Pavel Lebeshev (1940-2003): camera.
Er zijn 7 films gevonden.

The Ascent

1977 | Oorlogsfilm, Drama

USSR 1977. Oorlogsfilm van Larisa Shepitko. Met o.a. Boris Plotnikov, Vladimir Gostyukhin, Sergey Yakovlev, Anatoliy Solonitsyn en Lyudmila Polyakova.

Met Gouden Beer bekroonde cinema-klassieker, die de wereldklasse bevestigde van de Oekraïense regisseur Larisa Shepitko. Het was helaas ook de laatste titel in haar onderscheidende oeuvre, dat slechts een handvol speelfilms telt: in 1979 stierf ze bij een verkeersongeluk. In dit in zwart/wit geschoten, diepmenselijke anti-oorlogsdrama ploeteren twee partizanen – een pragmatisch overlever en een idealist – door kniediepe sneeuw op zoek naar voedsel als ze door de Duitsers worden gesnapt. Het lijkt wel of Shepitko de beeldtaal eigenhandig heruitvond, zo origineel is haar intense, tactiele stijl, vol spectaculaire close-ups.

So weit die Füße tragen

2001 | Drama, Oorlogsfilm

Duitsland 2001. Drama van Hardy Martins. Met o.a. Bernhard Bettermann, André Hennicke, Michael Mendl, Irina Pantaeva en Iris Böhm.

Oberleutnant Clemens Forell wordt aan het eind van WO II krijgsgevangen genomen en naar een strafkamp in Siberië gestuurd. De goelag is niet eens afgezet, vanwege de ligging in de eindeloze ijsvlakten wordt het onmogelijk geacht om te ontsnappen. Toch onderneemt Forell een poging. Het wordt een verre en zeer langdurige tocht. Redelijk spannende, soms wat langdradige verfilming van de gelijknamige, op ware gebeurtenissen gebaseerde bestseller van Josef Martin Bauer uit 1955.

The Barber of Siberia

1998 | Romantiek, Drama, Historische film

Rusland​/​​Frankrijk​/​​Italië​/​​Tsjechië 1998. Romantiek van Nikita Mikhalkov. Met o.a. Julia Ormond, Oleg Menshikov, Richard Harris, Nikita Mikhalkov en Vladimir Ilijn.

Eind negentiende eeuw, Rusland. De Amerikaanse vader van Jane (Ormond) hoopt dat zijn dochter trouwt met een vermogend generaal zodat hij zijn monstrueuze kapmachine kan perfectioneren voor de ontginning van de wouden van Siberië. Jane voelt meer voor soldaat Tolstoi (Menshikov). Eén van de grootste Russische producties ooit die volgens gevierd Russische cineast Mikhalov (onder andere Urga, en het Oscarwinnende Burnt by the Sun) Rusland toont 'zoals het zou moeten zijn'. Zelf neemt Mikhalkov de rol van tsaar Alexander III voor zijn rekening. The Barber of Siberia zoals de (vertaalde) Engelse titel luidt werd voor de westerse markt verknipt van een kleine 400 naar 180 minuten.

Rebro Adama

1990 | Komedie

USSR 1990. Komedie van Vyacheslav Krishtofovich. Met o.a. Inna Churikova, Marya Golubkina, Andrei Tolubeyev, Andrei Kasyanov en Yelena Bogdanova.

Een verhaal over een grootmoeder, een moeder en twee dochters die samenwonen. Ze hebben veel dingen met elkaar gemeen: ze zijn bijzonder vriendelijk van aard, en ze kunnen het geen van allen vinden met hun man. Het scenario is van Vladimir Kounine naar de novelle van A. Kouratkine (Vrouwenhuis). Het camerawerk is van Pavel Lebedev. Meervoudig bekroond op kleine festivals. Derde speelfilm van de regisseur.

Es ist nicht leicht ein Gott zu sein

1990 | Sciencefiction, Romantiek

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​USSR 1990. Sciencefiction van Peter Fleischmann. Met o.a. Edward Zentara, Anne Gautier, Hugues Quester, Aleksandr Filipenko en Christine Kaufmann.

Op een vreemde planeet wordt het leven bepaald door haat en geweld. Anton, bewoner van de inmiddels vredelievende aarde, wordt erheen gestuurd met de opdracht de vreemde samenleving te observeren, zonder in te grijpen. Er doen zich tijdens de expeditie geen moeilijkheden voor, tot Anton verliefd wordt op de mooie Kyra. Een SF-film naar het gelijknamige boek van de gebroeders Strugatzkij. Het resultaat van de eerste Duits- Russische samenwerking op filmgebied. Scenario van Peter Fleischmann en Jean Claude Carrière naar de roman Arkadi en Boris Strugatski. Camerawerk van Pavel Lebeshev.

Piats vetcherov

1978 | Romantiek

USSR 1978. Romantiek van Nikita Mikhalkov. Met o.a. Ludmila Gurtshenko, Stanislav Lubtsine, Valentina Telichkina, Lavissa Kanznetzava en Igor Nefedov.

Iline (Lubtsine) keert na een zeer lange tijd terug naar Moskou, dat hij in het jaar van de Duitse inval in Rusland (1941) de rug had toegekeerd. Hij wilde altijd onafhankelijk zijn en meende dat hij zich gemakkelijk kon redden, maar hij heeft het niet verder gebracht dan vrachtwagenchauffeur. Hij bezoekt op een avond Tamara (Gurtshenko), een vriendin van vroeger. Zij is nog steeds niet getrouwd, heeft een baan, zorgt voor de opleiding van haar neef Slava (Nefedov) en leidt op die manier een geregeld bestaan. Iline zegt dat hij een hoofdingenieur is en voor vakantie naar de Russische hoofdstad is gekomen. Tamara is verrukt door Iline`s komst en zij zegt dat hij bij haar mag logeren. Iline sluit vriendschap met de jonge Slava en zijn vriendin Katia (Kanznetzava). Op de derde avond zegt hij alles te willen opgeven om met Tamara verder te samenleven. Iline schaamt zich echter zo over zijn leugens dat hij op de vierde avond verdwenen is en onderduikt bij een oude vriend, Timojev (Adabaktian), toevallig een leraar van Slava. Hij biecht alles op aan Timojev. De volgende dag brengt Tamara een bezoek aan Timojev. Zeer trage, maar mooie liefdesgeschiedenis, die van zwart-wit geleidelijk overgaat naar sepia en in de romantische finale culmineert in kleur. Het scenario is van medespeler Adabaktian naar een toneelstuk van Volodine. Het camerawerk is van Pavel Lebeshev. Voor liefhebbers.

Neokonchenaya pyesa dlya mekhanicheskogo pianino

1977 | Drama

USSR 1977. Drama van Nikita Mikhalkov. Met o.a. Yelena Solovej, Antonina Sjoeranova en Aleksandr Kalyagin.

Tien jaar voordat Nikita burnt by the sun Mikhalkov in 1987 enkele verhalen van Tsjechov verwerkte in otsji tsjornije, benutte hij de auteur al voor pianomécanique: ook verhalen, maar vooral diens toneelstuk Platonov (zie ook di13). Net als de ZDF-registratie heeft Mikhalkov het stuk een enorme dynamiek meegegeven, waarbij hij dan nog zuiver filmische elementen (de locatie!) kon voegen. an unfinished piece for player piano, zoals de film bij uitbreng in de VS in 1982 heette, speelt in een adellijk milieu op het platteland aan het einde van de vorige eeuw. Een groot gezelschap voert het ritueel van gezellig samenzijn op. In al Tsjechovs toneelwerken, maar zeker in Platonov, wordt de naÐviteit van een klasse geschetst die denkt dat alles altijd bij het oude zal blijven. Mikhalkov filmt het gegeven met gevoel voor weemoed en ironie. Zijn toon van milde elegantie wist het sovjet-regime wel te waarderen; Mikhalkov hielp ze een handje door in het laatste beeld de revolutionaire hoop te doen gloren. De regisseur heeft zijn verfilmingen van Russische literatuurklassiekers zelfs in jaren van grote repressie kunnen voortzetten.