André Halimi: regie.
Er zijn 6 films gevonden.

Chaplin, raconté par son fils Eugen

1995 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1995. Documentaire van André Halimi.

In het ouderlijk huis in het Zwitserse Vevey (Canton Vaud aan het meer van Gen[KA2]eve) haalt Eugen Chaplin herinneringen op aan zijn legendarische vader, Charles. Eugen is zijn vijfde kind en Oona was zijn moeder. Hij tekent het portret van een warme man, die altijd klaarstond voor zijn gezin. Het gesprek wordt ge[KA3]illustreerd met fragmenten uit Charlie Chaplin`s bekendste films en met journaalbeelden en nooit eerder vertoond priv[KA1]e- materiaal. Zo zien we opnames van de premi[KA2]ere van A COUNTESS FROM HONG KONG (1967), de laatste film die Chaplin regisseerde en waarin hij speelde met opmerkingen van Sophia Loren, van zijn vertrek uit Amerika tijdens de heksenjacht van senator Eugene McCarthy en van zijn glorierijke terugkeer in 1972 om een Oscar in ontvangst te nemen. Michèle Morgan praat eventjes over een kortstondige relatie, die ze met Charles had. Via Eugen wordt de legende mens, maar het beeld van Charlie Chaplin is een beetje geïdealiseerd. Over het innerlijk van Chaplin kom je helaas niets te weten. Het camerawerk van het nieuwe materiaal is van Jean Bastian en Patrick Mounoud.

Profession comique

1990 | Biografie

Frankrijk 1990. Biografie van André Halimi. Met o.a. Fernandel, Pierre Bromberger, Henri Verneuil en Anne Roumanoff.

Een film-autobiografie van de beroemde acteur, die vertelt over zijn leven, zijn familie, zijn rollen en zijn opvattingen over film. Getuigenissen van verschillende persoonlijkheden. Met filmfragmenten, sketches uit het variété-theater en succesvolle chansons, vertolkt door hemzelf. Deze tv-film laat een komische Fernandel zien, maar was de treurspel-acteur uiteindelijk niet veel groter en onvergetelijker?

Le tél[KA1]phone ne répond plus

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van André Halimi. Met o.a. Fernand Reynaud, Martine Boeri, Eric Thomas, Anne Roumanoff en Jean-François Pastou.

Een opeenvolging van grappige situaties op basis van het thema 'de telefoon in het dagelijks leven', gespeeld door doorgewinterde acteurs, maar ook door jonge toneelspelers die weliswaar veel minder bekend, maar niet per se slechter zijn dan de eersten. De film is noodzakelijkerwijs onevenwichtig, maar er zitten een aantal goede momenten in. Een satirische kijk op onze zeden en onze samenleving, die midden in de roos treft.

Microbidon

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van André Halimi. Met o.a. Juliette Mills, Henri Guybet, Christine Delaroche en Darry Cowl.

Een doodgewoon jong stel. De vrouw is postbode en baalt er steeds meer van het brood voor twee op de plank te moeten brengen. Haar echtgenoot, werkloze van beroep, pluist sedert een jaar tevergeefs de kleine advertenties uit. Hoe zal dat aflopen? Het maken van een komedie rond werkloosheid is al een vrij smakeloos uitgangspunt, maar dermate oppervlakkig werk, vol clich[KA1]es, gemeenplaatsen en irre[KA3]ele personages afleveren, slaat helemaal nergens op. Om over de onwaarschijnlijkheden (mooi appartement met groot, zonnig terras en wat dies meer zij) maar te zwijgen. Het stereotiepe acteerwerk maakt het ook niet goed. Erger dan

Corps z'a corps

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van André Halimi. Met o.a. Philippe Khorsand, Stéphane Audran, Xavier Saint-Macary, Jean-Pierre Kalfon en Jean-Luc Bideau.

Als gevolg van een reorganisatie van zijn uitgeverij, waar Jean Chabert hoofdredacteur is van een serieus economisch tijdschrift, wordt hij tot uitgever van een erotisch blad gebombardeerd. De hele film draait om dit magere gegeven. Het verhaal zit vol banale grappen, uitermate vulgair en weinig geïnspireerd. Halimi die ook het scenario schreef, is een middelmatig regisseur met een oppervlakkig en nietszeggend oeuvre. Hij werkt voornamelijk voor de tv; dit is zijn tweede bioscoopfilm. De dialogen zijn ook van de regisseur, maar hij werd daarbij geholpen door Jacques Vilfrid en Christian Watton.

Chantons sous l'Occupation

1976 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1976. Oorlogsfilm van André Halimi. Met o.a. Maurice Bardêche, Michel Audiard, André Pousse, Arno Brecker en Jean-Louis Bory.

Een satire op het gedrag van de leden van de Parijse incrowd, die zich tijdens de Duitse bezetting min of meer aanpast. Een amusante en curieuze film die echter aan de oppervlakte blijft steken. In bijna negendig minuten trekt een (te) groot aantal beroemdheden of wat daarvoor door moet gaan voorbij. Wie kent bijvoorbeeld Michel Gyarmathy?