Anatoli Golovnya: camera.
Er zijn 4 films gevonden.

Desertir

1933 |

USSR​/​​Rusland 1933. Vsevolod Pudovkin. Met o.a. Boris Livanov, Tamara Makarova, Vasili Kovrigin, Yudif Glizer en A. Chistayakov.

Een Duitse havenarbeider verlaat zijn vaderland en emigreert naar Rusland. Later besluit hij terug te gaan om deel te nemen aan de politieke strijd tegen de nazi's. Poedovkins minst succesvolle film werd na acht dagen vertoning teruggetrokken. De negatieve kritiek richtte zich met name op het intellectualisme in de film en de te geringe overeenkomst met de werkelijke gebeurtenissen. De opnamen begonnen op lokatie in Hamburg in 1932, nog voor Hitlers machtsovername. In de USSR moesten die opnamen herzien worden vanwege veranderde omstandigheden. Scenario van Nina Agadshanova-Schutko, M. Krasnostavski en A. Lasebnikov. Camerawerk van A. Golovnja.

Shivoi trup

1929 | Drama, Zwijgende film

Duitsland​/​​USSR 1929. Drama van Fedor Ozep. Met o.a. Maria Jacobini, Viola Garden, Julia Serda, Nata Vatchnadshe en Gustav Diessl.

Pudovkin houdt niet meer van zijn vrouw Jacobini en zij houdt van een ander (Diessl). Scheiden mag niet van de Russisch- orthodoxe kerk en hij ziet maar [KA1]e[KA1]en uitweg: zelfmoord. Als hij zijn verdriet gaat verdrinken in een bar, ontmoet hij zigeuners, die hem op het idee brengen net te doen alsof hij zichzelf gedood heeft en daarna onder te duiken in een inrichting en voort te leven als een levend lijk. Zo gezegd, zo gedaan. Hij wordt echter ontmaskerd door een prostitu[KA1]ee, die hem herkent. Hij moet zich stellen voor de rechtbank en tijdens het proces - en plein public - schiet hij zichzelf dood. Bijzondere film uit de herfstavond van de zwijgende periode; bijzonder als coproduktie tussen kapitalistische Wit-Russen uit Berlijn en communistische roden uit de Sovjetunie. Hoofdrol Pudovkin, filmgeleerde, regisseur en acteur genoot indertijd wereldfaam. Nadat de film al heel lang in het vergeetboek was geraakt door komst van de geluids- en kleurenfilm, restaureerde de Duitse zender ZDF met de stichting Deutsche Kinemathek deze klassieker en liet de muziek van Werner Schmidt-Boelke opnieuw bewerken door Peter-Michael Hamel (die dat ook voor DAS KABINETT DES DR. CALIGARI deed) en Stefan Zorzar. Naar een toneel van Leo Tolstój door B. Gussman en Anatoli Marienhof tot scenario bewerkt. Het camerawerk was in handen van Anatoli Golovnja en Piel Putzi.

De laatste dagen van St. Petersburg

1927 | Oorlogsfilm, Drama

USSR 1927. Oorlogsfilm van Vsevolod Pudovkin en Mikhail Doller. Met o.a. Vera Baranovskaja, Aleksandr Chistyakov en Ivan Chuvelyov.

Pudovkin houdt niet meer van zijn vrouw Jacobini en zij houdt van een ander (Diessl). Scheiden mag niet van de Russisch- orthodoxe kerk en hij ziet maar [KA1]e[KA1]en uitweg: zelfmoord. Als hij zijn verdriet gaat verdrinken in een bar, ontmoet hij zigeuners, die hem op het idee brengen net te doen alsof hij zichzelf gedood heeft en daarna onder te duiken in een inrichting en voort te leven als een levend lijk. Zo gezegd, zo gedaan. Hij wordt echter ontmaskerd door een prostitu[KA1]ee, die hem herkent. Hij moet zich stellen voor de rechtbank en tijdens het proces - en plein public - schiet hij zichzelf dood. Bijzondere film uit de herfstavond van de zwijgende periode; bijzonder als coproduktie tussen kapitalistische Wit-Russen uit Berlijn en communistische roden uit de Sovjetunie. Hoofdrol Pudovkin, filmgeleerde, regisseur en acteur genoot indertijd wereldfaam. Nadat de film al heel lang in het vergeetboek was geraakt door komst van de geluids- en kleurenfilm, restaureerde de Duitse zender ZDF met de stichting Deutsche Kinemathek deze klassieker en liet de muziek van Werner Schmidt-Boelke opnieuw bewerken door Peter-Michael Hamel (die dat ook voor DAS KABINETT DES DR. CALIGARI deed) en Stefan Zorzar. Naar een toneel van Leo Tolstój door B. Gussman en Anatoli Marienhof tot scenario bewerkt. Het camerawerk was in handen van Anatoli Golovnja en Piel Putzi.

Mat

1926 | Drama, Zwijgende film

USSR​/​​Rusland 1926. Drama van Vsevolod Pudovkin. Met o.a. Vera Baranovskaya, Nicolai Batalov, Alexandr Chichyakov, Vsevolod Pudovkin en Anna Zemtsova.

In 1905 begon een reeks, dikwijls mislukte opstanden in Rusland, die leidde tot de Oktober Revolutie van 1917. Michael Vlassov (Chichyakov) is een teleurgestelde humeurige arbeider met een drankprobleem, die de opkomst zijnde sociale veranderingen in zijn land niet zo ziet zitten. Nathan Zarchiye bewerkte de sociaal bewogen roman van Maxim Gorki en verlegde de accenten (hij veranderde de afloop) ten faveure van de Russische Revolutie, maar deze zwijgende film geldt vooral als een belangrijk voorbeeld van de filmkunst, die in dienst staat van propaganda en agatatie.