Nancy Loomis: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

The Fog

1980 | Horror, Thriller

Verenigde Staten 1980. Horror van John Carpenter. Met o.a. Adrienne Barbeau, Janet Leigh, Jamie Lee Curtis, Hal Holbrook en John Houseman.

Sfeervol gefotografeerd spookverhaal wordt vooral in het begin knap verteld, maar haalt lang niet het niveau van Carpenters klassiekers Assault on Precinct 13 (1976) en Halloween (1978): de mist (uit een mistkanon) blijkt uiteindelijk teleurstellend modale zombies te herbergen. Mooie rol van Adrienne Barbeau die als radioreporter vanaf haar eenzame post op een vuurtoren waarschuwingsberichten voor de scheepvaart en andere belangstellenden de wereld inzendt. Op de effectieve geluidsband onder andere misthoornsignalen en elektronische muziek van de regisseur.

Halloween

1978 | Horror, Thriller

Verenigde Staten 1978. Horror van John Carpenter. Met o.a. Donald Pleasence, Jamie Lee Curtis, Nancy Kyes, Tony Moran en Nancy Loomis.

Klassieke horror over een ontsnapte psychopaat die op Allerheiligen tienermeisjes terroriseert. De film bevestigde het talent voor genrefilms van Carpenter - die daarvoor onder andere de sterke thriller Assault on Precinct 13 maakte - en bezorgde Curtis de eretitel Scream Queen. Halloween is zo geslaagd door het ambachtelijke spel, de effectieve belichting en gebruik van de subjectieve camera, door de uitstekende spanningsopbouw en montage en niet in de laatste plaats door de vernuftige, door Carpenter eigenhandig gecomponeerde muziek. Er kwamen nog vele, vele vervolgen, maar geen enkele haalde het bij het sfeervolle origineel.

Assault on Precinct 13

1976 | Thriller, Misdaad, Actiefilm

Verenigde Staten 1976. Thriller van John Carpenter. Met o.a. Austin Stoker, Darwin Joston, Laurie Zimmer, Martin West en Tony Burton.

Deinende auto’s, bakkebaarden, polyester truitjes, bruine interieurs en schietpartijen. Niets bijzonders voor Hollywood in de jaren zeventig. Maar John Carpenters spotgoedkope Assault on Precinct 13 biedt meer: indringende synthesizer-muziek, minutieuze spanningsopbouw in parallelle verhaallijnen, duistere decors en bruut geweld. Carpenter kreeg overigens later wel spijt van een veelbesproken sterfscène. Die gebeurtenis leidt halverwege de film via knap bedachte omwegen naar de belegering van een schaars bezet politiestation door een bloeddorstige bende. Eindeloos complex, en op het eerste oog zo eenvoudig.