Christine Laurent: regie, cast en scenario.
Er zijn 24 films gevonden.

Ne touchez pas la hache

2007 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 2007. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Jeanne Balibar, Guillaume Depardieu, Michel Piccoli, Bulle Ogier en Barbet Schroeder.

Zoals in Honoré de Balzacs semi-autobiografische roman La duchesse de Langeais (1834) hertogin Antoinette haar aanbidder markies de Montriveau listig op afstand houdt, zo houdt Rivette in zijn verfilming de kijker op afstand. Deze platonische anti-liefde tussen twee aristocraten in Restauratie-Frankrijk wordt verteld met strikte terughoudendheid, tussentitels en dialogen als degenduels. Scenaristen Rivette, Pascal Bonitzer en Christine Laurent verwoorden, trouw aan de oorspronkelijke tekst, welhaast perverse afgronden van vruchteloze passie. De immer intrigerende Balibar piekt als hertogin Kwelgeest, Depardieu junior als gekwelde generaal. Streng en stijlvast en wellicht juist daardoor ongeschikt voor niet-Rivetters. Bijrol van regisseur Barbet Schroeder.

Va savoir

2001 | Drama, Komedie, Romantiek

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 2001. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Marianne Basler, Sergio Castellitto, Jeanne Balibar, Bruno Todeschini en Hélène de Fougerolles.

Innemende comedy of manners rond zes personen (een regisseur, een actrice, haar voormalige amant, diens echtgenote, haar minnaar en zijn zus) biedt bitterzoete verwikkelingen en hilarische situaties, gemodelleerd naar Pirandello's 'Zes personages op zoek naar een auteur'. Het literair getinte scenario is een typisch ensemblestuk, dat met de solide rolverdeling heel goed tot zijn recht komt, vooral tegen de achtergrond van het theaterwereldje, waarin de 73-jarige Rivette, die met Va savoir wellicht een van zijn toegankelijkste films heeft gemaakt, zo graag werkt. Tegenover het volledig uitgebalanceerde geheel staat de lange speelduur, voor een modern publiek mogelijk wat teveel van het goede.

Transatlantique

1997 | Romantiek, Drama

Frankrijk​/​​Uruguay 1997. Romantiek van Christine Laurent. Met o.a. Laurence Côte, Joaquim Olarreaga, Hector Spinelli, Luis Miguel Cintra en Mariana Ingold.

Innemende comedy of manners rond zes personen (een regisseur, een actrice, haar voormalige amant, diens echtgenote, haar minnaar en zijn zus) biedt bitterzoete verwikkelingen en hilarische situaties, gemodelleerd naar Pirandello's 'Zes personages op zoek naar een auteur'. Het literair getinte scenario is een typisch ensemblestuk, dat met de solide rolverdeling heel goed tot zijn recht komt, vooral tegen de achtergrond van het theaterwereldje, waarin de 73-jarige Rivette, die met Va savoir wellicht een van zijn toegankelijkste films heeft gemaakt, zo graag werkt. Tegenover het volledig uitgebalanceerde geheel staat de lange speelduur, voor een modern publiek mogelijk wat teveel van het goede.

La belle noiseuse

1991 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1991. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Michel Piccoli, Jane Birkin, Emmanuelle Béart, Marianne Denicourt en David Bursztein.

Regisseur Rivette, Pascal Bonitzer en Christine Laurent bewerkten vrijelijk het korte verhaal van Honoré de Balzac Le chef-d'oeuvre inconnu. Schilder Piccoli heeft in zijn atelier een onvoltooid naakt van zijn zachtsprekende vrouw Birkin staan, waaraan hij vijftien jaar geleden begonnen was. Hij schildert het werk nu af met behulp van de mooie Béart, die niet erg op haar gemak lijkt te zijn in d'r blootje, maar toch de voornaamste attractie vormt. Voor het overige is het een trage beweging waar geen einde aan lijkt te komen. Wordt ook uitgezonden in een 'korte' versie van 125m en is met die lengte ook nog even in de zalen te zien geweest. De 'hand' van schilder Piccoli behoort toe aan kunstenaar Bernard Dufour. Achter de camera stond William Lubtchansky.

Lyonnais: Taggers, Le

1990 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1990. Misdaad van Cyril Collard. Met o.a. Alima Traore, Kader Boukhanef, Pierre Santini, Bernard Freyd en Francisco Gimenez.

Net als andere steden wordt Lyon, de stad die bekend staat als de meest gewelddadige en gevaarlijke van Frankrijk, geteisterd door 'taggers'. In deze film noemen ze zich 'Blacks, Blancs et Beurs' om te laten zien dat ze erbij horen. Ze sluiten zich aan bij de Zoeloebeweging, die gebaseerd is op de principes van geweldloosheid, antiracisme en afkerigheid van drugs. Dat neemt niet weg dat een opvoeder wordt doodgestoken, want er zijn afvalligen in het spel. Inspecteur Selim Rey, een rol van Boukhanev, gaat op onderzoek uit. In deze film wordt vooral een realistisch beeld geschetst van jongeren die verteerd worden door gevoelsarmoede. Daar ligt ook de grootste kracht van deze film, die overigens stevig gefundeerd is op het scenario van de specialist Marc Villard en deel uitmaakt van de serie Le Lyonnais.

Le patron

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Boissol. Met o.a. Yves Rénier, Clément Michu, Paul Le Person, Christine Laurent en Béatrice Agenin.

Een persmagnaat regeert als een verschrikkelijke tiran over zijn personeel en zijn familie. Wanneer hij ontdekt dat zijn vrouw hem bedriegt met een jonge journalist, doodt hij deze eenvoudigweg en regelt het een en ander, zodat de verdenking op haar zal vallen. Commissaris Moulin heeft het echter door! Is het bekijken waard. Deze tv-filmer is een goed vakman. Dat is alles wat erover valt te zeggen.

Eden Miseria

1990 | Biografie, Drama

Portugal​/​​Frankrijk 1990. Biografie van Christine Laurent. Met o.a. Danuta Zarazik, Philippe Clévenot, Abdallah Badis, Inès de Almeida en Stéphane Jobert.

Niet zozeer een historische reconstructie als wel een herinnering aan het laatste levensjaar van Isabelle Eberhardt bijgenaamd `de amazone op de witte burnoes`, dat zij in de Saharawoestijn (in feite zijn de fraaie beelden gemaakt op de Kaapverdische eilanden) doorbracht. Voorts zijn bedachte personages, zoals een schilder, toegevoegd aan het werkelijke leven van deze heldin. Een beschouwing over de zin van een leven door middel van een tig van aantal ontmoetingen. Een slecht uitgebalanceerde film met langdradige gedeelten. Niettemin vol emotie en de gevoelige vertolking van de van oorsprong Poolse Zarazik draagt het nodige bij.

Niezwykla podroz Balthazara Kobera

1989 | Oorlogsfilm, Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Polen 1989. Oorlogsfilm van Wojchiech J. Has. Met o.a. Rafal Wieczynski, Michael Lonsdale, Emmanuelle Riva, Daniel Emilfork en Christine Laurent.

Bewerking van de roman van Frédérick Tristan. De vijftien-jarige Balthasar trekt door het Duitsland van het einde van de 16e eeuw, dat geteisterd wordt door godsdienstoorlogen, hongersnood en de pest. Na diverse ontmoetingen en spannende avonturen komt hij in Venetië en bij zijn geliefde Rosa aan. Een kleurrijk fresco met een minder sombere inhoud dan het thema doet vermoeden. De beelden zijn beïnvloed door de Duitse schilders van die tijd en tonen een instabiele wereld vol valse schijn. Een beetje filosofie komt er ook in voor, vooral de ideeën van Giorgano Bruno en de alchemisten. Om vergissingen te voorkomen: deze geplaagde 16e eeuw is een impliciete verwijzing naar onze eeuw. De moralist en de estheet komen in deze film samen!

Les soeurs du Nord

1989 | Mysterie, Avonturenfilm

Frankrijk 1989. Mysterie van Joël Santoni. Met o.a. Alexandra Stewart, Christine Laurent, François Dunoyer, Claude Mann en Jacques Duby.

Bewerking van een roman van Michel Grisolia, de auteur van een serie verhalen rond een vrouwelijke amateurdetective die in Nice een bureau heeft voor het opsporen van vermiste personen. In dit geval moeten er twee oude dames worden teruggevonden die een befaamde chocoladefabriek in Nice bezitten. Een pretentieloze, maar goed gemaakte film. De spanning blijft erin.

La bande des quatre

1988 | Drama, Thriller

Frankrijk 1988. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Bulle Ogier, Benoît Régent, Fejria Deliba, Bernadette Giraud en Inès De Medeiros.

Rivette is van mening dat een film gefilmd toneel behoort te zijn. In zijn oeuvre heeft hij deze opvatting consequent in praktijk gebracht. Dit werk wordt gekenmerkt door drie plaatsen van handeling: de toneelrepetities in een theatertje in Parijs, een café en het huis, waar de vier toneelspelende vriendinnen wonen. Wat er verder gebeurt, wordt duidelijk door vermoeiend geklets dat de hoofdpersonen met elkaar voeren. En dit langer dan twee en een half uur.

Dernier Cri

1987 | Thriller, Film noir

Frankrijk 1987. Thriller van Bernard Dubois. Met o.a. Hubert Lucot, Christine Laurent, Catherine Bonnin, Eric Mitchell en Julien Dubois.

Henri is er zich van bewust dat zijn daden binnen een groep fanatieke terroristen verboden zijn. Hij weigert de bloedige bevelen uit te voeren en ziet zich achtervolgd door de leden van de groep. Het bloedige en sinistere scenario haalt recente gebeurtenissen op en maakt zich slecht van de actualiteit los, vanwege een oppervlakkige en weinig overtuigende aanpak. De acteurs zijn al even stereotiep.

Vertiges

1985 | Muziek, Musical, Experimenteel

Frankrijk 1985. Muziek van Christine Laurent. Met o.a. Magali Noël, Krystina Janda, Paulo Autran, Hélène Lapiower en Henri Serre.

Dit zijn slechts de repetities voor de [KL]Bruiloft van Figaro[KLE] van W.A. Mozart, die gehouden worden in een Portugees theater. Alweer een variatie op het thema `de komiek en zijn evenbeeld` dat sinds de Franse schrijver en samensteller van een universele encyclopedie Denis Diderot (1713-84) velen bezighoudt. Een overpeinzing over werkelijkheid en bedrog evenals over theater op film. Spiegeleffecten met spel en werkelijkheid, dankzij de subtiele stijl van de regisseuse en de boeiende vertolking. Het scenario is van regisseuse Laurent. Het camerawerk is van Acácio de Almeida.

En haut des marches

1983 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1983. Drama van Paul Vecchiali. Met o.a. Danielle Darrieux, Hélène Surgère, Françoise Lebrun, Nicholas Silberg en Giselle Pascal.

Een vrouw wier echtgenoot als Pétain-sympathisant na WOII is gedood, keert na jaren terug in Toulon om zich te wreken op degenen die haar destijds uit haar huis verdreven, maar confrontaties met haar zuster en nicht doen haar aan zichzelf twijfelen. De dwarse en marginale regisseur - een levenslange fan van Darrieux - geeft zijn idool de rol van zijn eigen moeder en wordt daarvoor beloond met opmerkelijk spel. De episodische opbouw van losse ontmoetingen en gesprekken geeft ook aan het spel van de andere actrices meer dramatiek dan de tekst aandraagt en het fantasierijke muzikaal intermezzo door Darrieux past wel in het eerbetoon, maar is inhoudelijk misplaatst. Het politiek revisionisme is in deze film interessant en discutabel.

Les Héritiers: Le régisseur

1982 |

Frankrijk 1982. Bruno Gantillon. Met o.a. Christine Laurent, Bernard-Pierre Donnadieu, Philippe Bellay en Germaine Delbat.

Uit de serie [KL]Les H[KA1]eritiers[KLE]. De zieke eigenaar van het landgoed `La R[KA1]eserve` moet het beheer ervan overlaten aan een jonge beheerder: Julien Gallion (Donnadieu). Hij heeft een goede keus gemaakt want de jongen werkt hard en houdt van het land, maar er zijn kapers op de kust, zodat hij met heel wat listen te maken krijgt. Hoewel er overwegend goed gespeeld wordt heeft het verhaal te lijden onder het dunne scenario, waarvan de verwikkelingen zeer voorspelbaar zijn. Produkt van een tv-regisseur die een moeilijke en onfortuinlijke carrière op het witte doek achter de rug heeft. Mooie landschappen.

Un amour de sable

1980 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1980. Drama van Christian Lara. Met o.a. Jacques Weber, Anne Dolans, Evelyne Dassas, Jean-Jacques Moreau en Christine Laurent.

In Belle-Ile-en-Mer probeert Angela te herstellen van de gevolgen van een zenuwinzinking, daarbij vergezeld door een verpleegster. Zij had het plan opgevat haar man en zijn minnares te doden. Vervolgens komen deze twee om bij een auto-ongeluk, waar zij niets mee te maken heeft. Toch voelt zij zich vreselijk schuldig. Zij vertelt haar geschiedenis aan een andere vakantieganger, een gescheiden dierenarts, die haar bevrijdt van haar obsessie. Een mooi en moeilijk thema voor, bijvoorbeeld, iemand als Marguerite Duras. De voor het overige sympathieke, oprechte en soms ontroerende film van Lara - overigens de vader van de Antilliaanse cinema - kent gebreken en langdradige momenten. Het thema is hij bij lange na niet meester. Ook bekend als ANGELA.

Ne pleure pas

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Jacques Ertaud. Met o.a. Sylvain Joubert, Charles Vanel, Xavier Labouze, Christine Laurent en Charles Gérard.

Een jongen verjaagt tijdens de vakantie op de boerderij van zijn grootvader ongewenste kampeerders. Bij een demonstratie in Parijs herkent een van hen hem en tijdens een vechtpartij komt de jongen onder een politie-auto en zal hij levenslang invalide blijven. In deze pessimistische film over jeugdig idealisme dat in de meest tragische zin stukloopt, wordt opmerkelijk geacteerd en hij kreeg - zeker naar tv-maatstaven - een indringende vormgeving.

Madame le juge: le dossier Françoise Muller

1978 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk​/​​Duitsland 1978. Mysterie van Edouard Molinaro. Met o.a. Simone Signoret, Nathalie Delon, Gilles Segal, Jean-Pierre Darras en Jean-Claude Dauphin.

Veelbelovende econoom Rousselet valt voor gangstermeisje Delon, waarop hij bij een mislukte afrekening door ex-minnaar Segal wordt neergeknald en omgelegd. Delon bekent schuld, maar onderzoeksrechter Signoret gelooft er geen barst van en wroet net zolang in het misdaadmilieu rond totdat zij de ware schuldige gevat heeft. De eerste film in een serie van zes, rondom Signoret met een voor haar op maat gemaakt scenario van Alphonsé Boudard naar de karakters van Raymond Thevenin. Literaire tv- persoonlijkheid Pivot is te zien in een klein rolletje. Krimi à la française.

Alice Constant

1977 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1977. Drama van Christine Laurent. Met o.a. Agnès de Brunhoff, Christine Laurent, Jandirah Teles, Andrée Tainsy en Antoine Bourseiller.

Tijdens de grote schoonmaak vinden twee zusjes een oude foto van een dienstmeid. Ze besluiten de vrouw op te sporen, en nemen contact op met familieleden en vroeger personeel. Het wordt een vreemde ontdekkingsreis in hun eigen verleden. Deze trage en kunstmatige psychologisch-dramatische film lijdt onder een gebrek aan middelen, maar vooral onder een gebrek aan filmische inventiviteit.

A Constant

1977 | Biografie

Frankrijk 1977. Biografie van Christine Laurent. Met o.a. Agnès Laurent, Agnès de Brunhoff, Andrée Tainsy, Antoine Bourseiller en Jandira Télès.

Twee zusjes proberen uit te zoeken waarom het dienstmeisje van hun grootouders, Alice Constant, zelfmoord heeft gepleegd op de leeftijd van vijfentwintig jaar. Dit leidt tot een onderzoek naar hun eigen jeugd en het milieu en de sfeer waarin ze zijn grootgebracht. Origineel onderwerp, gevaarlijk en moeilijk te behandelen. Het resultaat is een trage film die soms wervelend, soms star is. Een veelbelovende film, maar eerlijkheidshalve moet erbij vermeld worden dat dat vooral te danken is aan René Allio als technicus en het mooie werk van de cameraman Renato Berta.

Julie était belle

1976 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk 1976. Komedie van Jacques René Saurel. Met o.a. Christine Laurent, François Duval, Daniel Russo, Sylvie Colomier en Julien Bertheau.

Twee jeugdvrienden keren terug naar een vakantiehuisje in de buurt van Nice waar ze tien jaar geleden hun vakanties doorbrachten en hun eerste liefde beleefden. Ze maken er kennis met een jonge liftster en blijven met hun drietjes in het huis wonen. Ongedwongen en sympathiek, maar uiteindelijk ook leeg en vervelend.

Cours après moi que je t'attrape

1976 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1976. Komedie van Robert Pouret. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Pierre Marielle, Geneviève Fontanel, Sylvain Rougerie en Christine Laurent.

Een huwelijksadvertentie brengt twee veertigers bij elkaar die aanvankelijk te zeer vastzitten in hun eigen gewoontes en wantrouwen door eerdere ervaringen, om nader tot elkaar te komen. Deze komedie vermijdt angstvallig iedere oorspronkelijkheid, op weinig ter zake doende grappen over beider beroepen en hobby's na. De inbreng van de jonge regisseur beperkt zich tot het vasthouden van het tempo dat eerder afmattend dan meeslepend werkt.

Le chat et la souris

1975 | Mysterie, Komedie, Thriller

Frankrijk 1975. Mysterie van Claude Lelouch. Met o.a. Michèle Morgan, Serge Reggiani, Jean-Pierre Aumont, Philippe Léotard en Valérie Lagrange.

Een miljonair komt onder mysterieuze omstandigheden om het leven. De verdenking van politie-inspecteur valt op de weduwe, hoewel hij tegelijk verliefd op haar wordt. Deze misdaadkomedie heeft zo`n simpel scenario dat Lelouch allerlei doodlopende zijwegen moet inslaan om zijn film op lengte te krijgen (en dan nog komt de ontknoping uit de lucht vallen). Optimale kansen voor onveranderlijk mooie Morgan en Reggiani en een spontane regie maken het resultaat toch hoogst bezienswaardig. Camerawerk van Jean Collomb.

On n'est pas sérieux quand on a dix-sept ans

1974 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1974. Drama van Adam Pianko. Met o.a. Bess Nielsen, Jocelyne Boisseau, Etienne Chicot, Micheline Luccioni en Michel Francini.

Liefdesperikelen in Parijs en in de provincie van een jonge onafhankelijke vrouw die, teleurgesteld door haar echtgenoot, tenslotte een rijke industrieel trouwt. Twee jaar later maakt zij weer een afspraak met haar ex-echtgenoot in Parijs maar hij komt niet opdagen en zij ziet van hem af. Een bitterzoet verhaal waarin met humor het gezin getoond wordt. De toon en het spel zijn overtuigend, ook al is het scenario niet echt origineel. Een veelbelovende film van een jonge regisseur en scenario- en dialoogschrijver, van wie sedertdien echter helaas niets meer vernomen is. Ook bekend als UN JOUR UNE FEMME.

La Soupe froide

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Robert Pouret. Met o.a. Julian Negulesco, Christine Laurent, Sylvie Milhaud, Jean-Jacques Moreau en Raymond Bussières.

Verkoopsters uit Parijs gaan 'gezond leven' in een dorpje in de Ardèche, waar hun komst nieuwsgierigheid en argwaan wekt én de interesse van de lokale jongeheren. Boven die kandidaten verkiezen ze een driehoeksverhouding met een schuchtere Italiaanse gastarbeider, waardoor de vooroordelen hoog aanwakkeren, maar zich niettemin levensblij ten goede keren. Het onverwacht happy end ontneemt het beeld van intolerantie veel scherpte, dat voordien met de overtuigende felheid is getekend en boeiend gecontrasteerd wordt met getoonde vitaliteit zonder ironie van de jonge hoofdrollen. Een veelbelovend debuut van regisseur Pouret, die in zijn volgende films zou vastlopen in de traditionele stijl van de Franse komedie.