Jean-Paul Alphen: camera.
Er zijn 3 films gevonden.

La règle du jeu

1939 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1939. Drama van Jean Renoir. Met o.a. Jean Renoir, Roland Toutain, Marcel Dalio, Nora Gregor en Mila Parély.

Psychologisch, dramaturgisch en visueel meesterwerk over de caprices van de menselijke natuur in de slagschaduw van naderend onheil. Als microkosmos van de vooroorlogse Franse beau monde dient een bont ensemble types op het landgoed van de Joodse aristocraat Robert de la Chesnaye en diens Oostenrijkse wederhelft. Al tijdens de opnamen ontvingen de regisseur en steracteur Dalio - zelf Joodse Parijzenaar - antisemitische schotschriften. De nazi-autoriteiten namen de tragikomedie direct uit roulatie, na WO II kwam de klassiekerstatus. Van tevoren deelde Renoir overigens geen scenario's uit: de acteurs kregen 's ochtends hun tekst, 's middags werd er gedraaid. Opgenomen in de Sologne-streek.

La Marseillaise

1937 | Historische film, Drama, Experimenteel

Frankrijk 1937. Historische film van Jean Renoir. Met o.a. Pierre Renoir, Lise Delamare, Louis Jouvet, Aimé Clariond en Maurice Escande.

Een epische reconstructie van de gebeurtenissen op 14 juli 1789, zowel aan het hof van Lodewijk XVI, bij de inname van de Bastille, het boerenverzet in de Provence en de revolutionaire acties in Marseille. Renoirs onverschilligheid voor een conventionele scenario-opbouw doet deze film tientallen jaren later nog modern lijken. De aandacht voor steeds weer andere individuen binnen de massabeweging geeft de revolutie menselijk reliëf zonder in anekdotes te ontsporen.

L'atalante

1934 | Drama, Experimenteel, Komedie, Romantiek

Frankrijk 1934. Drama van Jean Vigo. Met o.a. Michel Simon, Dita Parlo, Jean Dasté, Gilles Margaritis en Louis Lefebvre.

De jonge vrouw van een binnenschipper verveelt zich door haar eentonige bestaan aan boord en voelt zich onbehaaglijk door de aanwezigheid van een bizarre knecht. Als ze Parijs aandoen laat ze zich het hof maken door een ander, maar de dekknecht weet haar bij haar echtgenoot terug te brengen. Dit simpele en voorspelbare gegeven kreeg door de verrassende vormgeving en het weinig bekende milieu een opmerkelijke en tijdloze charme. Waarschijnlijk de beste rol van Simon, terwijl deze geheel werd geïmproviseerd. Een flop bij de première, nu klassiek, al heeft de te jong gestorven Vigo het succes zelf niet mee kunnen maken. Scenario van de regisseur en Albert Riéra naar een manuscript van Jean Guinée. Ook bekend als LE CHALAND QUI PASSE.