Vicky Peña

Le pianiste

Spanje​/​​Frankrijk 1998. Drama van Mario Gas. Met o.a. Serge Reggiani, Laurent Terzieff, Pere Ponce, Jordi Mollà en Pauline Galvez.

Secretos del corazón

Portugal​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1997. Komedie van Montxco Armendáriz en Montxo Armendáriz. Met o.a. Andoni Erburo, Silvia Munt, Vicky Peña, Alvaro Nagore en Iñigo Garcés.

Dromerige, poëtische film over de 9-jarige Javi die ontdekt dat er allerlei soorten geheimen zijn: geheimen die je bewaart ('in je hart,´ zegt moeder), geheimen die je uitschreeuwt (zoals de doden dat kennelijk doen in het 'verlaten huis´ aan de rand van het dorp); er zijn geheimen in de taal (een wip maken, wat is dat nou precies) en er is Een Familiegeheim dat steeds weer nieuwe vragen oproept. Wat is er gebeurd in de kamer waar Javi en broer Juan niet mogen komen. Waarom komt opa de deur nooit meer uit. Waarom moet moeder huilen als ze een brief krijgt van tante Rosa. En oomlief, wat heeft die man eigenlijk met moeder. Secretos del Corazón (Hartsgeheimen) is kijken naar de wereld (meer bepaald het Spanje van de jaren ´60) door de ogen van een kind. Armendáriz, documentairefilmer van huis uit, legt de constante verwondering van de jongen in prachtige close-ups vast. Jammer dat de kinderwereld gaandeweg z´n magie verliest, dat de geheimen worden ontrafeld, maar mooi dat het joch z´n kinderangsten overwint. Secretos del Corazón werd genomineerd voor een Oscar, en bekroond met een prijs voor de Beste Europese film op het filmfestival van Berlijn.

La buena vida

Frankrijk​/​​Spanje 1997. Drama van David Trueba. Met o.a. Fernando Ramallo, Isabel Otero, Luis Cuenca, Joel Joan en Vicky Peña.

Tristan (Ramallo) is net veertien geworden. Hij zit op de Franse school in Madrid, speelt piano en dweept met Voltaire. Om in diens voetsporen te treden is hij begonnen aan zijn autobiografie, want hij is ervan overtuigd dat hij een begenadigd schrijver zal worden. Hij sluit zich op in zijn kamer en werkt onophoudelijk op een oude schrijfmachine, zeer tot ongenoegen van zijn vader die zijn brood verdient met de verkoop van computers en geruisloze laserprinters. Zijn knappe lerares Frans Isabel (Otero) stimuleert zijn schrijversambities. In zijn autobiografie mist hij echter nog een hoofdstuk: een zwoele liefdesnacht in de armen van een vrouw. Dan komen zijn ouders om bij een verkeersongeluk. Tristan gaat bij zijn grootvader wonen, maar droomt steeds van twee vrouwen: Isabel en Arena (Rosa), de werkster die er alles voor over heeft om op de tv te komen. Beide vrouwen beschouwen hem nog als een kind. Dan is er Lucia (Jimenez), zijn nichtje, maar die vraagt hem of haar vriendje bij hem mag logeren... Sympathieke, soms wat sentimentele film over de traumatische weg van een puber naar de volwassenheid. De stijl doet denken aan de Antoine Doinel-films van de in 1984 overleden Fran[KA10]cois Truffaut (wat nog benadrukt wordt door de medewerking van cameraman William Lubtchansky en componist Antoine Duhamel, beiden Truffaut-mensen), maar heeft Trueba in zijn filmdebuut zijn eigen persoonlijkheid doorgedrukt. Het verhaal over de zoete pijn van het volwassen worden is met lichte humor en verteerbare ernst verteld naar een scenario van regisseur Trueba zelve. Zijn broer Fernando (van o.a. BELLE ÉPOQUE en TOO MUCH) was producent. Dolby Stereo.