Mark Daniels: camera.
Er is 1 film gevonden.

From The Journals Of Jean Seberg

1995 | Drama, Biografie, Documentaire

Verenigde Staten 1995. Drama van Mark Rappaport. Met o.a. Mary Beth Hurt en Marie Beth Hurt.

Jean Seberg (in de gestalte van Hurt) haalt herinneringen op. Ze bekritiseert haar eigen vertolking in SAINT JOAN (1957), die door heel wat cinefielen en fans van het eerste uur inderdaad om h[KA1]a[KA1]ar spel als flop wordt beschouwd. Ze vergelijkt zichzelf met actrices als Marilyn Monroe en Greta Garbo en vraagt zich af wat Otto Preminger (die SAINT JOAN draaide) eigenlijk in haar zag toen hij haar op zeventien-jarige leeftijd uit meer dan duizend kandidates koos. Ze praat over de vloek die rust op de actrices die de rol van Jeanne d`Arc gespeeld hebben: Ren[KA1]ee Falconetti werd een sensatie in LA PASSION DE JEANNE D`ARC (1927) en verdween daarna in de vergetelheid; en Ingrid Bergman die na de titelrol in JOAN OF ARC (1947) een relatie begon met Roberto Rossellini (ze trouwden in 1950), speelde pas zeven jaar later (in 1954) met ANASTASIA weer in een Amerikaanse film. Na de commerci[KA3]ele mislukking van SAINT JOAN gaf Preminger Seberg nog een kans in BONJOUR TRISTESSE, die veel beter ontvangen werd, maar het was Deborah Kerr die schitterde. Na deze twee zwakke rollen zag het er naar uit dat ze als negentien-jarige has-been was, maar toen haalde Jean-Luc Godard haar naar Frankrijk en ze werd wereldberoemd door diens debuutfilm [KA2]A BOUT DE SOUFFLE (1960); ze speelde de rol van haar leven. Erkenning in Amerika kwam met LILITH (1964) van Robert Rossen. Evenals de twee actrices die ze het meest bewonderde, Jane Fonda en Vanessa Redgrave, begon ze zich met politiek te bemoeien: ze steunde de strijd van de Black Panthers, met als gevolg dat ze door de FBI en de CIA werd lastig gevallen. Ze praat ook over haar liefdesleven, vier huwelijken, waarvan drie met regisseurs die haar in hun middelmatige films lieten spelen. Deze rolprent is een origineel concept voor een biopic; hij is doorspekt met fragmenten uit Sebergs films. Hurt portretteert op levendige wijze een ongelukkige Seberg, wier leven op 41-jarige leeftijd in 1979 tragisch eindigde (een overdosis aan barbituraten, waarschijnlijk zelfmoord). Het scenario van Rappaport komt over als capita selecta uit het (fictieve) dagboek van Seberg. De montage is van Egon Kirincic en het camerawerk is van Mark Daniels.