Louis Fiévetz: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Transit hôtel

1979 | Drama, Romantiek

België 1979. Drama van Jean-Louis Calmant. Met o.a. Raymond Peira, Sylvie Milhaud, Christian Maillet, Gérard Marti en Gisèle Oudart.

Een romance tussen een Franse journalist en een jonge Roemeense, onmogelijk gemaakt, doordat ze in verschillende landen wonen. Zo krijgen ze te maken met starre ideologieën, snibbige politici en officiële ambtenaartjes. Wat wint, de liefde of de 'kille monsters'? Bepaald geen nieuw onderwerp en bovendien op veels te anecdotische wijze gebracht. Kortom, een ouderwetse film met sterk gesimplificeerde personages en gebrek aan psychologische nuance.

L'état de grâce

1977 | Romantiek

België 1977. Romantiek van Jean-Marie Deconinck. Met o.a. Bruno Putzeys, Roberta Paladini, Jean-Claude Frison, Gérard MArti en Louis Fiévetz.

Bewerking van de roman van de bedreven, maar niet bijster originele Belgische schrijfster Dani[KA2]ele Gill[KA2]es, waarin naast elkaar de eerste liefdeservaringen van een middelbare scholier en de opkomst van het racisme (voorbode van het fascisme) in het België van 1938 spelen. In tegenstelling tot de roman gaan deze twee thema's maar moeilijk samen. Het lijken eerder twee verschillende films, die aan elkaar zijn geplakt. Hoewel de beide voornaamste tegenspelers Putzeys en Paladini het er redelijk van afbrengen, maakt het spel van de overige acteurs weinig indruk, niet verwonderlijk want ze werden aan hun lot overgelaten.

Bauduin des mines

1977 | Drama

België 1977. Drama van Michel Jakar. Met o.a. Christian Barbier, Anouk Ferjak, Jean-Marie Deblin, Liliane Becker en Georges Pirlet.

November 1938. De Waalse mijnstreek. Degene die de kolenmijnen in handen heeft, bijgenaamd Bauduin-des-Mines, heerst als een tiran over zowel zijn familie als zijn arbeiders. Een langdurige staking breekt uit. Wanneer de zoon van de baas met vijf mijnwerkers stiekem naar beneden is afgedaald voor een klus, breekt er brand uit. Hoewel het in dezelfde tijd speelt en dezelfde sfeer heeft als BORINAGE van Henri Storck en Joris Ivens, raakt de filmer verstrikt in zijn scenario, dat voortdurend aarzelt tussen een mijnwerkersdrama van Zola en een schematische schets van de maatschappij vanuit linkse optiek. Wisselvallig acteerwerk en veel bla-bla-bla.