Floris Vos

Una noche con Sabrina Love

Argentinië 2000. Alejandro Agresti. Met o.a. Giancarlo Giannini, Cecilia Roth, Tomas Fonzi, Luis Margani en Norma Aleandro.

The Crossing

Denemarken​/​​België​/​​Nederland​/​​Duitsland 1999. Drama van Nora Hoppe. Met o.a. Behrouz Vossoughi, Johan Leyssen, Viviane de Muynck, Mil Seegers en Juan Carlos Tajes.

Maten

Nederland 1999. Drama van Pieter Verhoeff. Met o.a. Victor Reinier, Elsie de Brauw, Monic Hendrickx, Willem Nijholt en Merel Laseur.

Een Bosnisch meisje, dat door Dutchbatters is verkracht, komt twee jaar na dato met haar verhaal in de krant. De soldaten zouden tevens verantwoordelijk zijn voor de dood van haar broertje, hoewel daar in geen enkel rapport melding van wordt gemaakt. Een jonge officier van justitie (gespeeld door Victor Reinier) krijgt de opdracht de kwestie uit te zoeken, maar wordt daarbij in meerdere opzichten gehinderd. Maten werd geproduceerd in de reeks Telefilms van de gezamenlijke omroepen.

De wet op het kleinbedrijf

Nederland 1999. Kees van Vlaanderen en Kees Vlaanderen. Met o.a. Bert Luppes, Halina Reijn, Fedja van Huêt en Peter Paul Muller.

van Jan Wolkers. Deze maand zendt de Humanistische Omroep twee televisiebewerkingen uit van korte verhalen van Jan Wolkers en Hugo Claus. 'Ongenade' van Hugo Claus volgt op 30 december. De dramatisering van 'De wet op het kleinbedrijf' is het televisieregiedebuut van Kees Vlaanderen. Het is een parabel over een zonderlinge man, Jacob Savijn, die in een bekrompen dorp woont. En over Wouter, een jongen die bang is voor meneer Savijn, maar ook door hem wordt geïntrigeerd. Als kind betrapt Wouter meneer Savijn wanneer die naar opbollend wasgoed kijkt en zichzelf bevredigt. Savijn staat onder curatale van zijn twee ijzige zusters die hun troosteloze bestaan op hem botvieren. Jaren later ontmoet de volwassen Wouter Savijn opnieuw. Wouter schildert en Savijn neemt de kans waar naakt voor hem te poseren in aanwezigheid van Wouters mooie vriendin Ank, zijn gebochelde vriend Leendert en twee naïeve meisjes. Leendert haat medelijden en kan niet aanzien dat Savijn zich zo schaamteloos als slachtoffer gedraagt. De situatie escaleert meedogenloos. Kees Vlaanderen: 'Het intrigerende aan 'De wet op het kleinbedrijf' is dat je meegaat met een eenzame man in zijn perverse verlangens. Hij kan er niks aan doen. Maar ondanks dit meededogen, maakt hij ook het verlangen los met zijn kwetsbaarheid te spelen.' 'De wet op het kleinbedrijf' komt uit de bundel 'De hond met de blauwe tong' (1964)

fl. 19,99

Nederland 1998. Komedie van Mart Dominicus. Met o.a. Thomas Acda, Carine Korteweg, Jeroen Willems, Leny Breederveld en Jacqueline Blom.

De titel verwijst naar de superlage prijs die trouwlustige paartjes voor [KA1]e[KA1]en (huwelijks)nacht hoeven te betalen in een chique, Amsterdams hotel voor de nacht van 31 december 1999. Bruidsparen in spe verdringen zich in de lobby; het is een bont gezelschap dat bestaat uit: yuppies, luidruchtige punkers, bejaarden, Marokkanen, homo`s, een platsprekende, ordinaire Amsterdammer (Acda) met vrouw en hond, een vrouwmens dat haar gekleurde vriend aan een verblijfsvergunning wil helpen enz. Er zijn ook typische stijve Hollanders, religieuze fanatici en racisten. Het zou de dwarsdoorsnede zijn van de Nederlandse samenleving anno 1999. Tijdens de nacht worden de contrasten nog duidelijker, niet alleen tussen de koppels, maar ook bij hun toevallige ontmoetingen in de gangen van het hotel. De scenarioschrijvers, Helena van der Meulen en debuterend regisseur Dominicus hebben duidelijk te veel hooi op de vork genomen. Het is onmogelijk iets zinnigs in bijna anderhalf uur over de diverse levens van dergelijke vogels met zo`n bont pluimage in beelden (van Rogier Stoffers) te vertellen. Soms is het geestig, soms tragisch en bij gelegenheden bitter. De sketches zijn keurig gedaan, maar veel te voorspelbaar en te clichématig. De veertig-jarige Dominicus was een tijdlang hoofdredacteur van het noodlijdende filmblad Skrien en schreef daarna scenario's. Weinig interessante Hollandse subsidiekunst, die even in twee bioscopen liep om daarna binnen zes maanden op de kleine buis vertoond te worden.

De man met de hond

Nederland 1998. Komedie van Annette Apon. Met o.a. Ramsey Nasr, Monic Hendrickx, Truus te Selle, Titus Muizelaar en Janni Goslinga.

De titel verwijst naar de superlage prijs die trouwlustige paartjes voor [KA1]e[KA1]en (huwelijks)nacht hoeven te betalen in een chique, Amsterdams hotel voor de nacht van 31 december 1999. Bruidsparen in spe verdringen zich in de lobby; het is een bont gezelschap dat bestaat uit: yuppies, luidruchtige punkers, bejaarden, Marokkanen, homo`s, een platsprekende, ordinaire Amsterdammer (Acda) met vrouw en hond, een vrouwmens dat haar gekleurde vriend aan een verblijfsvergunning wil helpen enz. Er zijn ook typische stijve Hollanders, religieuze fanatici en racisten. Het zou de dwarsdoorsnede zijn van de Nederlandse samenleving anno 1999. Tijdens de nacht worden de contrasten nog duidelijker, niet alleen tussen de koppels, maar ook bij hun toevallige ontmoetingen in de gangen van het hotel. De scenarioschrijvers, Helena van der Meulen en debuterend regisseur Dominicus hebben duidelijk te veel hooi op de vork genomen. Het is onmogelijk iets zinnigs in bijna anderhalf uur over de diverse levens van dergelijke vogels met zo`n bont pluimage in beelden (van Rogier Stoffers) te vertellen. Soms is het geestig, soms tragisch en bij gelegenheden bitter. De sketches zijn keurig gedaan, maar veel te voorspelbaar en te clichématig. De veertig-jarige Dominicus was een tijdlang hoofdredacteur van het noodlijdende filmblad Skrien en schreef daarna scenario's. Weinig interessante Hollandse subsidiekunst, die even in twee bioscopen liep om daarna binnen zes maanden op de kleine buis vertoond te worden.

Arends

Nederland 1997. Biografie van Jelle Nesna. Met o.a. Pol Pauwels, Gusta Geleynse, Alice Reys, Roef Ragas en Albert Blitz.

De titel verwijst naar de superlage prijs die trouwlustige paartjes voor [KA1]e[KA1]en (huwelijks)nacht hoeven te betalen in een chique, Amsterdams hotel voor de nacht van 31 december 1999. Bruidsparen in spe verdringen zich in de lobby; het is een bont gezelschap dat bestaat uit: yuppies, luidruchtige punkers, bejaarden, Marokkanen, homo`s, een platsprekende, ordinaire Amsterdammer (Acda) met vrouw en hond, een vrouwmens dat haar gekleurde vriend aan een verblijfsvergunning wil helpen enz. Er zijn ook typische stijve Hollanders, religieuze fanatici en racisten. Het zou de dwarsdoorsnede zijn van de Nederlandse samenleving anno 1999. Tijdens de nacht worden de contrasten nog duidelijker, niet alleen tussen de koppels, maar ook bij hun toevallige ontmoetingen in de gangen van het hotel. De scenarioschrijvers, Helena van der Meulen en debuterend regisseur Dominicus hebben duidelijk te veel hooi op de vork genomen. Het is onmogelijk iets zinnigs in bijna anderhalf uur over de diverse levens van dergelijke vogels met zo`n bont pluimage in beelden (van Rogier Stoffers) te vertellen. Soms is het geestig, soms tragisch en bij gelegenheden bitter. De sketches zijn keurig gedaan, maar veel te voorspelbaar en te clichématig. De veertig-jarige Dominicus was een tijdlang hoofdredacteur van het noodlijdende filmblad Skrien en schreef daarna scenario's. Weinig interessante Hollandse subsidiekunst, die even in twee bioscopen liep om daarna binnen zes maanden op de kleine buis vertoond te worden.