Corinne Marchand

Un homme en colère : Mort d'un juge

Frankrijk 1999. Misdaad van Laurence Katrian. Met o.a. Richard Bohringer, Annie Grégorio, Sylvain Thoirey, Corinne Marchand en Philippe Magnan.

Un homme en colère

Frankrijk 1997. Misdaad van Dominique Tabuteau. Met o.a. Richard Bohringer, Nathalie Nell, Sylvain Thoirey, François Bourcier en Julien Cafaro.

Navarro : Le parfum du danger

Zwitserland​/​​Frankrijk 1997. Misdaad van Nicolas Ribowski. Met o.a. Roger Hanin, Christian Rauth, Daniel Rialet, Jacques Martial en Jean-Claude Caron.

Le parfum d'Yvonne

Frankrijk 1994. Drama van Patrice Leconte. Met o.a. Hippolyte Girardot, Jean-Pierre Marielle, Sandra Extercatte, Richard Bohringer en Paul Guers.

Eind jaren vijftig verblijft levensgenieter Victor in een klein hotelletje in een plaatsje aan een meer tussen Frankrijk en Zwitserland. Hij houdt zich schuil, hij wil geen dienst doen in de oorlog in Algerije. Zijn bestaan wordt grondig door elkaar geschud als hij op een dag de mooie Yvonne ontmoet. Maar Yvonne blijkt niet degene te zijn voor wie ze zich uitgeeft. Mysterieuze, sfeervolle en soms nogal blote film ziet er prachtig uit, het spel is prima, maar inhoudelijk is Le parfum d'Yvonne aan de magere kant. Gebaseerd op de roman Villa Triste van Patrick Modiano.

Merveilleuse Daphné

Frankrijk 1990. Christian Marquand. Met o.a. Jean-Luc Moreau, Corinne Marchand, Christian Marquand en Jean-Claude Massoulier.

Een aflevering uit de serie [KL]Merci Sylvestre[KLE], die uit zes afzonderlijke verhalen bestaat. Deze keer slaagt Sylvestre (Moreau) erin, aangenomen te worden door een regisseur, die in een villa in een buitenwijk vertoeft. De carrière van deze laatste bevindt zich in een stroomversnelling. Een botte, moeizame maar soms rake satire op het wereldje.

Crime blanc-bleu

Frankrijk 1990. Misdaad van Louis Grospierre. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Corinne Marchand en Jean-François Garreaud.

Wit slaat op de parels en blauw op het bloed van een perverse aristocraat namens Louis de Roncières, de laatste telg uit een geslacht van Parijse handelaren in edelstenen uit de rue La Fayette, die vermoord in zijn huis wordt aangetroffen. Commissaris Cabrol, een rol van Debary, lijkt werkelijk met een volmaakte misdaad te maken te hebben! Het vernuftige scenario is routinematig verfilmd met de gebruikelijke zuinigheid.

Napoléon et l'Europe: Moscou

Polen​/​​Frankrijk 1989. Biografie van Janusz Majewski. Met o.a. Jean-François Stévenin, Corinne Marchand, Thierry Bosc en Tadeusz Lomnicki.

Vijfde deel van het epos Napoléon et l'Europe door een Poolse cineast, die in eigen land al opmerkelijke tv-bewerkingen van de werken van Prosper Mérimée deed. Wij zien hier ook generaal Koutouzov terug, in conflict met zijn hoofdkwartier, dat verbijsterd is door zijn weigering zich te verweren tegen de naar de hoofdstad oprukkende Fransen. Kleurrijk, geloofwaardig, soms indrukwekkend en met goed acteerwerk, niet geheel onverwachts met deze feiten en personages. Meeslepend.

Maigret chez le ministre

Frankrijk 1988. Misdaad van Jean-Paul Sassy. Met o.a. Jean Richard, Guy Tréjean, Alain Mottet en Corinne Marchand.

Commissaris Maigret doet in deze film onderzoek naar een rapport met zeer gevoelige informatie dat verdwenen is, waardoor een minister in een lastig parket verzeild is geraakt. Eén van de meest onbeduidende tv-films in deze reeks, wat waarschijnlijk te wijten is aan het feit dat het verhaal zich afspeelt in het wereldje van de politiek, wat bij voorbaat al weinig interessant is, en aan de middelmatigheid van de regie. Richard kan het niet helpen, maar helaas.

Le collier d'épingles

Frankrijk 1988. Misdaad van Alain Boudet. Met o.a. Jean Richard, Guy Tr[KA1]jean, Alain Mottet en Corinne Marchand.

De beroemde commissaris Maigret (Richard) moet in deze film een bijzonder ingewikkeld en verwarrend onderzoek leiden: midden in de 20e eeuw waren er diep in Frankrijk nog altijd tovenaars rond die mensen kunnen betoveren! Er wordt goed gebruik gemaakt van het natuurlijke decor. Gegarandeerde verstrooiing zonder pretenties.

Attention Bandits

Frankrijk 1987. Komedie van Claude Lelouch. Met o.a. Jean Yanne, Marie-Sophie L., Patrick Bruel, Charles Gérard en Corinne Marchand.

Een `kleine` Lelouch zonder enorme ambities en zonder veel middelen gemaakt, die erg doet denken aan SMIC, SMAC, SMOC, LE VOYOU of LA BONNE ANNEE. Maar dat zijn precies zijn meest verteerbare films. De heldendaden van deze twee ellendelingen brengen zowel een glimlach als (soms) ontroering teweeg, hoewel deze film eerder komisch dan tragisch is. Een vertelling met scènes zonder groot onderling verband. Amusement dat dan ook met het omdraaien van elke cent tot stand kwam. Maar ditmaal is het tenminste niet te mooi gemaakt, waar zijn 'grootse' films verzanden in de stijl van Elle en Paris-Match. Er zijn ook versies van 103m. Het scenario is van Lelouch. Het camerawerk is van Jean-Yves Le Mener.

Louisiane

Frankrijk​/​​Canada 1983. Historische film van Philippe de Broca. Met o.a. Margot Kidder, Ian Charleson, Victor Lanoux, Andréa Ferréol en Lloyd Bochner.

Een in Europa studerende Amerikaanse ontdekt bij terugkeer in New Orleans dat het erfgoed van haar ouders waardeloos is en trouwt achtereenvolgens met een rijke plantage-eigenaar en een Parijse aristocraat. Ze maakt met hen de Burgeroorlog en de Parijse revolutie mee, om tenslotte een comfortabel geluk te vinden bij de landopzichter op wie ze de hele tijd al verliefd was. Deze film naar de romancyclus van Maurice Denuzi[KA2]ere lonkt naar het succes van GONE WITH THE WIND, maar kreeg niet meer dan een vakmatige regie van De Broca (die tijdens de opnamen Etienne Perier en Jacques Demy verving). Bovendien heeft Kidder onvoldoende dramatisch temperament voor de centrale rol. De internationale rolbezetting wordt zowel in de Franse als in de Engelse versie gesaboteerd door een slordige nasynchronisatie. (De tv-miniserie duurt twee keer zo lang als de bioscoopversie.) Scenario van Etienne Perier en Dominique Fabre.

Nestor Burma, detective de choc

Frankrijk 1982. Mysterie van Jean-Luc Miesch. Met o.a. Michel Serrault, Jane Birkin, Guy Marchand, Alain Bashung en Jean-Pierre Kalfon.

Een privédetective moet een popzanger van de verdenking van moord bevrijden en komt in een wespennest met onverwachte slachtoffers terecht, waarbij drugssmokkel aan het licht komt maar de jaloezie van de voormalige beschermster van het idool achter de misdaden blijkt te zitten. Deze parodistische en naar de eigen tijd overgebrachte versie van de romans van Léo Malet offert de sfeer en de psychologie van het origineel op aan een vermommingsvehikel voor Serrault, die zijn rol met verve speelt, maar onvoldoende gesteund wordt door absurde vondsten in de regie en het scenario. Een aantrekkelijke rolbezetting krijgt daardoor te weinig kans.

Le crime de Pierre Lacaze

Frankrijk 1982. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Roger Hanin, Marie-France Pisier, Corinne Marchand, Patrick Rollin en Jean Franval.

Een voormalige volksvertegenwoordiger (Hanin) neemt het op voor zijn zoon (Rollin), een student die ervan beschuldigd wordt een meisje te hebben verkracht en vermoord. Zowel vader als zoon beweren uiteindelijk de misdaad te hebben gepleegd. Een indrukwekkende rol van Pisier als strafrechter die meer dan sympathie koestert voor Hanin.

L' Amour aux trousses

Frankrijk 1974. Drama van Jean-Marie Pallardy. Met o.a. Corinne Marchand, Willeke van Ammelrooy, Michel Lemoine, Jean-Marie Pallardy en Jean Luisi.

Een door de dood van zijn moeder getraumatiseerde reclameman heeft een gefrustreerd huwelijksleven en gaat daarom met zijn vrouw uitrusten op Corsica bij een nog jonge tante, die contact heeft met zijn zakenconcurrent (en tevens de minaar van de echtgenote is). Lofwaardige poging om soft-porno te verwerken in een psychologische thriller komt in scenario en filmische uitwerking niet echt van de grond en blijft banaal. Er moet gezegd worden, dat Pallardy Willeke zeer fraai laat fotograferen en ook het beste van het spel gunt. Meeste kopieën ca. 70m.

Hete liefde

Frankrijk 1974. Jean-Marie Pallardy. Met o.a. Michel Lemoine, Corinne Marchand, Willeke van Ammelrooy en Jean-Marie Pallardy.

Een door de dood van zijn moeder getraumatiseerde reclameman heeft een gefrustreerd huwelijksleven en gaat daarom met zijn vrouw uitrusten op Corsica bij een nog jonge tante, die contact heeft met zijn zakenconcurrent (en tevens de minaar van de echtgenote is). Lofwaardige poging om soft-porno te verwerken in een psychologische thriller komt in scenario en filmische uitwerking niet echt van de grond en blijft banaal. Er moet gezegd worden, dat Pallardy Willeke zeer fraai laat fotograferen en ook het beste van het spel gunt. Meeste kopieën ca. 70m.

Travels with My Aunt

Verenigde Staten 1972. Komedie van George Cukor. Met o.a. Maggie Smith, Alec McCowen, Louis Gossett jr, Robert Stephens en Cindy Williams.

Op de begrafenis van zijn moeder ontmoet Henry (McCowen), een gepensioneerde bankemploy[KA1]e, zijn levendige tante Augusta (Smith), die in zonde leeft met een of andere zwarte man. Ze weet hem over te halen met haar de wereld te bereizen, ondanks het feit dat er drugs in de urn met de as van zijn moeder zouden zitten. Hij vermoedt niet dat zijn tante een deviezensmokkel naar Turkije beraamd heeft. Een traag geheel, naar het gelijknamige boek van Grahame Greene door Jay Presson Allen en Hugh Wheeler tot scenario bewerkt. Anthony Powell kreeg een Oscar voor zijn kostuums. Het camerawerk is van Douglas Slocombe. Gedraaid in Panavision.

Liza

Italië​/​​Frankrijk 1972. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mastroianni, Corinne Marchand, Michel Piccoli en Dominique Marcas.

Een man heeft zich uit de consumptiemaatschappij en het huwelijk teruggetrokken op een onbewoond eiland in de Middellandse Zee met als enig gezelschap zijn hond. Een jonge bourgeoise maakt tijdens een cruise ruzie met haar gezelschap en komt op het eiland overnachten. Geïntrigeerd blijft ze langer en weigert uiteindelijk te vertrekken. Ze doodt de hond en neemt diens slaafse aanhankelijkheid aan om zich onmisbaar te maken. Deze filosofische fabel over de onmogelijkheid om aan de maatschappij te ontsnappen kreeg een opmerkelijke spanning in een bijna rituele strijd om afhankelijkheid en isolement door de hoofdrolspelers, waarbij Deneuve verrassend afstand neemt van haar sjiek en koel imago.

L' Ingénu

Frankrijk 1971. Komedie van Norbert Carbonnaux. Met o.a. Renaud Verley, Corinne Marchand, Jean Lefebvre, Marianne Eggerickx en Gérard Lartigau.

Een jonge indiaan uit het Amazonegebied, met een schip mee naar een Franse havenplaats gebracht, wordt verliefd op een jonge aristocrate die met een Parijse zakenman gaat trouwen. De Indiaanse tactiek verstoort het huwelijk en de rust in het stadje en hij wil de boot terug nemen, als een abt in hem een verdwenen neef herkent. De regisseur gooit in zijn tweede Voltaire-verfilming - na CANDIDE - opnieuw alle satire en filosofie overboord en houdt alleen een vlotte komedie over. De acteurs spelen geanimeerd en zijn boeiend, maar de uitbundigheid van Verley als natuurmens is een aanslag op het geduld.

Borsalino

Frankrijk​/​​Italië 1970. Misdaad van Jacques Deray en Jacques Demy. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Alain Delon, Cathérine Rouvel, Michel Bouquet en Françoise Christophe.

Delon komt in 1930 in Marseille op vrije voeten na een straf van zes maanden. De jonge, op macht beluste gangster stelt tot zijn ontzetting vast dat zijn vriendinnetje ondertussen warmte en genegenheid is gaan zoeken bij Belmondo. Hij wil de kerel mores leren. Vermakelijke gangsterfilm met leuke momenten en een goede sfeertekening. De maker heeft duidelijk gekeken naar Amerikaanse voorbeelden, maar hij heeft zijn film niet de spontaniteit kunnen geven die we kennen uit de Cagney-, Raft- of Bogart-films. Het scenario is van Deray, Jean-Claude Carrière, Claude Sautet en Jean Cau. Jean-Jacques Tarbès stond in voor de fotografie. Gevolgd door BORSALINO & CO.

Le Canard en fer-blanc

Spanje​/​​Frankrijk 1967. Avonturenfilm van Jacques Poitrenaud. Met o.a. Roger Hanin, Corinne Marchand, Lila Kedrova, Francis Blanche en Jean-Marc Tennberg.

Lijn-vluchtpiloot in Zuid-Amerika wordt van moord verdacht en vlucht met groep politieke bannelingen die door hem naar hun geboorteland willen worden gebracht. Infiltranten, ontvoeringen, natuurrampen, wraak belemmeren bereiken van het doel. Exotische avonturen brengen zoveel genre-cliches in één film dat de aandacht alleen door die afwisseling al wordt vastgehouden.

Arizona Colt

Frankrijk​/​​Italië 1967. Western van Michele Lupo. Met o.a. Giuliano Gemma, Corinne Marchand, Fernando Sancho, Roberto Camardiel en Gérard Lartigau.

Een bende outlaws, waarvan alle leden getatoeëerd zijn met de 'S' van Schorpioen, belegert een gevangenis en brandmerkt de bevrijde gestraften ook met een 'S' om ze tot loyaliteit te dwingen. Een scherpschutter onder hen laat zich later door een bankier engageren, die de moord op zijn dochter wil laten wreken, en komt zo in conflict met zijn bevrijders.Deze traditionele spaghetti-western vol geweld en met een uiterst ingewikkeld scenario is met vlotte vaart in beeld gebracht, al zijn helden en schurken nauwelijks nog uit elkaar te houden.

Les Sultans

Frankrijk​/​​Italië 1966. Komedie van Jean Delannoy. Met o.a. Gina Lollobrigida, Louis Jourdan, Corinne Marchand, Philippe Noiret en Daniel Gélin.

Een mode-fotografe is de maîtresse van een getrouwde industrieel die niet op een afspraak komt vanwege plotselinge vaderlijke verplichtingen als zijn dochter ook de geliefde van een getrouwde heer van middelbare leeftijd blijkt. De mededeling dat haar amant met een jonge vrouw is gesignaleerd wordt door de fotografe verkeerd opgevat. Deze ironische komedie over de dubbele moraal van vreemdgaande heren wekt de indruk dat Lollobrigida, Jourdan noch de regisseur de humor van de situaties en de dialogen hebben beseft, zodat satirische elementen alleen komen van Marchand en Noiret als het parallelle koppel vreemdgangers.

Du mou dans la gâchette

Italië​/​​Frankrijk 1966. Komedie van Louis Grospierre. Met o.a. Bernard Blier, Jean Lefebvre, Francis Blanche, Corinne Marchand en Michel Serrault.

Parodie over twee gangsters uit de provincie die besluiten om in Parijs fortuin te maken en daar in een bendeoorlog terechtkomen.

Nunca pasa nada

Frankrijk​/​​Spanje 1963. Drama van Juan Antonio Bardem. Met o.a. Corinne Marchand, Jean-Pierre Cassel, Antonio Casas, Julia Gutiérrez Caba en Pilar Gomez Ferrer.

Een actrice uit een Frans toneelgezelschap moet van een kleine operatie herstellen in een Spaanse provincieplaats waar de arts verliefd op haar wordt. Ze zoekt echter troost voor het wantrouwen en de roddel bij de leraar Frans die in stilte bemind wordt door de vrouw van de dokter. Bardem gaf de verstikking van kleinsteedse verveling en traditioneel-katholieke moraal indringender gestalte in CALLE MAYOR, maar in deze film wordt niettemin goed gespeeld door de vier hoofdrolspelers.

Cléo de 5 à 7

Frankrijk​/​​Italië 1962. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Corinne Marchand, Antoine Bourseiller, Michel Legrand, José Luis de Villalonge en Dorothée Blanck.

Ingetogen drama van 'la grand-mère de la nouvelle vague' brengt twee uur uit het leven van de jonge zangeres Cléo (Marchand) in beeld. Terwijl ze wacht op de uitslag van een kankeronderzoek, zwerft ze door de straten van Parijs. Ze bezoekt haar geliefde, die haar eventuele ziekte niet onder ogen wil zien, koopt een hoed, raadpleegt een waarzegster en ontmoet een soldaat met verlof. Cléo de 5 à 7 betekende de doorbraak van Varda. Let op de gastrollen van Jean-Luc Godard, Eddie Constantine en Anna Karina in het zwart-wit slapstickfilmpje dat Cléo weer wat opvrolijkt.

Lola

Frankrijk​/​​Italië 1961. Romantiek van Jacques Demy. Met o.a. Anouk Aimée, Marc Michel, Elina Labourdette, Jacques Harden en Margo Lion.

De toevalspoëzie regeert in dit cinemirakel dat, ongelooflijk maar waar, de debuutregie was van Demy (1931-1990). Cécile, alleenstaande moeder van een zevenjarig jongetje, werkt als animeermeisje Lola. Mannen stappen haar leven binnen, en er ook weer uit. Diverse vrouwenfiguren lijken Cécile/Lola in verschillende levensfases te verpersoonlijken. Raoul Coutard fotografeerde de jongensdroom Aimée in een tijdloos Nantes; met hun zwart-witte cinematover vervolmaken de havenstadbeelden de superieur speelse regie. Demy droeg zijn sprookje op aan meester Max Ophüls. Restauratie 2012 op basis van een teruggevonden BFI-kopie.