Iggy Pop (1947): cast en muziek.
Er zijn 23 films gevonden.

Tutankhamun: The Last Exhibition

2022 | Documentaire

Italië 2022. Documentaire van Ernesto Pagano.

In november 1922 ontdekte de Britse archeoloog en egyptoloog Howard Carter de grafkamer van farao Toetanchamon. Deze documentaire biedt een buitengewone kans om de farao te ontmoeten en 150 van zijn schatten te bewonderen.

The Dead Don't Die

2019 | Komedie, Horror

Verenigde Staten​/​​Zweden 2019. Komedie van Jim Jarmusch. Met o.a. Bill Murray, Adam Driver, Tilda Swinton, Chloë Sevigny en Tom Waits.

Bij ‘fracking’ op de Noordpool komt meer vrij dan alleen schaliegas. Ineens veranderen mensen in zombies. Ook in het archetypische Amerikaanse stadje Centerville, waar de plaatselijke sheriff (Murray) en diens assistent (Driver) zich manhaftig door hun ondode medeburgers heen slaan. Komisch bedoelde zombiefilm heeft topcast, maar is niet grappig, niet spannend, en zit vol met zoveel knipogen dat je er zenuwachtig van wordt. Misser van Jarmusch, die eerder in Only Lovers Left Alive (2013) liet zien dat hij met vampiers beter uit de weg kan.

To Stay Alive: A Method

2016 | Documentaire

Nederland 2016. Documentaire van Erik Lieshout, Arno Hagers en Reinier van Brummelen. Met o.a. Iggy Pop en Michel Houellebecq.

Liederlijk essay gebaseerd op het pamflet Leven, lijden, schrijven (1991) van Michel Houellebecq, dat wordt voorgedragen door rockicoon Iggy Pop, die zich in het verhaal herkende. Met zijn prachtige donkere stem en naar de toeschouwer gerichte blik brengt Pop een mooi gevoel voor ironie in de film, die waanzin en kunst koppelt aan portretten van nog drie dolende dichters: Anne Claire (31), Robert (49) en Jérôme (59). Een 'feelgoodfilm over lijden', die niet alleen getroebleerde kunstenaars een hart onder de riem steekt, maar elke poëtische ziel die wel eens worstelt met het keurslijf van zijn bestaan.

Coffee and Cigarettes

2004 | Komedie

Verenigde Staten 2004. Komedie van Jim Jarmusch. Met o.a. Roberto Benigni, Steve Buscemi, Iggy Pop, Tom Waits en Isaach de Bankolé.

Jim Jarmusch draaide de afgelopen jaren elf scènes in een koffiehuis, met bevriende acteurs die zichzelf spelen. Aardig om te zien, al blijft het triviaal.

Snow Day

2000 | Komedie, Familiefilm

Verenigde Staten 2000. Komedie van Chris Koch. Met o.a. Chris Elliott, Mark Webber, Jean Smart, Schuyler Fisk en Pam Grier.

Weerman Tom Brandston (Chase) in Syracuse staat onder druk van niet al te beste kijkcijfers - zijn rivaal Chad Symmonz (Schneider) doet het beter. Daarom moet hij zich in allerlei idiote kleding steken om de aandacht te trekken voor zijn voorspellingen. De winter is superzacht en zijn tien-jarige dochter Natalie (Grey) wenst vurig een paar dagen steenkoud weer met vorst en sneeuw zodat ze van school ijsvrij kan krijgen. Haar vijftien-jarige broer Hal (Webber) loopt warm voor het stuk van de school Claire Bonner (Chriqui) zonder dat hij in de gaten heeft dat die lieve Lane Leonard (Fisk) al heel lang in vuur en vlam voor hem staat, en dat hij Claire`s ex-vriendje Chuck Wheeler (Paetkau) laaiend maakt. Moeder Brandston (Smart) heeft niets in de gaten, want haar oor zit aan haar mobieltje gegloeid, omdat ze een deal met Peking probeert te doen. Natalie`s bede wordt gehoord als haar vader een depressie op de weerkaart ziet. Als de sneeuw gevallen is en de school gesloten blijft, doemt er een vijand op in de gedaante van Roger (Elliott), de man die als een soort Darth Vader de sneeuwploeg bestuurt en de straten schoonveegt. Het gerucht gaat in de stad, dat de sneeuwkettingen om de kolossale banden van zijn grote zwarte tientonner gemaakt zijn uit de beugels die hij uit de monden van de overreden kinderen heeft gehaald. Als hij de stad sneeuwvrij heeft gemaakt, moeten de kinderen weer naar school. Zo heeft iedereen zijn vijanden, die hij moet zien te verslaan. Omdat het een comedy voor het hele gezin is, valt heel gemakkelijk te raden hoe het scenario van Will McRobb en Chris Viscardi zal aflopen. De grappen, grollen en slapstick inclusief de nette pies- en poepmoppen, zijn behoorlijk braaf gehouden, omdat het om een familiefilm gaat. De diverse plotjes, waarin iedereen zijn eigen problemen oplost, gaan naadloos in elkaar over en leiden tot een happy-end. Het spel is onderhoudend genoeg. Grey springt er uit, van haar mag in de toekomst het nodige verwacht worden. Fisk, de dochter van Sissy Spacek, heeft een ondankbare rol, maar brengt het er goed vanaf. Schneider herkennen we als als Bo Duke uit de populaire serie Dukes of Hazzard en Chriqui is een heerlijk vampje, de droom van menige tiener. Deze redelijk neutrale amusementsfilm werd geproduceerd met een budget van dertien miljoen dollar en leverde in Amerika meer dan zestig miljoen op, maar in de rest van de wereld deed de film met twee miljoen dollar niet veel. Het camerawerk is van Robbie Greenberg.

Pop Odyssee: House of the Rising Punk

2000 | Documentaire, Muziek

Duitsland 2000. Documentaire van Christoph Dreher. Met o.a. Patti Smith, Tom Verlaine, Richard Hell, Jim Jarmusch en Alan Vega.

Weerman Tom Brandston (Chase) in Syracuse staat onder druk van niet al te beste kijkcijfers - zijn rivaal Chad Symmonz (Schneider) doet het beter. Daarom moet hij zich in allerlei idiote kleding steken om de aandacht te trekken voor zijn voorspellingen. De winter is superzacht en zijn tien-jarige dochter Natalie (Grey) wenst vurig een paar dagen steenkoud weer met vorst en sneeuw zodat ze van school ijsvrij kan krijgen. Haar vijftien-jarige broer Hal (Webber) loopt warm voor het stuk van de school Claire Bonner (Chriqui) zonder dat hij in de gaten heeft dat die lieve Lane Leonard (Fisk) al heel lang in vuur en vlam voor hem staat, en dat hij Claire`s ex-vriendje Chuck Wheeler (Paetkau) laaiend maakt. Moeder Brandston (Smart) heeft niets in de gaten, want haar oor zit aan haar mobieltje gegloeid, omdat ze een deal met Peking probeert te doen. Natalie`s bede wordt gehoord als haar vader een depressie op de weerkaart ziet. Als de sneeuw gevallen is en de school gesloten blijft, doemt er een vijand op in de gedaante van Roger (Elliott), de man die als een soort Darth Vader de sneeuwploeg bestuurt en de straten schoonveegt. Het gerucht gaat in de stad, dat de sneeuwkettingen om de kolossale banden van zijn grote zwarte tientonner gemaakt zijn uit de beugels die hij uit de monden van de overreden kinderen heeft gehaald. Als hij de stad sneeuwvrij heeft gemaakt, moeten de kinderen weer naar school. Zo heeft iedereen zijn vijanden, die hij moet zien te verslaan. Omdat het een comedy voor het hele gezin is, valt heel gemakkelijk te raden hoe het scenario van Will McRobb en Chris Viscardi zal aflopen. De grappen, grollen en slapstick inclusief de nette pies- en poepmoppen, zijn behoorlijk braaf gehouden, omdat het om een familiefilm gaat. De diverse plotjes, waarin iedereen zijn eigen problemen oplost, gaan naadloos in elkaar over en leiden tot een happy-end. Het spel is onderhoudend genoeg. Grey springt er uit, van haar mag in de toekomst het nodige verwacht worden. Fisk, de dochter van Sissy Spacek, heeft een ondankbare rol, maar brengt het er goed vanaf. Schneider herkennen we als als Bo Duke uit de populaire serie Dukes of Hazzard en Chriqui is een heerlijk vampje, de droom van menige tiener. Deze redelijk neutrale amusementsfilm werd geproduceerd met een budget van dertien miljoen dollar en leverde in Amerika meer dan zestig miljoen op, maar in de rest van de wereld deed de film met twee miljoen dollar niet veel. Het camerawerk is van Robbie Greenberg.

Pop Galerie: Blondie

1999 | Documentaire, Muziek

Duitsland 1999. Documentaire van Rudi Dolezal en Hannes Rossacher. Met o.a. Deborah Harry, Chris Stein, Clem Burke, Jimmy Destri en Johnny Ramone.

Weerman Tom Brandston (Chase) in Syracuse staat onder druk van niet al te beste kijkcijfers - zijn rivaal Chad Symmonz (Schneider) doet het beter. Daarom moet hij zich in allerlei idiote kleding steken om de aandacht te trekken voor zijn voorspellingen. De winter is superzacht en zijn tien-jarige dochter Natalie (Grey) wenst vurig een paar dagen steenkoud weer met vorst en sneeuw zodat ze van school ijsvrij kan krijgen. Haar vijftien-jarige broer Hal (Webber) loopt warm voor het stuk van de school Claire Bonner (Chriqui) zonder dat hij in de gaten heeft dat die lieve Lane Leonard (Fisk) al heel lang in vuur en vlam voor hem staat, en dat hij Claire`s ex-vriendje Chuck Wheeler (Paetkau) laaiend maakt. Moeder Brandston (Smart) heeft niets in de gaten, want haar oor zit aan haar mobieltje gegloeid, omdat ze een deal met Peking probeert te doen. Natalie`s bede wordt gehoord als haar vader een depressie op de weerkaart ziet. Als de sneeuw gevallen is en de school gesloten blijft, doemt er een vijand op in de gedaante van Roger (Elliott), de man die als een soort Darth Vader de sneeuwploeg bestuurt en de straten schoonveegt. Het gerucht gaat in de stad, dat de sneeuwkettingen om de kolossale banden van zijn grote zwarte tientonner gemaakt zijn uit de beugels die hij uit de monden van de overreden kinderen heeft gehaald. Als hij de stad sneeuwvrij heeft gemaakt, moeten de kinderen weer naar school. Zo heeft iedereen zijn vijanden, die hij moet zien te verslaan. Omdat het een comedy voor het hele gezin is, valt heel gemakkelijk te raden hoe het scenario van Will McRobb en Chris Viscardi zal aflopen. De grappen, grollen en slapstick inclusief de nette pies- en poepmoppen, zijn behoorlijk braaf gehouden, omdat het om een familiefilm gaat. De diverse plotjes, waarin iedereen zijn eigen problemen oplost, gaan naadloos in elkaar over en leiden tot een happy-end. Het spel is onderhoudend genoeg. Grey springt er uit, van haar mag in de toekomst het nodige verwacht worden. Fisk, de dochter van Sissy Spacek, heeft een ondankbare rol, maar brengt het er goed vanaf. Schneider herkennen we als als Bo Duke uit de populaire serie Dukes of Hazzard en Chriqui is een heerlijk vampje, de droom van menige tiener. Deze redelijk neutrale amusementsfilm werd geproduceerd met een budget van dertien miljoen dollar en leverde in Amerika meer dan zestig miljoen op, maar in de rest van de wereld deed de film met twee miljoen dollar niet veel. Het camerawerk is van Robbie Greenberg.

Whatever

1998 | Romantiek, Drama

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1998. Romantiek van Susan Skoog. Met o.a. Liza Weil, Chad Morgan, Kathryn Rossetter, Frederic Forrest en Gary Wolf.

Weerman Tom Brandston (Chase) in Syracuse staat onder druk van niet al te beste kijkcijfers - zijn rivaal Chad Symmonz (Schneider) doet het beter. Daarom moet hij zich in allerlei idiote kleding steken om de aandacht te trekken voor zijn voorspellingen. De winter is superzacht en zijn tien-jarige dochter Natalie (Grey) wenst vurig een paar dagen steenkoud weer met vorst en sneeuw zodat ze van school ijsvrij kan krijgen. Haar vijftien-jarige broer Hal (Webber) loopt warm voor het stuk van de school Claire Bonner (Chriqui) zonder dat hij in de gaten heeft dat die lieve Lane Leonard (Fisk) al heel lang in vuur en vlam voor hem staat, en dat hij Claire`s ex-vriendje Chuck Wheeler (Paetkau) laaiend maakt. Moeder Brandston (Smart) heeft niets in de gaten, want haar oor zit aan haar mobieltje gegloeid, omdat ze een deal met Peking probeert te doen. Natalie`s bede wordt gehoord als haar vader een depressie op de weerkaart ziet. Als de sneeuw gevallen is en de school gesloten blijft, doemt er een vijand op in de gedaante van Roger (Elliott), de man die als een soort Darth Vader de sneeuwploeg bestuurt en de straten schoonveegt. Het gerucht gaat in de stad, dat de sneeuwkettingen om de kolossale banden van zijn grote zwarte tientonner gemaakt zijn uit de beugels die hij uit de monden van de overreden kinderen heeft gehaald. Als hij de stad sneeuwvrij heeft gemaakt, moeten de kinderen weer naar school. Zo heeft iedereen zijn vijanden, die hij moet zien te verslaan. Omdat het een comedy voor het hele gezin is, valt heel gemakkelijk te raden hoe het scenario van Will McRobb en Chris Viscardi zal aflopen. De grappen, grollen en slapstick inclusief de nette pies- en poepmoppen, zijn behoorlijk braaf gehouden, omdat het om een familiefilm gaat. De diverse plotjes, waarin iedereen zijn eigen problemen oplost, gaan naadloos in elkaar over en leiden tot een happy-end. Het spel is onderhoudend genoeg. Grey springt er uit, van haar mag in de toekomst het nodige verwacht worden. Fisk, de dochter van Sissy Spacek, heeft een ondankbare rol, maar brengt het er goed vanaf. Schneider herkennen we als als Bo Duke uit de populaire serie Dukes of Hazzard en Chriqui is een heerlijk vampje, de droom van menige tiener. Deze redelijk neutrale amusementsfilm werd geproduceerd met een budget van dertien miljoen dollar en leverde in Amerika meer dan zestig miljoen op, maar in de rest van de wereld deed de film met twee miljoen dollar niet veel. Het camerawerk is van Robbie Greenberg.

Iggy Pop : La rage de vivre

1998 | Documentaire, Biografie, Muziek

Frankrijk 1998. Documentaire van Gilles Nadeau. Met o.a. Iggy Pop en David Bowie.

Weerman Tom Brandston (Chase) in Syracuse staat onder druk van niet al te beste kijkcijfers - zijn rivaal Chad Symmonz (Schneider) doet het beter. Daarom moet hij zich in allerlei idiote kleding steken om de aandacht te trekken voor zijn voorspellingen. De winter is superzacht en zijn tien-jarige dochter Natalie (Grey) wenst vurig een paar dagen steenkoud weer met vorst en sneeuw zodat ze van school ijsvrij kan krijgen. Haar vijftien-jarige broer Hal (Webber) loopt warm voor het stuk van de school Claire Bonner (Chriqui) zonder dat hij in de gaten heeft dat die lieve Lane Leonard (Fisk) al heel lang in vuur en vlam voor hem staat, en dat hij Claire`s ex-vriendje Chuck Wheeler (Paetkau) laaiend maakt. Moeder Brandston (Smart) heeft niets in de gaten, want haar oor zit aan haar mobieltje gegloeid, omdat ze een deal met Peking probeert te doen. Natalie`s bede wordt gehoord als haar vader een depressie op de weerkaart ziet. Als de sneeuw gevallen is en de school gesloten blijft, doemt er een vijand op in de gedaante van Roger (Elliott), de man die als een soort Darth Vader de sneeuwploeg bestuurt en de straten schoonveegt. Het gerucht gaat in de stad, dat de sneeuwkettingen om de kolossale banden van zijn grote zwarte tientonner gemaakt zijn uit de beugels die hij uit de monden van de overreden kinderen heeft gehaald. Als hij de stad sneeuwvrij heeft gemaakt, moeten de kinderen weer naar school. Zo heeft iedereen zijn vijanden, die hij moet zien te verslaan. Omdat het een comedy voor het hele gezin is, valt heel gemakkelijk te raden hoe het scenario van Will McRobb en Chris Viscardi zal aflopen. De grappen, grollen en slapstick inclusief de nette pies- en poepmoppen, zijn behoorlijk braaf gehouden, omdat het om een familiefilm gaat. De diverse plotjes, waarin iedereen zijn eigen problemen oplost, gaan naadloos in elkaar over en leiden tot een happy-end. Het spel is onderhoudend genoeg. Grey springt er uit, van haar mag in de toekomst het nodige verwacht worden. Fisk, de dochter van Sissy Spacek, heeft een ondankbare rol, maar brengt het er goed vanaf. Schneider herkennen we als als Bo Duke uit de populaire serie Dukes of Hazzard en Chriqui is een heerlijk vampje, de droom van menige tiener. Deze redelijk neutrale amusementsfilm werd geproduceerd met een budget van dertien miljoen dollar en leverde in Amerika meer dan zestig miljoen op, maar in de rest van de wereld deed de film met twee miljoen dollar niet veel. Het camerawerk is van Robbie Greenberg.

The Brave

1997 | Western, Drama

Verenigde Staten 1997. Western van Johnny Depp. Met o.a. Johnny Depp, Marlon Brando, Marshall Bell, Elpidia Carrillo en Clarence Williams III.

Raphael (Depp), een straatarme Indiaan, woont met zijn gezin in een krot vlak bij de reusachtige vuilnisbelt van Morganstown. In de stad ontmoet Raphael ene McCarthy (Brando), maker van snuff-movies. McCarthy doet hem een voorstel: vijftigduizend dollar voor een optreden in een van zijn producties; daarvoor moet hij de verschrikkelijkste folteringen ondergaan voor de camera en zijn leven offeren. Depp, hier in zijn regiedebuut, geeft een uitstekende hoofdrol weg en ook Brando is opmerkelijk: er is een scène die sterk doet denken aan The Godfather. Een met passie geladen portret over de opoffering van een mens, dat voortkomt uit de diepste roerselen van de Indiaanse cultuur. De muziek is van Iggy Pop, die even te zien als een man die een volgelpootje naar binnen slikt.

Nobody Does It Better: The Music of James Bond

1997 | Documentaire, Muziek

Verenigd Koninkrijk 1997. Documentaire van Ben Anthony. Met o.a. John Barry, George Martin, Don Black, David Arnold en Monty Norman.

Raphael (Depp), een straatarme Indiaan, woont met zijn gezin in een krot vlak bij de reusachtige vuilnisbelt van Morganstown. In de stad ontmoet Raphael ene McCarthy (Brando), maker van snuff-movies. McCarthy doet hem een voorstel: vijftigduizend dollar voor een optreden in een van zijn producties; daarvoor moet hij de verschrikkelijkste folteringen ondergaan voor de camera en zijn leven offeren. Depp, hier in zijn regiedebuut, geeft een uitstekende hoofdrol weg en ook Brando is opmerkelijk: er is een scène die sterk doet denken aan The Godfather. Een met passie geladen portret over de opoffering van een mens, dat voortkomt uit de diepste roerselen van de Indiaanse cultuur. De muziek is van Iggy Pop, die even te zien als een man die een volgelpootje naar binnen slikt.

Full Blast

1997 | Actiefilm, Thriller, Muziek

Verenigde Staten 1997. Actiefilm van Eric Mintz. Met o.a. Traci Lords, David Carradine, Channon Roe, Michael Matthys en Suzi Regan.

Raphael (Depp), een straatarme Indiaan, woont met zijn gezin in een krot vlak bij de reusachtige vuilnisbelt van Morganstown. In de stad ontmoet Raphael ene McCarthy (Brando), maker van snuff-movies. McCarthy doet hem een voorstel: vijftigduizend dollar voor een optreden in een van zijn producties; daarvoor moet hij de verschrikkelijkste folteringen ondergaan voor de camera en zijn leven offeren. Depp, hier in zijn regiedebuut, geeft een uitstekende hoofdrol weg en ook Brando is opmerkelijk: er is een scène die sterk doet denken aan The Godfather. Een met passie geladen portret over de opoffering van een mens, dat voortkomt uit de diepste roerselen van de Indiaanse cultuur. De muziek is van Iggy Pop, die even te zien als een man die een volgelpootje naar binnen slikt.

The Crow: City Of Angels

1996 | Horror, Actiefilm

Verenigde Staten 1996. Horror van Tim Pope. Met o.a. Iggy Pop, Mia Kirshner en Vincent Perez.

Overbodige sequel op de horrorhit The Crow. Dit keer wordt Ashe door de kraai weer tot leven gewekt om de moord op hem en zijn zoontje te wreken, met als achtergrond de grauwe stad Los Angeles. Hij wordt bijgestaan door de inmiddels volwassen geworden Sarah volwassen.

The Crow II: City Of Angels

1996 | Familiefilm, Horror, Fantasy

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1996. Familiefilm van Tim Pope. Met o.a. Vincent Perez, Mia Kirshner, Vincent Castellanos, Ian Drury en Tracey Ellis.

Overbodige sequel op de horrorhit The Crow. Dit keer wordt Ashe door de kraai weer tot leven gewekt om de moord op hem en zijn zoontje te wreken, met als achtergrond de grauwe stad Los Angeles. Hij wordt bijgestaan door de inmiddels volwassen geworden Sarah volwassen.

David Bowie

1996 | Documentaire, Muziek

Duitsland 1996. Documentaire van Rudi Dolezal en Hannes Rossacher. Met o.a. David Bowie, Peter Frampton, Iggy Pop, Lou Reed en Freddie Mercury.

Overbodige sequel op de horrorhit The Crow. Dit keer wordt Ashe door de kraai weer tot leven gewekt om de moord op hem en zijn zoontje te wreken, met als achtergrond de grauwe stad Los Angeles. Hij wordt bijgestaan door de inmiddels volwassen geworden Sarah volwassen.

Va mourire

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Nicolas Boukhrief. Met o.a. Marc Duret, Jules Nassah, Roland Marchisio, Florence Madec en Georges Blaness.

De gebeurtenissen spelen zich in vier achtereenvolgende dagen af in twee delen. De plaats van handeling: de Franse Rivi[KA2]era tussen Nice en Cannes, Antibes. De tijd: van 31 augustus tot en met 3 september, aan het eind van het vakantieseizoen dus. De personages: een drietal nietsnuttende klaplopers die op de zak van een vriendin leven, een grootmoeder, en de WW als zakcentje gebruiken. Wat ze tekort komen rollen of snollen ze zonder al te kieskeurig te zijn bij elkaar; vooral Duitse toeristes zijn het slachtoffer. Komt op het toneel de oogverblindende Madeleine, de dochter van Maurice (Blaness), een Pied-noir met een armzalig caf[KA1]etje aan de waterkant. Zowel Yoyo (Duret), die zijn vrouw met een koter liet zitten, Marcel (Nassah), een Harki die met zijn familie gebrouilleerd is als Raoul (Marchisio) van Italiaanse origine, hebben een oogje op femme-fatale Madeleine, die hen echter netjes voor haar karretje spant en een bloederige wraakactie tegen de locale gangsterkoning laat ondernemen. Met snelle, soms springerige, maar afwisselende beelden van Jean-Max Bernard wordt dit verhaal vlotjes aan de kijker verteld naar een scenario van regisseur Boukhrief, al moet je niet teveel op details gaan letten. Deze eerste avondvullende speelfilm is aardig, maar zeker niet meer dan dat, al is het Boukhrief niet gelukt zijn gestelde ambitie te vervullen: een stuk Pagnol te maken - gelukkig maar. Een noot voor vrouwelijke kijkers: meer mannelijk bloot dan vrouwelijk bloot! Een pre, misschien?

Tank Girl

1995 | Sciencefiction, Actiefilm, Komedie, Thriller

Verenigde Staten 1995. Sciencefiction van Rachel Talalay. Met o.a. Lori Petty, Naomi Waters, Malcolm McDowell, Iggy Pop en Jeff Kober.

We zijn in het jaar 2033. Na een milieuramp, waardoor de aarde [KA1]e[KA1]en grote woestijn werd, draait alles om het water. Kesslee (McDowell) is de directeur van Water & Power Company, die het monopolie bezit op de waterdistributie. Tank Girl (Petty), een sexy (nou, ja), superwijf bindt samen met Jet Girl (Watts), een overloopster en de Rippers, een groepje mutanten, de strijd aan met Water & Power. Een simpel verhaal dat strip en speelfilm in elkaar doet vloeien. Wie boven de twintig is, zal er waarschijnlijk niet zo veel aan vinden, maar voor tieners is het ongetwijfeld een cultfilm. Petty moet het redden met haar kranigheid en humor, want ze heeft geen snars verstand van wapens. Tedi Sarafian baseerde het scenario op een Brits beeldverhaal. Aan de camera stond Gale Tattersall. Uitsluitend voor de liefhebbers. DTS Stereo/Digital Sound.

Rock and Roll Hall of Fame Concert

1995 | Documentaire, Musical, Muziek

Verenigde Staten 1995. Documentaire van Marty Callner. Met o.a. Chuck Berry, Bruce Springsteen, Eric Burden, Johnny Cash en Aretha Franklin.

Het megaconcert ter gelegenheid van de opening van de Cleveland's Rock and Roll Hall of Fame weerspiegelt de geweldige diversiteit van de rock- en popwereld van de afgelopen veertig jaar: van The Allman Brothers Band tot The Pretenders, van Johnny Cash tot John Mellencamp, van Martha and The Vandellas tot Alice in Chains. Verder treden op: James Brown, Dr. John, Al Green, The Kinks, Melissa Etheridge, Soul Asylum, Little Richard, Booker T and The MG's, The E Street Band, Sam Moore en talloze anderen, te veel om op te noemen. Toch ontbreken er een aantal grote namen zoals Paul McCartney, George Harrison en Ringo Starr van The Beatles, The Rolling Stones, The Who, Pink Floyd enz. Het begint meteen goed met 'Johnny B. Goode' gezongen door Chuck Berry en begeleid door Bruce Springsteen en lichtjaren verwijderd van de hype en de glitter uit de lang vervlogen gloriedagen. Zij zetten gelijk de toon voor de gehele film, die op dit niveau blijft. Heel wat grote sterren treden samen op, uitstekende nummers met klassieke rock 'n' roll zonder dat platgedraaide stukken tot vervelends toe worden uitgevoerd - in tegendeel alles bruist van de energie en de ludieke vondsten. Het merendeel is de moeite waard, al is het jammer dat de film niet besluit met jam-sessie van alle betrokkenen. De regie van Callner beantwoordt aan de eisen, die een muziekdocumentaire gesteld worden.

Dead Man

1995 | Western, Drama, Fantasy

Verenigde Staten​/​​Duitsland​/​​Japan 1995. Western van Jim Jarmusch. Met o.a. Johnny Depp, Gary Farmer, Lance Henriksen, Crispin Glover en Robert Mitchum.

In deze bizarre western (Jarmusch zelf noemt zijn film 'a psychedelic-micro-epic') speelt Depp de zachtmoedige boekhouder William Blake die in het laat negentiende-eeuwse Amerika uitgroeit tot een revolverheld. Met een kogel in zijn lijf, en achtervolgd door premiejagers, wordt hij door een geletterde Indiaan (Farmer) begeleid naar de eeuwige jachtvelden. In droogkomische bijrolletjes laten Robert Mitchum, Iggy Pop en John Hurt even hun gezicht zien. Cameraman Robby Müller schoot de verbluffend mooie zwart-wit plaatjes. Neil Young is verantwoordelijk voor de muziek. Tikje traag.

Elvis Aaron Presley: The Tribute

1994 | Muziek

Verenigde Staten 1994. Muziek van Louis J. Horvitz. Met o.a. Carl Perkins, Travis Tritt, Faith Hill, Kris Kristofferson en Jerry Lee Lewis.

Een teleurstellend eerbetoon aan de King of Rock and Roll, mede geproduceerd door Elvis' ex-vrouw Priscilla Presley. Een en ander speelt zich af in de Pyramid Arena in Memphis, waar Elvis' oude gitarist Scotty Moore en drummer D.J. Fontana mogen opdraven op twee kleinere podia naast het hoofdpodium. Carl Perkins geeft een onberispelijke vertolking van 'Blue Suede Shoes', een song die hij zelf componeerde en opnam nog voor Elvis er een hit mee had. 'Always On My Mind' van Sam Moore is grandioos. Tussen de nummers door krijgen we terugblikken op Elvis' carrière te zien. Kristofferson, Tritt, Lewis, Faith Hill en John Cale van the Velvet Underground brouwen er weinig van. De Schotse band Wet, Wet, Wet krijgt met 'It's Now or Never' de meeste waardering van het publiek, en Iggy Pop warmt de show op met een gitaarversie van 'Rock It Up'. De regie is fantasieloos.

Hardware

1990 | Sciencefiction, Actiefilm

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1990. Sciencefiction van Richard Stanley. Met o.a. Dylan McDermott, Stacey Travis, John Lynch, William Hootkins en Iggy Pop.

Een moordende robot weet zichzelf na zijn ontmanteling te reconstrueren en wordt de schrik van de eeuw. Een goedkoop gemaakte SF thriller, ingenieus gedaan, maar het verhaal lijkt nergens op. Pas later bekenden de makers dat hun film was gebaseerd op het stripverhaal van Steve McManus en Kevin O'Neill. Het scenario kwam van de regisseur.

Cry-Baby

1990 | Drama, Komedie, Muziek, Romantiek

Verenigde Staten 1990. Drama van John Waters. Met o.a. Johnny Depp, Traci Lords, Amy Locane, Willem Dafoe en Ricki Lake.

Hilarische parodie op de jarenvijftigtienerfilm met Depp als vetkuif Cry-Baby. Hij heeft een eeuwige traan op zijn wang als herinnering aan zijn criminele ouders die op de elektrische stoel stierven. De plot draait rond zijn pogingen het meisje op wie hij verliefd is (Locane) te bemachtigen, maar leuker dan het verhaal zijn de vermakelijke bijrolletjes: let vooral op Iggy Pop als swingende opa. Regisseur/scenarist Waters houdt de bombarie gaande met een constante stroom larie in de vorm van inventieve dans- en zangnummers.

Rock & Rule

1983 | Animatie, Sciencefiction

Canada 1983. Animatie van Clive A. Smith en Clive Smith. Met o.a. Don Francks, Paul Le Mat, Susan Roman, Sam Langevin en Dan Hennessy.

De film speelt na een nucleaire wereldoorlog en handelt over een kwaadaardige rock-ster, die een duivels wezen wil oproepen ten einde de wereldheerschappij te verwerven. Hiertoe heeft hij iemand met een zeer speciale stem nodig. In technisch opzicht zeer knap; met muziek van Deborah Harry, Iggy Pop, Lou Reed, Cheap Trick en Earth, Wind & Fire.