Pascal Vignal: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Cherche famille désespérement

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van François Luciani. Met o.a. Françoise Christophe, Philippe Leroy, Alexis Tomassian, Bernard Crombey en Catherine Wilkening.

Edward (Leroy-Beaulieu) is een rijk man. Maar, zoals het spreekwoord zegt, geld maakt niet gelukkig. En hij is bijzonder ongelukkig want hij heeft zijn zoon en enige erfgenaam verloren. Maar dan merkt hij de straatjongen Milan (Thomassian) op en die doet hem aan zijn zoon denken. Het vervolg laat zich raden. Een film die zonder schroom op de traanspieren werkt, maar die verder weinig bestaansredenen heeft. Het goedkope sentiment stroomt van het scherm en wie van dit soort gemakkelijke ontroering houdt zal ongetwijfeld een hoogdag beleven. Andere kijkers hebben ongetwijfeld iets beter te doen. Het scenario is van de hand van Jacques Labib, Claude Fouchier en Martin Brossollet. Fotografie van Mario Barroso.

De force avec d'autres

1992 | Drama, Biografie, Experimenteel

Frankrijk 1992. Drama van Simon Reggiani. Met o.a. Serge Reggiani, Simon Reggiani, Elsa Zylberstein, Ferrucio Soleri en Pascal Vignal.

Het regiedebuut van Simon Reggiani getuigt van vastberadenheid. Zijn vader Sergio (Serge Reggiani) is zeventig en is in Frankrijk bekend als toneelspeler en zanger. Sergio, afkomstig uit Itali[KA3]e, dreigt te verzuipen in de drank en kapot te gaan aan zijn eigen onmacht. Aan zijn zoon Simon (Simon Reggiani) was hem nooit veel gelegen, omdat hij in de eindeloze strijd om zijn carri[KA2]ere en later de handhaving van zijn bestaan verwikkeld was. Simon schreef over deze desperate toestand een boek, getiteld [KL]La question se pose[KLE]. En alsof deze hartekreet niet genoeg was, draaide hij een korte film. Om zijn vader er weer boven op te helpen besluit hij hem te filmen, zijn verleden in Itali[KA3]e na te gaan en de therapie vast te leggen, die hij met jongere alcoholici moet ondergaan. Hij vraagt zijn vader de hoofdrol te spelen in zijn speelfilmdebuut - en het werkte. Zo ontstond er een tamelijk uniek geheel over een getraumatiseerd mens (de tragische dood van een broertje, die nog net geen peuter was en hem suïcide neigingen bezorgde), die uiteindelijk in de levensavond weer op beide benen weet te landen. Interessant voor wie zich in een dergelijk onderwerp wil verdiepen en naar aanleiding ervan wil discussiëren. Het scenario is van Simon Reggiani en de beelden zijn van Alain Choquart. Catherine Bonétat deed de montage die voor wat het totaal betreft geen geringe rol heeft gespeeld.

La quadrature des cercles

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Pierre Richard. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Daniel Baretta, Gérard Darier en Bernard Tiphaine.

Zeer besloten, ja zelfs klandestiene, clubjes nemen een hoge vlucht in het tegenwoordige Parijs waarbij vergeleken Chicago een rustig provinciestadje lijkt. Een zeer klassieke geschiedenis over het onderzoek dat ingesteld wordt door commissaris Cabrol (Debary) die terzijde wordt gestaan door zijn eeuwige inspecteur M[KA1]enardeau (Eyraud) in deze meer dan louche milieus die bescherming van de nacht en vooral politieke bescherming genieten. Er is een man vermoord die 20.000 Franse franken en een professioneel kaartspel op zak had, hoewel hij wiskundeleraar van beroep was! De originaliteit van de film zit `em trouwens vooral in de voor de tv nogal ongebruikelijke beschrijving van de politieke corruptie, maar ook in de verschijning van twee nieuwe, jonge hulpagenten die te veel Amerikaanse films hebben gezien: dit ontneemt het genre op komische (maar niet onschuldige) wijze zijn luister in een tijd dat de tv eindelijk beseft dat zij de hoofdverantwoordelijke is voor de toenemende criminaliteit. Een andere ongewone contradictie: de tv-maker Richard blijkt op de tv veel inventiever te zijn dan op het witte doek waar hij aardig wat snertfilms maakte als regisseur-producent.

Sans défense

1989 | Misdaad

Frankrijk 1989. Misdaad van Michel Nerval. Met o.a. Michel Galabru, Pascale Petit, Catherine Leprince, Bruno Pradal en Pascal Vignal.

In Parijs verdwijnt een jongen bij het uitgaan van de school. Zijn grootvader komt vanuit de provincie om een eigen onderzoek in te stellen in het wereldje van drugs en kinderprostitutie. Er moesten werkelijk drie scenaristen aan te pas komen om deze ratjetoe van cliché's, gemeenplaatsen en blunders bijeen te krijgen. Het resultaat is een film die geen moment geloofwaardig overkomt, met een zeer gering budget werd opgenomen en bovendien klunzig in elkaar is gezet. Dat hij niet de allerlaagste waardering krijgt, komt door Galabru die het beste uit een onmogelijke rol weet te halen.