Marie Bunel (1964): cast.
Er zijn 28 films gevonden.

Deerskin

2019 | Komedie

Frankrijk 2019. Komedie van Quentin Dupieux. Met o.a. Jean Dujardin, Adèle Haenel, Albert Delpy, Coralie Russier en Marie Bunel.

De Franse absurdist Quentin Dupieux, ook bekend als muzikant Mr. Oizo, maakte furore met surrealistische films over een moordzuchtige autoband (Rubber), een man die op zoek gaat naar zijn hond (Wrong) en een regisseur die binnen 48 uur de beste schreeuw voor zijn horrordebuut moet vinden (Realité). De plot van Deerskin is zo mogelijk nog vreemder: een man raakt zo geobsedeerd door zijn nieuwe hertenleren jas dat hij zijn hele leven – en dat van vele anderen – overhoopgooit. Gortdroge, inktzwarte en verrassend bloederige komedie, met briljant spel van Dujardin en Haenel.

La bête curieuse

2017 | Drama

Frankrijk 2017. Drama van Laurent Perreau. Met o.a. Laura Smet, Laurent Poitrenaux, Marie Bunel en Samir Guesmi.

Van haar twintigste tot en met haar dertigste levensjaar heeft Céline in de gevangenis gezeten. Eenmaal met een enkelband op vrije voeten en inwonend bij haar moeder, hengelt ze onder de alias 'Héloïse' naar een hotelbaantje. Dan leert ze Idir kennen. En een raadselachtige figuur genaamd Vitrac heeft het op haar voorzien. Wat te doen wanneer verleden en schuilidentiteit steeds zwaarder op je wegen? Sterk, soms kil teledrama haalt aanzienlijk voordeel uit de sobere vertolking van Smet als ex-bajesklant: nooit was de dochter van Johnny Hallyday en Nathalie Baye dermate anti-glamoureus.

Coup de coeur

2014 | Drama, Komedie

Frankrijk 2014. Drama van Dominique Ladoge. Met o.a. Pierre Arditi, Marie Bunel, Agnès Soral en Firmine Richard.

Hartchirurg ontdekt wat het is om een gewone patiënt te zijn,als hij op zijn beurt geopereerd moet worden aan zijn hart.

An Accidental Soldier

2013 | Drama

Australië 2013. Drama van Rachel Ward. Met o.a. Marie Bunel, Dan Spielman en Julia Zemiro.

De Australische bakker Harry Lambert (Spielman) is onder druk terecht gekomen in Europa tijdens de Eerste Wereldoorlog. Ook aan het front wil hij gewoon brood bakken. Harry vlucht en wordt onder de hoede genomen door boerin Colombe (Bunel), die zo haar eigen littekens van de oorlog draagt. De opnamen van deze innemende bewerking van het boek Silent Parts van John Charalambous, in eigen land enthousiast ontvangen, vonden plaats in Australië. Regisseuse Rachel Ward, tevens actrice, kennen we misschien nog van Against all Odds, tegenover Jeff Bridges

Saint-Jacques... La Mecque

2005 | Drama, Komedie

Frankrijk 2005. Drama van Coline Serreau. Met o.a. Muriel Robin, Artus de Penguern, Jean-Pierre Darroussin, Pascal Légitimus en Marie Bunel.

Twee broers en een zus die elkaar liever kwijt dan rijk zijn moeten van Puy-en-Velay naar Santiago de Compostella wandelen om de erfenis van wijlen hun moeder te toucheren. In deze sympathieke road movie-te-voet verwerkte de scenarist/regisseur van Trois hommes et un couffin weer een aantal van haar vaste thema's (vrouwenemancipatie, multicultiverbroedering). Behalve snedige dialogen en inventieve droomscènes verlenen de warme beelden van Jean-François Robin de koddige pelgrimage een meerwaarde. Darroussin munt uit in zijn klaplopersrol.

Le silence de la mer

2004 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​België 2004. Drama van Pierre Boutron. Met o.a. Julie Delarme, Michel Galabru, Thomas Jouannet en Marie Bunel.

Al in 1949 verfilmde Jean-Pierre Melville de tijdens de oorlog populaire 'ondergrondse' roman 'Le silence de la mer' van Vercors (pseudoniem voor Jean Bruller). Dit is een voor televisie vervaardigde, goed geslaagde remake. Tijdens de bezetting wordt een villa in beslag genomen die bewoond wordt door de jonge verweesde Jeanne - die troost put uit het geven van pianolessen - en haar oom. De Duitse officier die een deel van het huis opeist blijkt een erudiete francofiel met veel gevoel voor muziek, die bovendien aantrekkelijk is, wat ook Jeanne opvalt.

Le choix de Macha

2002 | Drama

Frankrijk​/​​België 2002. Drama van Marianne Lamour. Met o.a. Tsilla Chelton, Patrick Catalifo en Marie Bunel.

Al in 1949 verfilmde Jean-Pierre Melville de tijdens de oorlog populaire 'ondergrondse' roman 'Le silence de la mer' van Vercors (pseudoniem voor Jean Bruller). Dit is een voor televisie vervaardigde, goed geslaagde remake. Tijdens de bezetting wordt een villa in beslag genomen die bewoond wordt door de jonge verweesde Jeanne - die troost put uit het geven van pianolessen - en haar oom. De Duitse officier die een deel van het huis opeist blijkt een erudiete francofiel met veel gevoel voor muziek, die bovendien aantrekkelijk is, wat ook Jeanne opvalt.

Que faisaient les femmes pendant que l´homme marchait sur la lune?

2000 | Drama

België 2000. Drama van Chris Vander Stappen. Met o.a. Hélène Vincent en Marie Bunel.

Al in 1949 verfilmde Jean-Pierre Melville de tijdens de oorlog populaire 'ondergrondse' roman 'Le silence de la mer' van Vercors (pseudoniem voor Jean Bruller). Dit is een voor televisie vervaardigde, goed geslaagde remake. Tijdens de bezetting wordt een villa in beslag genomen die bewoond wordt door de jonge verweesde Jeanne - die troost put uit het geven van pianolessen - en haar oom. De Duitse officier die een deel van het huis opeist blijkt een erudiete francofiel met veel gevoel voor muziek, die bovendien aantrekkelijk is, wat ook Jeanne opvalt.

Que faisaient les femmes pendant que l'homme marchait sur la lune ?

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Chris Vander Stappen. Met o.a. Marie Bunel, Hélène Vincent, Tsilla Chelton, Mimie Mathy en Macha Grenon.

Al in 1949 verfilmde Jean-Pierre Melville de tijdens de oorlog populaire 'ondergrondse' roman 'Le silence de la mer' van Vercors (pseudoniem voor Jean Bruller). Dit is een voor televisie vervaardigde, goed geslaagde remake. Tijdens de bezetting wordt een villa in beslag genomen die bewoond wordt door de jonge verweesde Jeanne - die troost put uit het geven van pianolessen - en haar oom. De Duitse officier die een deel van het huis opeist blijkt een erudiete francofiel met veel gevoel voor muziek, die bovendien aantrekkelijk is, wat ook Jeanne opvalt.

Mars ou la terre

1997 | Sciencefiction, Drama

Frankrijk 1997. Sciencefiction van Bertrand Arthuys. Met o.a. Marie Bunel, Wladimir Yordanoff, Pierre-François Pistorio, Lara Guirao en Laure Duthilleul.

Al in 1949 verfilmde Jean-Pierre Melville de tijdens de oorlog populaire 'ondergrondse' roman 'Le silence de la mer' van Vercors (pseudoniem voor Jean Bruller). Dit is een voor televisie vervaardigde, goed geslaagde remake. Tijdens de bezetting wordt een villa in beslag genomen die bewoond wordt door de jonge verweesde Jeanne - die troost put uit het geven van pianolessen - en haar oom. De Duitse officier die een deel van het huis opeist blijkt een erudiete francofiel met veel gevoel voor muziek, die bovendien aantrekkelijk is, wat ook Jeanne opvalt.

Ma vie en rose

1997 | Drama, Komedie

België​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1997. Drama van Alain Berliner. Met o.a. Georges Du Fresne, Michèle Laroque, Jean-Philippe Écoffey, Hélène Vincent en Daniel Hanssens.

De zevenjarige Ludovic (Du Fresne) snapt niet waarom hij een jongen is, want hij was veel liever een meisje geweest. Hij kleedt en gedraagt zich daarom vaak als een meisje. Dit past niet bij de bekrompen kleinburgerlijke normen van zijn buurt, waardoor uiteindelijk iedereen het gezin behandelt als paria's. Vader verliest zijn werk en de sfeer thuis wordt grimmig. Je zou denken dat het om loodzware kost gaat, maar regisseur Berliner benadert het gegeven op een frisse, poëtische en genre-vernieuwende manier. Het drama van Ludovic wordt echter teveel benadrukt (achtereenvolgens bekeken door de ogen van Ludovic, zijn vader en zijn moeder), waardoor het niet helemaal geslaagd genoemd mag worden.

Des gens si bien élévés

1997 |

Frankrijk 1997. Alain Nahum. Met o.a. Marie Bunel, Jenny Clève, Michèle Morgan en Didier Flamand.

De zevenjarige Ludovic (Du Fresne) snapt niet waarom hij een jongen is, want hij was veel liever een meisje geweest. Hij kleedt en gedraagt zich daarom vaak als een meisje. Dit past niet bij de bekrompen kleinburgerlijke normen van zijn buurt, waardoor uiteindelijk iedereen het gezin behandelt als paria's. Vader verliest zijn werk en de sfeer thuis wordt grimmig. Je zou denken dat het om loodzware kost gaat, maar regisseur Berliner benadert het gegeven op een frisse, poëtische en genre-vernieuwende manier. Het drama van Ludovic wordt echter teveel benadrukt (achtereenvolgens bekeken door de ogen van Ludovic, zijn vader en zijn moeder), waardoor het niet helemaal geslaagd genoemd mag worden.

Des gens si bien élevés

1997 | Drama

Frankrijk​/​​België 1997. Drama van Alain Nahum. Met o.a. Michèle Morgan, Marie Bunel, Jenny Clève, Mélanie Thierry en Didier Flamand.

De zevenjarige Ludovic (Du Fresne) snapt niet waarom hij een jongen is, want hij was veel liever een meisje geweest. Hij kleedt en gedraagt zich daarom vaak als een meisje. Dit past niet bij de bekrompen kleinburgerlijke normen van zijn buurt, waardoor uiteindelijk iedereen het gezin behandelt als paria's. Vader verliest zijn werk en de sfeer thuis wordt grimmig. Je zou denken dat het om loodzware kost gaat, maar regisseur Berliner benadert het gegeven op een frisse, poëtische en genre-vernieuwende manier. Het drama van Ludovic wordt echter teveel benadrukt (achtereenvolgens bekeken door de ogen van Ludovic, zijn vader en zijn moeder), waardoor het niet helemaal geslaagd genoemd mag worden.

Tous les hommes sont menteurs

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Alain Wermus. Met o.a. Didier Bezace, Marie Bunel, Delphine Rich, Hubert Saint-Macary en François Berléand.

De zevenjarige Ludovic (Du Fresne) snapt niet waarom hij een jongen is, want hij was veel liever een meisje geweest. Hij kleedt en gedraagt zich daarom vaak als een meisje. Dit past niet bij de bekrompen kleinburgerlijke normen van zijn buurt, waardoor uiteindelijk iedereen het gezin behandelt als paria's. Vader verliest zijn werk en de sfeer thuis wordt grimmig. Je zou denken dat het om loodzware kost gaat, maar regisseur Berliner benadert het gegeven op een frisse, poëtische en genre-vernieuwende manier. Het drama van Ludovic wordt echter teveel benadrukt (achtereenvolgens bekeken door de ogen van Ludovic, zijn vader en zijn moeder), waardoor het niet helemaal geslaagd genoemd mag worden.

Crédit bonheur

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Luc Béraud. Met o.a. Marie Bunel, Robin Renucci, Eleonore Weisgerber, Typhen Rocchia en Pauline Mesa.

De zevenjarige Ludovic (Du Fresne) snapt niet waarom hij een jongen is, want hij was veel liever een meisje geweest. Hij kleedt en gedraagt zich daarom vaak als een meisje. Dit past niet bij de bekrompen kleinburgerlijke normen van zijn buurt, waardoor uiteindelijk iedereen het gezin behandelt als paria's. Vader verliest zijn werk en de sfeer thuis wordt grimmig. Je zou denken dat het om loodzware kost gaat, maar regisseur Berliner benadert het gegeven op een frisse, poëtische en genre-vernieuwende manier. Het drama van Ludovic wordt echter teveel benadrukt (achtereenvolgens bekeken door de ogen van Ludovic, zijn vader en zijn moeder), waardoor het niet helemaal geslaagd genoemd mag worden.

Le garçon sur la colline

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Dominique Baron. Met o.a. Philippe Voltier, Marie Bunel, Erick Da Silva, Danièle Gilbert en Julie Voisin.

Het is zomer. Sinds de dood van zijn vader, enkele jaren geleden, leeft de dertienjarige Da Silva met zijn moeder Bunel, alleen op de boerderij. Op een dag ontmoet de jongen op een heuvel niet ver van hun huis, een mysterieuze onbekende, Voltier, die beweert een vriend te zijn geweest van zijn vader. Tussen de man en de jongen groeit onmiddellijk vriendschap. Een emotioneel, poëtisch drama dat zich afspeelt tegen een achtergrond van natuur en primitieve gevoelens. Wie is deze vreemde man en wat komt hij doen? Claude Brami heeft meermaals geweigerd om zijn bestseller te laten verfilmen, maar nu mocht hij hem zelf tot scenario bewerken en het resultaat is geen meesterwerk, wel een meeslepende film met mooie fotografie van Jean Monsigny. Formaat 16/9. Stereo.

Au Petit Marguery

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Laurent Bénégui. Met o.a. Stéphane Audran, Michel Aumont, Alain Begel, Marie Bunuel en Thomas Chabrol.

Au Petit Marguery is de naam van een bistro in Parijs, waar voor de laatste keer een diner geserveerd wordt aan een bont gezelschap voordat het zijn poorten sluit. Een sfeervolle film die deels uit clichés bestaat omdat hij opzettelijk bevolkt is met stereotiepe personages en deels gevoelig is omdat de menselijke zwakheden en tragiek aan het daglicht komen.

Lou n'a pas dit non

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Anne-Marie Miéville. Met o.a. Harry Cleven, Methilde Weyergans, Geneviève Pasquier, Caroline Micla en Manuel Blanc.

Au Petit Marguery is de naam van een bistro in Parijs, waar voor de laatste keer een diner geserveerd wordt aan een bont gezelschap voordat het zijn poorten sluit. Een sfeervolle film die deels uit clichés bestaat omdat hij opzettelijk bevolkt is met stereotiepe personages en deels gevoelig is omdat de menselijke zwakheden en tragiek aan het daglicht komen.

La place du père

1994 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Richard Anconina, Lucile Boulanger, Marie Bunel, Justine Heynemann en Stéphane Jobert.

Tijdens een opnamesessie in een studio krijgt jazz-gitarist Anconina een telefoontje. Bunel, de ex-vriendin van wie hij al tien jaar gescheiden leeft, en hun zestien-jarige dochter Heynemann hebben een zwaar verkeersongeval gehad. Het meisje is er goed afgekomen, maar Bunel zweeft tussen leven en dood. In het ziekenhuis mijmert Anconina over de pijnlijke periode juist na hun scheiding en over de indertijd niet te beantwoorden vragen die hun dochtertje (nu gespeeld door Lucile Boulanger) stelde over de ruzie. Sentimentele story over een kind dat het slachtoffer is van scheiding van de ouders. We hebben het allemaal al vaker gezien, maar het spel van Anconina en vooral de kleine Boulanger maken de film nog redelijk aantrekkelijk. Voor het camerawerk stond Jacques Guérin in.

L'Annamite

1994 | Drama, Biografie

Frankrijk 1994. Drama van Thierry Chabert. Met o.a. Marie Bunel, Arielle Dombasle, Wadeck Stanczak, Axelle Grelet en Sévérine Ferrer.

Indo-China, eind jaren 1930. Op het ogenblik dat hij zijn dood voelt naderen vraagt Aim[KA1]e aan zijn vrouw Juliette (Bunel) te zorgen voor zijn twee kinderen, Anne (Grelet) en Alice (Ferrer). Juliette vertrekt naar Frankrijk met Anne, die later de actrice Dany Carrel zal worden. Het meisje, dat de spottende bijnaam [KL]Annamite[KLE] kreeg, wordt al vlug in de steek gelaten en belandt in het weeshuis. Haar jaren als adolescente brengt ze door in een kostschool waar ze enkel begrip vindt bij abb[KA1]e Brenne (Stanczak), die haar het bestaan van haar Viëtnamese moeder en zuster onthult. De trieste jeugdherinneringen van Danny Carrel. Geen opwekkende film, wel een accuraat beeld van Frankrijk en Indo-China ten tijde van WOII. Odile Barski bewerkte de autobiografie van Carrel. Achter de camera stond Claude Robin. Nicam Stereo.

Association de bienfaiteurs

1993 | Avonturenfilm

Frankrijk 1993. Avonturenfilm van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Hanna Schygulla, Bruce Myers, Laure Duthilleul, Frédéric Deban en Marie Bunel.

Schygulla, schrijfster van mysterieverhalen, heeft zich in een rustig Provence-dorpje gevestigd. Wanneer de beroemde maar lawaaierige Rallye-de-Provence door het dorpje wil trekken, weet zij als milieubewuste vrouw op slinkse wijze de route te veranderen, en zo komt ze in contact met de geheimzinnige milieu- organisatie uit de titel. Serie in zes delen (van telkens 52m), die op min of meer geestige wijze de lotgevallen vertelt van een organisatie die het opneemt tegen milieuverontreinigende industriëlen, listige projectontwikkelaars etc. De scenario's zijn professioneel geschreven door Jean-Claude Carrière, en Schygulla heeft een flinke weg afgelegd - niet helemaal in haar voordeel - sinds zij de favoriete actrice was van Rainer Werner Fassbinder.

Le bateau de mariage

1992 | Oorlogsfilm, Romantiek

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Oorlogsfilm van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Florence Pernel, Laurent Grévill, Marie Bunel, Thibault Vallat en Noémie Churlet.

De vrije zone van Frankrijk. Het is 1940. Mauve (Pernel) is een jonge, vrijgevochten tante. Ze komt uit Parijs. Ze keert terug naar het platteland waar ze haar intrek neemt bij haar zus B[KA1]eatrice (Bunel). Ze ontmoet diens vriend Pierre (Gr[KA1]evill) die zij zich nog van vroeger herinneren kan toen ze een klein meisje was. Deze laatste voelt zich aangetrokken door de onafhankelijke Mauve en het komt tot een relatie tussen de behoudende Pierre en de rebelse meid uit Parijs. Een school- inspecteur maakt Pierre erop attent dat hij beter getrouwd kan zijn als hij zijn baantje wil behouden. Mauve en Pierre trouwen halsoverkop. Mauve komt er gauw achter dat de stap in het huwelijksbootje een pijnlijke vergissing was. Een uitzichtloze situatie tegen de achtergrond van de Vichy-regering die zich steeds meer met het dagelijkse leven van de burger gaat bemoeien. Het is helaas allemaal erg voorspelbaar en vooral oppervlakkig uitgewerkt. De minder bekende acteurs leveren echter uitstekend werk in de debuutfilm van Am[KA1]eris. Het scenario is van de hand van regisseur Am[KA1]eris, Jean Gruault (iemand die veel met Truffaut samenwerkte), Caroline Bottaro en Chantal Richard naar de roman van Michel Besnier. Yorgos Arvanitis stond achter de camera en maakte prachtige beelden van de Franse campagne in `Vichy France`. Voor Frankrijk zijn films over deze periode (en het regime van Vichy in het bijzonder) nog steeds een pijnlijke onderneming.

Gito l'ingrat

1992 | Komedie

Zwitserland 1992. Komedie van Leonce Ngabo. Met o.a. Joseph Kumbela, Marie Bunel, Aoua Sangare, Louis Kamatari en Bahaga.

Kumbela sluit zijn studie in Parijs met goed gevolg af en belooft zijn vriendin Bunel, dat hij haar snel zal laten overkomen zodra hij een ministerspost heeft in zijn Afrikaanse geboorteland, Boeroendi. De werkelijkehid valt tegen en Kumbela ontmoet jeugdliefde Sangare met wie hij gaat samenwonen. Bunel vindt alles te lang duren en neemt het vliegtuig. Kumbela moet alles in het werk stellen om beide aanbidsters uitelkaar te houden. Weinig oorspronkelijk verhaal tegen een originele achtergrond. Het scenario is van regisseur Ngabo en Patrick Herzig. Matthias Kaelin stond achter de camera.

La nuit des fantômes

1990 | Fantasy, Horror, Komedie

Frankrijk 1990. Fantasy van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Frédéric Deban, Marie Bunel, Jean-Pierre Bisson, Clément Harari en Laurent Paris.

Vier jonge mensen restaureren een kasteel waaraan een legende verbonden is: toen haar man van een kruistocht terugkeerde, werd de knappe Aude de Cl[KA1]ery (Bunel) in bed aangetroffen met een page, wat slecht afliep voor haar. En de spoken komen nu weer terug. Een subtiele mengeling van angstwekkend drama, komedie en met veel scherpzinnigheid beschreven gevoelens. Dit resultaat is te danken aan de soepele en suggestieve regie, die het maximum uit het scenario haalt; het is waar dat dit geschreven werd door de briljante Gérard Brach, die met name en lange tijd de handlanger van Roman Polanski was. De vertolking past geheel in de stijl van het werk.

La discrète

1990 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1990. Drama van Christian Vincent. Met o.a. Fabrice Luchini, Judith Henry, Maurice Garrel, Marie Bunel en François Toumarkine.

Met dit subliem geschreven en vertolkte literaire juweeltje oogstte Christian Vincent twee Césars (Beste Debuutregie, Beste Scenario) en vele loftuitingen. Arrogante boekenwijsneus, boulevard-Casanova en schrijver Antoine (Luchini op zijn sardonische best) is door zijn vriendin aan de dijk gezet en hij zint op wraak. Ziedaar het voorstel van de perverse antiquaar en uitgever Jean (Garrel): Antoine zal een willekeurig meisje inpalmen, na de Daad direct en onverbiddelijk met haar breken en het parcours in een dagboek voor publicatie vastleggen. Prooi in dit zieke plan is de lieftallige studente Catherine (Henry). De laatste won de César voor Beste Nieuwe Actrice.

Le hérisson

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Robert Enrico. Met o.a. Gisele Casadessus, Pierre Vaneck, Anouk Ferjac, Marie Bunel en Paul Crauchet.

De amoureuze avonturen van een zeventigjarige vrouw die, naar het lijkt, actief en gelukkig is. De verveling, de generatieconflicten en de eenzaamheid knagen echter, ondanks de huwelijksaanzoeken van fortuinjagers. Enrico's pogingen om er een bioscoopfilm van te maken mislukten. Hij vond geld bij de tv.

Une affaire de femmes

1988 | Drama, Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk 1988. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Isabelle Huppert, François Cluzet, Marie Trintignant, Nils Tavernier en Marie Bunel.

Bewierookt drama van cineast Chabrol (1930-2010) met Isabelle Huppert in een glansrol als Marie Latour, een eigenzinnige burgervrouw die tijdens de Duitse bezetting een goed belegde boterham verdient met abortussen en kamerverhuur voor prostituees. Ze betaalt voor deze 'vrouwenzaken' uiteindelijk een hoge prijs. De werkzaamheden en het lot van Latour berusten op feiten. Indringende materie, verfijnd gepresenteerd door Chabrol en zijn immer redigerende vrouw Aurore met kalme cameravoering, minimale duiding en soepele enscenering. Winnaar in de categorie beste film en beste actrice op het filmfestival van Venetië.

Le gaffeur

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Serge Pénard. Met o.a. Jean Lefebvre, Jean Roucas, Denise Grey, Marie Bunel en Claude Gensac.

Enig gekrakeel in een stadje in Normandië tussen de pastoor, zijn net uit de gevangenis ontslagen vriend, de dochter van de dominee en een bende straatjongeren. Het geheel is doorspekt met clichés en slechte karikaturen: een zeer wellustige pastoor, een opzichtig gekleed vrouwmens en een vervelende politieagent. Niet de moeite waard om verder bij stil te staan. Deze klungelige film - die zelfs de zaal van een jeugdhonk niet haalt - is zonder ook maar een schijntje verbeeldingskracht gemaakt. Scenario van regisseur Penard.