Frédérique Dumas-Zajdela

No Man's Land

2001 | Drama, Oorlogsfilm, Komedie

Bahrein/Slovenië/Italië/Frankrijk/Verenigd Koninkrijk/België 2001. Drama van Danis Tanovic. Met o.a. Branko Djuric, Filip Sovagovic, Georges Siatidis, Katrin Cartlidge en Serge-Henri Valcke.

Het is 1993 en de oorlog in voormalig Joegoslavië is in volle gang. Twee soldaten, een Serviër en een Bosniër, komen terecht in een loopgraaf. Ze zitten vast tussen de linies, samen met een derde soldaat die op een mijn ligt die bij de minste beweging kan ontploffen. Een ongewoon ensemble dat gedoemd is om te moeten samenwerken. De VN en de media krijgen er lucht van en al snel is de patstelling het middelpunt van wereldwijde belangstelling. Frisse galgenhumor van debuterend regisseur Tanovic. In 2002 kreeg No Man's Land (en niet patisseriefilm Amélie!) de Oscar voor beste buitenlandse film.

Heaven

2002 | Drama, Romantiek, Thriller

Verenigde Staten/Duitsland/Italië/Frankrijk/Verenigd Koninkrijk 2002. Drama van Tom Tykwer. Met o.a. Cate Blanchett, Giovanni Ribisi, Stefania Rocca, Remo Girone en Alberto Di Stasio.

Niet dat Heaven helemaal mislukt is, daarvoor maakt Duitslands supercineast Tykwer te makkelijk verbluffende beelden en indringende muziek. Het centrale verhaal heeft echter grote gebreken. Lerares Engels Philippa (Blanchett) plant in Turijn een bom in het kantoor van een drugshandelaar, maar de bom vermoordt per ongeluk vier onschuldigen. De corrupte politie ondervraagt haar keihard, maar daar is de als tolk optredende politieman Filippo (Ribisi) die in haar onschuld gelooft, gelijk verliefd wordt, en haar helpt ontsnappen. Het had misschien gekund, maar meeleven met een moordenares en een impulsieve agent lukt niet, hoe goed scenarist Kieslowski en Tykwer elkaar ook kunnen vinden in de thema's schuld, noodlot en vergeving.

Les portes de la gloire

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Christian Merret-Palmair. Met o.a. Benoît Poelvoorde, Julien Boisselier, Michel Duchaussoy, Etienne Chicot en Yvon Back.

Niet dat Heaven helemaal mislukt is, daarvoor maakt Duitslands supercineast Tykwer te makkelijk verbluffende beelden en indringende muziek. Het centrale verhaal heeft echter grote gebreken. Lerares Engels Philippa (Blanchett) plant in Turijn een bom in het kantoor van een drugshandelaar, maar de bom vermoordt per ongeluk vier onschuldigen. De corrupte politie ondervraagt haar keihard, maar daar is de als tolk optredende politieman Filippo (Ribisi) die in haar onschuld gelooft, gelijk verliefd wordt, en haar helpt ontsnappen. Het had misschien gekund, maar meeleven met een moordenares en een impulsieve agent lukt niet, hoe goed scenarist Kieslowski en Tykwer elkaar ook kunnen vinden in de thema's schuld, noodlot en vergeving.

Train de vie

1998 | Oorlogsfilm, Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk/Hongarije/België/Israël/Nederland 1998. Oorlogsfilm van Radu Mihaileanu. Met o.a. Lionel Abelanski, Rufus, Clément Harari, Michel Muller en Johan Leysen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verzinnen de leden van een kleine joodse gemeenschap een plan om aan de naderende nazi's te ontkomen: met een oude trein doen ze alsof ze op transport zijn gezet, terwijl ze ondertussen via Rusland naar Palestina willen reizen. Dat betekent dat sommigen van hen zich moeten verkleden als Duitse militairen. Maf gegeven tegen een wrange achtergrond wordt lichtvoetig gebracht door de van oorsprong Roemeense regisseur Mihaileanu, die zelf zijn vaderland ten tijde van het Ceausescu regime ontvluchtte. Let op een rol van de Vlaamse Johan Leysen, die eerder met Mihaileanu Trahir maakte.

Le plaisir (et ses petits tracas)

1998 | Romantiek

Frankrijk 1998. Romantiek van Nicolas Boukhrief. Met o.a. Vincent Cassel, Francis Renaud, Julie Gayet, Mathieu Kassovitz en Caroline Cellier.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verzinnen de leden van een kleine joodse gemeenschap een plan om aan de naderende nazi's te ontkomen: met een oude trein doen ze alsof ze op transport zijn gezet, terwijl ze ondertussen via Rusland naar Palestina willen reizen. Dat betekent dat sommigen van hen zich moeten verkleden als Duitse militairen. Maf gegeven tegen een wrange achtergrond wordt lichtvoetig gebracht door de van oorsprong Roemeense regisseur Mihaileanu, die zelf zijn vaderland ten tijde van het Ceausescu regime ontvluchtte. Let op een rol van de Vlaamse Johan Leysen, die eerder met Mihaileanu Trahir maakte.

Beshkempir

1998 | Drama, Experimenteel, Familiefilm

Rusland/Frankrijk/Kirgizië 1998. Drama van Aktan Arym Kubat. Met o.a. Mirlan Abdykalykov, Adir Abilkassimov, Mirlan Cinkozoev, Talai Mederov en Albina Imasheva.

Lente in Kirgizië. Op een stoffig dorpsplein wordt een baby overgedragen aan zijn adoptieouders. Hij heet Beshkempir, naar de 'vijf oude vrouwen' die het overdrachtritueel voltrokken. Het jongetje groeit op in onwetendheid totdat een vriendje hem begint te pesten met zijn afkomst. Een beslissend moment dat het einde van zijn onschuld inluidt. Regisseur Aktan Abdykalykov (nu bekend als Aktan Arym Kubat ,1957) studeerde aan de Kunstacademie van Kirgizië en werkte als artdirector voor de Kirghizfilm Studio. Beshkempir, zijn eerste lange speelfilm, is het beeldende en autobiografische verslag van een eeuwenoude Kirgizische traditie, waarbij grote gezinnen een pasgeborene afstaan aan een kinderloos stel. In zijn eersteling verbeeldt Abdykalykov zijn vroege herinneringen aan het idyllische platteland van de voormalig Sovjet republiek door de ogen van tiener Beshkempir - zijn bloedeigen zoon. Fraai gekaderd en met vaste hand gedraaid in afwisselend bonte kleuren en verschoten zwart-wit, ontvouwt zich een onbezorgde tijd van vissen in meanderende riviertjes, van moddergevechten en ontluikende lustgevoelens. Bekroond met diverse prijzen op de filmfestivals van Sétubal (Portugal), Locarno, Singapore en Tokio. (VM/VPRO Gids)

Kini & Adams

1997 | Komedie

Burkina Faso 1997. Komedie van Idrissa Ouedraogo. Met o.a. Vusi Kunene, David Mohloki, Nithati Moshesh, John Kani en Netsayi Chigwendere.

Lente in Kirgizië. Op een stoffig dorpsplein wordt een baby overgedragen aan zijn adoptieouders. Hij heet Beshkempir, naar de 'vijf oude vrouwen' die het overdrachtritueel voltrokken. Het jongetje groeit op in onwetendheid totdat een vriendje hem begint te pesten met zijn afkomst. Een beslissend moment dat het einde van zijn onschuld inluidt. Regisseur Aktan Abdykalykov (nu bekend als Aktan Arym Kubat ,1957) studeerde aan de Kunstacademie van Kirgizië en werkte als artdirector voor de Kirghizfilm Studio. Beshkempir, zijn eerste lange speelfilm, is het beeldende en autobiografische verslag van een eeuwenoude Kirgizische traditie, waarbij grote gezinnen een pasgeborene afstaan aan een kinderloos stel. In zijn eersteling verbeeldt Abdykalykov zijn vroege herinneringen aan het idyllische platteland van de voormalig Sovjet republiek door de ogen van tiener Beshkempir - zijn bloedeigen zoon. Fraai gekaderd en met vaste hand gedraaid in afwisselend bonte kleuren en verschoten zwart-wit, ontvouwt zich een onbezorgde tijd van vissen in meanderende riviertjes, van moddergevechten en ontluikende lustgevoelens. Bekroond met diverse prijzen op de filmfestivals van Sétubal (Portugal), Locarno, Singapore en Tokio. (VM/VPRO Gids)

Dobermann

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Jan Kounen. Met o.a. Vincent Cassel, Monica Bellucci, Antoine Basler, Dominique Bettenfeld en Chick Ortega.

In het begin van de jaren 1980 waren de als pocket verschenen [KL]Dobermann[KLE]-verhalen over een misdadigersbende van Joel Houssin heel populair in Frankrijk. Houssin schreef voor deze film het scenario naar een nieuw verhaal in de serie. Het is snel verteld. De bende die aangevoerd wordt door Dobermann (Cassel), beraamt een overval op een bank in een Parijse voorstad. Om de politie af te leiden en bezig te houden zijn er allerlei incidenten zoals nepinbraken door de gehele Lichtstad. De list slaagt en de bende trekt zich terug met een vette buit ergens in een ontoegankelijk autokerkhof buiten de Franse hoofdstad. Er is een politieman, die in de kieren heeft wie achter de overval zat: inspecteur Christini (Karyo); hij is nog veel gemener dan al het schorem, waarop hij jaagt. In zijn uppie gaat hij er tegen aan. Het debuut van de 33-jarige Frans-Nederlandse regisseur Kounen is een uiterst gewelddadige film die de kijker geen enkel moment rust gunt. Het dialoog bestaat grotendeels uit schuttingtaal, het ultieme doel is drugs en de teneur is seksistisch. Bij liefhebbers van rauwe films een absolute voltreffer, die de status van cultfilm heeft verkregen. Net een stripverhaal van Heiki Bilal met Peckinpah-geweld in een computeromlijsting van de jaren 1990. Het camerawerk is van Michel Amathieu.

Producer		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2001	No Man's Land
2002	Heaven
2001	Les portes de la gloire
1998	Train de vie
1998	Le plaisir (et ses petits tracas)
1998	Beshkempir
1997	Kini & Adams
1997	Dobermann

name

email

mijn instellingen