Jacques Hansen

Merci pour le geste

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Claude Faraldo. Met o.a. Jacques Hansen, Marie Rousseau, Agathe De la Boulaye, Erick Deshors en Françoise Arnoul.

Dit zou een Dogma 95 film kunnen zijn, ware het niet dat de muziek van Sergio Tomassi er dan niet bij mag horen. Het is een uit de hand geschoten rolprent met een digitale camera. Tot op zekere hoogte doet de ge[KA3]improviseerde aanpak denken aan docudrama, maar tegen het afgezaagde einde wordt de film toch te onwerkelijk. De boodschap in het scenario van regisseur Faraldo is duidelijk: een dakloze, de 55-jarige Michel (Hansen) die ooit getrouwd was en een dochter heeft, is ook een mens, maar niemand wil dat inzien. Totdat hij optrekt met een zwerfhond en dan krijgt alles een andere dimensie. Ook de politie begint zich voor hem te interesseren omdat ze het beest naar het asiel willen brengen, maar dan geeft Michel zijn ex-vriendin Betty (Rousseau) op als de eigenaresse. Betty is inmiddels getrouwd met een saaie, Parijse gemeenteambtenaar en is verrukt om Michel weer te zien, maar dit draait uit op een regelrechte ramp. Het camerawerk is van Yves Lafaye. Lang niet ieders kopje thee.

Passage interdit : Les égoïstes

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Michaël Perrotta. Met o.a. Brigitte Fossey, François Dunoyer, Alexandre Thibault, François Levantal en Jean-Michel Noirey.

Mathilde Auger (Fossey) heeft altijd in het steegje `Cent Pains` gewoond, evenals haar familie die het huis al sinds generaties betrekt. Ze heeft nooit de bedoeling gehad te vertrekken. Tot op de dag dat zakenman Jean Vannetti (Dunoyer), eigenaar van de hele steeg, van plan is om ze te slopen en er een winkelcentrum op te trekken. Het lijkt voor hem wel de zaak van de laatste kans, want iedereen laat hem in de steek. De zaken gaan slecht en zijn vrouw en zoontje zijn sinds een jaar spoorloos verdwenen. Maar Mathilde is niet bereid om zich zonder slag of stoot uit haar huis te laten verdrijven. Ze tracht de andere huurders te mobiliseren om zich te verzetten tegen de afbraak van hun huizen en de teloorgang van hun straat. De plannen van Vannetti en het verzet van Mathilde zaaien tweedracht onder de bewoners. Een bitterzoete kroniek van een gemeenschap die moet kiezen tussen eigenbelang en het belang van iedereen. Fossey en Dunoyer zijn subliem als de antagonisten. Het is een film met gewone mensen en hun kleine problemen, maar het werd geestig ingeblikt, met de nodige dosis dramatiek. Vincent Sollignac en regisseur Perrotta schreven het scenario. Fotografie is van Jean-Louis Sonzogni. De afloop van hun avonturen is te zien in PASSAGE INTERDIT : LES SABOTEURS.

Passage interdit : Les saboteurs

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Michaël Perrotta. Met o.a. Brigitte Fossey, François Dunoyer, Alexandre Thibault, François Levantal en Jean-Michel Noirey.

Het verzet in het steegje `Cent Pains` groeit. Steeds meer bewoners gaan geloven in de acties van Mathilde (Fossey) en ze verenigen zich om hun belangen te verdedigen tegen Jean Vannetti (Dunoyer). Maar deze laatste stuurt een onderhandelaar, Arnaud Blagnac (Thibault) en dat blijkt een meester te zijn in de manipulatie van mensen. Het gaat hard tegen hard en velen weten niet meer wie ze moeten geloven, temeer daat Blagnac het gerucht verspreidt dat Mathilde dubbel spel speelt. Kunnen ze haar nog vertrouwen? En wat mogen ze geloven van de beloftes die Blagnac doet? Het vervolg van de strijd van de steegbewoners tegen het grote kapitaal, begonnen met PASSAGE INTERDIT : LES ÉGOÏSTES. De mengeling van humor en drama zit nog steeds even goed in elkaar en Fossey en Dunoyer blijven de show moeiteloos leiden en worden schitterend geholpen door een reeks uitstekende acteurs die alle mogelijke karakters moeten uitbeelden, een mozaïek van het leven, bij elkaar gehouden door de figuur van Mathilde. Vincent Solignac, die in de film het personage van Martin Payen uitbeeldt, schreef het scenario samen met regisseur Perrotta. Fotografie is van Jean-Louis Sonzogni.

Le Sélec : Le clandestin

1998 | Komedie, Sportfilm

Frankrijk 1998. Komedie van Jean-Claude Sussfeld. Met o.a. Michel Voïta, Julien Rivière, Mohammed Hamaidi, Sonia Mankaï en Andréa Ferréol.

J[KA1]er[KA4]ome Madec, bijgenaamd Le S[KA1]elec, moet in opdracht van de voetbalfederatie van Clairefontaine het land afschuimen, op zoek naar jong voetbaltalent. Mr. Bertier (Lagueyrie) van het ministerie geeft hem de opmerking dat er teveel vreemdelingen zijn in het Franse voetbal, zodat bij een overwinning nog met moeite de `Marseillaise` gezongen kan worden. J[KA1]er[KA4]ome belooft er, binnen zijn mogelijkheden, iets aan te doen. Op een dag speelt hij met enkele collega`s tegen de plaatselijke politieploeg wanneer twee adolescenten binnenbreken in de kleedkamers en de beroepskaarten van de agenten stelen. J[KA1]er[KA4]ome kan een van hen strikken. Het is Emir (Rivière) en het blijkt een natuurtalent in het voetbal te zijn. Probleem is echter dat Emir een Joegoslaaf is die illegaal in het land verblijft en die bovendien in de greep zit van een bende misdadigers. L'INSTIT overgeplaatst naar het voetbalveld. Het is weer allemaal ellende dat de klok slaat en je kan je zakdoek best binnen handbereik houden, want de tranen vloeien. De eerste aflevering van deze reeks is niet erg beloftevol. Het voorspelbare, sentimentele scenario is van Philippe Donzelot en Yves Ramonet. Fotografie van Gérard Vigneron.

La nuit des Hulottes

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Michaëla Watteaux. Met o.a. Julien Guiomar, Elizabeth Bourgine, Magali Noël, Antoine Du Merle en Jean Nehr.

Meubelmaker Cyprien (Guiomar) is van plan om van zijn oude dag te genieten. Ook al beseft hij dat de wijn, de tabak en zijn zalig nietsdoen zijn gezondheid kunnen schaden, toch is hij vast van plan zich er volledig aan over te geven, zeker na de dood van zijn echtgenote. Samen met de tienjarige Olivier (Du Merle) bouwt hij in zijn atelier een zweefvliegtuig. Zijn geluk kan niet meer op wanneer Rainette (No[KA3]el), zijn jeugdliefde, terug in de buurt komt wonen. Maar zijn zoon Laurent (Marchasson) en dochter Marthe (Bourgine) die nooit zijn liefde hebben gekend, hij was te trots om te zeggen dat hij van hen hield, zijn vastbesloten hem 'voor zijn bestwil' in een rusthuis te plaatsen. Het aangrijpende portret van een oude man die, door nooit emotie te tonen, moet vechten voor zijn vrijheid. Guiomar zet een knappe prestatie neer die voldoende motivatie moet zijn om de film te bekijken. De film is tevens een warm pleidooi om mensen in de herfst van hun leven niet als 'minderwaardig' te beschouwen. Catherine Moinot en Watteaux baseerden het scenario op de roman van Gilbert Bordes. Fotografie is van Mario Barroso.

Dossier : Disparus - Benoît

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Philippe Lefebvre. Met o.a. Nathalie Roussel, Jean-Claude Adelin, Didier Pain, Philippe Dormoy en Sébastien Tavel.

Beno[KA4]it (Mailliet), een jongen die op gespannen voet leeft met zijn moeder, is verdwenen. Politiebrigade van de dienst opsporingen van vermiste personen denkt dat hij weggelopen is. Via via, te makkelijke uitleg in scenario van Aaron Barzman en Olivier Gorce, wordt vernomen dat Beno[KA4]it, te wijten aan Internet, in handen zou gevallen zijn van Alexandre Bassila (Hansen), geregistreerd als pedofiel. Ondanks een zekere suspense, te veel onwaarschijnlijkheden en karikaturen.

Un étrange héritage

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Laurent Dussaux en Laurent Dusseaux. Met o.a. Agnès Soral, Natacha Lindinger, Nadia Fossier, Patrick Pineau en Bernard Alane.

Drie vrouwen met een totaal verschillende achtergrond worden door een vreemde erfenis samengebracht. Het zijn de zesendertigjarige Sabine (Soral), gehuwd en moeder van drie kinderen, behorende tot de bourgeosie, de dertigjarige journaliste C[KA1]ecile (Lindinger), vrijgezel en de vierentwintigjarige Julie (Fossier), die bezeten is door de zeilsport en haar kost verdiend in een pizzatent. Hun gemeenschappelijke deler is dat ze allen dezelfde minnaar hadden. En deze is hen niet vergeten in zijn testament. Ze erven zijn riant appartement. Maar het addertje onder het gras is dat ze er drie jaar in moeten wonen alvorens het te mogen verkopen. Vergezochte, maar leuke komedie vol geestige dialogen. De drie actrices doen het vuur uit je tv-toestel spetteren. Plezierige ontspanning zonder veel pretenties, geschreven door Laurence Drummond en Patrick Chaput. Achter de camera werd plaatsgenomen door Jean-Philippe Bouyer.

Mer calme... mort agitée

1997 | Mysterie, Drama

Frankrijk 1997. Mysterie van Charles Nemes. Met o.a. Patrick Fierry, Nadine Spinoza, Cachou, Paul Barge en Jean-Pierre Bagot.

Een dorpje aan de Middellandse Zee buiten seizoen. Laurent (Fierry) en zijn vrouw (Cachou) genieten van de zon en liggen met hun zeilboot voor de kust. Laurent gaat aan wal en wanneer hij korte tijd later terugkeert is Catherine spoorloos verdwenen. Hij vreest dat ze overboord gevallen is en verwittigt meteen de politie. Ook al is er niets dat het tegendeel bewijst toch gelooft de plaatselijke bevolking niet in een ongeval. Eens een geruchtenmolen op gang is er geen stoppen meer aan en is de betrokken persoon zelfs niet meer veilig. Dat is het wat dit drama duidelijk wil maken, alsof we dat nog niet wisten. Verder is het veel gepraat en weinig handeling, met een filmploeg die kon genieten van een lekkere betaalde vakantie in een schilderachtig decor. Een scenario zonder veel betekenis geschreven door Pierre Courrège, Bernard Rosselli en Claude- Michel Rome. Fotografie is van Etienne Fauduet.

L'homme que j'aime

1997 | Romantiek, Drama

Frankrijk/Italië 1997. Romantiek van Stéphane Giusti. Met o.a. Jean-Michel Portal, Marcial Di Fonzo Bo, Mathilde Seigner, Vittorio Scognamiglio en Jacques Hansen.

De 28-jarige Martin (Di Fonzo Bo) is homo en werkt als badmeester in Marseille in een zwembad. Hij wordt verliefd op zweminstructeur Lucas (Portal), maar deze is hetero en woont samen met Lise (Seigner). Dus weigert hij op de toenaderingspogingen van Martin in te gaan. De homo irriteert hem zelfs in hoge mate. Op een dag verneemt Lucas echter van zijn vader, die arts is, dat Martin seropositief is en weigert zich te laten behandelen. Vanaf dat ogenblik bekijkt hij Martin met andere ogen. Hij trekt zich het lot van zijn collega aan en gaat zelfs op diens avances in. Het soms diepdramatische portret van twee mannen die niet in elkaars levenswereld thuis horen, maar die toch meer dan een gewone vriendschap voor elkaar gaan koesteren. Niet naar ieders smaak, maar het wedervaren van deze mannen zal toch weinigen onberoerd laten. Het gevoelige scenario is van de hand van regisseur Giusta en Bruno Dega. Achter de camera nam Jacques Bouquin plaats.

Cassidi et Cassidi : Le prix de la liberté

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Joël Santoni. Met o.a. Elizabeth Bourgine, Patrick Catalifo, Catherine Rouvel, Bruno Raffaelli en Cécile Auclert.

Pilot van Franse policier-serie, gesitueerd in Franse Midi, met een zus en broer als blikvangers. De zus, Laura Cassidi (Bourgine) is een 30-jarige politiecommissaris, de broer, Paul Cassidi (Catalifo) belandde in de bajes voor deelname aan bankoverval. In dit eerste verhaal, geschreven door Bruno Tardon, Viviane Zingg en Joël Santoni, kan Paul vervroegd vrijkomen indien hij een delicate opdracht vervult voor de Franse geheime diensten. Laura probeert Paul ervan te overtuigen die kans niet te verknoeien. Verraad, complotten, valstrikken en een vleugje suspens vormen de ingrediënten van pilootfilm met veel te alledaagse en voorspelbare plot. Rouvel speelt Rose, de moeder van onwaarschijnlijk duo.

Dr. Berg - Nur das Leben zählt

1996 | Drama

Duitsland 1996. Drama van Josée Dayan. Met o.a. Rüdiger Vogler, Pierre Arditi, Evelyne Bouix, Julie Depardieu en Catherine Wilkening.

De wat vreemde eend in de Konsalik-verfilmingen voor de kijkkast; in feite de eerste, en gedraaid door een Franse regisseuse met v.n.l. een Franse rolverdeling - het verhaal leent zich ertoe: Dr. Werner Berg (Vogler) is een briljante onderzoeker op het gebied van de kankerbestrijding, die voor een grote doorbraak staat om een doelmatig geneesmiddel te ontwikkelen, maar hij is gedeprimeerd door de vroegtijdige dood van zijn dochter en wordt gekweld door schuldgevoelens. Zijn voormalige minnares Marie (Bouix) is gehuwd met Bernard L[KA1]etechin (Arditi), de eigenaar van een groot farmaceutisch bedrijf. Marie haalt Werner over om zijn werk in een chique kliniek in Zuid- Frankrijk voort te zetten. Werner weet niet dat die kliniek eigendom is van Bernards onderneming en dat het uitsluitend de bedoeling is om Werners onderzoek in de kiem te smoren, zodat Bernard nog lang kan profiteren van al die ongelukkige kankerpati[KA3]enten door zijn gebrekkige preparaten zonder concurrentie te blijven verkopen. Ambitieuze journaliste Gabrielle Caderon (Wilkening) opent Werners ogen over het gewetenloze bedrog. Christian Rullier bewerkte het boek Rostender Ruhm tot een efficiënt scenario, maar het blijft aan de oppervlakte, ook al is Arditi een heerlijke schurk en Bouix een mooie, valse slang. Depardieu is veelbelovend en de moeite waard om in betere films te blijven volgen. Vogler geeft een solide rol weg, maar de regie heeft de koers ingezet voor een gemakkelijke vaart zonder al te veel deining. Mooie locaties en onberispelijk camerawerk van Jean-Jacques Bouhon.

L'avocate : Le prix d'une vie

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Philippe Lefebvre. Met o.a. Corinne Dacla, Irène Tassembedo, Patrick Chauvel, Richard Guedj en Jacques Hansen.

Op een grote bouwwerf wordt koortsachtig gewerkt en de veiligheidsvoorschriften worden niet steeds stipt opgevolgd. Tot het drama toeslaat. Een arbeider wordt gedood wanneer een voertuig kapseist. De firma Gotam, verantwoordelijk voor de bouwwerken, stuurt vlug een vertegenwoordiger naar Tassembedo, de weduwe van het slachtoffer. Het is hun bedoeling om deze vrouw van Malinese origine een brief te laten tekenen waarin ze verklaart van elke gerechtelijke vervolging af te zien, in ruil voor een luttele schadevergoeding. Wanneer advocate Dacla hiervan hoort komt ze in actie. Een actueel thema dat op boeiende wijze verwerkt werd met de nadruk op het gebrek aan kennis van de rechten door het gemiddelde publiek en de uitbuiting van arbeiders. Lijkenpikkers als de firma Gotam uit de film zijn van alle tijden en zonder nationaliteit. Het scenario van Jean-Claude Sussfeld, Aude Blanchard en Lefèbvre is echter uiterst conventioneel en zit vol clichés. Fotografie van Gérard Vigneron.

Rocca : Retour de flamme

1994 | Misdaad

Frankrijk 1994. Misdaad van Paul Planchon. Met o.a. Raymond Pellegrin, Souad Amidou, Jan Rouiller, Henri Guybet en Sylvain Rougerie.

Een eenvoudig gezinnetje wordt na een weekend-uitstapje om onbekende redenen uitgemoord door twee mannen. Alleen het kleine meisje Guillier kon ontkomen door zich te verbergen. Het meisje is in shocktoestand en Monsieur le commissaire Rocca (Pellegrin) vreest dat haar leven in gevaar is. In zijn scenario doet Jacques Barberi uit de doeken waarom deze familie-zonder-geschiedenis eraan moest geloven. Het trio, bestaande uit Pellegrin en zijn inspecteurs-assistenten Amidou en Rouillier, functioneert perfect en het meisje Guillier is onweerstaanbaar charmant. Jammer dat de ontknoping van dit dramatisch aandoend politie-onderzoek zo lang op zich laat wachten.

La voyageuse du soir

1994 | Komedie, Familiefilm, Drama

Frankrijk/Italië/Zwitserland 1994. Komedie van Igaal Niddam. Met o.a. Sophie Broustal, Andrea Occhipinti, Yves Jacques, Aurore Clément en Maxime Leroux.

Viviane Vermorel (Broustal) groeit op in Marseille. Haar vader is marine-officier en meestal afwezig. Haar moeder, een naaister, weigert in te zien dat haar dochter het talent bezit om een succesrijke mode-ontwerpster te worden. Het komt dan ook dikwijls tot hevige ruzies tussen moeder en dochter. De enige die begrip opbrengt voor het meisje is Jeanne (Cotillon), eigenares van het H[KA4]otel des Voyageurs, waar zeelieden en prostitu[KA1]ees elkaar ontmoeten. Nadat ze door haar vriend bedrogen werd, besluit Viviane naar Parijs te trekken om er een mode-opleiding te volgen. Drie jaar later studeert ze met succes af. Door haar grote zelfzekerheid slaagt ze erin een baan als stagiaire te krijgen in het mode-atelier van J. Boissard. Hier maakt ze kennis met Boissards medewerker Arthur (Jacques), die droomt van een carrière als striptekenaar. Het dramatische relaas van een meisje dat haar milieu wil ontvluchten en er nog in slaagt ook. Het verhaal loopt niet altijd even vlot en Broustal is niet steeds even geloofwaardig in haar rol. Dat sociaal succes steeds een prijs heeft is de moraal van het scenario dat Odile Barsky en Igaal Niddam baseerden op de roman van Annick Geille. Fotografie van Charlie Gaëta.

Doux amer

1989 | Drama, Komedie

Frankrijk 1989. Drama van Franck Apprédéris. Met o.a. Véronique Jeannot, Niels Arestrup, François Duval, Thierry Fortineau en Tanya Lopert.

Een jonge, moderne en dynamische vrouw wil slagen in het hedendaagse leven met bijbehorende hoogte- en dieptepunten. Ze is binnehuisarchitecte en in verwachting van Arestrup, maar hij wil niet met haar trouwen. Ze gaat haar eigen weg en ontmoet architect Duval, die haar voor een groot project wil. Van het een komt het ander. Het triviale, niet zo bijzondere scenario van Laurence Leiniger en de dialogen van David A. Lang, Lialiane Touati, schrijver Leiniger en regisseur Apprédéris wemelen van de clichés. Deze middelmatige produktie was door de acteurs ook niet meer te redden. Camerawerk van Jean Boffety.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2000	Merci pour le geste
1999	Passage interdit : Les égoïstes
1999	Passage interdit : Les saboteurs
1998	Le Sélec : Le clandestin
1998	La nuit des Hulottes
1998	Dossier : Disparus - Benoît
1997	Un étrange héritage
1997	Mer calme... mort agitée
1997	L'homme que j'aime
1997	Cassidi et Cassidi : Le prix de la liberté
1996	Dr. Berg - Nur das Leben zählt
1995	L'avocate : Le prix d'une vie
1994	Rocca : Retour de flamme
1994	La voyageuse du soir
1989	Doux amer

op televisie
0 uitzendingen

Reageer