Daniel Ceccaldi

Daniel Ceccaldi (1927-2003): regie en cast.
Er zijn 100 films gevonden.

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1989	Diable d'homme
1982	Jamais avant le mariage

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2001	Le vélo de Ghislain Lambert
2000	Le fils du français
2000	Julie Lescaut : Le secret de Julie
1999	Le portret
1999	Il Corriere dello Zar
1998	Deux flics : Les revenants
1998	Deux flics : Le quatrième homme
1998	Deux flics
1997	Un grand cri d'amour
1997	Il quatro re
1997	Hors limites : Mariages à la Bulgare
1997	Hors limites : Le piège
1994	La guerre des poux
1993	Le boeuf clandestin
1990	L'amour, toujours l'amour
1990	Entre collègues
1989	Una casa a Roma
1989	Un amour tardif
1989	Le Masque: 650 calories pour mourir
1989	El sueno del mono loco
1988	S'il vous plaît chauffeur
1988	Les Maris, les Femmes, les Amants
1988	Le loufiat
1987	Manu
1984	Lucienne et le Boucher
1984	L'amour en douce
1982	Ça va faire mal
1982	Le Braconnier de Dieu
1981	Pour la peau d'un flic
1980	Une Merveilleuse journée
1980	Il était une fois des gens heureux... Les Plouffe
1980	Celles qu'on a pas eues
1979	Tous vedettes!
1979	Charles et Lucie
1978	Le temps des vacances
1978	Ils sont fous ces sorciers
1978	Heart To Heart
1978	Confidences pour confidences
1977	Un oursin dans la pôche
1977	Mort d'un pourri
1977	Le maestro
1977	L'hôtel de la plage
1976	Le jouet
1976	Le chasseur de Chez Maxim's
1975	Le téléphone rose
1975	L'incorrigible
1975	En Lykkelig skilsmisse
1975	C'est jeune et ça sait tout
1974	Les Charlots en folie... dans: A nous quatre, Cardinal
1974	Le Chaud lapin
1974	L'éducatrice
1974	France société anonyme
1974	Dis-moi que tu m'aimes
1973	Pleure pas la bouche pleine
1973	O.K. patron
1973	Le concierge
1973	La Chute d'un corps
1973	Amore
1972	Pas folle, la guêpe
1972	Les Zozos
1972	L'amour l'après-midi
1970	L' Homme qui vient de la nuit
1970	Domicile conjugal
1969	Une Veuve en or
1969	L'ours et la poupée
1968	Baisers volés
1966	Monsieur le président-directeur général
1966	Du rififi à Paname
1965	Un milliard dans un billard
1965	Quand passent les faisans
1965	Le Tonnerre de Dieu
1965	Le Facteur s'en va-t-en guerre
1965	La métamorphose des cloportes
1965	Journal d'une femme en blanc
1965	Cent briques et des tuiles
1964	Requiem pour un caïd
1964	Patate
1964	Les Gros bras
1964	La peau douce
1964	Coplan agent secret FX-18
1963	Pouic-Pouic
1963	Les Quatre Charlots mousquetaires
1963	L' Appartement des filles
1962	Who Stole The Body?
1962	Les Veinards
1961	Les lions sont lachés
1956	Marie-Antoinette
1956	Mannequins de Paris
1956	La Fille Elisa
1956	Club des femmes
1955	La Lumière d'en face
1954	Mam'zelle Nitouche
1954	Le fils de Caroline Chérie
1954	La Reine Margot
1951	Les Miracles n'ont lieu qu'une fois
1949	Maya
1948	Le diable boîteux
-1	Le bÏuf clandestin

Le fils du français
Gérard Lauzier, 2000

Julie Lescaut : Le secret de Julie
Alain Wermus, 2000

Le portret
Pierre Lary, 1999

Il Corriere dello Zar
Fabrizio Costa, 1999

Deux flics : Les revenants
Laurent Heynemann, 1998

Deux flics : Le quatrième homme
Laurent Heynemann, 1998

Deux flics
Laurent Heynemann, 1998

Il quatro re
Stefano Reali, 1997

Hors limites : Mariages à la Bulgare
Dennis Berry, 1997

Hors limites : Le piège
Dennis Berry, 1997

La guerre des poux
Jean-Luc Trotignon, 1994

Le boeuf clandestin
Lazare Iglésis, 1993

L'amour, toujours l'amour
Jacques Besnard, 1990

Entre collègues
Jacques Besnard, 1990

Una casa a Roma
Bruno Cortini, 1989

Un amour tardif
Patrick Jamain, 1989

Le Masque: 650 calories pour mourir
Marc Lobet, 1989

Diable d'homme
Daniel Ceccaldi, 1989

S'il vous plaît chauffeur
Jacques Besnard, 1988

Le loufiat
Michel Boisrond, 1988

Manu
Alfredo Giannetti, 1987

Lucienne et le Boucher
Pierre Tchernia, 1984

Ça va faire mal
Jean-François Davy, 1982

Le Braconnier de Dieu
Jean-Pierre Darras, 1982

Une Merveilleuse journée
Claude Vital, 1980

Il était une fois des gens heureux... Les Plouffe
Gilles Carle, 1980

Le temps des vacances
Claude Vital, 1978

Heart To Heart
Pascal Thomas, 1978

Confidences pour confidences
Pascal Thomas, 1978

Un oursin dans la pôche
Pascal Thomas, 1977

Le maestro
Claude Vital, 1977

Le chasseur de Chez Maxim's
Claude Vital, 1976

C'est jeune et ça sait tout
Claude Mulot, 1975

L'éducatrice
Claude Mulot, 1974

O.K. patron
Claude Vital, 1973

Amore
Henry Chapier, 1973

Pas folle, la guêpe
Jean Delannoy, 1972

Monsieur le président-directeur général
Jean Girault, 1966

Le Facteur s'en va-t-en guerre
Claude Bernard-Aubert, 1965

Coplan agent secret FX-18
Maurice Cloche, 1964

Les Quatre Charlots mousquetaires
André Hunebelle, 1963

Who Stole The Body?
Jean Girault, 1962

Mannequins de Paris
André Hunebelle, 1956

La Fille Elisa
Roger Richebé, 1956

Club des femmes
Ralph Habib, 1956

Le bÏuf clandestin
Lazare Iglésis, -1

Le vélo de Ghislain Lambert

2001 | Sportfilm, Drama

Frankrijk/België 2001. Sportfilm van Philippe Harel. Met o.a. Benoît Poelvoorde, José Garcia, Daniel Ceccaldi, Sacha Bourdo en Emmanuel Quatra.

Quasi-documentaire vertelling over de kleine Belgische wielrenner Ghislain Lambert, wiens enige ambitie het was een kampioen te worden. Het ontbreekt Ghislain jammer genoeg aan alles wat tijdgenoot Eddy Merckx wel heeft. Na niet al te lange tijd ziet Ghislain zich genoodzaakt te grijpen naar verboden middelen, want wielrennen is zijn enige houvast. De Franse regisseur Philippe Harel weet hoe hij een verhaal moet vertellen. Hij ontvouwt het leven van de wielerknecht vooral met sfeerschetsen, die korte dialogen en kleine handelingen bevatten. De kwaliteit van deze sportfilm is de wijze waarop sukkelaar Ghislain wordt neergezet; met grote gebaren, soms zelfs karikaturaal, maar nooit belachelijk.

Le fils du français

2000 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 2000. Komedie van Gérard Lauzier. Met o.a. Josiane Balasko, Fanny Ardant, Thierry Frémont, David-Alexandre Parquier en Luca Barbareschi.

Julie Lescaut : Le secret de Julie

2000 | Misdaad

Frankrijk/Zwitserland/België 2000. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Daniel Ceccaldi en Alexis Desseaux.

Le portret

1999 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1999. Misdaad van Pierre Lary. Met o.a. Mireille Darc, Daniel Ceccaldi, José Fonseca Costa, Nino Gauzy en Frédéric Gorny.

Il Corriere dello Zar

1999 | Avonturenfilm, Actiefilm

Italië/Duitsland 1999. Avonturenfilm van Fabrizio Costa. Met o.a. Paolo Seganti, Léa Bosco, Esther Schweins, Heio von Stetten en Daniel Ceccaldi.

Hoofdman Michael Strogoff krijgt de opdracht de neef van de tsaar tegen Tartarenvorst Feofar Khan te beschermen, die de jonge troonopvolger wil vermoorden om zelf de macht in Duitsland naar zich toe te trekken. Tijdens zijn geheime missie ontmoet Strogoff gravin Nadja die een sleutelfiguur wordt in de zaak

Deux flics : Les revenants

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Laurent Heynemann. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Pierre Cassignard, Brigitte Chamarande, Hubert Saint-Macary en Marie Henriau.

Deux flics : Le quatrième homme

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Laurent Heynemann. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Pierre Cassignard, Brigitte Chamarande, Hubert Saint-Macary en Marie Henriau.

Deux flics

1998 |

1998. Laurent Heynemann. Met o.a. Brigitte Chamarande, Pierre Cassignard en Daniel Ceccaldi.

Un grand cri d'amour

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Josiane Balasko. Met o.a. Josiane Balasko, Richard Berry, Daniel Prévost, Daniel Ceccaldi en Claude Langmann.

Il quatro re

1997 | Familiefilm

Duitsland/Frankrijk/Italië 1997. Familiefilm van Stefano Reali. Met o.a. Joachim Fuchsberger, Raoul Bava, Maria Grazia Cucinotta, Anja Kruse en Billy Dee Williams.

Hors limites : Mariages à la Bulgare

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Dennis Berry. Met o.a. Patrick Rocca, Cris Campion, Julie Du Page, Daniel Ceccaldi en Didier Flamand.

Hors limites : Le piège

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Dennis Berry. Met o.a. Patrick Rocca, Cris Campion, Julie Du Page, Daniel Ceccaldi en Pascal Elso.

La guerre des poux

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Elisa Servier, Thierry Heckendorn, Julien Pellerin, Mélanie Morceau en Cyrille Delannoy.

Dat kinderen luizen meebrengen van school is een alledaagse kwaal die vlug verholpen is. Maar wanneer de drie kinderen van de familie Maraud met luizen thuiskomen is dit het begin van een ware nachtmerrie. Martine (Servier), moeder van de drie bengels, weet niet wat ze eraan moet doen. Niets is eenvoudiger om de weinig eisende kijker aan het lachen te brengen dan het ongeluk of de tegenslag van een ander. Dat is het wat deze film te bieden heeft, niets meer. Bovendien wordt het flauw en inspiratieloos gebracht. Kijk liever wat een andere zender te bieden heeft. Veel slechter kan het niet zijn. Geschreven door Trotignon, Nathalie Blanchard en Pierre Guiho. Gérard Vigneron stond achter de camera. Formaat 16/9.

Le boeuf clandestin

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Lazare Iglésis. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Florence Darel, Danièle Lebrun, Jacques Sereys en Stéphane Jobert.

Dit is de verfilming van een roman van Marcel Aym[KA1]e over vader Berthaud (Ceccaldi) die alom gerespecteerd wordt door zijn gezin maar van zijn voetstuk valt als hij een menselijke zwakheid blijkt te bezitten. Zijn dochter Claire (Darel) weigert daarop met een (oudere) heer van stand (Sereys) te trouwen en neemt in plaats daarvan de meest kleurloze figuur van het kantoor, waar ze werkt, tot echtgenoot. Wat was er aan de hand? Vader is directeur van een bank in de Franse provincie en deed zich voor als een gedisciplineerde vegetariër, die door zijn dochter betrapt wordt als hij een sappige, redelijke rauwe biefstuk in de braadpan klaar maakt. Ze zwijgt erover, maar haar gedrag spreekt boekdelen. Romanschrijver Aymé heeft het verval van de bourgeoisie willen symboliseren. Reeds eerder verfilmd en beter gedaan. Scenario van François Olivier Rousseau en regisseur Iglésis. Het onopvallende camerawerk is van Henri Decomps.

L'amour, toujours l'amour

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Catherine Rich en Amélie Pick.

Toevallig ontmoet Julien (Ceccaldi) zijn vroegere vriendinnetje, uit de tijd dat hij twintig was. De voorvallen die zich daarna voordoen zijn net zo origineel als de titel. Daarmee is alles gezegd. Klunzig gedoe. Minder dan

Entre collègues

1990 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 1990. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Catherine Rich, Sissy Hofferer, Sigmar Solbach en Catherine Alric.

Een intrigestuk, waarin sprake is van een nieuwe chauffeur in dienst van een, nog voor hij is begonnen, 'door een ongeval' overleden barones, haar gecompliceerde erfenis en de geestesverschijning van de vroegere chauffeur, die hem vertelt dat de remmen van de wagen door sabotage waren vernield. Deze wat vergezochte misdaadfantasie, waarvan er al zoveel in de bioscoop te zien zijn geweest, hoeft niet serieus genomen te worden. Deze klunzige regisseur kampt met een zeker gebrek aan inspiratie. Met de bekende gezichten van het genre.

Una casa a Roma

1989 | Komedie

Italië 1989. Komedie van Bruno Cortini. Met o.a. Valerie Perrine, Tomas Milian, Michel Galabru, Lavinia Pozzi en Daniel Ceccaldi.

Een televisiefilm vol maffe figuren. Gieren van het lachen om Perrine als de Amerikaanse die gaat scheiden van haar Italiaanse man. Als hij naar de Bahama's vertrekt met een fotomodel van twintig is thuis de deur voor hem dicht gegooid en maakt zijn vrouw van hun penthouse, met uitzicht op de Piazza Navona, een luxe pension waar ze, met behulp van haar opgeschoten dochter, voor veel geld kamers verhuurt. Intussen gaat haar man door een hel in het huis van zijn fotomodel. Goede dialogen, uitstekend spel en ook technisch zit de film goed in elkaar.

Un amour tardif

1989 | Drama, Komedie

Frankrijk 1989. Drama van Patrick Jamain. Met o.a. Roger Souza, Daniel Ceccaldi en Olivia Brunaux.

Een verhaal over een verliefdheid op middelbare leeftijd binnen de vier muren van een bedrijf. Jaloezie en rivalen ontbreken niet. Hoewel hij op technisch gebied duidelijk een vakman is, verbindt de televisiemaker Jamain (twee bioscoopfilms) oppervlakkige dialogen aan inconsequente personages. Leegte in een aardige verpakking.

Le Masque: 650 calories pour mourir

1989 | Misdaad

Frankrijk/België 1989. Misdaad van Marc Lobet. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Suzanne Colin, Harry Cleven, Béatrice Bencsik en Roland Depaux.

Uit de serie Le Masque, die haar naam te danken heeft aan bekende Franse boekenreeks en waarvan het enige algemene kenmerk de bewerking van deze detectiveromans is. Deze keer transformeert Michel Grisolia zijn eigen roman, die soms veel van een griezelverhaal weg heeft, aangezien het om een kliniek gaat waar de mensen niet alleen hun gewicht maar ook hun leven verliezen. Hij brengt het er heel wat beter van af dan de regisseur, die er een futloze, saaie en moeizame produktie van maakt, terwijl zijn wisselvallige spel volledig in het niet verzinkt vergeleken bij het talent van Ceccaldi in de hoofdrol van Leslie Palmer. En waarom moest het instituut voor thelassotherapie van Knokke-het-Zoute, waar het verhaal zich ook echt afspeelt, met name genoemd worden? Wat een flater. Er hangen problemen in de lucht en ziedaar de reden voor het verprutsen van de bewerking van een roman die de lezer van kaft tot kaft op het randje van zijn/haar stoel houdt.

El sueno del mono loco

1989 | Drama, Thriller

Frankrijk/Spanje 1989. Drama van Fernando Trueba. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Anémone, Jeff Goldblum, Miranda Richardson en Dexter Fletcher.

Broeierige thriller van de Madrileense regisseur Fernando Trueba over een Amerikaanse scenarioschrijver die zich in Spanje in een incestueus wespennest begeeft. Veel internationale sterren: onder meer Jeff Goldblum, Miranda Richardson en Anémone. Trueba´s beste film tot dat moment. Vijf jaar later kreeg hij een Oscar voor Beste Buitenlandse Film (Belle Époque). Tijdens het dankwoord sprak hij de gedenkwaardige woorden: 'Ik zou willen dat ik in God geloofde, maar ik geloof in Billy Wilder.´

Diable d'homme

1989 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 1989. Komedie van Daniel Ceccaldi. Met o.a. Robert Lamoureux, Marthe Mercadier, Claude Nicot, Magali de Vendeuil en Liliane Patrick.

De eigenares van een uitzendbureau ontvangt een klant die op zoek is naar een werkneemster. Het gaat hier eigenlijk om Satan, die naar de aarde is gekomen om een schrijver te helpen de Prix Goncourt te winnen. Deze schrijver is een pact met hem aangegaan: een meesterwerk in ruil voor de ziel van de vijf vrouwen die hij tot de personages van zijn roman heeft gemaakt. Met de hulp van een jonge en knappe man, die ook uit de hel afkomstig is, probeert de duivel de eigenares zelf, haar dochter, een van haar werkneemsters, haar assistente en haar secretaresse te verdoemen. Over het gegeven van deze door Lamoureux geschreven komedie mag iedereen denken wat hij wil, maar zijn toneelstukken zijn in ieder geval beter dan zijn films. Welke duivel heeft acteur Ceccaldi er trouwens toe gebracht zichzelf als regisseur op te werpen: banaler dan deze film kan het niet. Dankzij de spelers nog net

S'il vous plaît chauffeur

1988 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1988. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Catherine Rich, Pierre Tornade, Nicole Croisille en Robert Rimbaud.

De eerste film uit de serie La belle Anglaise. Allerlei avonturen van een onafhankelijke chauffeur van 'Grande Rémise' die zijn Rolls laat rijden voor mensen die van luxe houden. Soms heeft hij vreemde klanten. Een van hen, die hij afhaalt bij de poort van de Santé-gevangenis, waar de man net vijf jaar heeft uitgezeten, bezorgt hem veel last. Niet onaardig, meer dankzij de goede acteurs dan het zeer middelmatige script.

Les Maris, les Femmes, les Amants

1988 | Drama, Komedie

Frankrijk 1988. Drama van Pascal Thomas. Met o.a. Susan Moncur, Clément Thomas, Emilie Thomas, Olga Vincent en Michel Robin.

Een prettige verrassing, deze eerste film van Thomas sinds 1980. Een ironische en soms felle film over een groepje mensen dat de vakantie aan zee doorbrengt. Geen echt verhaal, maar een soort mozaïek à la Jacques Tati en Pierre Etaix. Hoewel de regisseur niet het niveau haalt van deze twee meesters, bevat de film een serie grappige scènes. De personages worden nooit echt belachelijk gemaakt, want Thomas voelt zich duidelijk met hen verbonden. Scenario van de regisseur en François Caviglioli. Camerawerk van Renan Polles.

Le loufiat

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Florent Pagny, Anne Gautier, Anne Caudry, Michael Lonsdale en Daniel Ceccaldi.

Een komedie die speelt in de wereld van de restauratie. Boisrond heeft een aantal variaties op dit thema bedacht, waarbij hij de cliché's niet wist te vermijden. Een paar geslaagde grappen kunnen deze lange en moeizame serie niet redden. De acteurs speelden kennelijk alleen om den brode de kleurrijke en oppervlakkige personages.

Manu

1987 |

Frankrijk/Italië 1987. Alfredo Giannetti. Met o.a. Ana Marie Nascimento Silva, Ray Lovelock, Daniel Ceccaldi en Virgina Bryant.

Rijke industrieel uit Brazilië verliest na een ongeval tijdelijk zijn gezichtsvermogen en wordt levensmoe maar via een jonge verpleegster krijgt hij weer zin in het leven. Wanneer hij opnieuw kan zien, herkent hij de jonge vrouw, die zich aanvankelijk erg aan hem hechtte, niet meer. Gebaseerd op Pirandello's novelle Een Stem maar de voor hem zo typische motieven of ironie zijn ver te zoeken.

Lucienne et le Boucher

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Andréa Ferréol, Bernard Fresson, Michel Aumont, Daniel Ceccaldi en Sonia Vollereau.

De verfilming van het stuk van Marcel Aym é uit 1947. Zonder dat er opzet in het spel lijkt, stopt Pierre Tchernia -die ten onrechte doorgaat voor een pure 'entertainer' - charme in alles wat hij doet. Bovendien weet hij op briljante wijze met zijn humor, schijnbaar dezelfde als die van de toneelschrijver, nog wat van deze vreselijke komedie te maken. Het verhaal loopt slecht af. Een levendig tempo, bijtende spot en uit de sfeertekening blijkt dat hij in zijn hart geen illusies koestert over het menselijk wezen. Een film die heel lang mee kan.

L'amour en douce

1984 | Komedie, Drama

Frankrijk 1984. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Daniel Auteuil, Jean-Pierre Marielle, Emmanuelle Béart, Sophie Barjac en Daniel Ceccaldi.

In deze klassieke komedie passeren tal van amoureuze perikelen in een keurige samenleving de revue. Een meesterwerk van de oude rot Edouard Molinaro, die er altijd in slaagt een succes van dit soort films te maken zonder te vervallen in vulgariteit. Met uitzondering van Mathieu Carrière zijn alle acteurs voortreffelijk. Dit scherpzinnige portret van de Franse jan-modaal mag misschien oppervlakkig lijken, maar een goede komedie in deze tijd van sombere films, is nooit weg. Scenario van Jean Sagols en Christine Watton.

Ça va faire mal

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jean-François Davy. Met o.a. Bernard Menez, Daniel Ceccaldi, Henri Guybet, Caroline Berg en Kathie Briegel.

Een wanhopige filmproducent denkt het te kunnen redden met een pornofilm. Hij komt bovendien in het bezit van een lijk terwijl zijn vriendin een belastinginspecteur probeert af te leiden, die de boeken van de maatschappij wil doorkammen. Ten gevolge van een ongeluk belandt uiteindelijk het hele team in het paradijs alwaar de nieuwe regisseur God blijkt te zijn. Een dergelijke fabel had heel goed kunnen mislukken maar zelfs de overdreven komische uitlatingen lijken te werken omdat het hier een scherpe satire op filmwereld betreft (snobisme, verwaandheid, onbenulligheid, onbekwaamheid), die de regisseur heel goed kent.

Le Braconnier de Dieu

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jean-Pierre Darras. Met o.a. Pierre Mondy, Annie Cordy, Jean Lefebvre, Michel Galabru en Jean-Piere Darras.

Niet alleen is een goede Franse komische film al een zeldzaamheid, maar dit produkt slaat waarschijnlijk alles: een grove, beledigende en antikerkelijke klucht. Ook twintig goede acteurs zouden het niet tot een goed eind kunnen brengen met een dergelijk plat scenario. Even zwaar en vulgair als Annie Cordy dus. Naar de roman van René Fallet.

Jamais avant le mariage

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Daniel Ceccaldi. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Mireille Darc, Régis Musset, Alain Rocca en Torun Johanson.

Een opeenvolging van misverstanden met een gelukkig eind in Bretagne. Deze waterval van onbeduidendheden is een productie van Marcel Dassault. Het draaiboek is armoedig en de verheerlijking van de burgerlijke waarden komt totaal niet overeen met de werkelijkheid. Scenario van Marcel Jullian. Camerawerk van Edmond Séchan.

Pour la peau d'un flic

1981 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1981. Misdaad van Alain Delon. Met o.a. Alain Delon, Anne Parillaud, Michel Auclair, Daniel Ceccaldi en Jean-Pierre Darras.

Voor zijn regiedebuut koos aartsconservatief Delon, verbazingwekkend recalcitrant, een roman van de immer strijdbare communist en genre-innovator Jean-Patrick Manchette (1945-1995). Het boek Que d'os! en de adaptatie van Delon en Christopher Frank verschillen dus enigszins. Niettemin past de solide misdaadthriller, voorzien van enkele gepeperde scènes, naadloos in de Delon-filmografie van hardgekookte noir à la française. Als geroyeerd rechercheur werkt privédetective Choucas (Delon zelf) zich met de opsporingsklus van een verdwenen blind meisje flink in de nesten. Parillaud, later fenomenaal als verliefde huurmoordenares in Nikita, is het sexy pruillipje van dienst en het Oscar Benton-nummer 'Bensonhurst blues' werd een surprisehit.

Une Merveilleuse journée

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Michel Galabru, Bernadette Lafont, Daniel Ceccaldi, Stéphane Hillel en Dorothée Jemma.

Een hulpje in een noodlijdende apotheek wordt voor korte tijd in dienst genomen door een zieke miljonair en wint en verspeelt in het casino van Deauville zelf miljoenen. De rijke schoonheid op wie hij indruk wilde maken is in werkelijkheid ook straatarm. Een afgetrapte boulevardklucht compleet met 'dolle' overspelsituaties kreeg een filmvorm als in de oerdagen van de televisie. Anders verdienstelijke acteurs spelen alsof ze het schellinkje van de schouwburg moeten bereiken. Het scenario is van regisseur Vital naar het toneelstuk van Yves Mirande, Gustave Quinson en Georges Lerec. Het camerawerk is van Wladimir Ivanov.

Il était une fois des gens heureux... Les Plouffe

1980 | Komedie

Canada 1980. Komedie van Gilles Carle. Met o.a. Gabriel Arcand, Rémi Laurent, Anne Letourneau, Serge Dupire en Pierre Curzi.

Een bewerking van de roman van Roger Lemelin. De leden van de familie Plouffe waren al eens de helden in een enorm succesvolle televisieserie tussen 1953 en 1959, een beetje zoals Les Duration in Frankrijk in dezelfde tijd. Hoewel het gevaar tot jeugdsentiment te vervallen aanwezig was, vermijdt Carle dat handig in deze levendige schets van het dagelijks leven tussen 1938 en 1945 in Quebec. Deze lange film verveelt geen moment. Het natuurlijke en spontane spel doet veel en deze volksvertelling weet voortdurend te ontroeren, ook al is het typische 'spraakje' van Quebec niet altijd even goed te volgen.

Celles qu'on a pas eues

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Pascal Thomas. Met o.a. Michel Aumont, Michel Galabru, Daniel Ceccaldi, Bernard Menez en Jacques François.

Een episodenfilm waarin zes treinpassagiers zich hun catastrofaal afgelopen ervaringen in de liefde herinneren. Thomas probeert zich na zijn ironisch-intieme observaties van familie-wel-en-wee te vernieuwen met dit gevarieerde zesluik, waarvan de sketches zowel romantiek als fantastische horror en zwarte humor bevatten. De film is niet in elk onderdeel even geslaagd, maar de bruuske wisselingen in toon - er zijn zelfs overgangen van kleur naar zwart-wit - geven de film een eigen karakter, waarbij sommige acteurs detoneren door leukdoenerij.

Tous vedettes!

1979 | Musical

Frankrijk 1979. Musical van Michel Lang. Met o.a. Leslie Caron, Daniel Ceccaldi, Robert Webber, Rémi Laurent en Kitty Kortes-Lynch.

Leerlingen van een zang- en dansopleiding zetten een eigen show op poten, die na een eerste flop dankzij de ouders van één van hen, een Hollywoodster en een theaterproducent, zelfs naar Broadway zal gaan. De film heeft een zwak scenario - met dezelfde amoureuze intrigetjes als in Langs andere films - eentonige muziek en fantasieloze choreografie. Erger, de verondersteld getalenteerde jongeren lijken met nauwelijks uitzonderingen uiterst zwakbegaafd, terwijl het aandeel van Caron veel te klein is gehouden.

Charles et Lucie

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Nelly Kaplan. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Ginette Garcin, Nelly Kaplan, Georges Claisse en Henri Tisot.

De verhouding van een echtpaar van middelbare leeftijd is door jaren van armoede in de versukkeling geraakt, maar op een gegeven moment lijkt een erfenis aan de Côte d'Azur eindelijk geluk te brengen. Ze hebben echter geen rekening gehouden met successierechten en het honorarium van de notaris. Een bittere komedie laat de partners als slachtoffers van oplichting hun saamhorigheid hervinden en krijgt precies de juiste toon van de hoofdrolspelers. Oorspronkelijkheid van opzet en aanpak worden ietwat ondermijnd door bijrollen met de bekende komische standaardtypetjes van de doorsnee Franse filmkomedie. Scenario van Jean Chapot.

Le temps des vacances

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Nathalie Delon, François-Eric Gendron, Eléonore Klarwein, Bernard Menez en Jean Lefebvre.

Een schoolmeisje wordt verliefd op een jonge wiskundeleraar die meer aandacht lijkt te hebben voor haar aantrekkelijke moeder. Tijdens een gezamenlijke vakantie in Djerba groeit haar jaloezie en ze vlucht naar haar vader. Gevolg: verzoening tussen de ouders en romantische beloften van de leraar voor de toekomst na het eindexamen. Meisjesboek-romantiek en halfzachte humor in een lang uitgesponnen reclamespot voor Club Méditerranée. De acteurs zijn kansloos tegen de toeristische prentjes, al maken Delon en Ceccaldi nog iets van het ouderpaar.

Ils sont fous ces sorciers

1978 | Komedie, Mysterie

Frankrijk 1978. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Jean Lefebvre, Henri Guybet, Julien Guiomar, Daniel Ceccaldi en Renée Saint-Cyr.

Een vertegenwoordiger in visconserven wordt naar het eiland Mauritius gezonden om een exclusief contract voor bouillabaisse in blik te sluiten. Samen met een lid van zijn reisgezelschap doet hij een plasje tegen een afgodstotem, waardoor ze een vloek over zich afroepen. Een deskundige in paranormale verschijnselen probeert hen vervolgens van de verontrustende symptomen die zich bij hen voordoen af te helpen. Lautner promoveert in deze film de vaste bijrolspelers uit zijn vorige films naar de hoofdrollen: door de flauwiteiten in het scenario zijn zij en hijzelf vrijwel kansloos. Scenario van Norbert Carbonnaux.

Heart To Heart

1978 |

1978. Pascal Thomas. Met o.a. Anne Caudry, Laurence Ligneres, Michel Galabru en Daniel Ceccaldi.

Confidences pour confidences

1978 | Drama, Komedie

Frankrijk 1978. Drama van Pascal Thomas. Met o.a. Anne Caudry, Daniel Ceccaldi, Henri Crémieux, Michel Galabru en Laurence Lignières.

Kroniek van arbeidersgezin met drie dochters tijdens jaren vijftig en zestig waarbij volwassenen worden van de meisjes en hun huwelijken en zelfstandigheid niet zonder pijn en problemen verlopen. Uit kleine details en gebeurtenissen opgebouwde film heeft door situering in Parijs minder warmte dan Thomas' eerdere platte-landskomedies, maar behoudt diens persoonlijke onnadrukkelijke aanpak met bittere poëzie en humor. Daarnaast een overtuigend tijdsbeeld.

Un oursin dans la pôche

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Pascal Thomas. Met o.a. Brigitte Gruel, Darry Cowl, Michel Duchaussoy, René Lefèvre en Bernard Menez.

Een meisje in geldnood komt in contact met een uitvinder van automatische muziekinstrumenten waarvan een wereldvreemde jonge miljonair met ambities als componist de voornaamste afnemer is. Een op bijna alle punten mislukte poging van Thomas om zijn observatie-humor te combineren met een aanpak van traditionele filmkluchtigheid. De grappen komen niet van de grond, de uiteenlopende acteurs harmoniëren niet. Slechts een paar aardige scènes en dan nog alleen in het begin van de film. Het scenario is van Jacques Lourcelles en regisseur Thomas.

Mort d'un pourri

1977 | Thriller, Actiefilm, Misdaad, Drama

Frankrijk 1977. Thriller van Georges Lautner. Met o.a. Alain Delon, Michel Aumont, Stéphane Audran, Ornella Muti en Mireille Darc.

Het scenario van Mort d'un pourri is even ondoorzichtig als het politieke wereldje waarin het verhaal speelt. Des te knapper is het dat Alain Delon goed raad weet met zijn dragende rol. Als man van de wereld gaat hij de corruptie te lijf, koersvast, betrouwbaar en gedecideerd. Een man moet nu eenmaal doen wat hij moet doen, ook al is de kans op blijvend succes nihil. Want, weet hij, schakel een corrupte magistraat uit, en er staat al een volgende klaar om zich in het pluche te nestelen. Het verhaal is gebaseerd op een roman van Raf Vallet en het dossier De Briglie, de politicus die in 1976 werd doodgeschoten.

Le maestro

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Jean Lefebvre, Sophie Desmarets, Daniel Ceccaldi, Caroline Cartier en Geneviève Grad.

De boulevard-komedie Les vignes du seigneur - over drankzuchtige huwelijkskandidaten die hun mond voorbij praten zodra ze een slok op hebben - wordt geacteerd alsof de acteurs het bovenste schouwburgbalkon willen beschreeuwen en in beeld gebracht als in de begindagen van de televisie.

L'hôtel de la plage

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Michel Lang. Met o.a. Myriam Boyer, Daniel Ceccaldi, Anna Gaël, Michèle Grellier en Guy Marchand.

Een aantal gezinnen brengt jaarlijks de vakantie door in een hotel in een Bretonse badplaats, maar ook door de opgroeiende kinderen zijn er toch weer onvoorziene verrassingen en amoureuze complicaties. De regisseur van A NOUS LES PETITES ANGLAISES houdt zich aan hetzelfde stramien van vakantieflirts - nu in alle leeftijdscategorieën - met minimale oorspronkelijkheid. Sommige aardige momenten zijn te danken aan de acteurs. Scenario van Michel Lang.

Le jouet

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Francis Veber. Met o.a. Pierre Richard, Michel Bouquet, Fabrice Gréco, Suzy Dyson en Michel Aumont.

In zijn regiedebuut serveert Veber de ingrediënten die zijn daaropvolgende komedies tot kassuccessen zullen maken en Pierre Richard de sterstatus bezorgen. Laatstgenoemde bouwt zijn typische rol van aimabele schlemiel uit Le grand blond avec une chaussure noire gewiekst uit. Journalist François Perrin (een naam die Veber vaker voor een personage gebruikt) neemt noodgedwongen een ongemakkelijk baantje op zich: levend speelgoed voor het even verwende als ongelukkige zoontje van de miljardair in wiens zakenimperium Perrin een figurant is. Kleurrijke jaren zeventig-goedgevoelfilm voor het ganse gezin.

Le chasseur de Chez Maxim's

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Michel Galabru, Jean Lefebvre, Daniel Ceccaldi, Francis Perrin en Claude Gensac.

Een Franse boulevard-komedie met Galabru als uitsmijter bij de chique nightclub Maxim's. Regisseur Vital doet geen enkele moeite de toneeloorsprong van het overigens vrij banale materiaal te verbergen, zodat het vooral Galabru is die met een enthousiaste vertolking het geheel min of meer overeind houdt. Meer min dan meer, helaas.

Le téléphone rose

1975 | Komedie, Drama

Frankrijk 1975. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Pierre Mondy, Mireille Darc, Daniel Ceccaldi, Michael Lonsdale en Gérard Hérold.

Een Amerikaanse onderneming die een fabriek in de provincie wil opkopen tracteert de ondernemer op een uitje met een call- girl zonder dat hij dat direct doorheeft. De verwikkelingen zijn voorspelbaar in een toneelmatige film, met sympathieke acteursprestaties. Scenario van Francis Véber.

L'incorrigible

1975 | Komedie, Drama

Frankrijk 1975. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Geneviève Bujold, Julien Guiomar, Capucine en Andréa Ferréol.

Onverbeterlijk, dat is Victor Vauthier (Belmondo), een charmante oplichter die onmiddellijk na vrijlating uit de gevangenis weer plannen maakt om op een handige manier aan geld te komen. Hij komt onder supervisie te staan van de niet minder charmante reclasseringsambtenaar Marie-Charlotte (een prima Bujold). De bedrieger besluit een triptiek van El Greco te stelen uit het Senlis museum, waar Charlotte's vader curator is. Vijfde en laatste samenwerking tussen regisseur De Broca en Belmondo is een matig geestige film waarin de ster onder meer in travestie te zien is.

En Lykkelig skilsmisse

1975 | Drama, Komedie

Frankrijk/Denemarken 1975. Drama van Hanning Carlsen. Met o.a. Jean Rochefort, André Dussollier, Daniel Ceccaldi, Bulle Ogier en Anne-Lise Gabold.

Een triest drama dat zich afspeelt in Sologne, maar dat de kijker eerder in de sfeer van de verwrongen werken van een Strindberg of een Hjalmar Bergman brengt. Geen wonder met een noordelijke regisseur als tussenpersoon. Een uitermate ingewikkeld plot dat grosso modo over de mislukkingen in de liefde van een man vertelt die, zich slachtoffer wetend van een weddenschap, zelfmoord pleegt. Het talent van de cineast is niet aan de orde (SULT), en deze film bevat sterke scènes, maar heeft te lijden onder het veelomvattende scenario en de zwaar verteerbare dialogen. Zijn enige in Frankrijk gemaakte film werd slecht ontvangen.

C'est jeune et ça sait tout

1975 | Komedie

Frankrijk/Canada 1975. Komedie van Claude Mulot. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Darry Cowl, Jean Lefebvre en Michel Galabru.

Gruwelijke Frans-Canadese komedie waarin pientere Franse meisjes van zestien vier semi-idiote Canadese vrijgezellen één en ander bijbrengen over de liefde. Ceccaldi, Cowl en Lefèbvre zijn pijnlijke spelingen van de natuur en horen thuis in een beschermde werkplaats, maar Galabru zou toch beter moeten weten.

Les Charlots en folie... dans: A nous quatre, Cardinal

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van André Hunebelle. Met o.a. Gérard Filipelli, Jean Sarrus, Jean-Guy Fechner, Josephine Chaplin en Daniel Ceccaldi.

Rommelige verfilming van de bekende roman waar de auteurs (eigenlijk meer de Charlots dan de regisseur) een parodie hebben gemaakt op het bekende verhaal van Dumas. Dit alles is niet erg hoogdravend maar zeer amusant voor een kinderlijk publiek omdat Hunebelle zijn vak verstaat, vooral waar het avonturenfilms betreft, terwijl de Charlots goed zijn in verbale grappen.

Le Chaud lapin

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Pascal Thomas. Met o.a. Bernard Menez, Claude Barrois, Daniel Ceccaldi, Brigitte Gruel en Jeanne Maud.

Rokkenjager laat zich door oude schoolvriend overhalen om mee te gaan met vakantie met diens familie, aangelokt door verhalen over mooie schoonzusters. In het buitenhuis wordt hij wel ongewild klaagpaal voor alle huwelijks- en generatieconflicten, maar met geen van zijn veroveringsmanoeuvres komt hij ver. Satirische zedenkomedie onderscheidt zich door authentiek beeld van mislukkend vakantieplezier met ongedurige kinderen en onwennigheid van stedelingen in de natuur. Menez als komische versierder heeft beperkt repertoire aan grimassen, waardoor andere rollen het van hem winnen.

L'éducatrice

1974 | Erotiek, Komedie

Canada/Frankrijk 1974. Erotiek van Claude Mulot. Met o.a. Jean Lefebvre, Nathalie Courval, Françoise Lemieux, Michel Galabru en Daniel Ceccaldi.

Canandees echtpaar Martine (Lemieux) en Charles Lebrun (Lefebvre) krijgt Jo[KA3]elle (Cousineau), een Frans nichtje, te logeren. Het stel meent haar seksueel te moeten opvoeden gezien haar prille leeftijd, maar het wichtje weet alles al en kan oom en tante nog het nodige bijbrengen: het echtpaar wordt zelfs tot partnerruil met een agent van de zedenpolitie en zijn vrouw gebracht. Deze muffe sekskomedie krijgt door de situering in Montreal niets extra's en de regisseur citeert koket uit zijn eigen pornofilms die hij onder pseudoniem maakte. Bekwame komieken doen tegen beter weten in hun best, maar alleen Galabru is leuk als een gefrustreerde zedelijkheidsapostel Monsieur Lambris die prostituées als missiezusters naar Caracas laat vertrekken. Het scenario is van Michel Lebrun en regisseur Mulot. Het camerawerk is van Jacques Assuérus. Ook bekend als C'EST JEUNE ET ÇA SAIT TOUT en Y'A PAS MAL À SE FAIRE DU BIEN.

France société anonyme

1974 | Drama, Sciencefiction

Frankrijk 1974. Drama van Alain Corneau. Met o.a. Michel Bouquet, Allyn Ann McLerie, Roland Dubillard, Joël Barcellos en Michel Vitold.

Het hoofd van clandestiene Franse handel in drugs ziet zijn imperium bedreigd als de Verenigde Staten drugs willen legaliseren om de enorme illegale opbrengsten te kunnen herinvesteren in multinationals. Hij ziet zich genoodzaakt om oppositie te gaan voeren, maar verliest de strijd nu iedereen van overheidswege tot verslaafde wordt gemaakt. Corneau heeft in dit debuut al veel van de virtuoze vormbeheersing van zijn latere genrefilms, maar combineert dit met bizarre humor en ongebreidelde satire die doet betreuren dat hij hierin niet is doorgegaan. (De film speelt in 2222 als de hoofdpersoon uit diepvries-coma ontwaakt en wordt geïnterviewd over de jaren 1970-1980). Scenario van Jean-Claude Carrière en regisseur Corneau. Achter de camera stond Pierre William Glenn.

Dis-moi que tu m'aimes

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Mireille Darc, Marie-José Nat, Jean-Pierre Marielle, Daniel Ceccaldi en Geneviève Fontanel.

Drie echtgenoten worden door hun vrouw verlaten en zoeken steun bij elkaar in een hervonden vrijgezellenbestaan. Dat hun vrouwen het alleen ook best redden, kunnen ze moeilijk verwerken. Voorspelbare, wat ouderwetse komedie, maar met verve geacteerd.

Pleure pas la bouche pleine

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Pascal Thomas. Met o.a. Annie Colé, Frédéric Duru, Bernard Menez, Jean Carmet en Christiane Chamarat.

Zestien-jarig dorpsmeisje Col[KA1]e uit de Poitou (Z.W. Frankrijk) heeft vage aspiraties naar een ander leven waar haar degelijke vriendje Duru, een monteur die van fietsen houdt, uit de omgeving niet in past. Tijdens zijn militaire dienstplicht laat ze zich zonder gewetensbezwaar ontmaagden door stedeling Menez, waarna ze de soldaat tijdens zijn verlof weer liefderijk ontvangt na eerst haar moeder in vertrouwen te hebben genomen. De onnadrukkelijk maar met rijkdom aan details geobserveerde situatie- en familieschets heeft vanzelfsprekende humor en zwartere elementen, zonder dat ze aangedikt worden. Hoewel de film enigszins gedateerd is door zijn vormgeving, spreekt hij vijfentwintig jaar na dato nog steeds aan. Scenario van Roland Thomas, Suzanne Schiffman en regisseur Thomas. Fotografie van Colin Monnier.

O.K. patron

1973 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1973. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Jacques Dutronc, Mireille Darc, Axelle Abbadie, Michel Constantin en Francis Blanche.

De weduwe van een Franse mafioso zoekt een plaatsvervanger om een machtsovername door Amerikanen te voorkomen en strikt daartoe een jonge vertegenwoordiger in relikwie[KA3]en, die niet begrijpt wat hem overkomt. Dit vroege vehikel voor Dutronc als ster speculeert op diens nonchalante image als chansonnier. Hij brengt inderdaad een welkome lichtheid in deze logge en voorspelbare misdaadburleske. (Deze debuutfilm ontstond onder supervisie van George Lautner, met het merendeel van diens vaste acteurs, wat er alleen aan herinnert hoeveel vlotter hij zelf dit genre beheerst).

Le concierge

1973 | Drama, Komedie

Frankrijk 1973. Drama van Jean Girault. Met o.a. Bernard LeCocq, Jean Carmet, Daniel Ceccaldi, France Dougnac en Michel Galabru.

Een werkstudent wordt conciërge in een sjieke appartementenwoning en werkt zich met charme en diverse talenten in de gunst van de diverse huurders om er maatschappelijk beter van te worden. De aanzet tot satire blijft steken in de reeks overbekende karikaturen door komische acteurs op herhalingsoefening. LeCocq - gewoonlijk in bijrollen te zien - is een goede en ongewone keus voor de titelrol, maar de film maakt hem vrijwel kansloos. Scenario van de regisseur en Jacques Vilfrid.

La Chute d'un corps

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van Michel Polac. Met o.a. Marthe Keller, Daniel Ceccaldi, Fernando Rey en Tania Balachova.

Een vrouw raakt geïntrigeerd door het gedrag van haar bovenbuur. Wanneer ze op een dag in contact komt met hem en hij haar uitnodigt voor een bezoek, gaat zij op zijn invitatie in. Maatschappijkritiek wordt overvloedig naar voren gebracht wat na verloop van tijd wel een beetje gaat tegenstaan.

Amore

1973 | Mysterie

Frankrijk 1973. Mysterie van Henry Chapier. Met o.a. Sonia Petrova, Daniel Quenaud, Julian Negulesco, Henry Deus en Daniel Ceccaldi.

Een buitenlandse architect komt bekijken in hoeverre Venetië te lijden heeft onder de tand des tijds en denkt na over een redmiddel. Rond dit gegeven wisselen wat zogenaamde toeristen en niet erg levensechte intellectuelen intens met elkaar van gedachten. Een bijzonder smakeloze en zeer pretentieuze regie, van nota bene een filmcriticus! De zwerftochten van deze sullen doen voornamelijk triest aan. Venetië wordt werkelijk niets wijzer van dit avontuur.

Pas folle, la guêpe

1972 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1972. Komedie van Jean Delannoy. Met o.a. Françoise Rosay, Anny Duperey, Bruno Prafal, Philippe Clay en Daniel Ceccaldi.

Een rijke oude dame heeft als enige erfgenaam een neef, die niet in geld is geïnteresseerd; dit tot misnoegen van zijn ambitieuze vriendin die tevens de privéverpleegster is van de vrouw. Een misdadige chauffeur wil daar gebruik van maken om het testament ten gunste van hemzelf te vervalsen en zijn werkgeefster dan te vermoorden. Deze aardige misdaadkomedie - naar James Hadley Chase - is met te weinig vaart gefilmd en daardoor voorspelbaar. Rosay is verrukkelijk in een van haar laatste rollen en wordt goed gesecundeerd door Duperey, maar de heren acteurs zijn lulliger dan het verhaal noodzakelijk maakt.

Les Zozos

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Pascal Thomas. Met o.a. Frédéric Duru, Edmond Raillard, Daniel Ceccaldi, Jacques Debary en Serge Rousseau.

Interne lyceumleerlingen hebben ondanks verschil in milieu en studieresultaten een gezamenlijke interesse: meisjes. Ondanks hun fantasieën en opschepperijen blijkt het moeilijk om de daad bij het woord te voegen, zelfs tijdens vakantie samen in Zweden. De rake observering van adolescenten in en buiten school combineert vanzelfsprekende humor met poëzie en ietwat melancholie over onvermijdelijke teleurstellingen. Het succes van de film had een hele reeks van banale puberteitskomedies tot gevolg.

L'amour l'après-midi

1972 | Drama, Komedie

Frankrijk 1972. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Bernard Verley, Zouzou, Françoise Verley, Daniel Ceccaldi en Malvina Penne.

Een jonge zakenman blijft na kantoortijd in Parijs om pas n[KA1]a de spits naar de echtelijke woning te forensen en droomt dan over mogelijke slippertjes. Een vrijgevochten kennis - de geliefde van een vriend die om haar zelfmoord pleegde - komt hem bezoeken en dringt zich steeds meer aan hem op, wat zowel zijn afweer als zijn twijfel wekt. De laatste van Rohmer`s Morele Vertellingen heeft minder intellectualistische personages dan de vorige delen, maar de erotische prikkeling blijft zich vooral in de geest afspelen. Als de verleidster groeit Zouzou van weinig aantrekkelijke onbehouwenheid naar bijna onweerstaanbaarheid. (In een droomscène figureren alle actrices uit Rohmer's eerdere films).

L' Homme qui vient de la nuit

1970 | Musical, Avonturenfilm

Frankrijk 1970. Musical van Jean-Claude Dague. Met o.a. Ivan Rebroff, Noëlle Adam, Jean Carmet, Henri Génès en Germaine Montero.

Het desastreuze filmdebuut van de volumineuze zanger Ivan Rebroff, in deze film een naamloze schipbreukeling die aanspoelt op een Normandisch strand, door een boer wordt gevonden en verzorgd en in een circus terechtkomt. Op een dag belandt de vondeling, ondertussen Samson gedoopt, in de studio's van Radio Monte Carlo en voilà, a star is born! Rebroff kan beslist zingen, maar niet acteren. Regisseur Dague legt het er bovendien allemaal dik op en verfilmt het idiote scenario met de grootst mogelijke ernst. Ook zijn filmcarrière was heel kort.

Domicile conjugal

1970 | Komedie, Drama

Frankrijk/Italië 1970. Komedie van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claude Jade, Daniel Ceccaldi, Hiroko Berghauer en Barbara Laage.

In de Antoine Doinel-cyclus - vier speelfilms plus één episode in de portmanteauproductie L'Amour à 20 ans uit 1962 - chroniqueert dit deel het huwelijk-met-hindernissen van onze (anti)held met de lieftallige Christine. Hartsunie of niet, het zwervend oog van de rusteloze Antoine valt ook op de bekoorlijke Japanse Kyoko (Hiroko Berghauer). Léaud groeide mee met de rol die zijn naam in filmhistorisch marmer beitelde, evenals Jade (1948-2006) met de hare. Doinel was deels Truffauts alter ego; de regisseur vroeg zelfs Jade ten huwelijk, maar kwam daar te elfder ure op terug.

Une Veuve en or

1969 | Komedie, Misdaad

Italië/Duitsland/Frankrijk 1969. Komedie van Michel Audiard. Met o.a. Michèle Mercier, Claude Rich, Jacques Dufilho, Folco Lulli en André Pousse.

Een gelukkig getrouwde vrouw krijgt uit Amerika een erfenis van honderd miljoen dollar die ze pas kan incasseren wanneer ze weduwe is. Haar liefde voor de echtgenoot en de hebzucht naar het geld nemen afwisselend de overhand. De film is een rampzalige combinatie van een regisseur die niet kan filmen en een hoofdrolspeelster die niet kan acteren. Alle mogelijkheden tot een bizarre zwarte komedie worden daardoor gesaboteerd. Gebrek aan humor van Mercier moet gecompenseerd worden door haar dolzinnige toiletten, terwijl de gewoonlijk toch vakkundige tegenspelers zich moeten uitputten in bekkentrekkerij.

L'ours et la poupée

1969 | Komedie

Frankrijk 1969. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Brigitte Bardot, Jean-Pierre Cassel, Daniel Ceccaldi, Xavier Gélin en Georges Claisse.

Een botsing tussen haar Rolls en zijn eend wordt gevolgd door een botsing van temperamenten tussen een grillige rijke jonge vrouw en een formele degelijke burgerman die de tijdelijke verantwoordelijkheid heeft voor een stel kinderen. Na hun eerste confrontatie zijn ze nog niet uitgeruzied en worden ze ondanks alles verliefd. Het scenario is niet het meest oorspronkelijke dat Deville verfilmde, maar de film brengt zo nodig in herinnering wat voor een aanstekelijke comédienne Bardot kan zijn in een attente regie. Het scenario is geschreven door Nina Companeez en Michel Delville. Door de camera keek Claude Lecomte.

Baisers volés

1968 | Drama, Romantiek, Biografie

Frankrijk 1968. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claude Jade, Delphine Seyrig, Michael Lonsdale en Harry-Max.

Derde episode uit de Antoine Doinel-cyclus van François Truffaut. Antoine (Léaud) wordt oneervol uit het leger ontslagen en is aan een baantje, maar vooral aan De Liefde toe. Met geen van beide wil het echt lukken, hij verprutst zijn eerste baantje en wordt verliefd op een fascinerende, maar getrouwde vrouw. Gelukkig is er ook nog Christine, 'wier gezicht van binnenuit verlicht lijkt te worden'. Een van de hoogtepunten in Truffauts oeuvre, humoristisch en ironisch, met een ondertoon van melancholie over het verliezen van romantische illusies.

Monsieur le président-directeur général

1966 | Komedie

Frankrijk 1966. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Jacqueline Maillan, Pierre Mondy, Claude Rich, Michel Galabru en Daniel Ceccaldi.

De president-directeur van een Europese koelkastenfirma nodigt een aantal filiaalhouders uit zich kandidaat te stellen voor het vice-presidentschap. Hun verblijf op een buitenhuis wordt verstoord door de komst van een beruchte gangster, die een van de echtgenoten als zijn advocate wil. Een boulevardklucht die wat verrassender dan gewoonlijk is. Bovendien is er een sterke rolbezetting, die de grappen meer animo geeft dan ze eigenlijk waard zijn.

Du rififi à Paname

1966 | Misdaad

Frankrijk/Duitsland/Italië 1966. Misdaad van Denys de La Patellière. Met o.a. Jean Gabin, Nadja Tiller, Georges Raft, Gert Fröbe en Claudio Brook.

Een bende van internationale goudsmokkelaars wordt belaagd door een concurrerende bende die de contacten in Londen en München ombrengt. De Franse gangsterbaas wordt bij een aanslag gered door een jonge Amerikaan die hij prompt als lijfwacht aanstelt, maar die in werkelijkheid een politieman is. Opmerkelijke rolbezetting is voornaamste attractie in zowel warrig als weinig verrassend scenario van Auguste Le Breton dat mat geregisseerd werd.

Un milliard dans un billard

1965 | Misdaad

Italië/Duitsland/Zwitserland/Frankrijk 1965. Misdaad van Nicolas Gessner. Met o.a. Claude Rich, Jean Seberg, Elsa Martinelli, Pierre Vernier en Elisabeth Flickenschildt.

Deze vermakelijke politiefilm speelt zich af in Genève. Namaak-inbrekers belazeren de echte inbrekers; de gestolen juwelen worden teruggevonden en verkocht, terwijl de politie in het duister tast en het gestolen goed gedijt. In het magere verhaaltje wordt flink de draak gestoken met de politie. Een groot aantal sympathieke personages kunnen het hoge tempo van de film goed bijhouden.

Quand passent les faisans

1965 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1965. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Paul Meurisse, Bernard Blier, Jean Lefebvre, Michel Serrault en Claire Maurier.

Kruimeldieven gaan samenwerken met een meesteroplichter die op zijn beurt door een rijke weduwe wordt benadeeld, zodat hij gekwetst zijnde, spoorloos verdwijnt en zijn handlangers voor de gevolgen van hun kraak laat opdraaien. Ook de acteurs in overbekende typeringen en de vlotte regie kunnen het mager en het voorspelbare scenario van Jacques Emmanuel en Albert Simonin niet redden, waardoor ook geslaagde grappen door de inhoud bedorven worden. Camerawerk van Raymond Lemoigne. Ook bekend als QUAND PASSENT LES ESCROCS.

Le Tonnerre de Dieu

1965 | Drama

Duitsland/Italië/Frankrijk 1965. Drama van Denys de La Patellière. Met o.a. Jean Gabin, Lilli Palmer, Michèle Mercier, Robert Hossein en Georges Géret.

Een Bretonse boer laat de zorg voor de veestapel aan zijn vrouw over en brengt de meeste tijd in kroegen door. Daar ontmoet hij een jonge prostituée die hij mee naar huis neemt en ondanks de acties van haar pooier met een betrouwbare buurman laat trouwen. De in humeurigheid verpakte verbondenheid van het echtpaar Gabin-Palmer is de voornaamste attractie in deze combinatie van trottoirdrama en streekroman.

Le Facteur s'en va-t-en guerre

1965 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1965. Komedie van Claude Bernard-Aubert. Met o.a. Charles Aznavour, Maria Minh, Daniel Ceccaldi, Michel Galabru en Jean Rochefort.

Avontuurlijke verhalen doen een postbode besluiten zich aan te melden voor het Franse leger in Indo-China. Hij wordt met andere soldaten gevangengenomen waarbij de commandant de moed er in houdt door ontsnappingsplannen te maken. Ontsnapping lukt pas nadat de vrede is getekend. Satire op absurditeit van oorlog mist doel door al te opgelegd vriendelijke aanpak, terwijl historisch gesproken een scherpere Franse zelfkritiek wel zo terecht zou zijn.

La métamorphose des cloportes

1965 | Misdaad

Frankrijk/Italië 1965. Misdaad van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Lino Ventura, Charles Aznavour, Pierre Brasseur, Irina Demich en Georges Géret.

Een inbreker heeft zich door een drietal kruimeldieven laten strikken voor een kraak, die mislukt. Tijdens zijn gevangenisstraf pikken zijn ex-medeplichtigen zijn spaarduiten in en verhandelen zijn gestolen schilderijen. Het scenario waarin de door de Franse film vaak geromantiseerde loyaliteit binnen het `milieu` op de korrel wordt genomen, strandt op de kwasi- geestigheid van de overvloedige dialoog. De kwaliteit van het acteren, de fotografie (Nicolas Hayer) en de muziek compenseren de dramaturgische zwakte net niet genoeg. Albert Simonin bewerkte een roman van Alphonse Boudard tot scenario.

Journal d'une femme en blanc

1965 | Drama

Frankrijk 1965. Drama van Claude Autant-Lara. Met o.a. Marie-José Nat, Jean Valmont, Paloma Matta, Claude Gensac en Jacques Santi.

Een gynaecologe doet stage in een kraamkliniek en maakt mee hoe jonge vrouw sterft aan miskraam. Zelf wordt ze zwanger van een collega, maar kiest voor abortus. Deze film hield zeker voor de ontstaansperiode een dapper pleidooi voor 'baas in eigen buik', maar doet dat, om een zo groot mogelijk publiek te bereiken, binnen de clichés van de doktersroman. Het spel van de hoofdrolspelers legt de nadruk op de smartlap in plaats van een strijdvaardige overtuigingskracht.

Cent briques et des tuiles

1965 | Komedie, Misdaad

Frankrijk/Italië 1965. Komedie van Pierre Grimblat. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Marie Laforêt, Sophie Daumier, Jean-Pierre Marielle en Michel Serrault.

Een gangster heeft de complete buit van zijn bende vergokt en moet binnen [KA1]e[KA1]en (kerst-)week dit bedrag bij elkaar zien te krijgen. Hij associeert zich met een groep kruimeldieven om een inbraak in een warenhuis te plegen, terwijl een jeugdbende op hetzelfde moment de overval op een naburige winkel heeft beraamd. Deze onderhoudende, maar weinig oorspronkelijke inbraakkomedie evenaart het voorbeeld van I SOLITI IGNOTI niet, maar wordt met vlotte vaart verteld en dankt veel aan de sterke rolbezetting in verrassend tegendraadse rollen.

Requiem pour un caïd

1964 | Misdaad

Frankrijk 1964. Misdaad van Maurice Cloche. Met o.a. Pierre Mondy, Magali Noël, Janine Villa, Jean-Pierre Bernard en Jacques Duby.

Een inspecteur van politie probeert een gangster en bordeel-exploitant te pakken te krijgen en krijgt daarbij aanwijzingen van een afgetuigde prostituée, zodat de arrestatie kan plaatsvinden op het moment dat de misdadiger een nieuwe slag wil slaan. Ondanks melodramatische toevalligheden onderscheidt deze film zich wat het scenario betreft door de bijna documentaire schildering van onderzoeksmethoden en bureaucratie bij de politie in plaats van door spectaculair aangedikte actiescènes. Bekwaam geacteerd, maar de regie is zo gortdroog dat de film onnodig saai uitvalt.

Patate

1964 | Komedie

Frankrijk/Italië 1964. Komedie van Robert Thomas. Met o.a. Pierre Dux, Sylvie Vartan, Jean Marais, Danielle Darrieux en Anne Vernon.

Lang ontgaat de ploeterende speelgoeduitvinder Léon Rollo het één-tweetje tussen dochter Alexa en zijn succesvolle jeugdvriend Noël Carradine, aan wie hij een lening heeft gevraagd. Toch is het een kwestie van tijd voordat de op stand gehuwde Noël, die Léon 'Patate' ('Kluns') noemt, de boemerang van zijn neerbuigendheid terugkrijgt. Dynamische komedie, bezienswaardig vanwege Dux als blijmoedige schlemiel en Vartan als diens kekke tienerdochter. Wanneer de heerlijke yéyé-chanteuse in beeld verschijnt, knallen energie, inventiviteit en charme van het scherm. Trivia: op Alexa's schoolbank ligt stripweekblad Spirou (Robbedoes).

Les Gros bras

1964 | Komedie, Mysterie

Frankrijk 1964. Komedie van Francis Rigaud. Met o.a. Roger Pierre, Jean-Marc Thibault, Darry Cowl, Francis Blanche en Patricia Viterbo.

Een zakkenroller heeft in een vliegtuig de armband van een miljonairsvrouw gestolen en die voor de douane-controle in de tas van een fotomodel verborgen. Zijn latere pogingen om met haar in contact te komen wekken de jaloezie van haar verloofde en ondertussen zoeken politie en verzekeringsexperts ook naar de juwelen, die vals blijken te zijn, omdat de miljonair de echte diamanten aan zijn bijzit heeft gegeven. Het beproefde kluchtstramien geeft aanleiding tot enkele verrassende episodes en er wordt in vlot tempo en met animo in geacteerd.

La peau douce

1964 | Drama

Frankrijk/Portugal 1964. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean Desailly, Françoise Dorléac, Nelly Benedetti, Daniel Ceccaldi en Laurence Badie.

'Ik zou over La peau douce weinig meer kunnen zeggen dan dat het gaat om het meest banale thema dat je je kunt voorstellen: Hij, Zij en de Andere. En verder? Dat zijn details.' Fraai verfilmde details overigens: een close-up van de veelbetekenende blik waarmee 'Hij' (een getrouwde uitgever) kijkt naar de manier waarop 'de Andere' (zijn aanstaande vriendin) haar stewardessenpumps verruilt voor hooggehakte damesschoenen, en een effectief gesneden slotsequens waarin 'Zij' (de jaloerse echtgenote) voorbereidingen treft om definitief een eind te maken aan de 'driehoeksrelatie'. Adequate score van Truffauts huiscomponist Georges Delerue.

Coplan agent secret FX-18

1964 |

Frankrijk/Italië/Spanje 1964. Maurice Cloche. Met o.a. Ken Clark, Jany Clair, Jacques Dacqmine, Daniel Ceccaldi en Christina Gaioni.

Geheim agent Coplan krijgt tijdens Middellandse Zee vakantie opdracht om spionage-complot op te rollen dat vanaf luxe-jacht in haven van Mallorca opereert. Doorsnee-avonturen hebben toeristische achtergrond en Clark kan weliswaar niet acteren, maar staat in de gevechten zijn mannetje.

Pouic-Pouic

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Jacqueline Maillan, Mireille Darc, Philippe Nicaud en Roger Dumas.

Léonard Monestier krijgt van zijn echtgenote een olieconcessie cadeau die waardeloos blijkt te zijn. Vervolgens tracht Léonard het waardeloze stuk papier te slijten aan de rijkaard die een oogje op zijn dochter heeft. Eerste samenwerking van Girault en De Funès, de latere succestandem van de Gendarme-reeks, heeft de première van het driftkikkertype dat de Franse topkomiek tot in de perfectie zou beheersen. De klucht, naar het boulevardstuk van Girault en Jacques Vilfrid, leeft van De Funès' hyperdynamiek en de mooie zwart-witfotografie. Bijrol van Christian Marin, in vier Gendarme-films een van de onderknuppels van sergeant-superstreber Cruchot.

Les Quatre Charlots mousquetaires

1963 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Frankrijk 1963. Avonturenfilm van André Hunebelle. Met o.a. Les Charlots, Karin Petersen, Josephine Chaplin, Catherine Jourdan en Bernard Haller.

Zoveelste versie van Alexandre Dumas` beroemde avonturenroman met als verschil dat niet de Musketiers maar hun vier knechten koningin Anna redden van de intriges van kardinaal Richelieu (een idee dat al eerder in een Italiaanse komedie werd gebruikt). Deze regisseur die twintig jaar eerder een versie naar de letter filmde, tekent nu voor een amechtige parodie die nooit grappig of zelfs onderhoudend wil worden. Leuk doen maar niet leuk zijn maakt het kwartet onuitstaanbaar.

L' Appartement des filles

1963 | Komedie, Misdaad

Frankrijk/Italië/Duitsland 1963. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Mylène Demongeot, Sylva Koscina, Renate Ewert, Sami Frey en Jean-François Calvé.

Goudsmokkelaar moet voor clandestien transport gunsten van stewardess winnen. Op derde van drie collega's die flat delen wordt hij echt verliefd en hij wil van de zaak afzien, maar dan zet zij door. Romantische komedie neemt overhand op misdaadintrige en geeft vooral alle kansen aan komisch talent van Démongeot.

Who Stole The Body?

1962 |

1962. Jean Girault. Met o.a. Darryl Cowl, Clement Harari, Daniel Ceccaldi en Francis Blanche.

Les Veinards

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Philippe de Broca, Jean Girault en Jack Pinoteau. Met o.a. France Anglade, Francis Blanche, Blanchette Brunoy, Daniel Ceccaldi en Geneviève Cluny.

Een vijfluik waarin de personages respectievelijk een nertsmantel, een gastronomisch maal, een nacht met een filmster, een luxe-jacht en de loterij winnen, met onverwachte en tegenvallende gevolgen. Een sterke rolbezetting in deze episodenfilm die niet meer is dan een reeks zonder veel surprises uitgebouwde moppen. De anders geestrijker De Broca onderscheidt zich hier in niets van zijn in deze ongein gespecialiseerde collega's.

Les lions sont lachés

1961 | Komedie

Frankrijk 1961. Komedie van Henri Verneuil. Met o.a. Claudia Cardinale, Michèle Morgan, Danielle Darrieux, Jean-Claude Brialy en Lino Ventura.

Een huisvrouw uit de provincie vlucht naar Parijs en is aanvankelijk een weerloze prooi voor snobs, schijn-flierefuiters en cynici. Een vooral op de dialoog betrekking hebbende satire kiest al te makkelijke doelwitten waardoor het gesproken venijn overdreven werkt en bovendien sterk gedateerd is. In tweedeplansrollen spelen de veteranes Morgan en Darrieux de jeugdige Cardinale met superieure ironie volledig weg.

Marie-Antoinette

1956 | Drama, Historische film

Frankrijk/Italië 1956. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Michèle Morgan, Richard Todd, Jacques Morel, Aimé Clariond en Suzy Carrier.

Tijdens een hofbal leert Marie-Antoinette (Morgan) een Zweedse officier (Todd) kennen die aanvankelijk niet weet dat zij de gemalin van de Franse koning (Morel) is. Als de revolutie van 1789 uitbreekt helpt hij de koninklijke familie vluchten, die echter v[KA1]o[KA1]or de grens gearresteerd wordt. Een tweede ontsnappingspoging mislukt en ook en Marie-Antoinette eindigt onder de guillotine. Deze visie op de echtgenote van Lodewijk XVI als een onschuldig en nobel slachtoffer, is historisch aanvechtbaar en als drama weinig effectief met als gevolg dat je het gevoel hebt dat de mooie, maar statische Morgan optreedt in een luxueus prentenboek. Een goede en verrassende rol van Morel (als de koning).

Mannequins de Paris

1956 | Komedie, Drama

Frankrijk 1956. Komedie van André Hunebelle. Met o.a. Madeleine Robinson, Yvan Desny, Ghislaine Arsac, Max Revol en Jacqueline Pierreux.

Een met een couturier getrouwde directrice van een modehuis verwaarloost haar huwelijk voor het zaken doen. Dat resulteert in een slippertje tijdens een tournee met de collectie, maar mannequins spannen samen om de baas en bazin te herenigen. Het simpele verhaaltje mist de beoogde humor en in plaats van een mogelijk interessant kijkje in de couturekeuken blijft het bij een (tamelijk voorzichtig) gluren in de kleedkamers. Als mannequins een reeks actrices die later bekender zouden worden.

La Fille Elisa

1956 | Drama, Historische film, Erotiek

Frankrijk 1956. Drama van Roger Richebé. Met o.a. Dany Carrel, Serge Reggiani, Valentine Tessier, Marche Mercadier en Georges Chamarat.

De dochter van een veroordeelde aborteuse wordt via een opvoedingsgesticht de ster-attractie in een bordeel. Dan wordt ze verliefd op een blinde organist voor wie ze haar beroep geheim houdt, tot hij achter de waarheid komt en ze hem in het gevecht dat daardoor ontstaat per ongeluk doodt. Dit bar en boos zelfkantdrama krijgt enige pittoreske waarde door de situering in het verleden (het einde van de vorige eeuw) en door de rolbezetting vol bekende gezichten (waarvan sommigen aan het begin van hun filmcarrière)

Club des femmes

1956 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1956. Komedie van Ralph Habib. Met o.a. Nicole Courcel, Yvan Desny, Dany Carrel, Jean-Louis Trintignant en Béatrice Altariba.

Meisjesstudenten lossen kamernood op, door samen een leegstaand huis te kraken. De woonsituatie is achtergrond en bindmiddel voor een reeks romances en amoureuze rivaliteiten van de studentes. Weinig oorspronkelijke komedie heeft voordeel van de charme van de actrices, hoewel iets minder aandacht daarvoor en iets meer voor de humor, de film ten goede zou zijn gekomen. Mijanou Bardot is het zusje van Brigitte.

La Lumière d'en face

1955 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1955. Drama van Georges Lacombe. Met o.a. Raymond Pellegrin, Brigitte Bardot, Roger Pigaut, Claude Romain en Jean Debucourt.

Na een ongeluk trouwt een impotente vrachtrijder met een mooie jonge vrouw die een verhouding krijgt met de overbuurman. Het taboe-onderwerp en de beginnende reputatie van Bardot maakten de broeierige film destijds spraakmakend. Pellegrin overacteert zijn dramatische effecten, Bardot acteert nog heel onzeker, wat haar personage aandoenlijk maakt.

Mam'zelle Nitouche

1954 | Komedie, Musical, Muziek

Frankrijk 1954. Komedie van Yves Allégret. Met o.a. Fernandel, Pier Angeli, François Guérin, Michèle Cordoue en Jean Debucourt.

Deze nieuwe versie in kleur van de vooroorlogse muzikale komedie van Marc Allégret uit 1931 met dezelfde titel en met in de hoofdrollen Raimu en Janie Marèse, rond de stiekeme operettecomponist, werd geregisseerd door Yves, de jongere broer van Marc, die de remake lang zo luchtig niet heeft aangepakt. De frisheid en inzet van de rolverdeling, Fernandel en Pier Angeli voorop, redden het simpele verhaaltje. Het scenario is van Marcel Achard, Jean Aurenche en regisseur Allégret naar het verhaal van Henri Meilhac, Albert Maillaud en Ernest Blum. Het camerawerk is van Armand Thirard. Eastmancolor, Mono.

Le fils de Caroline Chérie

1954 | Avonturenfilm, Romantiek, Komedie, Actiefilm

Frankrijk 1954. Avonturenfilm van Jean Devaivre. Met o.a. Jean-Claude Pascal, Sophie Desmarets, Jacques Dacqmine, Georges Descrières en Brigitte Bardot.

De in Spanje opgegroeide zoon van Caroline Chérie verzet zich tegen de Spaanse de bezetting door Napoleon. Na ettelijke reeksen van avonturen waarbij verliefde vrouwen hem uit de nood helpen, hervindt hij zijn identiteit en zijn vader. Pascal was naar de normen van jaren 1950-60 een mooie man, maar als acteur zo'n houten klaas dat de van zijn pikante moeder geërfde amoureuze aanleg potsierlijk overkomt. Camerawerk van Maurice Barry. Het scenario is van de regisseur die de roman van Cécil Saint Laurent bewerkte.

La Reine Margot

1954 | Drama, Historische film

Frankrijk/Italië 1954. Drama van Jean Dréville en Jean Dréville. Met o.a. Jeanne Moreau, Armando Francioli, André Versini, Henri Génès en Vittorio Sanipoli.

Een dochter van Catharina de Medici wordt uitgehuwelijkt aan de protestantse koning van Navarra, een afleidingsmanoeuvre om ogenschijnlijk katholieken en protestanten nader tot elkaar te brengen, maar tijdens de Bartholomeusnacht worden de laatsten uitgemoord. Koningin Margot slaagt er in haar echtgenoot te redden, maar haar minnaar eindigt op het schavot. Een vroege ster-rol van Moreau in een historisch spektakel dat een curieuze afwisseling biedt van drama met kluchtige momenten. Rosay domineert als Catharina in de film die het vooral van luxueuze decors moet hebben. Scenario naar de roman van Alexandre Dumas werd geschreven door Abel Gance.

Les Miracles n'ont lieu qu'une fois

1951 | Drama

Frankrijk 1951. Drama van Yves Allégret. Met o.a. Alida Valli, Jean Marais, Marcelle Arnold en Daniel Ceccaldi.

De Tweede Wereldoorlog maakt verdere ontmoetingen tussen een Franse student en een Italiaanse die tijdens hun vakantie op elkaar verliefd zijn geworden, onmogelijk, zodat ze elkaar pas tien jaar later terug zien als beiden door de oorlog en in hun privéleven de nodige desillusies hebben opgelopen. Het romantisch elan van destijds komt niet terug, maar ze besluiten toch maar het samen te proberen. De aandachtige observatie van het simpele gegeven geeft de film een psychologische werking, met een mooi genuanceerde rol van Valli. Afgezien van een vleugje optimisme, is de film verwant aan de 'relatie-films' uit de jaren zestig.

Maya

1949 | Drama

Frankrijk 1949. Drama van Raymond Bernard. Met o.a. Viviane Romance, Françoise Hornez, Fréhel, Jane Morlet en Marthe Sarbel.

Een knappe bewerking van het allang in de vergetelheid geraakte stuk van de niet minder vergeten Simon Gentillon. De zoon van Tristan Bernard heeft zeker talent en maakt van een op zich ouderwets werk op vernuftige wijze iets luchtigs. Ook het spel is indrukwekkend. Een zoetzuur verhaal over een prostituee die aan haar vak, haar huis en haar straat is gehecht en bijna al haar klanten weet op te beuren. Voortreffelijke decors van Léon Barsacq terwijl de muziek van George Auric weer onder de aandacht van het publiek gebracht zou moeten worden.

Le diable boîteux

1948 | Komedie, Familiefilm, Biografie

Frankrijk 1948. Komedie van Sacha Guitry. Met o.a. Lana Marconi, Sacha Guitry, Emile Drain, Jeanne Fusier-Gir en Renée Devillers.

Vrij ge[KA3]interpreteerde biografie van de beroemde, maar raadselachtige Talleyrand, op een geniale wijze nieuw leven ingeblazen door Guitry. Een sarcastisce schildering van zijn turbulente verhouding met de woedende, despotische en onhumoristische Napoleon (Drain). Een over het algemeen satirische beeld van de geschiedenis. Talleyrand wordt buiten de deur gezet, maar houdt niet op om door het raam binnen te komen tijdens de wals van regeringen en revoluties. Schitterend spel en opmerkelijke decors van René Renoux. Een van de beste films van een in eer herstelde cineast. Scenario van de regisseur, camerawerk van N. Toporkoff.

Le bÏuf clandestin

-1 |

. Lazare Iglésis. Met o.a. Danièle Lebrun, Florence Darel en Daniel Ceccaldi.

Bankdirecteur Jacques Berthaud lijkt een gedisciplineerde vegetariër te zijn, maar op een dag ziet zijn dochter dat hij een steak in een pan gooit, waarna ze hem geen blik meer waardig keurt

imdb: Zoek Daniel Ceccaldi op IMDB

name

email

mijn instellingen

Le vélo de Ghislain Lambert

Le fils du français

Julie Lescaut : Le secret de Julie

Le portret

Il Corriere dello Zar

Deux flics : Les revenants

Deux flics : Le quatrième homme

Deux flics

Un grand cri d'amour

Il quatro re

Hors limites : Mariages à la Bulgare

Hors limites : Le piège

La guerre des poux

Le boeuf clandestin

L'amour, toujours l'amour

Entre collègues

Una casa a Roma

Un amour tardif

Le Masque: 650 calories pour mourir

El sueno del mono loco

Diable d'homme

S'il vous plaît chauffeur

Les Maris, les Femmes, les Amants

Le loufiat

Manu

Lucienne et le Boucher

L'amour en douce

Ça va faire mal

Le Braconnier de Dieu

Jamais avant le mariage

Pour la peau d'un flic

Une Merveilleuse journée

Il était une fois des gens heureux... Les Plouffe

Celles qu'on a pas eues

Tous vedettes!

Charles et Lucie

Le temps des vacances

Ils sont fous ces sorciers

Heart To Heart

Confidences pour confidences

Un oursin dans la pôche

Mort d'un pourri

Le maestro

L'hôtel de la plage

Le jouet

Le chasseur de Chez Maxim's

Le téléphone rose

L'incorrigible

En Lykkelig skilsmisse

C'est jeune et ça sait tout

Les Charlots en folie... dans: A nous quatre, Cardinal

Le Chaud lapin

L'éducatrice

France société anonyme

Dis-moi que tu m'aimes

Pleure pas la bouche pleine

O.K. patron

Le concierge

La Chute d'un corps

Amore

Pas folle, la guêpe

Les Zozos

L'amour l'après-midi

L' Homme qui vient de la nuit

Domicile conjugal

Une Veuve en or

L'ours et la poupée

Baisers volés

Monsieur le président-directeur général

Du rififi à Paname

Un milliard dans un billard

Quand passent les faisans

Le Tonnerre de Dieu

Le Facteur s'en va-t-en guerre

La métamorphose des cloportes

Journal d'une femme en blanc