Bill Boyes

Carrie's War

Verenigd Koninkrijk 2004. Oorlogsfilm van Coky Giedroyc. Met o.a. Keeley Fawcett, Jack Stanley, Karen Meagher, Eddie Cooper en David Prince.

Girl's Night

Verenigd Koninkrijk 1998. Komedie van Nick Hurran. Met o.a. Brenda Blethyn, Julie Walters, Kris Kristofferson, George Costigan en James Gaddas.

Girls' night

Verenigd Koninkrijk 1997. Komedie van Nick Hurran. Met o.a. Kris Kristofferson, Julie Walters en Brenda Blethyn.

Julie Walters speelt haar beste rol sinds haar doorbraak in Educating Rita als het 'meisje' van de printplaten-afdeling in een Noord-Engelse elektronicafabriek. Het is daar sappelen, en continu ruziën met de baas (mooiste uitval: 'jij hebt RSI van het rukken'), maar als haar collegaatje annex schoonzus Dawn (Brenda Blethyn) de hoofdprijs wint in de National Bingo Game, breken er betere tijden aan. Financieel althans, want Dawn blijkt ongeneeslijk ziek te zijn. Wat ligt meer voor de hand dan op reis te gaan. Geen uitje met de trein naar het eiland Man deze keer, maar per vliegtuig naar het verre Las Vegas. Aan het begin van de film heeft tv-veteraan Nick Hurran (die met Girls' night z'n eerste bioscoopfilm aflevert) alvast een vooruitblik geplakt. We zien Kris Kristofferson als een moderne 'lonesome' cowboy in een bijpassend stoffige omgeving. Hij is de man die de Britse dames een mooie tijd zal bezorgen. Girls' night is op afstand de sappigste Britse tear jerker sinds Richard Attenboroughs Shadowlands.

Some Kind of Life

Verenigd Koninkrijk 1995. Drama van Julian Jarrold. Met o.a. Jane Horrocks, Ray Stevenson, Gwen Taylor, Andrew Tiernan en David Hargreaves.

Een uit het leven gegrepen drama dat gekenmerkt wordt door een geloofwaardig realisme, waarin de Britten heel goed zijn; de rollen zijn allen stuk voor stuk overtuigend. Het verhaal is minder interessant. Het is een typisch tv-drama dat beslist geen spectaculaire cinema (stunts, speciale effecten, dure decors en kostuums) is. Steve (Stevenson), getrouwd met Alison (Horrocks) krijgt een naar ongeluk met zijn motorfiets, belandt in het ziekenhuis en gaat geestelijk terug tot een jongetje van vijf. Alison, die achter in de twintig is, zit nu opgezadeld met twee kinderen (in plaats van een) en heeft `geen` man meer. Bovendien denkt haar schoonmoeder (Taylor) dat ze alles veel beter weet en Steve's kameraad Mark weet niet goed welke houding hij moet aannemen. Alison, nog jong en krachtig, vraagt zich af of ze wel zo'n lot verdiend heeft. Sterk scenario van Kay Mellor. Het camerawerk van David Odd is niets bijzonders, maar hij draaide dan ook op Super 16mm. Kijk er naar een leef mee!