Valérie Lemercier: regie, cast en scenario.
Er zijn 16 films gevonden.

The Voice of Love

2020 | Drama, Komedie, Musical

Canada 2020. Drama van Valérie Lemercier. Met o.a. Valérie Lemercier, Sylvain Marcel, Danielle Fichaud, Antoine Vézina en Pascale Desrochers.

Een ode aan Céline Dion, waarin we zien hoe de op Dion gebaseerde Aline ontdekt wordt als muzikaal talent. Haar hele familie zet zich in om haar talent aan de wereld te laten horen.

Josep

2020 | Animatie, Biografie, Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 2020. Animatie van Aurel. Met o.a. Sergi López, Emmanuel Vottero, Xavier Serrano, David Marsais en Valérie Lemercier.

Prachtig, gevoelig debuut van de Franse cartoonist Aurel over de Catalaanse tekenaar en verzetsstrijder Josep Bartolí, die tijdens de Spaanse Burgeroorlog naar Frankrijk vluchtte en daar werd opgesloten in een concentratiekamp. De omstandigheden zijn erbarmelijk, maar een klein lichtpuntje is de unieke vriendschap die hij sluit met de Franse bewaker Serge. Een buitengewone animatiefilm over een vergeten hoofdstuk uit de geschiedenis, waarin Aurel verschillende animatiestijlen naadloos met elkaar verweeft. Bekroond met een César en een European Film Award voor beste animatiefilm.

Kleine Nicolaas gaat op vakantie

2014 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 2014. Komedie van Laurent Tirard. Met o.a. Mathéo Boisselier, Kad Merad en Valérie Lemercier.

Zon, zee, strand en bonte kleuren zijn de ingrediënten van Tirards tweede bewerking van de avonturen van kleine Nicolaas, naar de populaire Franse kinderboekenreeks uit de jaren zestig. De film grossiert in soepel over elkaar heen buitelende subplotjes, visuele grappen en verwijzingen naar andere films. Nicolaas ontmoet nieuwe vriendjes, bouwt zandkastelen en vreest uitgehuwelijkt te worden aan de monsterlijke dochter van vrienden van z'n ouders. Dat zijn vader dreigt vreemd te gaan met een Duitse nudiste is eigenlijk de enige valse noot in deze verder keurig onschuldige maar absoluut vermakelijke kinderfilm.

Asterix en Obelix bij de Britten

2012 | Avonturenfilm, Komedie, Familiefilm

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Italië​/​​Hongarije 2012. Avonturenfilm van Laurent Tirard. Met o.a. Gérard Depardieu, Edouard Baer, Guillaume Gallienne, Valérie Lemercier en Fabrice Luchini.

Na achtereenvolgens Gallië, Egypte en Spanje te hebben veroverd, richt het Romeinse Rijk in deze vierde stripverfilming haar pijlen op Groot-Brittannië. De invasie verloopt voorspoedig, tot een opstandig dorpje de hulp inroept van Asterix en Obelix. Net als de drie eerdere films een felgekleurd spektakel met uitbundige special effects, maar zo leuk als bijvoorbeeld Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre (2002) wordt het geen moment. Veel van de humor schuilt in oubollige grappen over de Frans-Britse rivaliteit en met tenenkrommend Engels accent (oa door Catherine Deneuve) uitgesproken dialogen.

Le petit Nicolas

2009 | Jeugdfilm, Familiefilm

Frankrijk 2009. Jeugdfilm van Laurent Tirard. Met o.a. Maxime Godart, Valérie Lemercier, Kad Merad, Sandrine Kiberlain en Michel Duchaussoy.

Nicolas is een opgewekt jochie met lieve ouders en leuke vrienden, maar zijn fijne leven dreigt te worden verstoord door alarmerend nieuws: zijn ouders verwachten een baby en dat betekent natuurlijk dat er voor hem geen plaats meer is. Met zijn maatjes verzint Nicolas een plan om het tij te keren. Charmante bewerking van de in Frankrijk populaire, gelijknamige jaren zestig krantenstrip geschreven door René Goscinny (Asterix). Dat verklaart wellicht ook de referenties aan een fameuze Gallische toverdrank, in deze kleur- en fantasierijke jeugdfilm. Het script werd genomineerd voor een César.

Fauteuils d'orchestre

2006 | Drama, Komedie

Frankrijk 2006. Drama van Danièle Thompson. Met o.a. Cécile De France, Laura Morante en Valérie Lemercier.

De door haar verloofde in de steek gelaten Jessica besluit naar Parijs te vertrekken om daar een nieuw leven te beginnen. Ze vindt een baan in een brasserie en daar komt ze in aanraking met prominenten uit de kunstwereld, die op de een of andere manier ontevreden zijn met hun leven. Dat verandert als ze Jessica ontmoeten.

Vendredi soir

2002 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 2002. Drama van Claire Denis. Met o.a. Valérie Lemercier, Vincent Lindon, Hélène Fillières, Florence Loiret Caille en Grégoire Colin.

Claire Denis is als weinig andere Franse cineasten in staat om lyriek te 'mengen' met moderne, harde realiteit. Zie Vendredi soir, waarin Laure (Lemercier), die op weg is naar een etentje, vast komt te zitten in een forse Parijse file. Als een voetganger (Lindon) haar vraagt of hij naast haar mag komen zitten, begint de lyriek. Met mooie onderbelichte close-ups van zijn kraag, van sigarettenrook, van lome blikken; op de achtergrond stadse dramatafereeltjes die vanuit de comfortabele autozetel te volgen zijn. De kijker wordt meegenomen in deze grote mijmering. Er wordt wel gesproken, maar niet veel. De camera heerst, de sfeer vertelt.

Le derrière

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Valérie Lemercier. Met o.a. Valérie Lemercier, Claude Rich, Marthe Keller, Dieudonné en Patrick Catalifo.

Provinciaal Frédérique (Lemercier) vertrekt na de dood van haar moeder naar Parijs om haar onbekende vader te vinden. De vader (Rich) blijkt een flamboyante homoseksueel. Om de omgang te vergemakkelijken vermomt ze zich als jongen en doet ze zich voor als Frédéric, de zoon die vader nooit heeft gekend. Actrice Lemercier regisseerde haar eigen scenario en kwam op de proppen met een verfijnde komedie waarin ze de humor van La cage aux folles combineert met de timing van Tati's Monsieur Hulot. Lemercier was bereid de titel van haar scenario (Mamam, j'ai sucé papa) te kuisen omwille van de marketing.

Quadrille

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Valérie Lemercier. Met o.a. Valérie Lemercier, André Dussollier, Sandrine Kiberlain, Sergio Castellitto en Lise Lamétrie.

Provinciaal Frédérique (Lemercier) vertrekt na de dood van haar moeder naar Parijs om haar onbekende vader te vinden. De vader (Rich) blijkt een flamboyante homoseksueel. Om de omgang te vergemakkelijken vermomt ze zich als jongen en doet ze zich voor als Frédéric, de zoon die vader nooit heeft gekend. Actrice Lemercier regisseerde haar eigen scenario en kwam op de proppen met een verfijnde komedie waarin ze de humor van La cage aux folles combineert met de timing van Tati's Monsieur Hulot. Lemercier was bereid de titel van haar scenario (Mamam, j'ai sucé papa) te kuisen omwille van de marketing.

Cycle Gérard Jugnot: Casque bleu

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Valérie Lemercier, Victoria Abril en Gérard Jugnot.

Provinciaal Frédérique (Lemercier) vertrekt na de dood van haar moeder naar Parijs om haar onbekende vader te vinden. De vader (Rich) blijkt een flamboyante homoseksueel. Om de omgang te vergemakkelijken vermomt ze zich als jongen en doet ze zich voor als Frédéric, de zoon die vader nooit heeft gekend. Actrice Lemercier regisseerde haar eigen scenario en kwam op de proppen met een verfijnde komedie waarin ze de humor van La cage aux folles combineert met de timing van Tati's Monsieur Hulot. Lemercier was bereid de titel van haar scenario (Mamam, j'ai sucé papa) te kuisen omwille van de marketing.

Casque bleu

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Victoria Abril, Gérard Jugnot, Valérie Lemercier, Jean-Pierre Cassel en Micheline Presle.

Om een klein moment van ontrouw in hun huwelijk weer goed te maken, bezoekt Jugnot met zijn vrouw Abril het hotelletje op een klein eiland in de Middellandse Zee, waar zij dertien jaar eerder hun wittebroodsweken doorbrachten. De hotelbaas is nog steeds Cassel en er verblijven enkele vreemde vogels: de gefrustreerde directiesecretaresse Lemercier, de aan video verslaafde gepensioneerde Piéplu met zijn echtgenote Presle, de ex- drugsverslaafde Brouté die onder de kalmeringspillen zit en de sportjournalist Saint-Macary. Het heterogene gezelschap belandt echter plotseling in een situatie van burgeroorlog, met gijzelnemingen en dreigende oorlogschaos. In zijn vijfde film als acteur-regisseur balanceert Jugnot weinig subtiel en gevaarlijk tussen slapstick en bittere ernst. Scenario van regisseur Jugnot en Christian Biegalski.

La cité de la peur

1993 | Horror, Komedie

Frankrijk 1993. Horror van Alain Berbérian. Met o.a. Chantal Lauby, Alain Chabat, Dominique Farrugia, Sam Karmann en Gérard Darmon.

Tijdens het Festival van Cannes doet Lauby die hoofd van de persafdeling is, vergeefse moeite om mond tot mond reclame aan de gang te krijgen over [KL]RED IS DEAD[KLE], een horrorfilmpje gemaakt zonder geld. Ze krijgt onverhoopte publiciteit als een maniak de filmoperateurs vermoordt net zoals dat in die film gebeurt. Lauby laat geen kans voorbij gaan en trommelt onmiddellijk hoofdrolspeler Farrugia op uit Parijs, een `kind` van dertig dat gaat braken om te laten zien dat hij blij is. Wie op zoek is naar `good taste`, zit hier duidelijk verkeerd. De film (om dit onding maar een naam te geven) werd opgebouwd rond de tv-ploeg [KL]Les Nuls[KLE] (die officieel tekende voor het scenario) en dat is het enige dat erover te zeggen valt. Een ronduit beschamend schouwspel, dat in werkelijkheid geschreven (?) zou zijn door Dominique Farrugia, Chantal Lauby en Alain Chabat. In beeld gebracht door Laurent Dailland.

Sexes faibles !

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Serge Meynard. Met o.a. Valérie Lemercier, François Cluzet, André Wilms, Michel Aumont en Isabelle Nanty.

Als het waar is wat in de titel beweerd wordt, dan gaat dit beslist ook op voor de idee[KA3]en voor deze lachwekkende film. Regisseur Meynard schreef zelf het ong[KA3]inspireerde scenario naar de roman van Tom Sharpe [KL]Blott on the Landscape[KLE]. Hij heeft het verhaal dat oorspronkelijk in Engeland speelt, verplaatst naar Frankrijk en zo vereenvoudigd dat er bijna niets meer van overbleef. Het gaat over een adellijk stel, dat tien jaar getrouwd is, maar dat nog niet een keer met elkaar naar bed is geweest. Gaat mevrouw scheiden, dan erft meneer alles. Nu wordt de TGV vlak langs het kasteel (oorspronkelijk van mevrouw) getrokken en meneer wil best wel verkopen om een bom duiten te verdienen. Mevrouw wil alles bijeenhouden en besluit dan maar voor één keer haar verleidingskunsten te vertonen en op haar rug te gaan liggen. Zelfs de Hickcockachtige filmmelodie van Alexandre Desplat valt uit de toon. Het camerawerk is van Henri Habans en Jean-Paul Meurisse.

Les visiteurs

1992 | Komedie, Familiefilm, Sciencefiction, Drama

Frankrijk 1992. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Jean Reno, Christian Clavier, Valérie Lemercier, Marie-Anne Chazel en Christian Bujeau.

Poiré, regisseur van verscheidene succesvolle komedies, biedt amusement voor het grote publiek met de wederwaardigheden van een dappere ridder en zijn schildknaap, die na een vergissing met een toverdrankje in onze tijd zijn terechtgekomen. Poiré werkt het anachronisme op humoristische wijze uit, laat terloops de veranderingen van de zeden zien en wijst op allerlei ogenschijnlijk doodgewone dingetjes die voor de middeleeuwse logica niet te bevatten zijn. Reno is sober; Clavier daarentegen uitbundig. Lemercier is een bourgeois-type en Chazel leeft zich helemaal uit als zingende zwerfster. In deze komedie wisselen subtiliteit en botte grappen elkaar af. Als familievermaak geslaagd. Scenario van Regisseur Poiré en Christian Clavier. Camerawerk van Jean-Yves Le Mener.

L'opération Corned-Beef

1991 | Thriller, Actiefilm, Komedie

Frankrijk 1991. Thriller van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Christian Clavier, Jean Reno, Isabelle Renauld en Valérie Lemercier.

Een totaal uit de lucht gegrepen verhaal met een op zeldzaam achteloze wijze in elkaar geflanst scenario (mede- scenarioschrijver: Clavier) over een spannende actie, geleid door de Franse contra-spionage, teneinde een internationaal wapensmokkelnetwerk te ontmantelen. Een stijl als die van een tv- serie en, dus, weinig persoonlijk. Bovendien zijn de personages dermate overdreven neergezet, dat het geheel eerder aan een parodie of een klucht doet denken!

Palace

1989 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Blanc, Jean Carmet, Darry Cowl en Eva Darlan.

Dit gedrocht bestaat uit een aantal scenes waartussen de titel het enige verband vormt, aangezien ze zich in een etablissement met een aantal zeer gevarieerde en vooral seksueel provocerende attracties afspelen. De totale afwezigheid van een scenario kan niet goedgemaakt worden door de acteurs, die te goed zijn voor deze logge en vulgaire komedie. De auteur komt uit de wereld van het toneel of, om precies te zijn, het kleinkunsttheater, maar niets van wat hij op het witte doek of de TV geproduceerd heeft voegt ook maar iets aan zijn toneelwerk, dat hem terecht beroemd gemaakt heeft, toe. Daar komt dan nog eens de verschrikkelijk vlakke regie bij, waardoor de film meer weg heeft van een soort revue, waarin iedereen drie korte optredens doet om vervolgens weer te verdwijnen. Meer verbijsterend dan