Guy Bernard: muziek.
Er zijn 6 films gevonden.

Les statues meurent aussi

1953 | Documentaire, Experimenteel

Frankrijk 1953. Documentaire van Alain Resnais en Chris Marker.

Een nogal persoonlijke, indrukwekkende kijk op de Afrikaanse kunst. De makers werpen in eerste instantie de vraag op over het nut van kunst in een museum en daarna tonen ze beeldreeksen, die ze van commentaar hebben voorzien. Gelijktijdig bekritiseren de filmers het kolonialisme en de onderdrukking van de Afrikaanse cultuur uit zowel religieuze als commerciële motieven met zulke 'felle' bewoordingen, waardoor de film indertijd in Frankrijk tien jaar lang niet mocht worden vertoond. Op journaalbeelden is François Mitterrand te zien, die in 1981 president van Frankrijk zou worden en dat tot 1995 gebleven is. Als korte visuele introductie in de dikwijls onbekende, vaak zeer mysterieuze en symbolische Afrikaanse kunst is dit nog altijd een zeer geslaagde en waardevolle documentaire. Bekroond met de prestigieuze Prix Jean Vigo. Het scenario is van Resnais en Marker. De commentaarstem is van Jean Négroni. Het camerawerk is van Ghislain Cloquet.

Julietta

1953 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1953. Komedie van Marc Allégret. Met o.a. Jean Marais, Dany Robin, Jeanne Moreau, Denise Grey en Bernard Lancret.

Terwijl Yves Allégret noir-poëtische parels draaide, koos broer Marc lichtere filmpaden. Zoals deze amusante melange van Parijs' boulevardtheater en Amerikaanse screwball comedy. Waarin Julietta (een fruitige Robin) opziet tegen het gearrangeerde huwelijk met een adelborst die Abraham al heeft gezien. Verloofde advocaat André Landrecourt (Marais), echter, lijkt haar wel wat. Het duurt even eer bij laatstgenoemde het eurekalampje aanfloept. Heerlijk jaren 50 escapisme naar de roman van de ravissante Louise de Vilmorin, elegant gefotografeerd door Henri Alekan. Moreau heeft de bijrol van arrogante advocatenverloofde. Regieassistent was ene Roger Vadim.

Les Aventures des Pieds Nickelés

1948 | Avonturenfilm, Komedie

Frankrijk 1948. Avonturenfilm van Marcel Aboulker. Met o.a. Colette Brosset, Rellys, Maurice Baquet, Robert Dhéry en Claire Gérard.

Een filmavontuur van beroemde helden, ontsnapt uit de strips van Forton. Het is heel moeilijk de figuren uit een stripverhaal op film over te brengen, en veel regisseurs hebben zich er aan vertild. Aboulker is er wel in geslaagd deze onmogelijke opgave te volvoeren en zijn film is nauwelijks verouderd. Twee jaar later ging hij wel in de fout, terwijl Chambon in 1964 helemaal zou mislukken.

La Danse de mort

1948 | Drama

Frankrijk 1948. Drama van Marcel Cravenne. Met o.a. Eric von Stroheim, Denise Vernac, Maria Denis, Margo Lion en Marie Olivier.

Na twee films ging Cravenne definitief naar de televisie; een verlies voor de film. Deze film is de bewerking van het sombere en pessimistische drama over haat en eenzaamheid van August Strindberg. Het speelt in een van zichzelf al onheilspellende omgeving: een gestrafte op een eiland met een heftig contrast tussen het zwarte en het witte (fotografie van Robert le Febvre). Von Stroheim blijft onvergetelijk in zijn laatste grote rol op het witte doek, soms krachtig, soms verontrustend. Blijkbaar nam hij tevens deel aan zowel de bewerking van het stuk als aan de regie.

Les Dernières vacances

1947 | Drama

Frankrijk 1947. Drama van Roger Leenhardt. Met o.a. Odile Versois, Michel François, Jean Varas, Pierre Dux en Renée Devillers.

Uitgebreide familie brengt laatste zomervakantie door in buitenhuis dat daarna verkocht zal worden. Wrok van de kinderen richt zich op de architect/koper die ook nog object van prille verliefdheid van één van de dochters wordt, waarmee jaloezie van neef wordt aangewakkerd. Zeldzame speelfilm van documentarist Leenhardt is nog altijd een van beste en meest poëtische portretten van op realiteit en volwassenheid stuklopende jeugdillusies.

Fils de France

1945 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1945. Oorlogsfilm van Pierre Blondy. Met o.a. Odette Barancey, Ginette Baudin, Jimmy Gaillard, Jean Marcanton en Jacques Famery.

Film die thuishoort bij de bastaardcategorie vlees noch vis van de gedramatiseerde documentaire. De rol van de montage (van Raymond Louveau) is dan ook essentieel. Hij vermengt fictieve sc[KA2]enes met wat de (vanzelfsprekend sympathieke...) bemanning van een Franse gevechtswagen beleeft met documentaire-opnamen (beleg van Straatsburg, overtocht over de Rijn, inval en intocht in Duitsland), dat verreweg het interessantst zijn. Bijzonderheid: de acteur Blain in wat wellicht zijn eerste verschijning op het witte doek is. Voor het overige zijn het merendeel van de acteurs en de regisseur volslagen onbekende soldaten!