Frederick Knott: scenario en schrijver.
Er zijn 3 films gevonden.

A Perfect Murder

1998 | Thriller

Verenigde Staten 1998. Thriller van Andrew Davis. Met o.a. Michael Douglas, Gwyneth Paltrow, Viggo Mortensen, David Suchet en Sarita Choudhury.

Michael Douglas is uitstekend als Steven Taylor, een 'American psycho' op leeftijd: rijk, uiterlijk goed verzorgd en perfect aangepast, maar van binnen koel, berekenend en keihard. Een gevaarlijk gegeven voor zijn echtgenote Emily (Paltrow) die - zo blijkt al in de eerste scène - een affaire heeft met een kunstenaar (Mortensen). Taylor is er de man niet naar om te laten blijken dat hij iets doorheeft. Hij laat hoogstens wat dreiging toe in zijn verder perfect gespeelde hartelijkheid. A Perfect Murder is gebaseerd op hetzelfde toneelstuk als (het superieure) Dial M for Murder van Hitchcock, maar weet met wendingen te verrassen en met solide acteerwerk te vermaken.

Wait Until Dark

1967 | Horror, Thriller

Verenigde Staten 1967. Horror van Terence Young. Met o.a. Audrey Hepburn, Alan Arkin, Richard Crenna, Efrem Zimbalist jr en Jack Weston.

Een knappe horrorfilm waarin Hepburn als blinde vrouw Susy Hendrix, zich in [KA1]e[KA1]en vertrek bevindt met de haar terroriserende psychopaat Roat (Arkin) en zijn beulsknechten, die op zoek zijn naar heroïne die hier volgens hen verborgen moet zijn. Een gedenkwaardige thriller met een flitsende rol van Arkin. Het scenario is van Jane Howard Carrington en Robert Howard Carrington naar een verhaal van Frederick Knott. Het camerawerk is van Charles Lang.

Dial M for Murder

1954 | Misdaad, Thriller

Verenigde Staten 1954. Misdaad van Alfred Hitchcock. Met o.a. Ray Milland, Grace Kelly, Robert Cummings, Anthony Dawson en Antonio Margheriti.

De klassiekers van Hitchcock staan nog altijd als een huis. In Dial M for Murder maakte hij effectief spaarzaam gebruik van locaties en acteurs. Milland is geweldig als de slangige Tony die ingewikkelde plannen maakt om zijn rijke vrouw Margot (Kelly) te vermoorden. Oorspronkelijk gefilmd in 3D. Gedraaid in slechts 36 dagen, razendsnel, dus. Maar een zeer belangrijke scène moest steeds maar weer overgedaan worden. Het ging de regisseur niet in de kouwe kleren zitten: naar verluidt verloor hij van de zenuwen bijna tien kilo lichaamsgewicht.