Félicité Chaton: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

8ème district : Père et fils

1996 | Misdaad

Frankrijk 1996. Misdaad van Klaus Biederman. Met o.a. Jean-François Stévenin, Anthony Delon, Nathalie Roussel, Alexis Derlon en Emmanuelle Meyssignac.

Une page d'amour

1995 | Drama, Historische film

Frankrijk 1995. Drama van Serge Moati. Met o.a. Miou-Miou, Jacques Perrin, Félicité Chaton, Grace de Capitani en François Berléand.

Rond 1865 woont de weduwe H[KA1]el[KA2]ene (Miou-Miou) met haar dochter Jeanne (Chaton), die elf is, in een bescheiden etagewoning. Jeanne hangt aan haar moeder en zou er niet aan moeten denken dat iemand anders, in casu een man, te veel aandacht aan haar zou besteden. Als H[KA1]el[KA2]ene `s nachts last krijgt van hevige buikkrampen wordt hun buurman Docteur Derberle (Perrin) erbij geroepen. Hij verstoort de betrekkelijke rust van het tweetal en van hun teruggetrokken bestaan. Een vrij getrouwe, bekorte bewerking van de roman van Emile Zola over een hartstochtige driehoeksverhouding, waarin een tiener de eerste viool speelt. Het spel is sereen en de aankleding van de film (decors en kostuums) is schitterend, maar het scenario van Pierre Dumayet is oppervlakkig en gaat niet in op de sociale context van Zola. Het camerawerk van André Néau is mooi. 16:9.

Un pull par-dessus l'autre

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Caroline Huppert. Met o.a. Annie Girardot, Félicité Chaton, Raoul Billerey, Philippe Torreton en Marie Matheron.

Drie turven hoog en maar net tien. Chaton weet al waar Abraham de mosterd haalt. Ze woont in een armoedige buurt waar je moet vechten om te overleven. Ze zorgt in haar eentje voor 'haar' gezin: vader en haar vijf-jarige, doofstomme broertje. Op een dag raakt vader betrokken in een vechtpartijtje en hij belandt in de bak. De kinderen gaan er vandoor, maar worden al gauw opgepakt door de politie. Chaton komt in het pleeggezin van Cordy en Billerey, terwijl de jongen in een weeshuis wordt geplaatst. Chaton lijkt door haar zelfstandigheid opstandig en compromisloos. Ze weigert Cordy te gehoorzamen. Een tedere, intimistische variatie op het thema van het gezin dat uiteengevallen is. Dankzij het sterke spel van Cordy en vooral de jonge Chaton vervalt de film niet in goedkope sentimentaliteit. Colo Tavernier O'Hagan schreef het scenario, dat door Roberto Venturi in beelden omgezet werd.

Julie Lescaut : Police des viols

1993 | Misdaad

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Caroline Huppert. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Blanchette Brunoy en Alexis Desseaux.

De verkrachter-met-het-zwarte-masker slaat voor de vierde maal toe. Deze keer is het slachtoffer een collega van Julie Lescaut (Genest). De vrouwelijke commissaris bijt zich in het onderzoek vast, hoewel haar baas Leturc (Amstutz) haar de zaak wil ontnemen omdat ze er emotioneel teveel bij betrokken zou zijn. De keuze valt op een jonge inspectrice, Isabelle (Denicourt), een arrogante jonge vrouw die flater na flater slaat. Tussen haar en Lescaut botert het helemaal niet. Verder ondekt Lescaut dat zij een spion van de IGPN is die door Pergaud (Babilee) gestuurd is om een oogje in het zeil te houden op de mannelijke leden van het corps. Doordeweekse politiefilm met wat spanning, maar met een voorspelbaar plot, geschreven door Alexis Lecaye. Zoals steeds heeft Lescaut het moeilijk om zichzelf te blijven naast haar mannelijke collega's. Fotografie van Charlie Gaëta.

Un pull par dessus l'autre

-1 |

. Caroline Huppert. Met o.a. Annie Girardot, Félicité Chaton en Raoul Billerey.

De verkrachter-met-het-zwarte-masker slaat voor de vierde maal toe. Deze keer is het slachtoffer een collega van Julie Lescaut (Genest). De vrouwelijke commissaris bijt zich in het onderzoek vast, hoewel haar baas Leturc (Amstutz) haar de zaak wil ontnemen omdat ze er emotioneel teveel bij betrokken zou zijn. De keuze valt op een jonge inspectrice, Isabelle (Denicourt), een arrogante jonge vrouw die flater na flater slaat. Tussen haar en Lescaut botert het helemaal niet. Verder ondekt Lescaut dat zij een spion van de IGPN is die door Pergaud (Babilee) gestuurd is om een oogje in het zeil te houden op de mannelijke leden van het corps. Doordeweekse politiefilm met wat spanning, maar met een voorspelbaar plot, geschreven door Alexis Lecaye. Zoals steeds heeft Lescaut het moeilijk om zichzelf te blijven naast haar mannelijke collega's. Fotografie van Charlie Gaëta.