Werner Abrolat

Wie eine Spinne im Netz

Duitsland 1998. Drama van Heidi Kranz-Fischerauer. Met o.a. Udo Wachtveitl, Simone Thomalla, Mathieu Carrière, Dieter Kirchlechner en Anja Schiller.

Weißblaue Geschichten

Duitsland 1987. Drama van Michael Günther. Met o.a. Gustl Bayrhammer, Ilse Neubauer, Willy Schultes, Werner Abrolat en Angelika Rossaro.

Vier onbenullige, korte filmpjes rond karakterspeler Bayrhammer met het noodlot als deus ex machina. In DER BAZI speelt hij een weduwnaar, die gepensioneerd is. Hij houdt een tekkel in zijn flat, wat niet mag volgens het huurcontract. In DER SCHWAN speelt hij een oude kermisgast, die bij een carrousel werkt; z'n baas zegt hem op, omdat de draaimolen verkocht is en Bayrhammer ziet zichzelf niet de rest van zijn dagen slijten bij de achtbaan. In DER HACKER wordt hij als keuterboertje, die geen nieuwe tractor betalen kan, geholpen door een vriend van zijn zoon, die een computerfreak is. In DER DICKSCHÄDEL speelt hij een eigenwijze apotheker, die respect krijgt voor de ouderdom en natuurgeneeswijze. Voor de fans. Scenario van Michael Baier en camerawerk van Henning Gaertner.

Tatort - Die Abrechnung

Duitsland 1981. Mysterie van Wolfgang Becker. Met o.a. Hansjörg Felmy, Maria Schell, Romuald Pekny, Rolf Becker en Karin Eickelbaum.

De rijke weduwe Schell betrapt op heterdaad een dief die zojuist haar schoonvader om het leven heeft gebracht. Ze schiet hem neer. Voor commissaris Felmy die het onderzoek leidt, is de zaak duidelijk. De man was een beroepsinbreker. Maar er zijn twee elementen die Felmy toch doen twijfelen: de dief was nooit eerder gewelddadig en volgens een vriend van het slachtoffer verkeerde de dode de laatste tijd met een oudere, rijke vrouw. Schell wordt van moord beschuldigd. Dit heeft onverwachte dramatische gevolgen. Routineklus van de TATORT-mensen met weinig verrassende wendingen. De acteurs spelen hun rolletje naar behoren, maar zonder enthousiasme. Karl Heinz Willschrei schreef het scenario naar het bekende patroon. Gernot Roll stond achter de camera.

Tatort - Das Mädchen von Gegenüber

Duitsland 1977. Mysterie van Hajo Gies. Met o.a. Hansjörg Felmy, Gerhard Theisen, Jürgen Prochnow, Herlinde Latzke en Willy Semmelrogge.

In een verlaten station wordt het stoffelijk overschot van de vroegrijpe, vijftien-jarige B[KA3]arbel (H[KA3]ornig) aangetroffen. Haferkamp (Felmy) zoekt de dader onder de scholieren. Hij merkt niet dat Kalle (Theisen), die met B[KA3]arbel omging, hypernerveus is en kennelijk lijdt onder het gebeurde. B[KA3]arbels klassenleraar Lindner (Prochnow) denkt dat Kalle iets te maken heeft met de moord op B[KA3]arbel en zet hem onder grote druk. De kijker weet dat Lindner er niet helemaal naast zit, want Kalle was B[KA3]arbel gevolgd naar het station. Kalle wilde haar kussen, waarop het tot een worsteling kwam tussen het tweetal. B[KA3]arbel viel. Ze had echter een afspraakje met een onbekende man en het is de vraag of Kalle haar de genadeklap heeft gegeven of niet. Haferkamp komt er achter, door er met zijn ex Ingrid (Eickelbaum) over te praten, die veel beter aanvoelt hoe vrouwen denken, en zij begrijpt best dat Bärbel een vampje was. Het scheelt nog maar een haar of de wanhopige Kalle pleegt zelfmoord. Het is plezierig om naar Prochnow te kijken, die in deze film aan het begin van zijn carrière stond en internationaal bekend zou worden. Het scenario is van Martin Gies. Haferkamps twaalfde zaak. Aflevering 82.

Schulmädchen-Report 3. Teil - Was Eltern nicht 'mal ahnen

Duitsland 1971. Erotiek van Ernst Hofbauer en Walter Boos. Met o.a. Friedrich von Thun, Werner Abrolat en Michael Schreiner.

In deze derde aflevering over de seksuele ervaringen van schoolmeisjes is von Thun opnieuw de reporter die hen interviewt. Tussen de gespeelde fragmenten komen ook opvoeders en opvoedingsgerechtigheden aan het woord die zaken onthullen over het seksleven van schoolmeisjes waar hun ouders geen idee van hebben. Zie ook: Aufklärung-films.

Josefine Mutzenbacher

Duitsland 1970. Erotiek van Kurt Nachmann. Met o.a. Christine Schuberth, Renate Kasché, Uli Steigberg, Kai Fischer en Bert Fortell.

De geschriften van Josefine Mutzenbacher behoorden vroeger, evenals het boek [KL]Fanny Hill[KLE], tot de omstreden en vaak verboden erotische literatuur. In tegenstelling tot een soortgelijk Nederlands boek, [KL]Keetje Tippel[KLE], dat meer nadruk op sociale achtergronden legt, is Mutzenbachers boek veel satirischer. De film kon deze toon helaas niet treffen en is teveel een compromis geworden met de filmcensuur (van toen). Het verhaal laat ons kennismaken met de er nog aantrekkelijk uitziende, geheimzinnige, steenrijke Lady J. (Fischer) die teruggekeerd is uit Schotland naar haar geboortestad Wenen. Ze laat de preutse overheid kennismaken met haar ondeugende memoires, waaruit duidelijk wordt hoe zij het heeft gebracht tot het meest begeerde 'lustobject' van het Prater, na verleid te zijn door een onderhuurder, haar vader, en door weer een andere huurder het trottoir op gestuurd te zijn om 'an zu schaffen'. Camerawerk van Heinz Hölscher.

Um null Uhr schnappt die Falle zu

Duitsland 1966. Mysterie van Harald Philipp. Met o.a. George Nader, Horst Frank, Richard Münch, Heinz Weiss en Dominique Wilms.

In New York verdwijnt een vrachtwagen met twintig vaten vloeibare nitroglycerine; de volgende dag ramt deze wagen de winkelpui van de juwelierszaak van Cartier op Fifth Avenue. In de verwarring jat gangsterliefje Wilms een miljoen aan juwelen. FBI- chef M[KA3]unch zet Cotton (Nader) en special-agent Weiss in om de zaak te klaren. Die stuiten op gangsters, maar weten alles en idereen ontschadelijk te maken. Nog altijd een redelijk spannende tijdspassering. Fred Denger en Kurt Nachmann schreven het scenario naar de personages van Chester Himes. Helmut Meewes bediende de camera. Zie ook: Jerry Cotton-serie.