

Een verfilming van de zwarte roman van André Kobb, door hemzelf: een somber verhaal over chantage waarin alle zes hoofdpersonen tot slot door een ongeval sterven. Afgezien van dit niet erg verrassende eind is de mise-en-scène en de interpretatie correct. Maar de armoede van het scenario dat alles met pornografische scènes volstopt maakt van een film een bijprodukt dat gewoon is voor dit genre. De censuur heeft tweehonderd meter geknipt.

Certaines chattes n'aiment pas le mou

1972 | Mysterie, Erotiek

Frankrijk 1972. Mysterie van Bob Logan. Met o.a. Claude Melki, Dora Doll, Evira Djinns, Jacques Couderc en Claudine Beccarie.

De dochter en de ex-vrouw die bordeelhoudster geworden is van een in Afrika overleden olie-miljonair strijden met elkaar om zijn nalatenschap, die verdwenen is. Er wordt een privé-detective ingeschakeld, maar tenslotte blijkt de magnaat zijn dood alleen te hebben voorgewend om in zijn kist geld naar Frankrijk te kunnen smokkelen. Deze parodie op de Amerikaanse film uit de jaren '40 - niet alleen thriller, maar ook musical en burlesque - dankt enkele geslaagde momenten aan het transformatievermogen van Melki, maar is verder een lusteloos ratjetoe met soft-porno-scènes, die inmiddels ook alweer uiterst voorzichtig overkomen.